Sur la paøoj de ESK no.31, Alan Towsey interese klarigas siajn konceptojn rilate la pluuzadon de nelogikaj aý dubsencaj vortoj kaj gramatika1/4oj kaj rilate la akceptadon de nove kreitaj vortoj kaj gramatika1/4oj.
La motivoj estas:
1, ke malfacilas ne plu uzi enradikiøintan eraron;
2, ke por evolui Esperanto devas þanøiøi, kaj pligrandiøi (kiel faras etnaj lingvoj);
3, ke lingvo ne povas nek bezonas esti perfekta;
4, ke oni devas obei la aýtoritatojn pri Esperanto, æu ili agas logike aý ne;
kaj 5, ke Esperanto devas havi similajn mankojn, æar "naturaj", kiel etnaj lingvoj.
La diferenco inter li kaj mi estas ke:
1, mi klopodas ne plu uzi faritajn erarojn kaj anstataýe uzi aliajn formojn Fundamentajn;
2, æar þanøiøo de etna lingvo estas plejparte nur kosmetika, ne enhava, mi klopodas kiom eble plej multe reteni la Zamenhof'an spiriton de Esperanto;
3, mi strebas al kiomebla (kvankam neniam tute atingota) perfekteco en Esperanto;
4 mi ne akceptas la erarojn de famuloj kaj aýtoritatoj;
kaj 5, mi opinias ke la evoluo de Esperanto estu bazita sur klareco per logiko, por sence plejeble fidebla interkomunikado, kaj ne sur la kaprica kaj nenecesa þanøiøado kiel okazas en etnaj lingvoj.
La Alan'a puþado al pligrandiøo de la lingvo kaj al akcepto ante [= de] neklara1/4ojn kaj erarojn eble estas necesa (kvankam mi preferus ke la pligrandiøo venu el la riæeco de Esperanto mem, ne per polucio el fremdaj lingvoj), sed certe estas (pro danøera manko) granda bezono de mia bremsado, por almenaý akiri la nun mankantan sintezon.
Marcel Leereveld (ESK 31) respondas al miaj kritikoj kaj asertas ke mi celas diri la samon kiel li diris, sed tio ne estas vero, kvankam niaj diferencoj kelkfoje dependas de la interpreto de la vortoj.
Li diras ke dimanæo kaj monato povas esti konsiderataj kaj punkto kaj daýro, sed tio þajnas al mi nevera pro la signifo de la du sekvantaj propozicioj: li foriros dimanæon / li foriros monaton.
Por mi, la unua indikas tempopunkton (dimanæo estas la tago de la foriro), neniam tempodaýron, dum la dua indikas tempodaýron, kaj ni subkomprenas la numeralon unu (monato estas la daýro de lia foriro), neniam tempopunkton.
Sekve de tio, por mi la vorto monato ne indikas tempon, sed daýron: øi estas dumvorto, ne kiamvorto! Kaj øuste pro tio, dumvortoj solaj signifas nenion en akuzativo, se alia mezurindikavorto ne aldoniøas.
Eble lia problemo estas la interpreto de la esprimo "mezurindika vorto", æar por mi liaj cititaj vortoj estas æiuj mezurindikaj:
ili foriros proksiman monaton / iliforiris jam la unuan tagon / labori du dimanæojn.
Esperanto estas lingvo, kaj vole-nevole øi enkondukas ideologion kaj propran konscion pri la mondo: dimanæo kaj julio estas tempopunktoj (punkto en la semajno / punkto en la jaro), dum tago kaj monato estas tempodaýroj... Sekve de tio, ilia akuzativo prezentas apartajn karakterojn.
Mi tamen konsideras pli gravaj liajn tri aliajn opiniojn.
En la unua el ili li diras:
"Kaj mi tute ne kritikis la Zamenhofan kutimon uzi la pli analizajn formojn, kiuj ja estas same Fundamentecaj kiel la aliaj".
Tio estas simpla troigo: nenie en la Fundamento aperas ia pravigo por akuzativo kun demova senco.
Tute male, la 28-a Ekzerco de la Fundamento klare indikas la veran almovan signifon de la akuzativo. Cetere, unu el la ekzemploj fundamentigas la almovan sencon æe verboj kun la prefiksitaj demovaj prepozicioj: Morgaý mi veturos Parizon (aý en Parizon).
Sekve de tio mi konkludas: eliri Parizon (aý en Parizon).
En la dua el ili li diras:
"El tiuj aliaj G.M. prenis du ekzemplojn por montri ke ili ne øenerale estas uzataj. Nu, unu el la du efektive ne estas (ne bezonas esti): 'Li devenis noblan familion'. Tamen se mi unuafoje renkontas tiun esprimon, mi (kaj mi supozas æiuj) tuj komprenas la signifon kiel 'Li devenis de nobla familio', neniam kiel 'Li devenis al nobla familio'.
Tio estas tre malbona, æar implice li diras ke æio estas øusta, se ni øin komprenas. Æiu esperantisto bone komprenas kiam komencanto diras (tiuj estas realaj ekzemploj): mi vokis mia amiko / li estas mian amikon / ami estas bona. Tio estas ja komprenebla, sed erara! Kaj tio sama okazas rilate al la citita propozicio: li devenis noblan familion.
En la tria el ili li diras:
"Kaj mi plu asertas ke la dua ekzemplo 'Li rapide eliris la domon' (por el la domo, ne al en la domo) estas øenerale uzata".
Tiun aserton oni devus pruvi, nesimple eldiri. Kaj la malon mi povas facile pruvi: en la por Esperanto kolosa PIV, kie enestas multego da ekzemploj, ni trovas absolute neniujn verbojn prefiksitajn per la prepozicioj de kaj el kiuj indikas la deirlokon kaj la elirlokon per la simpla akuzativo, sed æiuj indikas ilin per la ripeto de la respektivaj prepozicioj kun la substantivo en nominativo.
Eæ se tiu dirmaniero estus øenerala, tio tamen ne farus øin øusta! Mi penos pruvi mian opinion per redukto al la absurdo: Bonvolu imagi la sekvantan minimuman dialogon --
Kie estas Karlo?
Li eliris Londonon.
Nu, bone! Se mi estus en Londono æe John Wells en la universitato, la dua propozicio devus signifi ke Karlo eliris el Londono.
Se tamen mi estus en Oksfordo æe Marjorie Boulton, tiu sama propozicio devus signifi ke Karlo eliris en Londonon.