 |
 |
| ||
|
Οι γνώσεις των αρχαίων φτάνουν αρκετά παρά πέρα από την κοινή σε μας άποψη, δηλαδή ότι θεωρούσαν την γη επίπεδη και κέντρο του σύμπαντος. Οι παρατηρήσεις τους, οι μετρήσεις τους και οι υπολογισμοί τους, φτάσανε πολλές φορές σε εντυπωσιακά και ίσως και ανεξήγητα απ' τον σημερινό πολιτισμό μας αποτελέσματα.
Αν παρατηρήσουμε την Ελληνική μυθολογία θα δούμε συνήθως συγκαλυμμένους πάρα πολλούς συμβολισμούς των κινήσεων των άστρων. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί ο μύθος του Κρόνου που τρώει τα παιδιά του μέχρι που ο Δίας ανατρέπει την κατάσταση. Η αντιστοιχία στις κινήσεις των πλανητών με τα ίδια ονόματα είναι γνωστή μέχρι και σήμερα σε όποιον μπήκε στον κόπο να παρακολουθήσει τις κινήσεις των πλανητών στον ουρανό. Η σειρά με την οποία εμφανίζεται ο Κρόνος, χάνονται άλλοι πλανήτες πίσω του και ξαναφαίνονται όταν έρχεται ο Δίας παραμένει ίδια έως σήμερα.
Και φυσικά τα ονόματα που δόθηκαν τότε στους αστέρες, στους αστερισμούς και τους πλανήτες από τους Έλληνες, χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα απ' όλο τον κόσμο.
Από τις 5 Μαΐου του 1992, τρία ακόμη άστρα απέκτησαν Ελληνικά ονόματα:
Αλέξανδρος στον αστερισμό του Λέοντα: LEO MINOR RA 10H 25M 40SOL 31° 8'
Φίλιππος στον αστερισμό της Μικρής 'Αρκτου: URSA MINOR RA 14H 53M 38SD 66° 3'
Μακεδονία στον αστερισμό της Μεγάλης 'Αρκτου: URSA MAJOR RA 9H 42M 8SD 52° 40'.
Ανάδοχοι, οι υπεύθυνοι του ξενοδοχείου Φιλίππειον (www.philippion.gr).
Στην αρχαία ελληνική μυθολογία (μήπως τελικά είναι ολόκληρη συγκαλυμμένη ιστορία;) ο αρχαιοελληνικός Θεός 'Αρης ακολουθούταν από δύο συνοδούς, τον Φόβο και τον Δείμο. Οι δύο αυτοί συνοδοί του 'Αρη ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σαν οι δύο μικροί δορυφόροι του ομώνυμου πλανήτη, αόρατοι με απλά τηλεσκόπια!
Σχετικά με τους δύο αυτούς δορυφόρους υπάρχει και αναφορά στα «Ταξίδια του Γκιούλιβερ» του Τζόναθαν Σουίφτ και μάλιστα με την σωστή λεπτομέρεια ότι ο ένας απ' τους δύο δορυφόρους κινείται με διπλάσια ταχύτητα απ' τον άλλον. Ο Σουίφτ το περιέγραψε 150 χρόνια πριν την «επιστημονική» ανακάλυψή τους!
Ο Βολτέρος στο έργο του «Μικρομέγας» αναφέρεται και αυτός στην ύπαρξη των δύο δορυφόρων του 'Αρη. Από που αντλούσαν άραγε τα στοιχεία τους; Ο Τζόναθαν Σουίφτ λέγεται ότι είχε αρκετές μεταφυσικές ανησυχίες και δραστηριότητες και ότι μετέφερε κρυπτογραφημένες γνώσεις στα έργα του.
Με την ευκαιρία να αναφέρουμε ότι και η γη εκτός απ' την Σελήνη λέγεται ότι έχει και δεύτερο πανάρχαιο δορυφόρο γνωστό ως «Μαύρο Ιππότη», ο οποίος είναι ιδιαίτερα μικρού μεγέθους και κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι εκπέμπει και σήματα! Πρώτες επίσημες αναφορές σ' αυτόν έγιναν όταν την εποχή του Σπούτνικ πολλοί άρχισαν να παρατηρούν το διάστημα και βρέθηκαν προ εκπλήξεως!
Σήμερα ή χάθηκε ανάμεσα στους πολλούς δορυφόρους ή προτιμήθηκε να αποσιωπηθεί η ύπαρξή του.
Ο Ίππαρχος (190 - 124 π.Χ.) ανακάλυψε την ακρίβεια των ισημεριών. Οι υπολογισμοί του για την ακριβή χρονική διάρκεια του έτους διέφεραν μόλις κατά 6.5 λεπτά από τις σύγχρονες μετρήσεις. Επινόησε μια μέθοδο υπολογισμού της γεωγραφικής θέσης βάσει γεωγραφικού μήκους και πλάτους. Φυσικά για κάτι τέτοιο χρειάστηκε πρώτα να χωρίσει την γήινη σφαίρα σε 360 μεσημβρινούς και 180 παράλληλους. Λέγεται ότι χρησιμοποίησε το βαβυλωνιακό σύστημα χωρισμού των κύκλων.
Επίσης, έφτιαξε καταλόγους με χάρτες και υπολογισμούς φωτεινότητας σχεδόν 1000 άστρων.
Σημαντική δουλειά του ήταν και η συλλογή κανόνων τριγωνομετρικών υπολογισμών που αποτελούν την βάση της σύγχρονης τριγωνομετρίας. Θεωρείται μάλιστα και εφευρέτης του αστρολάβου.
