การเจริญพระกรรมฐานเป็นการต่อชะตากรรม บางคนจะต้องตายหัวไม่มีแล้ว บอกให้มาเจริญกรรมฐานก็ไม่มา จึงถูกรถชนตายไปแล้ว ส่วนแม่พิมพ์ใจมาทอดผ้าป่า กลับไปรถคว่ำหลายตลบ รถพังหมดทั้งคัน แต่ไม่ตายนี่บุญกุศลช่วยได้ เหมือนดูลิเกสมัยเก่า มีโมงมาช่วยพระเอกนางเอก โม่งมี 3 ตัว โม่งขาว โม่งแดง โม่งดำ อาตมาเคยถามตั้วโผลิเกว่าเรื่องนี้ ทำไม มีโม่งขาว มาช่วยอีก เรื่องทำไมมีโม่งแดงมาช่วย เขาตอบว่าไม่รู้ ครูเขาฝึกมาอย่างนี้ ก็เล่นไปอย่างนี้ โม่งมันไม่มีตัวตน มองไม่เห็น ถ้าใครมีโม่ง 3 ตัวนี้ สร้างความดีได้ มาอย่างไรก็ไม่ตาย

อาตมารถคว่ำลงเหวไปยังเกี่ยวเถาวัลย์ขึ้นมาได้ จะมีโม่งช่วยเหมือนกัน แต่มองไม่เห็นว่าใครช่วนเรา รถพังหมดทั้งคัน โชเฟอร์คลานออกมา อาตมาก็ไปชวนชาวบ้านมาช่วย นี่สมัยเมื่อ 40 ปีมาแล้ว นี่แหล่ะบุญกุศลโม่งแดง คือ เชื้อชาติช่วย พ่อแม่ช่วย

โม่งขาว คือ บุญเป็นที่พึ่ง เพราะโม่งขาวแปลว่า บริสุทธิ์ช่วยตัวเองได้ สุทธิ อสุทธิ ปัจจัตตัง ความบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ ใครทำให้ใครไม่ได้ โม่งขาวคือบุญกุศลของตนเองที่ได้บวชบำเพ็ญบุญกุศล สร้างความดี ให้แก่สาธุชนทั้งหลาย เป็น อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตนเท่านั้นแหละเป็นที่พึ่งของตน

โม่งดำ คือ วิญญาณช่วยได้ มีข้าราชการซี 8 สามี-ภรรยาเป็นหัวหน้ากองทั้งคู่ ภรรยาเห็นว่ามีวิญญาณมาขอให้ทำสังฆทานให้ แต่ไม่ทราบว่า ปู่ย่าตายายหรือใคร ภรรยาและสามีคู่นี้จึงตกลงไปถวายสังฆทาน โดยทำปิ่นโต 2 เถาคาวและหวาน นำไปถวายหลวงพ่อสมเด็จพุฒาจารย์ เสงี่ยม วัดสุทัศน์เทพวราราม แล้วกรวดน้ำอุทิศให้บุญกุศลให้วิญญาณ ต่อมาสิบวันให้หลัง เขาพักร้อนเอารถตู้ พาลูกไปเที่ยวเชียงใหม่ เมื่อถึงจังหวัดตาก ตอนทางเลี้ยวโค้งตีหนึ่งครึ่ง มีเสียงดังขึ้นในรถเจ้านายอยู่ท้ายรถ คิดว่าข้างหน้าพูด โชเฟอร์อยู่ข้างหน้า คิดว่าข้างหลังพูด เสียงนั้นบอกจอดๆ จอดชิดซ้าย โชเฟอร์คิดว่าเจ้านายจะไปเบาข้างถนน จึงรีบจอดชิดซ้ายทันที ทันใดนั้นเกิดอุบัติเหตุรถซุง สวนมาทางชนรถอีกคันหนึ่งที่วิ่งตามมาหลังรถเขามา 5 ศพ ตายหมดทั้งคัน ส่วนรถของเขาโดนรถซุงเบียดออกไป บุบนิดหน่อยเท่านั้น เขาจึงขวัญหนีดีฝ่ออยู่เชียงใหม่ได้คืนเดียว ไม่อยู่ถึง 5 วันตามที่ตั้งใจไว้ แต่ล่องกลับมาแวะที่วัดอัมพวัน เล่าให้อาตมาฟัง นี่แหล่ะโม่งดำคือวิญญาณมาช่วย มีแต่เสียงไม่เห็นตัว โม่งดำช่วยได้ ถ้าทำกรรมฐานอุทิศกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร เปรต สัมภเวสี ต้องมาช่วยเราแน่

การเจริญกรรมฐานช่วยได้ขอให้ทำให้ถึง เข้าให้ถึง ท่านจะรู้กฎแห่งกรรม และระลึกชาติได้ เราจะรู้ได้ด้วยตัวเราเอง เราสร้างกรรมอะไร และจะแก้ปัญหาอย่างไร ตัวอย่างเช่น เราจะรู้ด้วยตัวเองว่าปาณาติบาตติดมา 60% จะต้องเตรียมตัวเป็นอัมพาต ถ้าไม่สร้างความดี เป็นต้น อาตมาประสบด้วยตนเองมีปาณาติบาตติดมา 60% ต้องคอหัก หรือไม่ก็ไปอัมพาต แต่มีกุศลที่สร้างมาช่วยแก้ปัญหา จึงไม่ต้องเป็นอัมพาต

