|
|
||||||
|
Ενωτικής Επιστήμης του Ένδο-Σύμπαντος
|
||||||
|
|
|
|
« Μια καινούργια ματιά στη ζωή, την ύπαρξη, τους σκοπούς και τις σκοπιμότητές της» |
|||
|
|
Eίναι σπάνια και πολύτιμα τα θεμελιακά έργα όπως αυτό που προκαλούν το σοκ μιας νέας ματιάς στον εαυτό και τον κόσμο. Επίτευξη μιας μακράς διαδικασίας συνείδησης και σύνθεσης, αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από μια ενδόμυχη δονητική συνένωση ανάμεσα στις υπεργήινες συνειδήσεις και τον συγγραφέα. Οι πληροφορίες που περιέχονται σ’ αυτό το βιβλίο εκφράζουν ένα σφαιρικό όραμα, συνεκτικό και δια-διάστατο που συμμετέχει στην ανάδυση της νέας κοσμικής εποχής της Γης. Αν ανακαλύψετε μέσα σας τα κλειδιά της αθάνατης αντήχησης, η Ενωτική Επιστήμη μπορεί να αντιπροσωπεύσει για σας μια πόρτα που ανοίγει σταδιακά και οδηγεί στην μεταβίβαση προς το ενδο-σύμπαν |
|||||
|
|
||||||
| Ç åíùôéêÞ
åðéóôÞìç ìåôáöñÜæåôáé
:
|
||||||
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
Απόρροια μιας μακράς προσπάθειας σύνθεσης, η Ενωτική Επιστήμη του Ενδοσύμπαντος, εμφανίζεται σαν ένα από εκείνα τα πρωτοποριακά έργα που, μ’ένα εννοιολογικό άλμα. θεμελιώνει ένα καινούργιο πεδίο έρευνας για την ανθρώπινη συνείδηση. Άτομα και ομάδες έρευνας εμπνέονται από αυτό το έργο που έχει ήδη μεταφραστεί και εμφανισθεί σε πολλές χώρες. Αυτές οι μεταδόσεις εκφράζουν το παγκόσμιο και συνεκτικό όραμα μιας σκέψης που θα μπορούσαμε να της αποδώσουμε την διαδιάστατη ιδιότητα στο μέτρο που εξερευνά τις σχέσεις ανάμεσα στην παλλόμενη συνείδηση, στη δονητική ενέργεια και στις υλικές εκδηλώσεις. Η πρόοδος της επιστήμης και της ανθρώπινης σκέψης γίνεται διαμέσου θεμελιωδών έργων αυτού του τύπου, που προτείνουν πληροφορίες και μια γλώσσα που ανοίγει νέες προοπτικές στην κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Η Ενωτική Επιστήμη μας ευαισθητοποιεί στο γεγονός ότι υπάρχει, πέρα από τα φαινόμενα, ένα σύνολο εσωτερικών νόμων που διοικούν όλες τις μορφικές εκδηλώσεις. Αυτή η κατανόηση επιτρέπει λοιπόν να διαχειρίζεται κανείς καλύτερα την ύπαρξη του, αφού αυτό που περιορίζει και φυλακίζει μια οντότητα, είναι πάντοτε μια έλλειψη συνείδησης. Να φωτίζει κανείς τη συνείδηση μιας ύπαρξης είναι σαν να συμμετέχει στην απελευθέρωση τη. Η ενωτική επιστήμη δεν μπορεί να γίνει πραγματικά κατανοητή παρά μόνο όταν το άτομο, περνώντας από μια πραγματιστική σε μιαν ανώτερη νόηση, θα έχει αφομοιώσοι μέσα του τους νόμους της συσχέτισης ανάμεσα στο εξω-σύμπαν και στο ενδο-σύμπαν, αλλά και, κυρίως, θα τους έχει εφαρμόσει στη πράξη. Μόνο με την εφαρμογή αυτών των πληροφοριών μπορεί να φθάσει κανείς τα κλειδιά της μεταλλαγής σε μιαν ανώτερη συνείδηση. Αυτή η μετάλλαξη απαιτεί τη προσπάθεια και τη συνέχεια μιας λειτουργικής ζωής, όπως υπήρξε αυτή του συγγραφέα μέχρι σήμερα. Γεννημένος στο παρίσι το 1938, ? I.J.P. .APPEL-Guθry βίωσε από τη νεανική του ηλικία πολυάριθμες εμπειρίες που χαρακτηρίζονται μεταφυσικές. Γύρω στα 18, συγχωνεύτηκε με το πεδίο της ενωτικής συνείδησης μέσω μιας εμπειρίας φώτισης που τον μεταμόρφωσε ολοκληρωτικά. Ανακάλυψε πόσο είναι περιορισμένη η συνείδηση εγρήγορσης μπροστά στην αφυπνισμένη συνείδηση που αποτελεί μιαν άμεση και άπειρη κατανόηση του σύμπαντος. Όσοι έχουν ζήσει αυτή την εμπειρία εξήλθαν βαθύτατα αλλαγμένοι. Ο ψυχίατρος Dean περιγράφει τα χαρακτηριστικά αυτού που ονομάζει “η υπέρ-συνείδηση και τα αποτελέσματά της” (1). Μέσα σ’αυτά είναι μια εξαιρετική επιτάχυνση της διανόησης, μια αποκάλυψη του λανθάνοντος ταλέντου, μια ανάπτυξη, είτε ξαφνική είτε σταδιακή, ψυχικών χαρισμάτων όπως η ενόραση, η υπεραισθητική αντίληψη ή η πρόγνωση. Πράγματι