Ο Ίππαρχος βασιζόμενος σε αναφορές στην σφαίρα του Ευδόξου, και παρατηρώντας τις αλλαγές στον ουρανό, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι θέσεις των αστρικών πόλων μεταβάλλονται και συμπληρώνουν πλήρη κύκλο σε 26.000 περίπου χρόνια, με μικρότερες περιόδους των 2.150 ετών η κάθε μία που αντιστοιχούν στα ζώδια. Έτσι παρατήρησε φυσικά ότι και ο ζωδιακός κύκλος μεταβάλλεται σε σχέση με την γη χρόνο με τον χρόνο.
Γνωστή είναι και η παραδοχή των αρχαίων Ελλήνων για την σφαιρικότητα της γης. Ο Πυθαγόρας και ο Παρμενίδης έκαναν σχετικές αναφορές και ο Αριστοτέλης μάλιστα διατύπωσε έξι επιχειρήματα για να το αποδείξει. Οι αρχαίοι λοιπόν όχι μόνο γνώριζαν την σφαιρικότητα της γης, αλλά είχαν υπολογίσει και την περιφέρειά της!
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το ακριβές πλάγιο ύψος της πυραμίδας ήταν ένα στάδιο, δηλαδή ένα εξακοσιοστό μίας μοίρας γεωγραφικού πλάτους.
Ο Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος τον 2ο αιώνα π.Χ. έγραψε πως το μήκος της πλευράς της μεγάλης πυραμίδας ήταν ένα όγδοο ενός λεπτού της μοίρας γεωγραφικού πλάτους. Και οι δύο υπολογισμοί προϋποθέτουν γνώση και μελέτη τόσο των διαστάσεων της γης όσο φυσικά και του σφαιρικού σχήματός της.
Ο Ηρακλείδης ο Ποντικός πίστευε ότι η γη περιστρέφεται και γύρω απ' τον άξονά της.
Ο Πυθαγόρας παρατηρώντας την μορφή της σκιάς που ρίχνει στη σελήνη η γη είχε καταλήξει επίσης στο συμπέρασμα της σφαιρικότητάς της.
Ο Αριστοτέλης στο έργο του «περί ουρανού» παρατηρώντας στις εκλείψεις της σελήνης την μορφή της σκιάς της καταλήγει στην σφαιρικότητα της γης. Αργότερα ο μαθητής του Αριστοτέλη Δικαίαρχος φτιάχνει τον πρώτο χάρτη της γης λαμβάνοντας υπ' όψη την σφαιρικότητά της.
Ο Ερατοσθένης μάλιστα, που υπήρξε διευθυντής της βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας, απέδειξε πειραματικά τον ισχυρισμό του Αριστοτέλη για την σφαιρικότητα της γης με τον παρακάτω τρόπο:
Γνώριζε ότι κατά το θερινό ηλιοστάσιο σε ένα πηγάδι στον άνω Νείλο στην Συήνη (σημερινό Ασουάν) ο ήλιος το μεσημέρι έπεφτε κάθετα φτάνοντας μέχρι τον πυθμένα του. Στην Αλεξάνδρεια που ήταν την ίδια μέρα και ώρα μέτρησε την σκιά ενός οβελίσκου η οποία σχημάτιζε με τον οβελίσκο γωνία των 7.2°. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι η απόσταση Αλεξανδρείας Ασουάν αντιστοιχούσε σε 7.2° υπολόγισε ότι η περίμετρος της γης (360°) θα ήταν 50 φορές μεγαλύτερη δηλαδή 40.550 χιλιόμετρα. Αν και τα δύο σημεία δεν βρίσκονται ακριβώς στον ίδιο μεσημβρινό και οι μετρήσεις με τα καραβάνια δεν μπορούν να θεωρηθούν οι πλέον αξιόπιστες, ο Ερατοσθένης έφτασε εντυπωσιακά κοντά στο 40.075 που γνωρίζουμε σήμερα σαν περιφέρεια του ισημερινού.
Παρόμοιες μελέτες του Ποσειδωνίου του Ρόδιου έδιναν σαν περίμετρο της γης μήκος 252.000 σταδίων, δηλαδή 39.690 χιλιόμετρα.
Φαίνεται ότι στα Θρησκευτικά Μυστήρια της αρχαιότητας των περισσοτέρων λαών, παρέχονταν γνώσεις τόσο κοσμογονίας όσο και αστρονομίας. Οι γνώσεις αυτές προοριζόταν για λίγους επίλεκτους και απαγορευόταν αυστηρά να κοινοποιηθούν στον απλό λαό, παρά μόνο συμβολικά και σε επίπεδο που θα ήταν ασφαλές και χρήσιμο. Η δύναμη της γνώσης ήταν πάντα ποθητή και πολύτιμη...
Τo ηλιοκεντρικό σύστημα φαίνεται ότι αποτελούσε δόγμα των Ελευσίνιων αλλά και άλλων Μυστηρίων. Γι' αυτό μόλις το δίδαξε ο Αρίσταρχος ο Σάμιος (Πυθαγόρειος), ο Κλεάνθης ανακοίνωσε ότι οι Έλληνες έπρεπε να τον καλέσουν σε απολογία και να τον καταδικάσουν για βλασφημία κατά των Θεών. Λέγεται επίσης ότι αυτό ήταν και το πραγματικό αδίκημα του Σωκράτη που τον οδήγησε στην καταδίκη του σε θάνατο. Η αναφορά σε θέματα τα οποία ήταν απαγορευμένα στους μη μυημένους. Πάντως στην απολογία του όπως μας την μετέφερε ο Πλάτωνας δεν αναφέρεται ξεκάθαρα τίποτε σχετικό...
Οι Πυθαγόρειοι γνώριζαν το ηλιακό σύστημα μιλώντας για δέκα πλανήτες. Ο δέκατος ο Ήφαιστος, ανακαλύφθηκε στο τέλος του 20ου αιώνα! Χωρίς οπτικά βοηθήματα και με ευνοϊκές καιρικές συνθήκες ορατοί είναι μόνο οι πέντε πλανήτες.
