Op dinsdagmorgen moesten we vrij vroeg uit bed, want om 8 uur stonden de bussen al klaar om ons naar het lyceum te brengen waar de presentaties zouden plaatsvinden. Na het ontvangst kregen we eerst een praatje te horen van een Franse architect. Hij zat zelf in een rolstoel en wist dus hoe belangrijk het is om in een toegankelijke stad te wonen. Daarna waren alle scholen aan de beurt om hun presentatie te houden. Onze school begon. We waren de enige school die de presentatie in het Frans deden, want alle andere scholen deden het in het Engels. De andere scholen hadden thema’s als: toegankelijkheid van de arbeidsmarkt, de school en universiteit. Het bleek dat nog lang niet alles toegankelijk was. Na deze presentaties kregen we een film te zien van de universiteit van Lyon. De architect en een vrouw in een elektrische rolstoel testten de toegankelijkheid. Af en toe was het lachwekkend om te zien hoe steil de hellingen waren en het was gewoon eng om te zien hoe je daar met je rolstoel af moest rijden. ’s Middags kregen we een lunch aangeboden door de leerlingen van dat lyceum. We werden in groepjes verdeeld zodat we met verschillende talen aan een tafel zaten. Het eten was apart, maar wel lekker.

Na de lunch was er een route verzonnen met de metro om ook deze toegankelijkheid te testen. Van de architect kregen we een enquêteformulier mee waar we op in mochten vullen wat we ervan vonden. Of we makkelijk in en uit de metro konden, hoe de rest van de wegen waren en nog veel meer. Na de metro ploften we neer op een terrasje waar we even konden uitrusten voordat we naar het stadhuis gingen. De loco-burgemeester zou ons daar opwachten. Hij hield een toespraak en we konden drinken en hapjes krijgen. Een heleboel van ons waren in de veronderstelling dat we daar ook een diner hadden, maar dat was niet zo. Het begon nu voor het eerst te regenen. Gelukkig hield dat snel op, zodat we even buiten konden zitten. Om half 10 stonden de bussen weer klaar om ons naar het hotel te brengen.

Woensdagmorgen gingen we na het ontbijt naar de school "Fondation Richard". Dat is de school die bij het project hoort. Daar kregen we ook weer ontbijt, want ze dachten waarschijnlijk dat we zo vroeg niet ontbeten zouden hebben. Daarna kregen we een rondleiding door de school. Verder lieten Franse leerlingen zien hoe je in een elektrische rolstoel kunt voetballen. ’s Middags aten we weer op de school. Telkens uitgebreide menu’s: voor-, hoofd- en nagerecht. Na het eten werden we met de touringcarbussen naar oud-Lyon gebracht. Daar werden we in drie groepen verdeeld met elk een gids. Wij hoorden bij de Franstalige gids. Af en toe was het wel moeilijk om in al die oude gebouwen en steegjes te komen met de rolstoel. Dat was dus niet allemaal even goed toegankelijk. Na de rondleiding kregen we allemaal nog wat tijd voor onszelf. Gelukkig was het nog steeds lekker weer. s’ Avonds hadden we een diner bij kaarslicht op een rondvaartboot. We zaten weer gemengd aan een tafel. Alleen deze keer vrijwillig, want ondertussen hadden we leuke contacten gelegd. Het eten was echt heel lekker en weer erg uitgebreid. Om ongeveer half twaalf gingen we terug naar het hotel.

Donderdag was het alweer de laatste dag. Daarom mochten we uitslapen. Omdat een leerling van onze school ziek geworden was hebben we die naar de verpleging van onze "gastschool" gebracht. Daarna zijn we met de rest naar een grote kathedraal geweest, boven op een berg in Oud-Lyon. Daar hebben we gegeten en van het uitzicht genoten. Ook hebben we het oud-Romeinse gedeelte gezien. Om drie uur werden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Daar namen we afscheid van meneer Jallades en een Franse leerling die ons begeleidden.