ο IJP. Appel-Guθry ανέπτυξε μέσα του εκπληκτικά τηλεπαθητικά Χαρίσματα που εξασκεί μέσω αυτού του ιδιαίτερου τρόπου επέκτασης της συνείδησης που είναι η δημιουργική έμπνευση. Αυτή η έμπνευση εκφράζεται μέσω διαφορετικών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων όπως είναι η μουσική. Ένα τυπικό αποτέλεσμα μιας εμπειρίας τέτοιου είδους είναι η επιθυμία να τη μοιραστείς μ’άλλους. Αυτή η συνειδητοποίηση εμψύχωσε τα διαβήματα του Appel-Guθry κάνοντας τον να αναλάβει μια συστηματική εκπαίδευση για να κάνει τη σύνδεση ανάμεσα στην πνευματική αφύπνιση και στην επιστημονική γνώση. 1. φΐελ : συγκέντρωση βίαιων δυνάμνυν που μπορούν να βράσουν στα Η βαθιά μελέτη διαφόρων παραδοσιακών επιστημών, όπως της αλχημείας, της καββάλα ή της αριθμολογίας, τον οδήγησε να αναπτύξει μιαν αναλογικο-συμβολική διαίσθηση, που είναι η σφαιρική διάσταση του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου. φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Παρισιού προκειμένου να αναπτύξει την αναλυτική του ακρίβεια, που συνδέεται με το αριστερό ημισφαίριο, και πήρε δίπλωμα στις θετικές επιστήμες καθώς και τη ψυχολογία. Σφυρηλάτησε μ’αυτό το τρόπο ένα λογικό εργαλείο που γεννήθηκε από την πειραματική ακρίβεια που μπορεί να αναλύει και να δομεί μια πληθώρα πληροφοριών ώστε να εξάγει πρωτότυπες συνθέσεις. Αυτή η συνέχεια ανάμεσα στον ορθολογισμό και στη διαίσθηση επιτρέπει να επανεγγράφονται ορισμένες αντιλήψεις που προέρχονται από λεπτότερους κόσμους σε μια μορφή που είναι κατανοητή στον ανθρώπινο νου. Όλες αυτές οι προσπάθειες σύνθεσης οδήγησαν το συγγραφέα, ύστερα από περισσότερο από τριάντα χρόνια, σε μια πολύ ακριβή επαφή μ’ανώτερες διαστάσεις συνείδησης που εκδηλώνονται με ορατό τρόπο. Μια μέρα, μετά τη λήψη μιας τηλεπαθητικής πληροφορίας, ο Appel-Guθry και καμμιά δεκαριά άτομα που τον συνόδευαν είδαν, τη συγκεκριμένη ώρα που είχε ανακοινωθεί εκ των προτέρων, ακριβώς από πάνω τους, ένα φως πολύ λαμπρό να μετακινείται στον ουρανό. Αυτή την εμπειρία ακολούθησαν πολλές άλλες εκδηλώσεις που διαπιστώθηκαν από πολλούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια περισσότερων από είκοσι χρόνων. Ο ουφολόγος Pierre Delval αναφερόμενος στα φαινόμενα τέτοιου είδους λέει στο Επαφές Τέταρτου Τύπου : “Μπορούμε να συλλάβουμε πως τα ΑΤΙΑ είναι η επιφανειακή πλευρά ενός νοητικού σύμπαντος προικισμένου με μια διάνοια που εξελίσσεται πέρα από το φυσικό μας πλαίσιο, την υλικότητά μας ... Το πρόβλημα που τίθεται εδώ είναι η επικοινωνία ανάμεσα σε δύο διαφορετικές μορφές ευφυίας, αναμφίβολα πολύ ανόμοιες. Μας εκπλήσσει η απουσία επαφής των ΑΤΙΑ, μα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως αυτή η επαφή συμβαίνει εν αγνοία μας και μόνο κοντά σε κάποιους ανθρώπους, σύμφωνα με μιαν επιλογή. Αυτή η επιλογή μπορεί να καθοριστεί ανάλογα με το δυναμικό των υπεραισθητικών αντιλήψεων που είναι λανθάνοντα ή ανεπτυγμένα σ’αυτούς τους ανθρώπους.”. υρ ΑρρβΙ-Ουέι·^ προσδιορίζει, όσον αφορά τον ίδιο, την έννοια που προσδίδει σ’αυτές τις εκδηλώσεις : “Το εξωγήινο φαινόμενο μελετάται από τρεις πλευρές : την ουφολογία, την εξωβιολογία, την ψυχοφυσιολογία. Η ουφολογία ασχολείται κυρίως με το να συλλέγει και να μελετά στατιστικά τις παρατηρήσεις ΑΤΙΑ, που έχουν πραγματοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια, καθώς και τα χαρακτηριστικά και τα ίχνη των εξωγήινων παρουσιών. Η εξωβιολογία έχει σκοπό τη μελέτη της ζωής στο σύμπαν, τα ίχνη της μέσα στους μετεωρίτες και την ενδεχόμενη παρουσία των εξωγήινων στη γη. Η ψυχοφυσιολογία αποπειράται να διευκρινίσει τις σχέσεις ανάμεσα στη φυσιολογία και στη