ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΧΩΡΟ

Ντελή Μαυρέτα

[ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΟΠΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ - Μυτιλήνη 10 Δεκεμβρίου 1998]

"ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ"! Αυτό είναι το σύνθημα όλων των εφήβων που καλούνται από τον νέο εκπαιδευτικό νόμο 2525 να ακολουθήσουν ένα «μονόδρομο» που ξεκινά από την πρώτη τάξη του Λυκείου και ως μοναδικό σκοπό έχει την προετοιμασία για την είσοδο σε κάποια Ανώτερη ή Ανώτατη σχολή. Ο νόμος αυτός ανατρέπει το σύστημα των 4 Δεσμών, δηλαδή σύμφωνα με τα «λεγόμενά» του καταργεί τις εισαγωγικές εξετάσεις, καθώς καθορίζει πως η εισαγωγή στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ θα είναι ελεύθερη. Επίσης, δε θα υπάρχει ανάγκη οι μαθητές, ύστερα από την υποχρεωτική τους παρουσία στις διδακτικές ώρες των σχολείων τους, να τρέχουν για το υπόλοιπο της ημέρας στα φροντιστήρια για την καλύτερη και πληρέστερη προετοιμασία τους, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις εξετάσεις που θα τίθονται από το Υπουργείο Παιδείας. Και αυτό επειδή με τις αλλαγές, το εκπαιδευτικό σύστημα θα είναι ικανό να παρέχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις που θα είναι αναγκαίες ώστε οι μαθητές να μπορούν να περάσουν τις τελικές δοκιμασίες πανελληνίου τύπου.

Αυτές είναι κάποιες από τις προτάσεις του Υπουργείου, που με μία σειρά από ριζικές αλλαγές τόσο στα διδακτέα μαθήματα όσο και στη μορφή των εξετάσεων (προαγωγικών- τελικών) επέβαλε τον νέο νόμο χωρίς να υπάρξουν πρώτα οι κατάλληλες προετοιμασίες για να τον υποδεχτούν.

Αλλά, αν όλες αυτές οι μεταρρυθμιστικές κινήσεις έχουν ως σκοπό τη βελτίωση της Ελληνικής παιδείας, τότε:

• Γιατί σημειώνονται οι αντιδράσεις και κινητοποιήσεις των παιδιών όλων των σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων;
• Γιατί έχουν τη συμπαράσταση των φοιτητών, με κίνδυνο να χάσουν οι τελευταίοι κάποιο εξάμηνο από τις σπουδές τους;
• Ή ακόμη, γιατί τους «αγώνες» των μαθητών πλαισιώνουν ακόμη και οι καθηγητές όπως και οι γονείς τους;

Μήπως ο καινός νόμος δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται πως θα έπρεπε να λύσει ή μήπως είναι υπερβολικά «προχωρημένος» για τα ελληνικά δεδομένα;

Σε αυτά τα ερωτήματα το Υπουργείο δε μπορεί ή δε θέλει να απαντήσει, παρόλο που η στάση του παραμένει σταθερή: ‘Ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί.’ Ένα άλλο ερώτημα όμως θα μπορούσε να τεθεί: Κατά πόσο ο νόμος 2525 είναι καινούριος; Την απάντηση τη δίνει το ακόλουθο δημοσίευμα , που αποκαλύπτει πως ο νόμος αυτός ξεθάφτηκε από τις εκπαιδευτικές αλλαγές που σημειώθηκαν κατά την περίοδο του Παπαδόπουλου, 25 χρόνια πριν.

«Εις το νέον σύστημα εισόδου των φοιτητών εις τα ΑΕΙ δέον να λαμβάνεται σοβαρώς υπ΄όψη η απόδοσις των υποψηφίων εις όλα τα μαθήματα κατά τα τελευταία τρία έτη της γυμνασιακής των φοιτήσεων. Εις τον μέσων όρον των μαθημάτων τούτων δέον να προστίθεται ο βαθμός δύο ενιαυσίων κρατικών εξετάσεων... Αι εξετάσεις αυταί, διεξαγόμεναι περί το τέλος του ακαδημαϊκού έτους δι΄όλους τους μαθητάς εκάστου των δύο τελευταίων ετών του γυμνασίου καθ΄όλην την επικράτειαν και εις τας περιοχάς όπου φοιτούν οι μαθηταί, θα βοηθούν έτι περαιτέρω εις την εκτίμησιν των υποψηφίων... Οι συγκεντρώνοντες μέσον όρον βαθμολογίας επιτρέποντα την εισαγωγήν εις τα ΑΕΙ, θα εισέρχωνται εις αυτά... Ο μέσος όρος εισαγωγής δυνατόν να ποικίλλη από έτους εις έτος... Εάν εις υποψήφιος δεν δύναται να εξασφαλίση μέσον όρον εισόδου, δεν επιτρέπεται να εισέρχεται στα πανεπιστήμια, αλλά να κατευθύνεται προς άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα (π.χ. Επαγγελματικάς σχολάς.)»

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Παρόλες όμως τις ομοιότητες που υπάρχουν, σίγουρα το βασικό πρόβλημα δεν είναι το κατά πόσο ο νόμος 2525 σχεδιάστηκε τώρα ή πριν από 25 χρόνια, αλλά το γεγονός ότι τα σχολεία που κάνουν καταλήψεις αυξάνουν μέρα με τη μέρα. Έτσι, σε μία συνάντηση με τους επικεφαλείς των διοικητικών συμβουλίων των κεντρικών Λυκείων της Μυτιλήνης, προσπάθησα να εξακριβώσω τους ακριβείς λόγους για τους οποίους έκλεισαν τα σχολεία τους. Η συζήτηση ξεκίνησε με 5 μαθητές, συνεχώς όμως αυξάνονταν ο αριθμός και όλοι τους συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση, εκφράζοντας λίγο-πολύ όλοι τα ίδια παράπονα και τα ίδια αιτήματα.

