สามลิง

......ในป่าลึกมีหมีอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขานอนอุตุในฤดูหนาว พอถึงหน้าร้อนก็เที่ยวเลบล่นและขโมยนำผึ้งจากบ้านใกล้เรือนเคียง
......วันหนึ่ง ลิงพูดนำไหลไฟดับชื่อ จ้อ ก็มาปรากฏ "พวกคุณเป็นนักโทษของความสำราญ" เขาว่า "ติดเกม เป็นทาสนำผึ้ง"
.....หมีสำนึกและตระหนก
......"บรรพบุรุษได้ทำสิ่งนี้ต่อพวกคุณ" จ้อบอก เขาช่างเจรจา จนหมีเชื่อว่าเขารู้มากกว่าใครๆ แต่พอเขาไป หมีก็กลับมาเล่นและลักเขากินเช่นเดิม
......จนกระทั่งวันหนึ่ง ทายาทจ้อสองตัวมาถึง ชื่อ พูด กับ ทำ ทั้งสองจ้อยิ่งกว่าจ้อเสียอีก ชอบแจกของและยิ้มตลอดเวลา
......"เรามาปลดปล่อยพวกคุณจากอิสรภาพ" เขากล่าว "นี่เป็นเสรีภาพใหม่ ดีกว่าเดิมสองเท่า เพราะเรามีสองตัว"
......หมีถูกใส่ปลอกคอ และปลอกคอร้อยติดกันด้วยโซ่ ทำ ใส่ห่วงที่จมูกผู้นำหมี แล้วร้อยห่วงด้วยโซ่
......"ทีนี้พวกคุณเป็นอิสระที่จะทำตามที่ผมบอกให้ทำ" ทำ พูด
......"พวกคุณเป็นอิสระที่จะพูดตามที่ผมบอกให้พูด" พูด กล่าว "เรามาแบกรับภาระการเลือกตั้งผู้นำ เรามาช่วยพวกคุณให้พ้นอันตรายจากการเลือก"
......"ทำไมต้องยืนบนขาของตัวเองในเมื่อคุณสามารถยืนบนขาของเรา"
......อยู่มาวันหนึ่ง หมีก็ทำลายโซ่อิสรภาพอันใหม่แล้วเดินทางกลับป่าลึก พวกเขาเล่นเกม และขโมนนำผึ้งตามเดิม เสียงหัวเราะลั่นป่าเขา นกเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง โลกเต็มไปด้วยเสียงดนตรี

คติ มีห่วงเสรีที่หูดีกว่ามีที่จมูก

Menu

1