สามลิง
......ในป่าลึกมีหมีอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขานอนอุตุในฤดูหนาว พอถึงหน้าร้อนก็เที่ยวเลบล่นและขโมยนำผึ้งจากบ้านใกล้เรือนเคียง |
......วันหนึ่ง ลิงพูดนำไหลไฟดับชื่อ จ้อ ก็มาปรากฏ "พวกคุณเป็นนักโทษของความสำราญ" เขาว่า "ติดเกม เป็นทาสนำผึ้ง" |
.....หมีสำนึกและตระหนก |
......"บรรพบุรุษได้ทำสิ่งนี้ต่อพวกคุณ" จ้อบอก เขาช่างเจรจา จนหมีเชื่อว่าเขารู้มากกว่าใครๆ แต่พอเขาไป หมีก็กลับมาเล่นและลักเขากินเช่นเดิม |
......จนกระทั่งวันหนึ่ง ทายาทจ้อสองตัวมาถึง ชื่อ พูด กับ ทำ ทั้งสองจ้อยิ่งกว่าจ้อเสียอีก ชอบแจกของและยิ้มตลอดเวลา |
......"เรามาปลดปล่อยพวกคุณจากอิสรภาพ" เขากล่าว "นี่เป็นเสรีภาพใหม่ ดีกว่าเดิมสองเท่า เพราะเรามีสองตัว" |
......หมีถูกใส่ปลอกคอ และปลอกคอร้อยติดกันด้วยโซ่ ทำ ใส่ห่วงที่จมูกผู้นำหมี แล้วร้อยห่วงด้วยโซ่ |
......"ทีนี้พวกคุณเป็นอิสระที่จะทำตามที่ผมบอกให้ทำ" ทำ พูด |
......"พวกคุณเป็นอิสระที่จะพูดตามที่ผมบอกให้พูด" พูด กล่าว "เรามาแบกรับภาระการเลือกตั้งผู้นำ เรามาช่วยพวกคุณให้พ้นอันตรายจากการเลือก" |
......"ทำไมต้องยืนบนขาของตัวเองในเมื่อคุณสามารถยืนบนขาของเรา" |
......อยู่มาวันหนึ่ง หมีก็ทำลายโซ่อิสรภาพอันใหม่แล้วเดินทางกลับป่าลึก พวกเขาเล่นเกม และขโมนนำผึ้งตามเดิม เสียงหัวเราะลั่นป่าเขา นกเริ่มร้องเพลงอีกครั้ง โลกเต็มไปด้วยเสียงดนตรี |
คติ มีห่วงเสรีที่หูดีกว่ามีที่จมูก |