Στην Κάρυστο ο Θ. Μπουραντάς

Αναστάτωση για την κεραία της Telestet

Ο ξεπεσμός του Δημοτικού Συμβουλίου

Πλήθος οικοδομικών συνεταιρισμών στη Νότια Καρυστία

Δηλώστε που σας βλάπτει το Natura

Ο Ε. Αποστόλου για το Natura

Παλινωδίες με το δρόμο

Το δικό μας σταυρόλεξο

Σε όλες τις σύγχρονες, δημοκρατικά οργανωμένες κοινωνίες, ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι αυτός που μεταβιβάζει την πραγματική εξουσία στο λαό και του επιτρέπει να αποφασίσει για σημαντικά θέματα που ίσως κρίνουν το μέλλον του.

Ανάλογες φυσικά διαδικασίες προβλέπει και το ελληνικό σύνταγμα (άρθρο 44, παρ. 2), αναγνωρίζοντας το δικαίωμα ου λαού να κρίνει προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, ανάλογα με τη δική του κρίση.

Η αλήθεια είναι ότι ο συνταγματικός νομοθέτης δεν έχει προβλέψει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιφέρεια της χώρας, αλλά μόνο για το σύνολο αυτής και για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα. Δεν υπάρχει όμως και διάταξη που να απαγορεύει σχετική διαδικασία.

Έτσι, θα ήταν χρήσιμο η τοπική κοινωνία να αποφασίζει για σημαντικά προβλήματα που την απασχολούν, καλώντας τους πολίτες στην κάλπη, ώστε να αποφασίσουν σχετικά. Μ` αυτό τον τρόπο θα επιτυγχανόταν:

- Η ακριβής αντιπροσώπευση της κοινής γνώμης και της θέλησης αυτής.

- Καθώς και η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, που πάντα είναι απαραίτητη για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων που μπορεί να κρίνουν το μέλλον των κατοίκων και της περιοχής.

Ένα τέτοιο ζήτημα, η απόφαση επί του οποίου θα ήταν χρήσιμο να προκύψει έπειτα από την έκφραση γνώμης του συνόλου των πολιτών της Νοτίου Καρυστίας, αποτελεί και η εφαρμογή του "Natura 2000". Ας κλιθούν δηλαδή, οι πολίτες αυτού του τόπου να αποφασίσουν αν θέλουν ή όχι το Natura. Τι επιθυμούν να αλλάξει και ποιους εξουσιοδοτούν να τους εκπροσωπήσουν στη διαδικασία διεκδίκησης των αιτημάτων τους.

Πιστεύω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση, έχει την υποχρέωση να αναλαμβάνει τέτοιες πρωτοβουλίες όταν το ζήτημα κρίνεται μείζονος σημασία και όταν αδυνατεί μέσα από διαφορετικές διαδικασίες να διαμορφώσει άποψη και να ενεργήσει προς την εφαρμογή κάποιου συγκεκριμένου σχεδίου.

Σήμερα, οι Δήμοι και η Κοινότητα που εμπλέκονται στο θέμα, δείχνουν να μην μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αδυνατώντας να καταγράψουν το λαϊκό αίσθημα, δεχόμενοι πιέσεις από και προς κάθε κατεύθυνση. Ο φόβος δε του πιθανού πολιτικού κόστους κάθε ενέργειας, οδηγεί στην απραξία ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σε στάση αναμονής. Και αυτή όμως η αναμονή μπορεί να αποβεί μοιραία για τον τόπο.

Με την απόφαση για διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, οι Δήμοι Μαρμαρίου και Καρύστου και η Κοινότητα Καφηρέως, θα καταφέρουν, καταρχήν να σχηματίσουν μια ξεκάθαρη άποψη για τη θέληση των πολιτών επί του ζητήματος, και ταυτόχρονα θα απεμπλακούν από το πρόβλημα των πολιτικών συνεπειών της οποιασδήποτε αυτόνομης πράξης.

Και βέβαια, δικαιολογία δεν πρέπει να αποτελέσει η πιθανή δυσκολία διεξαγωγής ενός τέτοιου δημοψηφίσματος, καθώς αυτές μπορούν εύκολα να αντιμετωπισθούν από τους ΟΤΑ (για παράδειγμα κάθε Δήμος έχει στην κατοχή του ενημερωμένους εκλογικούς καταλόγους, κάλπες και λοιπό υλικό, από τις πρόσφατες ευρωεκλογές). Άλλα και για τους πολίτες δεν πιστεύω ότι θα αποτελέσει βάρος η προσφυγή στις κάλπες για μια Κυριακή, για παράδειγμα, προκειμένου να αποφασίσουν για ένα τόσο σημαντικό και άμεσο ζήτημα.

Αν οι Δήμοι της περιοχής μας, θέλουν πραγματικά να είναι αυτοί που ελέγχουν την κατάσταση και προλαμβάνουν τις εξελίξεις, συμμετέχοντας ενεργά και δυναμικά σ` αυτές, πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, στο οποίο θα κλιθούν οι πολίτες να γνωμοδοτήσουν υπέρ ή κατά του προγράμματος και (υπό τη μορφή ενός σχετικού ερωτηματολογίου) να προτείνουν πιθανές αλλαγές επί του σχεδίου προεδρικού διατάγματος.