ψυχολογία. Ανοίγεται σε μια καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού και των δυνατοτήτων του εξέλιξης καθώς και στη μελέτη, μαζί με τη παραψυχολογία, των υπερ-ανθρώπινων ικανοτήτων τηλεπαθητικού τύπου που επιτρέπουν τη σύναψη επαφών με κοσμικές οντότητες με ανώτερη διάσταση συνείδησης λόγω του τύπου εξέλιξης τους. Όταν προσδιορίζονται όλα αυτά, απελευθερωνόμαστε αμέσως απ’όλο αυτό το συνηθισμένο φολκλόρ των μέσων μαζικής ενημέρωσης για τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια, τους θαυμαστές των ΑΤΙΑ και τις άλλες βλακείες που εκστομίζονται από πολλούς ανθρώπους, ελάχιστα κατατοπισμένους στο θέμα. Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν άδικα και εκτός θέματος, χωρίς να έχουν πραγματικά ενημερωθεί για τη σύγχρονη κατάσταση της έρευνας σ’αυτό το τομέα. Είναι βέβαιο πως αυτό το πολυσύνθετο θέμα μπορεί να φανεί ανησυχητικό και είναι πιο εύκολο να γελοιοποιηθεί παρά να μελετηθεί σοβαρά προσπαθώντας να κατανοήσουμε τις διάφορες πλευρές. Το φαινόμeνο των ΑΤΙΑ και η εξωγήινη παρουσία μας θυμίζουν πως ο άνθρωπος δεν είναι μόνος μέσα στο σύμπαν και κυρίως πως δεν είναι μόνο ένα σώμα από θνητή σάρκα, αλλά κι ένα είδος σκάφους ενέργειας που πρέπει να μάθει να ελέγχει. Το σώμα έχει μιαν υπερβατική ανταπόκριση και αντηχήσεις σ’άλλα δονητικά επίπεδα, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Βέβαια, είναι απαραίτητο να σχετικοποιούνται οι επαφές και τα μηνύματα σε σχέση με τη πηγή που προέρχονται. Η διάκριση των διαφόρων δονητικών επιπέδων επιτρέπει να γνωρίζει κανείς ποιος έρχεται σ’επαφή μαζί μας και ποιόν να πλησιάσουμε.” Ορίστε τι λέει ο συγγραφέας σε σχέση με τις πιθανότητες επαφής μ’άλλες διαστάσεις :”Εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχουν διηγήσεις επαφών μ’άλλες διαστάσεις που έχουν γίνει ορισμένες φορές αντικείμενο σημαντικών βιβλίων. Παρ’όλα αυτά,τα άτομα που τα ίδια δεν έχουν έρθει σ’επαφή μπορεί να έχουν μερικές δυσκολίες να σχηματίσουν μια γνώμη για την εγκυρότητα αυτών των επαφών γιατί, πολύ συχνά , αυτό που γίνεται, είναι πως το άτομο που λέει πως έχει έρθει σ’επαφή είναι το μόνο που έχει κάνει αυτή τη παρατήρηση, κάτι που μπορεί να δημιουργήσει σύγχιση. Στις περιπτώσεις που έχουμε βιώσει, οι επαφές έχουν γίνει μερικές φορές μπροστά σε περισσότερα από εκατό άτομα, κάτι που προσθέτει περισσότερη αξιοπιστία. Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε, είναι πως το να κάνει κανείς παρατηρήσεις , να έχει επαφές αλλά να μη μπορεί να έρθει σ’επικοινωνία με τις συνειδήσεις που πλοηγούν αυτά που ονομάζονται ΑΤΙΑ - που για εμάς πρόκειται για διαστημόπλοια, για σασ (2) διαδιάστατων μεταβιβάσεων - αυτό περιορίζει τη δυνατότητα κατανόησης των λόγων και του νοήματος αυτών των εμφανίσεων. Αυτό το δεύτερο στοιχείο, πετύχαμε να το διευκρινίσουμε γιατί στη διάρκεια όλων αυτών των επιχειρήσεων επαφής, είχαμε πληροφορίες και κωδικούς που μας επέτρεψαν να κατανοήσουμε ποιες ήταν οι προσεγγίσεις που μπορούσαν να πραγματοποιηθούν ανάμεσα στη γήινη φυλή και στις άλλες διαστάσεις. Αυτές οι εμφανίσεις δεν γίνονται στη τύχη. Ηταν κατά κάποιο τρόπο ραντεβού που μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν και που είχαν καθοριστεί εκ των προτέρων, μερικές φορές μια μέρα ή δύο, μερικές ώρες ήι μερικά λεπτά νωρίτερα. Πετύχαμε μ’αυτό το τρόπο να επαληθεύσουμε τη δυνατότητα μιας τηλεπαθητικής επαφής που υφίσταται ανάμεσα σε μια γήινη συνείδηση και στις συνειδήσεις άλλων τύπων |
|||
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
|
