ตามตำนานไทย : เล่าว่า มี พระยา ท่านหนึ่งปรารถนาจะยก ลูกสาว ให้ พระอาจารย์ผู้ทรงคุณวิเศษ เมื่อ ลูกศิษย์ ได้ยินเช่นนั้นอยากจะได้นางเสียเอง จึงสำแดงฤทธิ์เป็น แมลงภู่ เกาะดอกไม้อยู่ข้างหน้าต่างนาง อาจารย์เห็นดังนั้นจึงบอกให้นางเด็ดดอกไม้ส่งให้ แมลงภู่กระซิบข้างหูนางมิให้ส่งให้แก่อาจารย์ อาจารย์รู้ว่าเป็นแมลงภู่ที่แปลงร่างมา จึงปัดดอกไม้ลงที่พื้น แล้วแมลงภู่ก็กลายร่างเป็นเมล็ดข้าวเปลือก อาจารย์จึงกลายร่างเป็น ไก่ จะจิกข้าวเปลือก ทันใดนั้นเมล็ดข้าวเปลือกก็กลายเป็น เสือนก จะกัดไก่ ไก่จึงกลายเป็น เสือโคร่ง ผู้คนเห็นเสือโคร่งตัวใหญ่ต่างก็ตระหนกตกใจ เอาไม้ค้อนก้อนหินทุบปาและทุบตีเสือโคร่งจนตาย เสือนกตัวน้อยจึงกลายร่างเป็นศิษย์อกตัญญูคนเดิมและได้ลูกสาวพระยาเป็นภรรยา อยู่กินด้วยกันตลอดชีวิต
       ครั้นลูกศิษย์คนนั้นตายแล้ว ไปเกิดเป็น แม่ไก่ มีลูกน้อยแปดตัว อยู่มาวันหนึ่งมี นักบวช ธุดงค์มาพักใกล้บ้านหลังหนึ่ง ครั้นค่ำลงเจ้าของบ้านปรึกษากันว่าไม่มีอะไรทำเป็นอาหารถวาย รุ่งเช้าจึงจับแม่ไก่ฆ่าแล้วใส่หม้อน้ำร้อน บรรดา ลูกไก่ เห็นว่าแม่ถูกฆ่าตายไปจึงพร้อมใจกระโดดลงหม้อน้ำร้อนด้วย เทพยดาฟ้าดินปรารถนาจะให้เป็นเครื่องเตือนใจคนว่า คนที่อกตัญญูประทุษร้ายครูบาอาจารย์นั้น เมื่อตายไปจะเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ต้องถูกทนทุกข์ทรมานคล้ายแม่ไก่ซึ่งถูกน้ำร้อนลวกฉะนั้น