เมียรัก

......กาลครั้งหนึ่ง มีกระรอกสองตัวผัวเมีย ผัวคิดว่าเรียงลูกไม้เป็นลวดลายมีศิลปะนั้น สนุกกว่าสุมเป็นกองๆเพื่อดูว่าคุณจะกองได้กี่มากน้อย ส่วนเมียว่ากองให้มากเท่าที่คุณจะทำได้ นางบอกผัวว่า ถ้าเขาเลิกออกแบบด้วยลูกไม้ก็จะมีที่ว่างในโพรงอันกว้างขวางของพวกเขาอีกเยอะแยะ และไม่ช้าเขาก็จะกลายเป็นกระรอกผู้มั่งคั่งที่สุดในป่า แต่เขาไม่ยอมให้นางมายุ่มย่ามกับแบบของตน นางจึงเป็นเดือดเป็นแค้นและทิ้งเขาไป
......"เหยี่ยวจะจับแกกิน" นางพูด "แกน่ะดูแลตัวเองไม่เป็นหรอก"
......ให้ตายเถอะ เมียจากไปไม่ทันถึงสามวันผัวก็ต้องแต่งองค์ทรงเครื่องไปกินโต๊ะ และเขาหาไท เสื้อและเข็มขัดไม่เจอ เขาจึงพลาดงานเลี้ยง แต่ก็เป็นการดีเพราะกระรอกที่ไปนั้นถูกวีเซิลโจมตีและฆ่าตายหมดทุกตัว
......วันรุ่งขึ้นเหยี่ยวมาบินร่อนอยู่แถวโพรงกระรอก รอจับเขาเหยี่ยวเข้าโพรงไม่ได้ ประตูถูกอุดด้วยเสื้อผ้าเปรอะเปื้อนและจานสกปรก "กินมื้อเช้าแล้วมันคงออกมาเดินเล่น ฉันจะจับมันกินตอนนั้น" เหยี่ยวคิด แต่กระรอกนอนทั้งวันและลุกขึ้นมากินมื้อเช้าก็เมื่อค่ำแล้ว หลังจากนั้นเขาจึงออกไปสูดอากาศ ก่อนเริ่มงานเขียนแบบต่อ เหยี่ยวโฉบลงมาหมายจับกระรอก แต่ความมืดทำให้เห็นไม่ถนัดชัดเจน เป็นเหตุให้หัวชนกิ่งอัลเดอร์เสียชีวิต
......สองสามวันต่อมาเมียกลับมาเห็นบ้านรกเละเทะ นางไปปลุกผัวที่หลับอุตุอยูบนเตียง
......"แกจะทำยังไงเมื่อไม่มีฉัน" นางถาม
......"ก็อยู่ไปเรื่อยๆแหละ" เขาพูด
......"แกอยู่ได้ไม่ถึงห้าวันหรอก" นางบอกเขา
......นางกวาดบ้าน ล้างจาน และส่งผ้าไปซัก แล้วปลุกผัวให้ลุกขึ้น อาบน้ำ แต่งตัว
......"สุขภาพจะไม่ดีนะ ถ้านอนแช่อยู่บนเตียงทั้งวัน ไม่ออกกำลังเสียบ้าง" นางบอกเขา และพาเขาออกไปเดินเล่นกลางแสงแดดจ้า แล้วทั้งคู่ก็ถูกน้องชายของเหยี่ยวที่ชื่อสตูพจับฆ่า
 

คติ : นอนหัวค่ำ ตื่นเช้า ทำให้ผู้ชายมีพลานามัยสมบูรณ์และมั่งคั่งแล้วก็ตาย

GoToMenu
1