O Σέλευκος ήταν σίγουρος ότι η γη έχει διπλή κίνηση, γύρω απ' τον εαυτό της και ελλειπτική γύρω απ' τον ήλιο. Ο Αρίσταρχος περιγράφοντας το ίδιο διατηρούσε επιφυλάξεις.
Ο Δημόκριτος δήλωνε ότι τα άστρα είναι και αυτά ήλιοι σε μεγάλη απόσταση.
Η χαρτογράφηση απασχόλησε αρκετά τους αρχαίους, όμως σαν πρώτο μεσημβρινό στις μετρήσεις τους δεν χρησιμοποιούσαν αυτόν του Γκρήνουιτς (και γιατί να το κάνουν άλλωστε;) αλλά τον μεσημβρινό που περνάει απ' την Γκίζα της Αιγύπτου και την μεγάλη πυραμίδα της. Και γιατί ειδικά αυτόν θα αναρωτηθείτε; Είναι ο μεσημβρινός που καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό ξηράς του πλανήτη μας, αν δεν έτυχε να το έχετε ακόμα προσέξει. Επίσης είναι ο μόνος μεσημβρινός που χωρίζει την ξηρά και την θάλασσα σε δύο ίσα μέρη! Μπορεί απλά να θεωρηθεί τυχαία και καθαρά συμπτωματική η επιλογή του άραγε;
Οι Έλληνες σαν πρώτο μεσημβρινό όριζαν αυτόν που περνάει απ' την Ελευσίνα. Θα ήταν ενδιαφέρον αν μπορούσαμε να υπολογίσουμε κατά πόσο έχει παρόμοιες ιδιότητες με τον μεσημβρινό της Αιγύπτου.
Σε πολλά αρχαία μνημεία παρατηρούμε ευθυγραμμισμό του προσανατολισμού τους με κάποια άστρα ή ευθυγραμμισμό κατά τις ισημερίες. Αυτό προϋποθέτει μετρήσεις και κατασκευαστικές ικανότητες διαφορετικές απ' ότι μάθαμε να περιμένουμε από εκείνη την εποχή. Αυτό συμβαίνει τόσο σε Αμερικανικές πυραμίδες όσο και σε μεγαλιθικούς Γαλλικούς τάφους αλλά και σε αρκετά άλλα αρχαία μνημεία. Απ' ότι φαίνεται οι άνθρωποι που έφτιαχναν τα ανεξήγητης κατασκευής μεγαλιθικά κτίσματα, είχαν γνώσεις που μάλλον δεν έχουμε ξαναβρεί μέχρι σήμερα...
Στην Αίγυπτο οι ναοί της Ίσιδος ήταν προσανατολισμένοι στην πρώτη εμφάνιση του Σείριου που γίνεται τον Ιούλιο.
Ο Παρθενώνας φτιάχτηκε με τρόπο που την 25η Ιουλίου, που ήταν η τελευταία μέρα των Παναθηναίων, ο ανατέλλων Σείριος να φωτίζει το άγαλμα της θεάς Αθηνάς.
Το Stonehenge στο Salisbury της Αγγλίας χτισμένο ίσως απ' το 2.800 π.Χ. από μόνο του θα μπορούσε να δώσει υλικό για ολόκληρο site, χτισμένο σε γεωγραφικό πλάτος 51° 10' 42,3529'', βρίσκεται στην ιδανική θέση για την παρατήρηση του ήλιου και της σελήνης. Με την βοήθειά του υπολογιζόταν εκλείψεις σελήνης, ισημερίες και ίσως και ακόμη περισσότερα.
Πόσο καλά ήξεραν όμως οι κατασκευαστές την γεωγραφία της Ευρώπης κι έβαλαν το Stonehenge στο συγκεκριμένο σημείο φαίνεται από τα σημεία που συναντούν οι προεκτεινόμενες ευθείες της ισημερίας όσο και της ανατολής των ηλιοστασίων.
Πιο απλά, παρατηρώντας την ανατολή του ήλιου από το κέντρο του κύκλου του Stonehenge κατά το θερινό ηλιοστάσιο, η ευθεία περνάει ακριβώς απ' την πέτρα εξωτερικά του κύκλου γνωστή σαν Heel-Stone και προεκτεινόμενη φτάνει στην κορυφή του βουνού Taberg στην Σουηδία, βουνό γνωστό για το ιδιαίτερο πέτρωμά του. Σύμφωνα με τοπικό μύθο ένας τεράστιος μετεωρίτης έπεσε στην γη στην περιοχή Askersund και στην νότια πορεία του δημιούργησε την λίμνη Vattern, την κοιλάδα Taberg και φυσικά το ομώνυμο βουνό Taberg.
Κατά τις ισημερίες η ανατολή του ήλιου σχηματίζει γραμμή που προεκτεινόμενη φτάνει στη κορυφή Gerlahovsky Stit (2.655m) στο ψηλότερο βουνό της Σλοβακίας στην Κεντρική Ευρώπη.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο η ανατολή του ήλιου απ' το Stonehenge στοχεύει στην κορυφή του Mont Blanc στις Γαλλικές 'Αλπεις, το ψηλότερο βουνό (4.807m) της Δυτικής Ευρώπης.
