Eisteddfod to typ festiwalu kulturalnego zapoczątkowanego w Walii, w którym uczestnicy stają do publicznych konkursów w dziedzinach muzyki, poezji i prozy, teatru, sztuk pięknych oraz rzemiosła. W większości przeprowadzane są w języku walijskim, jako że służą propagowaniu kultury walijskiej we wszelkich jej aspektach. Istnieje wiele tych festiwali. Najsłynniejsze to najprawdopodobniej The Royal National Eisteddfod of Wales (Eisteddfod Genedlaethol Frenhinol Cymru) oraz International Musical Eisteddfod.
Słowo eisteddfod znaczy dosłownie „sesja" lub „zgromadzenie". Jako instytucja należy do tradycji bardów w Walii jak i innych celtyckich regionach. W VI wieku poeci na dworze księcia Maelgwyna Gwynedd współzawodniczyli w śpiewaniu pieśni na cześć władcy, zazwyczaj z akompaniamentem harfy. Miało to zazwyczaj miejsce podczas zgromadzeń bardów w stolicy księstwa, którą było Degannwy w Północnej Walii. Bardowie ćwiczyli swój dar na wielu spotkaniach tego typu na terenie całej Walii. Późniejsze spotkania zawierały również element dyskusji nad poezją. W 1176 roku Lord Rhys zorganizował wielki konkurs bardów w zamku Cardigan, gdzie przyznane zostały nagrody. W 1451 bardowie na zebraniu w Carmarthen ustalili zasady komponowania wersów, które są w użytku do dzisiaj. W 1568 Elżbieta I, sama będąc potomkiem walijskiej rodziny Tudorów, została patronem ważnego eisteddfod w Caerwys, mieszczącego się dziś w Clwyd, który składał się zarówno z poezji jak i śpiewów oraz miał prawo nadawać licencje bardów. Podobno celem tego było podniesienie poziomu śpiewu i zlikwidowanie leniwych, nic nie wartych bardów.
Przez następne sto lat eisteddfodau (l. mn. od eisteddfod) prawie zaniknęły, ale przywrócił je w XVIII wieku romantyzm. Pierwszy współczesny narodowy eisteddfod odbył się w 1789 w Corwen. Przez wiek XIX eisteddfodau zdobywały na popularności. Śpiewy w kościołach wprowadziły na festiwale konkursy chórów. Festiwale stały się też bazą dla radykalnych polityków oraz założycieli walijskiego nacjonalizmu. Przez wiek XX pozostawały zarówno polityczne jak i naukowe. Tematyka poezji stała się bardziej osobista i dotycząca danej społeczności, tymczasem w muzyce - rock i pop zajęły miejsca obok klasycznych i tradycyjnych melodii.
Royal National Eisteddfod of Wales jest głównym festiwalem o charakterze konkursowym. Organizowany jest corocznie w pierwszym tygodniu sierpnia raz w Północnej, raz w Południowej Walii. Festiwal przyznaje nagrody w dziedzinach: muzyka, literatura, teatr, sztuki piękne, rzemiosło. Oferuje tydzień wieczorowych koncertów i sztuk teatralnych. Udziela miejsca wystawowego różnym organizacjom kulturalnym.
Konkursy i ceremonie przeprowadzane są całkowice po walijsku, w specjalnie przygotowanym gmachu. Najważniejszymi elementami eisteddfod są dwie ceremonie prowadzone przez Gorsedd Bardów - niby-antyczny naukowy związek zorganizowany wokół rzekomo druidycznych tradycji, lecz swoimi korzeniami sięgający jedynie 1792 roku. W Ceremonii Osadzenia (Chairing Ceremony) zwycięzca konkursu, w dziedzinie poezji o pewnych sztywnych regułach kompozycyjnych, wywoływany jest z publiczności i osadzony na małym tronie. Ceremonia Koronacji (Crowning Ceremony) jest podobną. W niej to zwycięsca konkursu poezji wolnej zostaje osadzony na tronie i koronowany. W obu ceremoniach rytu dokonuje Arcydruid Gorseddu.
W 1880 roku powołano Royal National Eisteddfod Association. Złączyło ono się z Gorseddem w 1937 i zmieniło nazwę na National Eisteddfod Council, a później na Eisteddfod Court. Organizacja ta zajmuje się wszelkimi sprawami festiwalu.
International Musical Eisteddfod odbywa się co roku nad rzeką Dee w Llangollen w Clwyd. Festiwal jest kolorowym spektaklem ściągającym pieśniarzy, tancerzy i muzyków z różnych zakątków śwaiata. Założony został w 1947 roku. Jednak nie posiada części literackiej, a przeprowadzany jest głównie po angielsku. Z tych to powodów nie jest uznawany za właściwy walijski eisteddfod.
Get your own Free Home Page