Ο υρ.Appel-Guθry και η ερευνητική ομάδα του εξοικειώνονται εδώ και πολλά Χρόνια με το πεδίο μιας ιδιαίτερα πολύπλοκης διαδιάστατης συνείδησης, απομακρυσμένης από τις συνηθισμένες ανθρώπινες αντιλήψεις. Πρόκειται για την επαλήθευση αυτών των πληροφοριών που τις περνάμε από το κόσκινο του πείρα-ματισμού. Με το πέρασμα του χρόνου, συγκεντρώθηκαν πολλές αποδείξεις που αφορούν την ορθότητα και την ακρίβεια αυτών των πληροφοριών : πρόβλεψη πολυάριθμων οπτικών εκδηλώσεων, πρόσληψη παρόμοιων σχημάτων σ’απόσταση εκατοντάδων χιλιόμετρων, πρόγνωση γεγονότων που πραγματοποιήθηκαν με μιαν απίστευτη ακρίβεια, μετασχηματισμός της ενέργειας που μια ολόκληρη συγκέντρωση ατόμων έχουν νιώσει κατ’επανάληψη στη διάρκεια εμπειριών επαφής, μετάδοση πληροφοριών που αντιστοιχούν με περισσότερες από χίλιες διακόσιες κασέτες. Αυτή η έρευνα διανθίζεται από πολλά φαινόμενα που ανήκουν σ’αυτό που ονομάζει ο πυπο συγχρονισμό. Βρισκόμαστε μπροστά σ’αυτές τις γεμάτες νόημα συμπτώσεις που συνδέουν μεταξύ τους γεγονότα και καταστάσεις χωρίς εμφανείς φυσικούς συνδέσμους. Αυτό που ονομάζουμε τυχαίο δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της δικής μας άγνοιας των πραγματικών αιτίων που δρουν πέρα από τα φαινόμενα. |
|||
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
|
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι η μορφική εκδήλωση μιας οντότητας πολύ περισσότερο εκτεταμένης που αντηχεί μ’όλο το ορατό κι αόρατο σύμπαν. Για να αντιληφθεί κανείς καλύτερα τη πολυπλοκότητα των ανταλλαγών ανάμεσα στις διαστάσεις, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως το υλικό επίπεδο μέσα στο οποίο εξελίσσεται το φυσικό μας σώμα δεν είναι παρά ένας ελάχιστος κρίκος μιας εξελικτικής αλυσίδας που συνδέει τα πολλαπλά επίπεδα της δημιουργίας. Η ταξινόμηση που πραγματοποίησε ο Appel-Guθry επιτρέπει να προσδιορίσουμε καλύτερα τα διάφορα επίπεδα επαφής και παρέμβασης που επηρεάζουν την ανθρωπότητα (πίνακας σελ.16). Το υλικό επίπεδο είναι μορφικό και δημιουργημένο, αλλά υπάρχουν επίσης και λεπτές διαστάσεις που είναι δημιουργημένες, καθώς και λεπτές διαστάσεις που δεν έχουν δημιουργηθεί. Η ανθρώπινη εξέλιξη επιβλέπεται συνεχώς από επίπεδα συνείδησης-ενέργειας που προηγούνται από εμάς δονητικά μέσα στη συμπαντική αρμονία. Όλες οι παραδοσιακές διδασκαλίες υπολογίζουν αυτά τα δονητικά ενδιάμεσα ανάμεσα στο δημιουργό Λόγο και στο ανθρώπινο πλάσμα, είτε ονομάζονται άγγελοι, θεοί ή ντέβα. Το “ενωτικό δίκτυο” δηλώνει το επίπεδο επικοινωνίας που συνδέει το δημιουργό Λόγο με τα πλάσματα και τη πλάση. Ύστερα από μια πτώση επιπέδου ορισμένων λεπτών διαστάσεων που επέβλεπαν την εξέλιξη της ανθρωπότητας, αυτή αποσυνδέθηκε από το ενωτικό δίκτυο. Σ’όλες τις παραδοσιακές διδασκαλίες βρίσκουμε τη διήγηση αυτής της πτώσης και της επακόλουθης αποσύνδεσης που στη χριστιανική παράδοση συνδέεται με τη πτώση του Lucifer (του φέροντος το φως) και την έξοδο του Αδάμ και της εύας από τον παράδεισο. Ορισμένες αφυπνισμένες υπάρξεις διαθέτουν ικανότητες συνείδησης που τους επιτρέπουν να επανασυνδεθούν με την εσωτερική λειτουργία του σύμπαντος καθώς συγχωνεύονται με το πεδίο μιας διαχρονικής συνείδησης. Υπάρχει μια εντυπωσιακή αναλογία ανάμεσα στις παραδοσιακές διδασκαλίες και στις πιο μοντέρνες εξελίξεις της κβαντικής φυσικής όταν αυτή αναγνωρίζει την ύπαρξη ενός εμπλεκόμενου σύμπαντος του οποίου το υλικό σύμπαν που έχει ξεδιπλωθεί και μορφοποιηθεί αποτελεί απλά μιαν εκδήλωση. Το ενδο-σύμπαν ανταποκρίνεται με τα αόρατα αρχιτεκτονικά νήματα του δημιουργού Λόγου που υπο-στηρίζουν την υλική δημιουργία. Ο Appel-Guθry είπε :”0σο η ανθρώπινη ύπαρξη προβάλλεται στην εξωτερικότητα των εσωτερικών επιχειρήσεων έχει μόνο μιαν αποσπασματική