Yönetmen: Roberto Benigni
Oynayanlar: Roberto Benigni, Nicoleta Braschi.

Film, II. Dünya Savaşi'nda toplama kamplarına düşen Yahudi bir babanın, çevredeki vahşeti oğluna hissettirmemek için verdiği çabayı anlatıyor. Oğluna bir oyunun içinde olduklarını ve oyunu sonuna kadar kurallarıyla sürdüren kişiye gerçek bir tank vereceklerini söyleyerek kandırır. Baba ve oğul son oyunu oynarlar artık. Baba yakalanıp ölüme gittiğinde bile oğluna bir oyunun içinde olduklarını göstermeye çalışıyordu. Sonunda iki üç kurşun sesi ve filmin anlatmak istediği şey bas bas bağırıyordu artık: "Bu vahşeti yapanlar insan mıydı?" Ve babasını dinleyen çocuk sonunda gerçek bir tanka kavuşur.
Filmin İngilizce olmadığını anladığımda bir önyargı oluştu. Ama kısa bir süre sonra bundan eser kalmadı. Filmin sonunda Guido'nun yani babanın ölümü bu kadar kolay olmalı mıydı? Katliamın, ölümün yerini aşkın, gülücüklerin aldığı filmi seyredip gülerek Nazilerin yaptığı vahşeti hafifletmiyorlar mı? gibi sorular oluştu kafamda. Fakat korkunç bir olayın anlatılmasında farklı bir yol izlendiğini düşünürsek, aynı konuyu anlatan acıklı bir filmin anlatışından bile çok şey verebilecek bir film bence. Sadece Amerikalıların güzel filmler yaptığı düşüncesini kafamızdan silen bu güzel filme gitmemek tek kelimeyle büyük kayıptır.¦