ongeletterde, kultuurlose plattelanders wat op die plase gewoon het. Paul
Kruger, die leier van die Boere, was maar ‘n besondere ru en koddige kêrel
wat rondgeloop het met sy neus in ‘n bybel begrawe, maar nie ‘n duit sou
omgee vir die mees basiese menseregte van die Uitlanders nie. Wanneer iemand
geprobeer het om ‘n saak aan te raak wat hom nie aangestaan het nie, het
hy in ‘n woude bui gegaan en rondgespring en soos ‘n bees gebrul. Enige
ontmoeting met hom was heel onaangenaam aangesien hy die gewoonte gehad
het om te spoeg terwyl hy praat.
Die Uitlanders het baie griewe gehad. Hulle het byna negentig persent van die land se belastings betaal, maar het geen voordeel daaruit geput nie. Die regering het geen poging aangewend om die toestande in Johannesburg te verbeter nie. Daar was geen waterpype of rioolstelsels in die dorp nie. Die Uitlanders het geen seggenskap gehad oor die aanstelling van regerings en munisipale amptenare nie en kon geen invloed uitoefen oor die besteding van die belastings wat hulle betaal het nie. Die Uitlanders het gekla dat die amptenare totaal korrup was, terwyl hulle belaglike hoë salarisse betaal is.
Die Uitlanders het die kommandostelsel gehaat. Alle mans tussen die ouderdom van sestien en sestig kon ter enige tyd beveel word om by ‘n kommando aan te sluit. Hulle het geen lojaliteit teenoor die Transvaal gehad nie. Hulle lojaliteit het by die Koningin gelê. Hulle het geen intensie gehad om na ‘n oorlog te gaan vir ‘n regering vir wie hulle nie eers gestem het nie. Generaal Joubert het die Uitlanders na wille keur opgekommandeer wanneer hy troepe nodig gehad het vir sy veldtogte teen rebelle soos Mapoch en Magoeba. Baie het geweier om vir militêre diens aan te meld. Diegene wat wel aangemeld het, het dikwels gedros wanneer hulle gevaar in die gesig gestaar het. Na menigte onderhandelinge het Kruger in 1894 uiteindelik aan die Uitlanders vrystelling van militêre diens toegestaan.
Ander klagtes het die afwesigheid van ongeskiktheidpensioen en die feit
dat die regering uiters min geld aan skole vir die Uitlanders gespandeer
het, ingesluit. Die kinders moes onderrig in Afrikaans ondergaan. Die wette
het die vrye verkoop van alkohol aan die werkers toegelaat. Die werkers
het dikwels op ‘n Maandag na die werk teruggekeer, geheel en al onbevoeg
tot enige vorm van produktiewe werk. Die Uitlanders het geglo dat die regering
korrup en bevooroordeeld teenoor hulle was. Hulle was veral ongelukkig
oor die toestaan van konsessies. Die Duitsers het die monopolie oor dinamiet
gehad. Hierdie monopolie was ten volle uitgebuit met hoë pryse vir
swak kwaliteit. Die regering het self die monopolie oor die spoorweë
gehad. Tariewe was ongunstig teenoor die mynbedryf gestruktureer, met ekstra
hoë lading vir vrag wat vanaf Kaapstad gekom het.