σύλληψη και παρέμβαση, μέσα στο πλαίσιο της θνητής δομικής πραγματικότητας αυτού του σύμπαντος. Η πλειοψηφία των ανθρώπων βιώνουν ένα μεγάλο μέρος της ύπαρξης τους μέσα σ’αυτή την εξωτερικότητα χωρίς να ανα-συνειδητοποιούν το ενδοσύμπαν που τους συνδέει με την ενότητα. Τα προβλήματα τους συνείδησης κι εγκατάστασης στο υλικό επίπεδο είναι μόνο τα θνητά και μεταβατικά στοιχεία ενός αθάνατου κι αναπόφευκτου συστήματος που εξελίσσεται ούτως ή άλλως και στο οποίο ο καθένας συμμετέχει με λιγότερη ή περισσότερη συνείδηση. Πέρα απ’αυτό, μέσα από τις διαφορές τους, οι υπάρξεις έχουν μια μερική σύλληψη της αλήθειας. Αυτό που διαδραματίζεται στη πραγματικότητα μπορεί να γίνει κατανοητό μόνον απ’αυτούς που συγχωνεύονται μ’αυτό το σύστημα συνείδησης κι ενέργειας.” Η γλώσσα που εξηγεί αυτά τα ενδο-συμπαντικά νήματα μπορεί να φανεί πολύπλοκη σ’έναν απροετοίμαστο νου, προγραμματισμένο από την πιο τρυφερή παιδική ηλικία από διαλεκτικές και γραμμικές συλλήψεις. Η επαφή με το ενδο-συμπαντικό πεδίο γίνεται σύμφωνα μ’έναν εσωτερικό και δονητικό τρόπο. Μια σταδιακή μετάφραση είναι λοιπόν απαραίτητη για να προσαρμοστούν αυτές οι συνθετικές συλλήψεις κι αυτές οι λεπτές αντιλήψεις που προέρχονται από μιαν ανώτερη νόηση σε μια γλώσσα προσιτή στη συγκεκριμένη νόηση. Εκτός των άλλων, αυτές οι γλώσσες αποτελούνται κι από αριθμούς και κωδικούς. Μέσα στη παράδοση, οι αριθμοί είναι ιεροί γιατί συνδέονται με τις συμπαντικές αρχιτεκτονικές. Η διατύπωση τους επιτρέπει να επανεγγράφονται μ’ένα συνθ€τικό τρόπο ορισμένες αρχιτεκτονικές σ’ αντήχηση με μια δεδομένη κοσμική στιγμή. Οι κωδικοί είναι λέξεις-κλειδιά που εξηγούν τις εσωτερικές ενεργειακές διαδικασίες. “Πράγματι, αυτές οι μεταδόσεις αποτελούν το εξωτερικό μιας εσωτερικής τηλεπαθητικής πραγματικότητας. Είναι αυτό που πρέπει να εκφραστεί μ’ανθρώπινους όρους, παρόλο που αυτοί που θα διαβάσουν αυτό το βιβλίο δεν θα καταλάβουν εντελώς αυτό που εκφράζεται μόνο θα αντιληφθούν μιαν ορισμένη μορφή. Η αλήθεια είναι πως αυτό που έχει διατυπωθεί είναι το εσωτερικό μιας άλλης αλήθειας. Πρόκειται για τη συνοδεία μιας άλλης μετάδοσης αποκλειστικά εσωτερικής και τηλεπαθητικής. Μη παρερμηνεύσετε αυτές τις διατυπώσεις : έχουν γίνει γιατί πράγματι είναι η αλήθεια, μα δεν έχουν κανένα νόημα παρά μόνο γι’αυτούς που έχουν φθάσει εσωτερικά αυτό που μεταδόθηκε.” Ο Appel-Guθry προειδοποιεί τον αναγνώστη να αποφεύγει κάθε διανοητική μετάφραση που θα τον έκανε αναπόφευκτα να παραγνωρίσει το πραγματικό νόημα αυτών των πληροφοριών. “Αυτές οι πληροφορίες μεταδόθηκαν απ’ένα ορισμένο ενεργειακό επίπεδο. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητή αυτή η υπογραφή μέσα σ’ένα πλαίσιο νοητικού ορθολογισμού και διαλεκτικού κοσκινίσματος. Από τη στιγμή που ο αναγνώστης θα εισέλθει στο ρεύμα της ενότητας της σύνθεσης το σήμα του θα τον πληροφορήσει από το εσωτερικό για την ορθότητα και τη χρησιμότητα της πληροφορίας αυτού του τύπου. Οποιαδήποτε άλλη μετάδοση θα αποτελούσε για τις υπάρξεις ένα πολύ μεγάλο κίνδυνο γιατί θα ανα-μεταφραζόταν σε λογικό και νοητικό σύστημα κάτι που προέρχεται απ’ένα κόσμο αντήχησης και τηλεπάθειας. Είναι μια τρομακτική άσκηση να μιλά καν€ίς με τέτοιο τρόπο σ’αυτό το επίπεδο, γιατί μετρά τη διαφορά κατάστασης και σύλληψης. Η καθημερινή σύλληψη της ύπαρξης, ακόμη κι αν έχουμε προετοιμαστεί και ευαισθητοποιηθεί, βρίσκεται, πολύ συχνά, εντελώς στο εξωτερικό της ενδοσυμπαντικής πραγματικότητας. Αν οι αναγνώστες θέλουν πραγματικά να πλησιάσουν μια κατανόηση αυτής της υπογραφής, ας αλλάξουν τις συντεταγμένες της ύπαρξης τους όπως κι εμείς αλλάξαμε τις δικές μας, για να