Enistem,kizkardesimin tuvaletinin en alt gozunu acti ve ince kagida sarilmis bir paket cikardi."Bu"dedi,"siradan bir camasir degil."
Kagidi acti ve camasiri bana uzatti.Zarif ve ipekliydi.Kenarlari elisi dantellerle suslenmisti.Astronomik bir fiyat tasiyan etiketi hala ustundeydi."Jan bunu NewYork'a ilk gittigimizde almisti.Nerden baksan sekiz,dokuz sene olmustur.Hic giymedi.Ozel bir gun icin sakliyordu."
Camasiri benden aldi ve cenaze evine goturmek uzere ayirdigimiz diger giysilerle birlikte yatagin uzerine koydu.Birakirden eli bir an yumusak kumasi oksar gibi oyalandi.Tuvaletin gozunu hizla kapatti ve bana donup dedi ki;
"Hicbir seyini ozel bir gun icin saklama.Yasadigin her gun ozeldir."
Cenazeyi izleyen gunlerde enisteme ve yegenime beklenmeyen bir olumun arkasindan yapilmasi gereken tum uzucu islerde yardimci olurken sik sik bu sozleri hatirladim.
Kardesimin ailesinin yasadigi sehirden California'ya donerken ucakta yine bu sozleri dusundum.
Kardesimin goremedigi,duyamadigi veya yapamadigi seyleri dusundum.Ozel oldugunu bilmeden yaptiklarini dusundum.
Hala enistemin sozlerini dusunuyordum ve hayatim degisti.
Artik daha cok okuyor,daha az toz aliyorum.Balkonda oturup bahcemi seyrediyorum,uzayan cimlere aldirmadan.
Ailem ve dostlarimla daha cok vakit geciriyorum,is toplantilarinda daha az.
Mumkun oldugu kadar sik"Hayatin katlanilmasi gereken bir dertler zinciri yerine zevk alinacak olaylar silsilesi olarak gorulmesi"gerektigini hatirlatiyorum kendime.
Her anin guzelligini duyumsayarak yasamak istiyorum.
Hicbir seyimi ozel gunler icin saklamiyorum.Kiymetli tabak canagimi her "ozel" olayda kullaniyorum.Birkac kilo vermek,tikanan lavaboyu acmak,bahcemde acan ilk cicek gibi ozel olaylarda..
En pahali ceketimi canim isterse supermarkete giderken giyiyorum.Teorime gore eger zengin gorunursem,kucuk bir torba erzak icin o kadar parayi daha rahat odeyebilirim.
Pahali parfumumu ozel partiler icin saklamiyorum.Magazalardaki tehgahtarlarin ve banka memurlarinin burunlari da en az parti parti gezen arkadaslariminkiler kadar iyi koku alir.
"Birgun"kelimesi dagarcigimdaki yerini kaybetti.Bir sey eger gormeye,duymaya veya yapmaya degerse,onu simdi gormek,duymak ve yapmak istiyorum.
Hepimizin"Yasayacagimiza garanti gozuyle baktigimiz yarini gormeyecegini"bilseydi eger kizkardesim neler yapardi kimbilir?
Sanirin aile fertlerini veya yakin arkadaslarini arardi.
Belki bir lokantaya gidip en sevdigi Cin yemegini ismarlardi.
Bunlar hepsi birer tahmin..Kardesimin neleri yapamadan oldugunu hicbir zaman bilemeyecegim.Ya ben?..
Eger sayili saatimin kaldigini bilseydim,yapamadigim seyler oldugu icin kizardim.
Esime ve kizima onlari ne kadar cok sevdigimi yeterince sik soyleyemedigim icin kizardim.
Artik hayatlarimiza kahkaha ve renk katacak hicbir seyi yarina ertelememeye,duygularimi dizginlememeye calisiyorum.
Ve her sabah gozlerimi actigimda kendime o gunun "Ozel bir gun"oldugunu soyluyorum.Her gun.her dakika,her nefes gercekten tanridan bize bir armagan.
|
