- Eu, dun tiro, matéi catro perdices, e, de outro, matéi seis.
O outro dixo:
- ¡Home, xa está ben! ¡Pero aínda foi pior eu, que, dun tiro, atraveséillo o ollo e a perna ao corzo!
- ¿E cómo pudo ser iso? Si lle deches na perna, non lle poideches dar no ollo.
Entón o criado do outro remedóulle dicindo:
- É que, cando o corzo saltaba un valado, ao levantar a perna á altura do ollo, foi cando lle ceibóu o tiro, e pasóulle da perna ao ollo.
- Ai, así xa pode ser algo millor.
Cando logo se quedaron solos o amo e o criado, díxolle éste a aquél:
- Outra vez, meu amo, minta máis a modo,
que costóume moito traballo
xuntar a perna co ollo.
O que sexa...