πλησιάσουν αυτή τη διάσταση. Εκεί όπου θα έχουν φθάσει το επίπεδο επαφής με το σύστημα αρίθμησης της σύνθεσης θα έχουν ταυτόχρονα και τις πληροφορίες που αντιστοιχούν μαυτό το επίπεδο επιστήμης. “Η επανεγγραφή αυτών των πληροφοριών σ’όρους νοητικούς που προέρχονται από σήματα της ενότητας της σύνθεσης θα ήταν μια πλήρης φυλακή για το ενεργειακό και πνευματικό σύστημα. Δεν πρέπει να δίνονται επεξηγηματικές πληροφορίες προτού φθάσουν τα άτομα ένα ενεργειακό επίπεδο που να τους επιτρέπει να έχουν απ’ευθείας επαφή με το σύστημα της αρίθμησης χάρη στο οποίο, και οι ίδιοι θα μπορέσουν να συναντήσουν αυτό το εσωτερικό που υπάρχει σ’όλα αυτά τα σχήματα. Πρέπει να υπολογίσετε ποιες είναι οι προσαρτήσεις σας. οι αδυναμίες σας. τα μπλοκαρίσματα σας, η αδράνεια σας, η έλλειψη συγκέντρωσης, όλα τα στοιχεία που σας μειώνουν σε μικροσκοπικά μέρη ενός συνόλου που υπάρχει και στο οποίο έχετε πρόσβαση μέσω της επαφής και της πληροφορίας αυτού του τύπου. Μια λεπτεπίλεπτη πλευρά του εαυτού σας μπορεί να πλησιάσει αυτή τη σύλληψη και να την αναγνωρίσει σαν σωστή. Αλλά η πόρτα πρόσβασης σ’αυτή τη σύλληψη είναι ιδιαίτερα στενή. Για να μπορέσετε λοιπόν να προχωρήσετε περισσότερο σ’αυτή την εσωτερικότητα του σύμπαντος και να περάσετε αυτή τη στενή πόρτα, θα χρειαστεί να γίνετε μινιατούρες και να ρευστοποιηθείτε, που σημαίνει να γίνετε ταπεινοί - από το λατινικό “ humilis”που σημαίνeι μικρός - και να αναπτύξετε μέσα σας την γλυκύτητα που είναι ο ουσιαστικός όρος της ρευστότητας. Αν είστε περήφανος για τον εαυτό σας, αν είστε πολύ παγιωμένος, πολύ σκληρός, αν παραμένετε ένα άκαμπτο μπλοκ από εγωισμό, οχυρωμένος κι αγκιστρωμένος από μια ρίζα που δεν καταφέρνετε να μετακινήσετε, αν είστε πολύ απλωμένος και φουσκωμένος από κομπασμό γι’αυτή σας την εξάπλωση, είναι αδύνατο να περάσετε αυτή τη στενή πόρτα. |
||
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
|
Πως να τοποθετήσουμε τη πρωτότυπη συνεισφορά της Ενωτικής Επιστήμης μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης επιστήμης ? Η μοντέρνα επιστήμη αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια της ανθρώπινης διάνοιας να κατανοήσει τους νόμους λειτουργίας του υλικού μας περιβάλλοντος. Αυτή η επιστημονική προσέγγιση επιβεβαιώθηκε στην αρχή από τη φυσική του Νεύτωνα για να ιδρύσει ένα αντικειμενικό μοντέλο του σύμπαντος. Κατά την επιστημονική μέθοδο, όλες οι πλευρές των σύνθετων φαινομένων μπορούν να γίνουν κατανοητές αν τις μειώσουμε στα στοιχεία που τις αποτελούν. Πρέπει κατόπιν να καθοριστούν οι μαθη-ματικές σχέσεις που θα επιτρέψουν να συνδεθούν αυτά τα στοιχεία μέσω νόμων που έχουν επαληθευτεί πειραματικά. Με τη κατανόηση αυτών των νόμων, η επιστήμη κυριαρχεί στο υλικό περιβάλλον χωρίς όμως να αντι-λαμβάνεται τις αρχές που υπο-στηρίζουν την οργάνωση του. Η επιστημονική μέθοδος μετρά τα ποσοτικά κι επαναλαμβανόμενα φαινόμενα αλλά αποκλείει το εσωτερικό σύμπαν από το δικό της πεδίο κατανόησης και μελέτης.Ο καρτεσιανός διαχωρισμός του πνεύματος και της ύλης οδηγεί σε μια ρήξη ανάμεσα στο γνωρίζων υποκείμενο και στο αντικείμενο που γνωρίζεται. Αυτή η προσέγγιση έχει αμφισβητηθεί από τους ίδιους τους επιστήμονες, κυρίως με τις ανακαλύψεις της κβαντικής φυσικής. Κάτω απ’αυτό το πρίσμα μπορούμε να καταλάβουμε τη μαρτυρία του Geoffrey Chew, διευθυντή της φυσικής στο πανεπιστήμιο Berkeley : “οι φυσικοί απέδειξαν θεωρητικά πως οι ορθολογιστικές μας ιδέες για το κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε είναι βαθύτατα ανεπαρκείς. Ο συνηθισμένος μας αγώνας στη προχωρημένη φυσική μπορεί απλά να αντιπροσωπεύει τη πρώτη γεύση μιας εντελώς