Ο Gerald Hawkins υποστηρίζει ότι ο εσωτερικός κύκλος ογκολίθων (25 μέτρα διάμετρος) συνδυασμένος με τον εξωτερικό (54 μέτρα διάμετρος) αλλά και με δύο ακόμα κύκλους από τρύπες στο έδαφος αν συνδυαστούν κατάλληλα μπορούν να δώσουν υπολογιστικά τις Ισημερίες, την κατεύθυνση κίνησης ήλιου και σελήνης σ' αυτές και όλα αυτά επιβεβαιωμένα από σύγχρονη ανάλυση που ο ίδιος έκανε με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ο τρόπος με τον οποίο είναι συνδεμένα τα οριζόντια με τα κάθετα ογκολιθικά τμήματα όσο και τα οριζόντια μεταξύ τους δεν συναντάται πουθενά αλλού παρά μόνο στους Δελφούς και στα νησιά του Πάσχα! Υπάρχει άραγε κάποια σχέση μεταξύ τους;
για περισσότερα : δείτε στο Earth Mysteries
Μεγαλιθικά μνημεία παρόμοια με του Stonehenge συναντάμε στο Καρνάκ της Γαλλίας και στο Νιούγραντζ της Ιρλανδίας
Παίζοντας λίγο με τους αριθμούς βλέπουμε ότι 51 x 10 x 42,3529 δίνει 21.600 που σχετίζεται με το 432 / 2. Τι κρύβει τελικά ο αριθμός 432 που τόσες φορές συναντάμε σε άσχετα μεταξύ τους αλλά σημαντικά σημεία;
Στην Νότια Αίγυπτο, δυτικά του Νείλου, στην έρημο της Σαχάρας ανακαλύφθηκε πρόσφατα παλαιολιθική κατασκευή παρόμοια με το Stonehenge. Βρέθηκε στην περιοχή Nabta και χρονολογείται 6.000 - 6.500 ετών, πιο παλιό και από το Stonehenge δηλαδή. Αποτελείται από τον πέτρινο κύκλο, κάποιες κατασκευές σαν βωμούς και 5 γραμμές από πέτρες.
Στην Υεμένη, κοντά στα παράλια της Ερυθράς Θάλασσας, βρέθηκαν κατασκευές της εποχής του χαλκού. Μονόλιθοι από γρανίτη και βασάλτη, ύψους 3 περίπου μέτρων και βάρους αρκετών τόνων, ήταν διατεταγμένοι σε κύκλο θυμίζοντας το Stonehenge. Οι βράχοι μοιάζουν να προέρχονται από τα βουνά Surat περίπου 60 χιλιόμετρα μακριά απ' όπου βρέθηκαν. Τα βουνά Surat είναι στην αντίθετη πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας και η μεταφορά προφανώς πρέπει να έγινε και με πλοία. Η εποχή κατασκευής προσδιορίστηκε σχεδόν στο 2.000 π.Χ.
για περισσότερα : Scientific American - Discovering Archaeology - Feb. 2001
 |
| Newgrange στην κοιλάδα Boyne στην Ιρλανδία |
Στην Ιρλανδία στην κοιλάδα Boyne φτιάχτηκε γύρω στο 3.500 π.Χ. ένα παράξενο κτίσμα. Σήμερα είναι γνωστό ως Newgrange ή ως ανάχωμα του Oengus. Η κατασκευή είναι κυκλική, έχει 110 μέτρα διάμετρο, κι ένας διάδρομος 19 μέτρων οδηγεί σε ένα χώρο με μεγαλύτερο ύψος που λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε σαν χώρος ταφής. Αν και θεωρείται απ' τις αρχαιότερες στεγασμένες κατασκευές, δεν είναι αυτό το εντυπωσιακότερο στοιχείο της.
Ο διάδρομος είναι χτισμένος έτσι ώστε μόνο για λίγες μέρες γύρω από τις 21 Δεκεμβρίου, στο χειμερινό ηλιοστάσιο, οι ακτίνες του Ήλιου να περνάνε και να φτάνουν μέχρι τον χώρο ταφής! Γιγάντιες πέτρες εντός και εκτός του μνημείου είναι στολισμένες με ανάγλυφες παραστάσεις. Θεωρούνται σύμβολα ημερολογίου αλλά παραμένουν ακόμα ακατανόητες.
Ακατανόητο επίσης παραμένει πώς οι άνθρωποι της νεολιθικής εποχής είχαν τέτοιες αστρονομικές γνώσεις και γιατί μπήκαν στον κόπο να κατασκευάσουν κάτι τέτοιο.
Γύρω απ' το κτίσμα υπάρχουν σε διάφορα σημεία όρθιοι βράχοι σε κυκλική διάταξη. Μια ευθεία το ενώνει στην Γερμανία με την κορυφή του ''μαγικού'' βουνού Brocken και στην Πολωνία με το Sniezka όπου βρίσκονται αντίστοιχης ηλικίας αρχαιολογικά ευρήματα.
Το βουνό Brochen, είναι και το σημείο παρατήρησης του δίσκου της Nebra, πανάρχαιου αστρονομικού χάρτη που βρέθηκε εκεί κοντά.
Στο χειμερινό ηλιοστάσιο οι ακτίνες του ήλιου που περνάνε και φτάνουν στο βάθος του Newgrange, έρχονται από κατεύθυνση που η ευθεία της περνάει απ' το κέντρο του Stonehenge και αν προεκταθεί φτάνει στην Μάλτα, στο ναό του Ήλιου στο Mnajdra. Τα μεγαλιθικά κτίσματα στο Mnajdra χρονολογούνται από το 3.600-2.500 π.Χ.
για περισσότερα : http://www.astroarchaeology.org
Ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον γεωφυσικό Helmut Becker, ανακάλυψαν στην Βαυαρία της Γερμανίας ένα αστεροσκοπείο ηλικίας 7.000 ετών. Με την ελλειπτικού σχήματος κατασκευή του το Landau-Meisternthal χρησίμευε σαν ηλιακό ημερολόγιο, υπολογίζοντας με καταπληκτική ακρίβεια τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Οι μηχανικοί της νεολιθικής εποχής που το κατασκεύασαν πρέπει να είχαν γνώσεις μαθηματικών αστρονομίας και γεωμετρίας πολύ καλύτερες από τον μέσο σημερινό άνθρωπο. Το αστεροσκοπείο της Βαυαρίας έχει κάποιες ομοιότητες με το Stonehenge στην Αγγλία, αλλά είναι σχεδόν 2.000 χρόνια παλιότερο!
