De Wicca is een vruchtbaarheidsreligie, een natuurreligie.
Deze religie is fundamenteel anders van karakter dan de "openbaringsreligies", zoals het Christendom, de Islam of het Jodendom.
Ze wordt ook wel "ervaringsreligie"genoemd, en kenmerkend is de afwezigheid van heilige geschriften, profeten, patriarchale organisatie, en zendingsdrang.
In 1951 werd de Oude Religie weer in de belangstelling gebracht. Andere termen die wel gebruikt worden zijn witchcraft of de Craft en Paganisme. Pagus betekent land, een pagan is dus iemand die op het land leeft en het geloof van het land aanhangt.
Witch stamt af van het oud-engels Wicca: een wijze man of vrouw die met behulp van natuurlijke en "bovennatuurlijke" kennis de mensen in het dorp kon helpen.

Mensen die in Wicca geloven, vereren de Godin, de godin van de maan, in Haar drievoudige aspect van Maagd, Moeder en Wijze vrouw en de God, de heer van Leven en Dood.
De Godin en de God vormen een twee eenheid, hoewel de Godin, het vrouwelijk aspect, in veel groepen benadrukt wordt. Beide zijn van oudsher al onder vele namen bekend: Isis en Osiris, Pan en Diana, Zeus en Hera, Odin en Freya, Shiva eb Shakti. De populariteit van priesters en priesteres, van God en Godin, schept een immens krachtveld, een reservoir, dat gebruikt kan worden om anderen te helpen.

Karma en Reïncarnatie zijn een belangrijk onderdeel van Wicca, en net als iedere religie kent Wicca ook een leefregel: Doe wat je wilt mits je niemand schaadt.
De eigen verantwoordelijk wordt hoog aangeslagen, want uiteindelijk komen je daden, goed en slecht, met drievoudige kracht bij jezelf terug.
Maar voor alles is de Wicca, een vreugdevolle religie, vol van levenslust, spanning en mystiek.