νέας μορφής της ανθρώπινης διάνοιας, μιας προσπάθειας που δεν θα είναι μόνο έξω από τη φυσική αλλά και που δεν θα μπορεί να θεωρηθεί καν επιστημονική. Η κβαντική φυσική απέδειξε πειραματικά πως τα υποατομικά σωματίδια θα μπορούσαν να θεωρηθούν συγχρόνως και κύματα. Παρόμοια και η συνείδηση λειτουργεί συγχρόνως και σαν σωματίδιο (συνείδηση της εγρήγορσης, ατομική, γραμμική, λογική ταυτισμένη, θεωρητική) και σαν κύμα (συνείδηση αφύπνισης, διαπροσωπική, δημιουργική, τηλεπαθητική. σφαιρική). Η Ενωτική Επιστήμη, της οποίας το πεδίο εφαρμογής είναι συγχρόνως ορατό κι αόρατο, δεν μπορεί να περιοριστεί σε δεδομένα ποσοτικά και μετρήσιμα. Από την εμπειρική προσέγγιση, που είναι αυτή της παρατήρησης των φαινομένων, κι από την αναλυτική προσέγγιση, που είναι αυτή της κατανόησης των νόμων, η ενωτική επιστήμη παραλαμβάνει την εσωτερική κατανόηση των αρΧών. Στη θεωρητική μέθοδο λοιπόν, προσθέτει μια διαδικασία συνείδησης που είναι λειτουργική, κι αυτό χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της αντίληψης και του μέτρου, που είναι αυτά των ανώτερων ικανοτήτων της ανθρώπινης ύπαρξης. Η πιστότητα των εργαλείων που χρήσιμο-ποιήθηκα ν ατομικά μπορεί δίκαια να αμφισβητηθεί, εφ’όσον η ακρίβεια τους εξαρτάται από την εξέλιξη και την κυριαρχία του πειραματιστή. Εχοντας επαληθευτεί από μια ομάδα πολλών ερευνητών που συγκλίνουν στις παρατηρήσεις τους, κι αυτό κατά τη διάρκεια μιας πειραματικής συνέχειας περισσότερων από είκοσι χρόνων, αυτή η μέθοδος αξιόπιστος τρόπος εξερεύνησης που βασίζεται περισσότερο στην αντήχηση παρά στον ορθολογισμό. Αυτή η έρευσα μπορεί να αναπτυχθεί μόνο μέσα σε μιαν ομάδα υπάρξεων που έχουν αναπτύξει τις ανώτερες ιδιότητες τους μέσω μιας μακράς εμπειρίας και μιας δύσκολης εξάσκησης. Η μηχανιστική ψυχολογία των αρχών του αιώνα όρισε σαν παραφυσικό κάθε τι που η περιορισμένη της μέθοδος δεν της επέτρεπε να εξηγήσει. Γνωρίζοντας πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος χρησιμοποιείται πολύ λιγότερο από τις πραγματικές του δυνατότητες, πως μπορούμε να απορρίψουμε μέσα στο σκότος όλες τις συλλήψεις και τις εκδηλώσεις που δεν χωρούν μέσα στο πλαίσιο αυτού του περιοριστικού οράματος ? Για να καλυφθεί αυτός ο περιορισμός εμφανίστηκαν οι καινούργιες επιστήμες. Η παραψυχολογία επιχειρεί να μετρήσει και να κατανοήσει τα φαινόμενα των εξω-αισθητικών αντιλήψεων καθώς και τις επιδράσεις του πνεύματος πάνω στην ύλη. Όσον αφορά τη διαπροσωπική ψυχολογία, αυτή ορθώνει μια χαρτογραφία των ανώτερων καταστάσεων της συνείδησης μελετώντας τις εμπειρίες που εξέρχονται από τα συνηθισμένα πλαίσια της χωρο-χρονικής πραγματικό-τητας όπως την αντιλαμβάνονται οι πέντε αισθήσεις. Κάθε επιστήμη προσδιορίζεται απ’ένα τομέα έρευνας, πειράματα, μια μέθοδο, μια γλώσσα και τη σύσταση μοντέλων. Ο Fritzof Capra καθορίζει τις επιστημονικές συνθήκες για μια επιστήμη της συνείδησης : “Είμαι διατεθειμένος να χαρακτηρίσω επιστημονική κάθε προσέγγιση της γνώσης που θα τηρεί δύο όρους : μια εμπειρική βάση και μια διαδικασία σύστασης μοντέλων... Η διαδικασία της σύστασης μοντέλων επανέρχεται να δημιουργήσει ένα δίκτυο εννοιών που είναι λογικά συνεκτικές ώστε να διασυνδέουν τα δεδομένα που έχουν παρατηρηθεί... Μια πραγματική επιστήμη της συνείδησης θα αποδίδει μεγαλύτερη σημασία στις ποιοτικές έννοιες παρά στις ποσοτικές και θα βασίζεται περισσότερο σε κοινές εμπειρίες απ’ότι σε μετρήσεις που μπορούν να επαληθευτούν. “(2) Η Ενωτική Επιστήμη ανταποκρίνεται σ’αυτό τον ορισμό αφού διαθέτει μιαν εμπειρική βάση και προτείνει πρωτότυπα μοντέλα : εκφράζει ένα συνεκτικό δίκτυο από έννοιες που παραπέμπουν σε πολύ συγκεκριμένες εσωτερικές εμπειρίες. Οι εκατοντάδες έννοιες που προέρχονται από την Ενωτική Επιστήμη έχουν μιαν αναπόφευκτη συνοχή που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τα νήματα του ενδο-σύμπαντος εξερευνώντας μια διαδιάστατη ολότητα, κάτι που μια γραμμική νόηση δεν θα μπορούσε ούτε να συλλάβει, ούτε να πλησιάσει. |