για περισσότερα : "21st Century Science and Technology" τεύχος 'Aνοιξης 1998
εφημερίδα Frankfurter Rundschau 14 Φεβρουαρίου 1998
φωτογραφία της περιοχής μέσω δορυφόρου από το maps.google.com
 |
| τα τρία κτίσματα Mnajdra στην Μάλτα |
Στο νησί της Μάλτας υπάρχουν πολλά αρχαία μνημεία, κάποια μεγαλιθικά και κάποια υπόγεια ερευνώνται ακόμα. Ένα από τα πιο αρχαία και τα πιo εντυπωσιακά είναι το Mnajdra. Τα ερείπια που βλέπουμε σήμερα αποτελούνται από τρία κτίσματα παρόμοιας κυκλικής κατασκευής αλλά διαφορετικής ηλικίας. Το πιο μικρό είναι το αρχαιότερο, υπολογίζεται ότι φτιάχτηκε το 3.600 π.Χ., και το μεσαίο το πιο καινούργιο φτιαγμένο κοντά στο 2500 π.Χ.. Βλέπουμε δηλαδή ότι οι κατασκευαστές και χρήστες τους τα χρησιμοποιούσαν για τουλάχιστον χίλια χρόνια!
Αρχικά θεωρήθηκαν κάποιοι παράξενοι ναοί. Αλλά τα κτίσματα αυτά είναι έτσι φτιαγμένα ώστε τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες να σηματοδοτούν συγκεκριμένα σημεία τους. Κάτι σαν το Stonehenge δηλαδή αλλά με διαφορετική προσέγγιση στα σημεία ευθυγραμμισμού.
Αν από τo Stonehenge κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο προεκτείνουμε την νοητή γραμμή της ανατολής του ήλιου, αυτή θα περάσει ακριβώς απ' την κορυφή του Mont Blanc στην Γαλλία, και θα φτάσει σε αυτόν εδώ τον ναό το Mnajdra, που και αυτός με την σειρά του δίνει τις ίδιες ενδείξεις!
για περισσότερα δείτε στό : Mnajdra pictures
και εδώ μια ακόμα σελίδα με περισσότερες πληροφορίες αλλά με πανοραμικες φωτογραφίες της περιοχής.
Παρόμοιου σχήματος αρχαία κτίσματα βρέθηκαν κοντά στην Μάλτα στο νησί Gozo κοντά στην πόλη Xaghra. Είναι γνωστά σαν ναοί Ggantija.
για περισσότερα: δείτε εδώ φωτογραφίες απ' την Ggantija
κι εδώ αρκετές πληροφορίες σχετικά.
Το ιδιαίτερα παράξενο σχήμα αυτών των ναών κάνει μελετητές να αναρωτιούνται για τις ακουστικές του ιδιότητες. Ο αέρας που φυσούσε θα μπορούσε συντονίζοντας τον αέρα στα δωμάτια από τα ιερά αυτά να τα κάνει να αντηχούν σαν σειρήνες. Με ποια σκοπιμότητα όμως;
για περισσότερα σχετικά με τις ακουστικές ιδιότητες των ναών αυτών: akustika ένα παράξενα ενδιαφέρον site.
Το σχήμα αυτών των κοιλοτήτων ξαναέγινε γνωστό στον χώρο της ηλεκτρονικής τον 20ό αιώνα όταν φτιάχτηκαν οι λυχνίες Κλύστρον για παραγωγή μικροκυμάτων κυρίως και σε μέγεθος μόνο μερικών εκατοστών φυσικά.
 |
| οι πυραμίδες της Αιγύπτου |
Η μεγάλη πυραμίδα της Αιγύπτου αποτελεί σημαντικό αίνιγμα σε σχέση με τον αστρολογικό προσανατολισμό της. Το άθροισμα των διαγωνίων της δίνει 25.826, την διάρκεια ενός ζωδιακού κύκλου και από μόνο του θα ήταν αρκετό να μας βάλει σε σκέψεις. Λέγεται ότι κατά την κατασκευή της στόχευε στο άστρο του Σείριου. Η τοποθέτησή της στο έδαφος μαζί με τις άλλες πυραμίδες και το άγαλμα της Σφίγγας έχει προβληματίσει ιδιαίτερα τους ειδικούς που βρίσκουν παράξενες ομοιότητες τόσο με θέσεις αστερισμών όσο και με αντίστοιχες κατασκευές στην επιφάνεια του 'Αρη κοντά στην περιοχή με τον γεωλογικό σχηματισμό που μοιάζει σε ανθρώπινο πρόσωπο. Κατά το μεσουράνημά του ο Αστερισμός του Ωρίωνα δείχνει ομοιότητα με τις τρεις μεγαλύτερες πυραμίδες (και με αναλογία μεγέθους και φωτεινότητας) και με τον Νείλο.
Η πυραμίδα Kykylcan στην Chichen Itza του Μεξικού, είναι φτιαγμένη από τους Μάγιας με τέτοιο τρόπο που κατά την Εαρινή και Φθινοπωρινή ισημερία, ο ήλιος πέφτει πάνω της με τέτοια γωνία που δημιουργεί ένα φαινόμενο σκιών που δείχνει σαν να κατεβαίνει κάτι σαν τεράστιο φίδι στην γη!
Ίδιο προσανατολισμό με την πυραμίδα Kykylcan έχει και η πυραμίδα του Ελληνικού στο Κεφαλάρι του 'Aργους, μόνο που μισοκατεστραμμένη πια δεν έχει το μέγεθος να προβάλει σωστά το ίδιο φαινόμενο των φωτοσκιάσεων στις ακμές της κατά τις ισημερίες. Η πυραμίδα του Λιγουριού έχει ακριβώς 90° διαφορετικό προσανατολισμό.