ถ้าคนไหนมีปาณาติบาตติดมา 60% จะสามวันดี สี่วันไข้ ต้องสร้างบุญหรือกรรมฐานแก้จึงจะได้ ถ้าไม่รีบแก้ไขในชาตินี้ ไม่รีบสะสมบุญ เราก็จะไม่มีโอกาสในอนาคต

ถ้าอทินนาทาน ติดมา 60% เราต้องถูกโกง ถูกปล้น ถูกจี้ ถูกตี ถูกแย่งชิง วิ่งราวของหาย และไฟไหม้บ้านด้วย ออกมาในรูปแบบนี้

ถ้ากาเมสุมิจฉาจาร ติดมา 60 เปอร์เซ็นต์ ขอประทานโทษ ถ้าเป็นผู้หญิงมีสามีกี่คน ต้องเป็นของเขาหมด ถ้าเป็นผู้ชายมีภรรยากี่คน มีชู้หมด อาตมาไปสหรัฐอเมริกา เจอด๊อกเตอร์คนหนึ่ง มีภรรยา 3 คน มีชู้หมด กำลังจะแต่งกับคนที่ 4 อาตมาจึงบิณฑบาตยับยั้งไว้ให้แก่กรรมก่อน วิธีแก้ คือให้มาเจริญกรรมฐาน 7 วัน 7 คืน แล้วค่อยไปมีภรรยาใหม่

ถ้าคนไปมีภรรยาใหม่ มิฉะนั้นภรรยาจะมีชู้อีก นี่คือข้อเท็จจริงที่ได้จากกรรมฐาน ไม่ใช่ไปนั่งวัดโน้นวัดนี้ ไปสวรรค์ที่โน่น ไปนิพพานที่นี่ เป็นไปไม่ได้ ต้องเอาข้อนี้ก่อน ขั้นอนุบาล ก่อนสำเร็จประถมศึกษา ก่อนสำเร็จมัธยม แล้วจึงไปมหาวิทยาลัยจึงจะถูกขั้นตอน

ถ้ามุสาวาท หลอกลวงโลกหวังเอาลาภเขาติดมา 60 เปอร์เซ็นต์ รับรองได้เลย ต้องโดนโกงตลอดรายการ โกงแล้วโกงอีก รู้ว่าเขาหลอกก็ต้องยอมให้เขาหลอก เพราะมันเป็นกฎแห่งกรรม

ถ้าสุราเมรยะติดมาจากชาติก่อน 60 เปอร์เซ็นต์ รับรองเป็นโรคปัญญาอ่อน ถ้าขืนดื่มสุราต่อไปอีก จะกลายเป็นคนวิกลจริต ต้องเข้าโรงพยาบาลศรีธัญญากันไม่พัก

ดังนั้นการเจริญพระกรรมฐานจึงมีประโยชน์มาก เอาบุญมาใส่ตัวเรา ใส่ไว้ในใจ ไม่ต้องไปหาพระที่ใดแล้ว ไปให้เสียเวลาทำงาน ต้องสร้างกุศลก่อนมาสร้างบารมี มารไม่มีบารมีไม่เกิด ต้องมีมารทั้งนั้น มารหัวใจ มารรัก มารแค้นแน่นหัวใจ แล้วเราก็แผ่เมตตาให้เขาอยู่ร่มเย็นเป็นสุข อย่าไปริษยาเขา เราก็มีเมตตาปราณีต่อกัน เป็นความดีของมนุษย์ปุถุชน รับรองไปไหนมีคนชอบ พูดเขาก็เชื่อ

พระพุทธเจ้าสอนให้สะสมบุญ เพื่อให้เกิดความสุข ทำจิตให้สะอาด บริสุทธิ์หมดจดเท่านี้เอง ถ้าเราทำด้วยจิตสงบ ตั้งอก ตั้งใจสร้างบุญให้มากที่สุด การสร้างบุญให้มากก็คือ การชำระจิตให้สะอาด และตั้งสติให้ดี คอยระวังอย่าให้สติมันพลาดไปจากจิต ให้สติกับจิตอยู่ด้วยกัน คือกำหนดจิต กำหนดดวงชะตากรรมชีวิตเอง ดวงดีหรือไม่ดีนั้น ไม่ใช่อยู่ที่ดวง หรือที่หมอดูผูกดวง มันอยู่ที่การกระทำของเราทุกคน เราดวงดีแต่สร้างความชั่วมันจะดีไม่ได้ ถ้าดวงไม่ดีแต่สร้างความดีให้มากไว้ ดวงชีวิตก็ดี เกิดความแจ่มใส ดวงชีวิตก็จะเกิดแสงสว่างแห่งปัญญาแก้ไขปัญหาชีวิตได้