Aval a la ribiera,
I a 'na rica meison.
Dedins son très fielairas,
Que fielan tòt lo jorn.

Una s'apela Joana,
E l'autra Marion.
L'autra s'apela Clara,
« Esclaira » nuèit e jorn,

Sa maire la penchena,
D'un penche d'argenton.
E son paire la còfa,
D'un' auna de galon.

Quand ela se miralha,
Dins l'aiga de la font,
Un aucelon s'i pausa,
Per li far n' orason.

Lo filh del rei passava,
L'a trovada a la font.
« Digatz, bèla fielaira,
Aquò's vos Joaneton? »

- « Nani, ma sòr l'ainada,
S'apèla d'aquel nom.
Se cercas un' amiga,
Dintratz dins la meison ! »