Εντυπωσιακή περίπτωση απροσδόκητων αστρονομικών γνώσεων παρατηρείται στην Αφρικανική φυλή των Ντόγκον. Βρίσκονται στο Μάλι στην βορειοδυτική κεντρική Αφρική, και παραμένουν κυρίως αγροτική κοινωνία, με ανιμιστικά θρησκευτικά στοιχεία. Οι συμβολικές γνώσεις που μεταφέρονται μέσα από τις παραδόσεις και τους μύθους τους, περιγράφουν με λεπτομέρειες το άστρο του Σείριου Β και την συμπεριφορά του, και είναι εκπληκτικής ακρίβειας. Ο Σείριος Β είναι άστρο αόρατο με γυμνό μάτι και παρέμεινε άγνωστο στους αστρονόμους μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Οι Ντόγκον γνωρίζουν την παράξενη τροχιά του με την περίοδο κίνησής της, τους δορυφόρους του Σείριου και τα γύρω άστρα και πολλές άλλες ανεξήγητα ακριβείς λεπτομέρειες. Πολλές απ' αυτές επιβεβαιώθηκαν μόλις πρόσφατα απ' την επιστήμη. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι κατάγονται απ' αυτό το άστρο.
Το παράξενο με το άστρο του Σείριου είναι ότι βρίσκεται και σε παραδόσεις αρκετών άλλων λαών όπως οι Αιγύπτιοι, οι Έλληνες κλπ. Σε κάθε λαό έχει διασωθεί διαφορετικά αλλά δείχνει να αντιπροσωπεύει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για όλους. Κάποιοι αποσυμβολίζουν από την ιστορία για Αργοναυτική εκστρατεία λεπτομέρειες που ανάγονται στο άστρο του Σείριου.
 |
| κολιμπρί 90 μέτρων σχεδιασμένο στο χώμα |
Στην γνωστή πια ΝοτιοΑμερικανική κοιλάδα Νάζκα στο Νοτιοδυτικό Περού, εκτός απ' τα διάσημα τεράστια χαραγμένα στο έδαφος σχέδια ζώων και πουλιών, υπάρχουν και πολλές ευθείες παραλληλισμένες με αστρονομικές κατευθύνσεις δημιουργώντας το μεγαλύτερο αστρονομικό βιβλίο. Σύμφωνα με την μαθηματικό Maria Reich που μελέτησε τις γραμμές και τα σχέδια επί σχεδόν 40 χρόνια, θα μπορούσαν να λειτουργούν σαν εργαλείο για εύρεση ισημεριών και ηλιοστασίων δίνοντας σημαντικές πληροφορίες σε ένα αγροτικό ημερολόγιο. Μόνο που όλα αυτά δεν φαίνονται από το έδαφος και από τους άμεσα ενδιαφερόμενους αγρότες, αλλά μόνο από αρκετό ύψος πάνω από το έδαφος. Τα σχήματα δείχνουν να φτιάχτηκαν χρησιμοποιώντας προσχέδια σε κλίμακα, μιας και υπολείμματά τους βρέθηκαν κοντά στα μεγάλα. Τα σχέδια φτιάχτηκαν ανάμεσα στο 200 π.Χ. και στο 600 μ.Χ. Πώς και ποιοι τα χρησιμοποιούσαν άραγε και για ποιο σκοπό μπήκαν σε τέτοιο κόπο;
Οι Μάγιας γνώριζαν την ύπαρξη των πλανητών Ουρανού και Ποσειδώνα με αρκετές λεπτομέρειες για την κίνησή τους, πολύ πριν τους ανακαλύψει ο δικός μας σύγχρονος πολιτισμός το 1781 και 1846 αντίστοιχα.
Παρακολουθούσαν το πλανήτη της Αφροδίτης κρατώντας ημερολόγια αλλά το πιό εντυπωσιακό είναι ότι γνώριζαν την περιοδικότητα των ηλιακών κηλίδων που προέρχεται από την διαφορά κίνησης των μαγνητικών πεδίων πόλων και ισημερινού του ήλιου.
Στην διάσημη «πόρτα του ήλιου» (που ίσως κατασκευάστηκε με υγροποίηση βράχων) ο οριζόντιος ογκόλιθος φέρει ανάγλυφες παραστάσεις ετησίου ημερολογίου της Αφροδίτης.
Επίσης σε αρχαία Ινδικά κείμενα (Giotis) συναντάμε αναφορές για το πλανητικό μας σύστημα, για την βαρύτητα, την ατομική ενέργεια και άλλα που ίσως ακόμη δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε. Τα κείμενα αυτά είναι από το 4000 π.Χ. Στα βουδιστικά κείμενα Palisoutras έχουμε αναφορές για μοριακές δυνάμεις και για αστρικούς χάρτες.
Κάποιοι πανάρχαιοι χάρτες σώθηκαν μέχρι σήμερα και μας εντυπωσιάζουν όχι μόνο με την ακρίβεια του σχεδιασμού τους αλλά κυρίως με τις αδιανόητες για την εποχή παρατηρήσεις τους! Κάποιοι απ' αυτούς έχουν την Ανταρκτική χωρίς πάγους ενώ άλλοι δείχνουν σχεδόν εικόνα απ' το διάστημα.
Ο Μαρίνος ο Τύριος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους χαρτογράφους του αρχαίου κόσμου. Περίπου το 100 μ.Χ. επινόησε την κυλινδρική προβολή στον σχεδιασμό του χάρτη με τα αυξομερή πλάτη. Αργότερα ο Κλαύδιος Πτολεμαίος συμπλήρωσε και βελτίωσε το σύστημα το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα.