||
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
|
Η δημιουργία μιας ορολογίας κρίνεται απαραίτητη όταν πρόκειται να ονομάσουμε πραγματικότητες, αντιλήψεις, συλλήψεις που δεν εκφράζονται στη συνηθισμένη γλώσσα. Οι γλώσσες και οι έννοιες που προέρχονται απ’αυτή την έρευνα είναι και στηρίγματα για μιαν εσωτερική αντήχηση. Είναι αδύνατον “να μιλάμε όπως όλος ο κόσμος” για να αποδώσουμε αυτό που δεν περιορίζεται σ’αυτό το κόσμο. Αδύνατον να μειώσουμε μιαν ανώτερη συνείδηση στα αντιληπτικά πρότυπα του τρισδιάστατου κόσμου όπου εξελίσσεται το φυσικό μας σώμα. Ο μοντέρνος πολιτισμός μας δεν είχε, μέχρι τώρα, επεξεργαστεί γλώσσα επιδεκτική να περιγράφει με ακρίβεια αυτή την εσωτερική πραγματικότητα του σύμπαντος. Η χρησιμοποίηση ενός λεξικού που ζητούν κάποιες φορές ορισμένοι αναγνώστες θα αποδεικνυόταν μια ευκολία αλλά και μια παγίδα που θα περιόριζε τις λεπτές αποχρώσεις μιας αντήχησης μέσα στα στενά όρια των ορισμών που μπορούμε να ανακαλύψουμε στη διάρκεια της ανάγνωσης. Η γλώσσα είναι το φυσικό σώμα της σκέψης. Να πλησιάζει κανείς τη σκέψη της Ενωτικής Επιστήμης σημαίνει να ακολουθεί μια σκέψη ξεκινώντας από μιαν εσωτερική ακρίβεια. Μπορούμε να πάρουμε υπ’όψη μας τη συμβουλή των αλχημιστών που έλεγαν : “Διάβαζε, διάβαζε και ξαναδιάβαζε.” Μ’αυτό το τρόπο, από ανάγνωση σ’ανάγνωση, η μάθηση της λώσσας οδηγεί στη κατανόηση της σκέψης. Κάθε ανάγνωση σας μετασχηματίζει και σας αφυπνίζει σε μιαν αντίληψη περισσότερο εσωτερική μέχρι να βρεθείτε σε συμφωνία με την ίδια δόνηση για την οποία αυτή η γλώσσα είναι στήριγμα. Για αυτούς που συμμετέχουν σε μια τέτοια ενωτική αντήχηση, μια παρουσίαση δεν Χρησιμεύει σε τίποτε. Η δονητική παρουσία που είναι εγεγραμμένη στη καρδιά αυτών των διατυπώσεων θα μιλήσει σ’αυτούς που έχουν “μάτια για να δουν και αυτιά για να ακούσουν”, κι αυτό είναι πολύ καλύτερο απ’οποιοδήποτε σχόλιο. Μέσα στη γλώσσα της Ενωτικής Επιστήμης, ορισμένες λέξεις είναι αρχαίες και ο συγγραφέας, αφού τις δέχτηκε, μπόρεσε να ξαναβρεί τα ίχνη τους μέσα σ€ κείμενα του παρελθόντος. Άλλες έχουν δημιουργηθεί και πρέπει μερικές φορές να ανατρέξουμε στη ρίζα της λέξης, είτε είναι ελληνική, είτε λατινική, σανσκριτική ή κάποια άλλη, για να βρούμε τη σημασία. Άλλες πάλι προέρχονται από μια συγχώνευση πολλών λέξεων, πρόκειται για νεολογισμούς περισσότερο συνθετικούς, πιο ακριβείς, που περιγράφουν τη διαδικασία που εξελίσσεται. Έτσι, ο ενεργολογισμός είναι ένας διαλογισμός που συνοδεύεται από μιαν έντονη δραστηριότητα επανενοποίησης. Η υψέργεια είναι μια ανύψωση της ενέργειας. Η λεπτουσιοποίηση είναι μια λεπτοποίηση της ουσίας. Σ’αυτό το έργο. η πλειοψηφία των πληροφοριών είναι γενικής φύσεως αλλά ορισμένες αφορούν πιο συγκεκριμένα αυτούς που συμμετέχουν σ’αυτή την έρευνα. Είτε προσφέρουν διευκρινίσεις σε σχέση με τα βιωματικά στοιχεία της ομάδας, είτε συμβουλές για τη στάση που πρέπει να τηρήσουν αυτοί που αναλογίζονται να συμμετάσχουν σ’αυτό το τύπο εξελικτικής πορείας. |
||
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
|
ÅîáãùãÞ
ôïõ ðñïëüãïõ
ôçò Ενωτικής Επιστήμης
του Ένδο-Σύμπαντος - Âéâëßá
1.
|
||
|
|
|
|
|
ΠΡΟΛΟΓΟΣ |
H Ενωτικής Επιστήμης
του Ένδο-Σύμπαντος äçìïóéåýåôáé
áðü Site d’IJP.Appel Guιry : http://wwwappelguery.com email : appelguery@free.fr |
|
 |
||