Ο περιβόητος χάρτης του Πίρι Ρέις αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της χαρτογραφίας. Τον Ιούλιο του 1957 στο παλάτι ΤοπΚαπί της Κωνσταντινούπολης ανακαλύφθηκε τμήμα χάρτη που έγινε γνωστό σαν ο χάρτης του Πίρι Ρέις. 'Αλλο τμήμα του νομίζω βρίσκεται σε Γερμανικό μουσείο.
Ο Πίρι Ρέις ήταν ένας Τούρκος πειρατής που έζησε γύρω στο 1550 και με την πειρατική του δράση προκάλεσε καταστροφές στην Χίο, Κυκλάδες, Κάρυστο και Πειραιά. Αλλά οι ναυτικές του ικανότητες ήταν τέτοιες που σύντομα συνεργάστηκε με το Τουρκικό κράτος και έγινε ναύαρχος του Τουρκικού στόλου!
Σχεδίασε έναν χάρτη αντιγράφοντας (σύμφωνα με τις δικές του σημειώσεις) στοιχεία από 20 παλιότερους χάρτες. Έξι από αυτούς τους χάρτες ήταν αρχαίοι Ελληνικοί της εποχής του μεγάλου Αλεξάνδρου κι ένας λέγεται ότι είχε σχεδιαστεί απ' τον Χριστόφορο Κολόμβο μετά το ταξίδι του στην Αμερική. Ο χάρτης του Πίρι Ρέις περιλαμβάνει καταπληκτικές λεπτομέρειες και ακρίβεια σχεδιασμού τέτοια που μόνο μέσω δορυφόρου μπορούμε σήμερα να πετύχουμε. Θα μου πείτε ότι και οι χαρτογράφοι της εποχής έκαναν καλή δουλειά, καμία αντίρρηση, μόνο που δεν μπορούσαν να δουν με κανένα τρόπο την ακτογραμμή κάτω απ' τους πάγους της Ανταρκτικής! Οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στην Ανταρκτική αλλά και σε άλλα σημεία δείχνουν ότι οι αρχικοί χάρτες σχεδιάστηκαν πριν καλυφθεί η Ανταρκτική με πάγους, δηλαδή τουλάχιστον 7.000 χρόνια πριν.
 |
| xάρτης του Πίρι Ρεϊς |
'Αλλο ενδιαφέρον σημείο αποτελεί ένα ειδικό πλέγμα που χρησιμοποιούσε ο Πίρι Ρέις για την σωστή ανάγνωση των χαρτών του. Ήταν ένα πλέγμα που χρησίμευε για διορθώσεις των αποστάσεων που διέφεραν από την προβολή της σφαιρικής επιφάνειας της γης πάνω σε επίπεδο χάρτη. Όταν ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν ο δεύτερος (ο οποίος ήταν ιδιαίτερα μορφωμένος) αποφάσισε τον θάνατο του Πίρι Ρέις για την εγκατάλειψη (μετά από φημολογούμενη δωροδοκία) της πολιορκίας του Γιβραλτάρ, ο Πίρι Ρέις κατέστρεψε το πλέγμα που χρειαζόταν όλοι οι χάρτες του. 'Αλλοι λένε ότι ο Σουλεϊμάν ο δεύτερος ήταν μυημένος σε εταιρεία μυστικής γνώσης που απαγόρευε την ευρύτερη διάδοση γνώσεων σαν αυτές που χειριζόταν ο Πίρι Ρέις με αποτέλεσμα να τον σταματήσει βίαια. Το πλέγμα των χαρτών του Πίρι Ρέις ανακατασκευάστηκε από τους Αμερικανούς σύγχρονους μελετητές M.Walters και Arlington Mallery.
Για περισσότερα: ο χάρτης σε διαστάσεις αφίσας από το περιοδικό Τρίτο Μάτι, τεύχος Μαρτίου 2003
Μιας και αναφερθήκαμε στο ειδικό πλέγμα για τους χάρτες του Πίρι Ρέις, ας θυμηθούμε το μέγεθος της διαστρέβλωσης που μάθαμε να αποδεχόμαστε στους παγκόσμιους χάρτες που χρησιμοποιούμε. Για να μην μιλήσω για πολιτικές και σκοπιμότητες, βρείτε φωτογραφίες της γης από το διάστημα και συγκρίνετε τα σχετικά μεγέθη Ευρώπης - Αφρικής, Ισλανδίας, πόλων και ότι άλλο τραβήξει το μάτι σας...
Ο Ορόνεους Φινέους λέγεται ότι ήταν ένας ακόμη χαρτογράφος που το 1531 έφτιαξε (ή αντέγραψε) κι αυτός ένα χάρτη της Ανταρκτικής όπως θα ήταν χωρίς πάγους. Η ακρίβεια και η μέθοδος κατασκευής του χάρτη είναι ασύμβατες με την εποχή κατασκευής του.
Ο χάρτης Μπουασέ φτιάχτηκε το 1737 απ' τον ομώνυμο Γάλλο χαρτογράφο. Στον χάρτη του παρουσιάζεται μια καλή προσέγγιση της Ανταρκτικής χωρίς πάγους. Βασίστηκε προφανώς και αυτός σε πολύ αρχαιότερους χάρτες.
Για περισσότερα: Περιοδικό Τρίτο Μάτι 2-96
 |
| χάρτης σε πέτρα |
Στο Περού εκτός απ' την διάσημη κοιλάδα Νάζκα με τα παράξενα σχέδια, βρέθηκαν και κάποιες χιλιάδες ζωγραφισμένες πέτρες που αν και η ηλικία τους είναι αδιευκρίνιστη, αναπαριστάνουν πράγματα που οι ζωγράφοι τους δεν θα έπρεπε (σύμφωνα με την ιστορία μας) να γνωρίζουν. Στην περιοχή Ica που βρέθηκαν οι πέτρες υπάρχει σήμερα ένα μουσείο του Dr. Cabrera που στεγάζει περίπου 15.000 από αυτές, ενώ υπολογίζει ότι υπάρχουν πάνω από 100.000 ακόμα στην περιοχή, ενώ μερικές χιλιάδες ακόμα έχουν πουληθεί από τους ντόπιους σε τουρίστες. Βρέθηκαν ζωγραφιές κυνηγιού δεινοσαύρων, είδη ψαριών που έχουν εκλείψει εκατομμύρια χρόνια πριν, αναπαραστάσεις εγχειρίσεων και μεταξύ πολλών άλλων και κάποιοι χάρτες που δείχνουν όλες τις ηπείρους κατά τον διαχωρισμό τους σε τεκτονικές πλάκες συμπεριλαμβάνοντας όμως και την Ατλαντίδα και την Μου! Οι γνώσεις του χαρτογράφου συμπίπτουν με την σημερινή θεωρία της αρχικής παν-γαίας που δημιούργησε τις υπόλοιπες ηπείρους μόνο που συμπληρώνουν ακόμα καλύτερα τα σημερινά κενά.
Στην Ανατολική Ευρωπαϊκή Ρωσία βρέθηκε από τον καθηγητή Αλεξάντρ Τσουβύρωφ του Ρωσικού πανεπιστημίου Μπασκίρ το 1999 μιά πλάκα διαστάσεων 106 x 148 εκ. και πάχους 16 εκατοστών που είναι χάρτης της ευρύτερης περιοχής. Η εγχάρακτη πλάκα είναι φτιαγμένη με εντελώς άγνωστη μέθοδο και μεγάλη ακρίβεια. Πάνω της βρίσκεται μια άγνωστη ιερογλυφική γραφή. Η ίδια γραφή υπάρχει και σε 200 άλλες πλάκες που βρέθηκαν στην ίδια περιοχή. Η ακρίβεια χαρτογράφησης υποδηλώνει σημαντικές γνώσεις και ίσως παρατήρηση της περιοχής από ψηλά. Και όλα αυτά δεν θα ήταν τόσο σημαντικά αν η πλάκα δεν είχε ηλικία 120 εκατομμυρίων ετών.
για περισσότερα : περιοδικό Τρίτο Μάτι, Ιούνιος 2002
e-telescope
 |
| κινέζος αστρονόμος |
Η παρατήρηση των άστρων και η συστηματική καταγραφή τους απασχόλησε τους Κινέζους από την αρχαιότητα και κατάφεραν να αναπτύξουν ιδιαίτερα την επιστήμη της αστρονομίας. Παράλληλα προχώρησαν και στην κατασκευή και χρήση των ανάλογων εργαλείων παρατήρησης αλλά και αστρονομικών χαρτών. Συνδυάζοντας την αστρονομική παρατήρηση με τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων προχώρησαν στην γνωστή Κινέζικη αστρολογία.
Ένας Ευρωπαίος Ιησουΐτης μοναχός ο Ferdinand Verbiest γύρω στα 1675 πήγε στην Κίνα για να μελετήσει την επιστημονική αστρολογία τους και έγινε εκεί γνωστός με το όνομα Nan Huai-Jen. Δίπλα βλέπουμε ένα από τα σκίτσα που έφτιαξε.
Λέγεται ότι οι Κινέζοι αστρονόμοι είχαν φτάσει σε σημείο να μπορούν να υπολογίζουν τις εκλείψεις ήλιου και σελήνης και ακόμα να προβλέπουν και κάποια γεγονότα όπως σεισμούς. Οι Κινέζοι αυτοκράτορες χρησιμοποιούσαν πάντα αστρονόμους σαν συμβούλους. Ενδιαφέρον φυσικά προκαλεί σήμερα σε μας και ότι η αστρονομία και η αστρολογία είχαν σχεδόν κοινό πεδίο δράσης και κοινή αποδοχή.
Στο γεωγραφικό πλάτος των 19,5° εμφανίζονται:
Τυχαία όλα αυτά και πάλι άραγε;
 |
| ο αστρονομικός χάρτης της Nebra |
Στην κορυφή του λόφου Mittelberg, στο δάσος Ziegelroda, κοντά στην πόλη Nebra, περίπου 180 χιλιόμετρα Νότιο Δυτικά του Βερολίνου στην Γερμανία, βρέθηκε το 1999 δίσκος διαμέτρου 32 εκ. φτιαγμένος από μπρούντζο και χρυσό που αναπαριστά 32 άστρα συμπεριλαμβάνοντας τις Πλειάδες. Τα άστρα απεικονίζονται όπως φαίνονται απ' το κοντινό βουνό Brocken, διάσημο για τις συγκεντρώσεις μαγισσών! Ο δίσκος βρέθηκε μέσα σε ένα κυκλικό πανάρχαιο κτίσμα που ήταν έτσι φτιαγμένο που κατά την θερινή ισημερία στις 22 Ιουνίου ο ήλιος φαινόταν να κρύβεται πίσω απ' το βουνό Brocken, που απέχει από εκεί περίπου 85 χιλιόμετρα Βόρειο Δυτικά.
Το δάσος τριγύρω απ' τον λόφο Mittelberg έχει πολλούς πανάρχαιους τάφους ενός άγνωστου λαού. Του λαού που, όπως λένε οι ειδικοί, ίσως έφτιαξε ή χρησιμοποιούσε τον παράξενο αυτό δίσκο για να υπολογίζει εποχές σποράς και θερισμού 3.600 χρόνια πριν!
Δύο σπαθιά που βρέθηκαν στον ίδιο χώρο δείχνουν να είναι φτιαγμένα με τεχνική που ξανασυναντάμε στις Μυκήνες!
για περισσότερα : http://himmelsscheibe.de/einfuehrung.htm
 |
 |