Το ερώτημα που με απασχολούσε ιδιαίτερα ήταν αν πράγματι γνώριζαν όλοι οι μαθητές, όλων των τάξεων τους λόγους της κατάληψης. Η απάντηση υπήρξε θετική και ταυτόχρονα τόνισαν πως η απόφαση για την κατάληψη πάρθηκε έπειτα από μία ώριμη συζήτηση, που κατέληξε σε μία ομόφωνη απόφαση. Από αυτό γίνεται κατανοητό πως οι κινήσεις τους δεν ήταν απλή μίμηση των άλλων σχολείων αλλά είχαν κάποια αίτια και κάποιους στόχους.

Τα αίτια, όπως είναι φυσικό, πήγαζαν από τις μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα και οι κύριοι στόχοι δεν ήταν η επιστροφή στο θεσμό των 4 Δεσμών αλλά η διατήρηση του νόμου 2525, όχι όμως με αυτή του τη μορφή. Με λίγα λόγια οι μαθητές ως σκοπό είχαν την τροποποίηση του νόμου ώστε να έχουν περισσότερες δυνατότητες οι ίδιοι τόσο για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ όσο και για την εξασφάλιση μόνο του απολυτηρίου του Λυκείου. Γιατί, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το νέο σύστημα έχει ως στόχο την προετοιμασία που έχει ως «διέξοδο» στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Όμως για εκείνους που δεν ενδιαφέρονται για κάποια από αυτές τις σχολές, αποτελεί αδιέξοδο καθώς το μόνο που θέλουν είναι να πάρουν το απολυτήριό τους, πράγμα που είναι αδύνατο πλέων, αφού πολλοί δε μπορούν να ανταποκριθούν στη νέα μορφή εξετάσεων.

Επίσης, ζητούν να έχουν την ευκαιρία του Σεπτεμβρίου, για να περνούν τα μαθήματα στα οποία πιθανών έμειναν, χωρίς έτσι να αναγκάζονται να παρακολουθήσουν την ίδια τάξη από την αρχή. Το ίδιο ζητούν και για την εισαγωγή τους στα Ανώτερα και Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ώστε η δυνατότητα να εισέλθουν σε αυτά να μην περιορίζεται στη μία μόνο φορά. Σοβαρό αίτημα ήταν και ο έγκαιρος εφοδιασμός τους με τα απαραίτητα βιβλία όπως και τους Η/Υ, αφού σε πολλά βασικά μαθήματα δεν είχαν βιβλία αλλά τους έλειπαν ακόμη και οι Η/Υ, επειδή το μοναδικό εργαστήρι για αυτό το μάθημα ιδρύθηκε στην Καλλονή, σε απόσταση περίπου 30-40 λεπτών. Μαζί με τα παράπονά τους για αυτές τις ελλείψεις, πρόσθεσαν και εκείνα για τις ελλείψεις στις γνώσεις των καθηγητών όπως και για τον τρόπο διδασκαλίας, αφού, όντας οι ίδιοι παπαγάλοι, παροτρύνουν ασυνείδητα και τους μαθητές σε αυτόν τον τρόπο διαβάσματος. Έτσι, οι γνώσεις που προσφέρονται κρίνονται πολλές φορές ακατάλληλες ώστε να αναγκάζονται να καταφεύγουν στα φροντιστήρια, πράγμα που θα γίνεται πλέων ακόμη και για τα θρησκευτικά, λόγω της μορφής των εξετάσεων.

Για να γίνουν λοιπόν γνωστές αυτές οι επιδιώξεις τους, μου ανέφεραν πως προσπάθησαν να έλθουν σε επαφή με τους αρμόδιους φορείς αλλά όταν τελικά συναντήθηκαν μαζί τους το αποτέλεσμα ήταν να μην ακουστούν οι απόψεις τους καθόλου καθώς τα βασικά αυτά στελέχη συζητούσαν για το θέμα μόνο μεταξύ τους.

Άλλη προσπάθειά τους ήταν οι πορείες που οργάνωσαν αλλά και θα οργάνωναν, σε συνεργασία πάντα με άλλα σχολεία του νησιού. Και ήταν τόσο αποφασισμένοι για την συνέχιση των κινητοποιήσεών τους ώστε αν τα υπόλοιπα σχολεία δέχονταν τελικά τα νέα δεδομένα όπως έχουν, οι ίδιοι θα συνέχιζαν τις καταλήψεις.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Άρα, έπειτα από όλα αυτά συμπεραίνεται πως και οι δύο πλευρές μένουν αετακίνητες στα πιστεύω τους με αποτέλεσμα ένα αδιέξοδο που τείνει να επηρεάσει τη ζωή ολόκληρου του Ελληνικού κράτους. Αυτή η κατάσταση όμως πρέπει κάποια στιγμή να πάψει να υφίσταται, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούνται υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές. Έτσι, οι μαθητές πρέπει να φανούν πιο σώφρονες, σκεπτόμενοι πως το νέο εκπαιδευτικό σύστημα δε δημιουργήθηκε με σκοπό να δυσκολέψει τη μαθητική τους καριέρα αλλά για να την κάνει πιο αποτελεσματική και πιο προσοδοφόρα για τους ίδιους. Ακόμη, δεν ήταν σκέψη της στιγμής αλλά σίγουρα μελετήθηκε καλά πριν εφαρμοστεί στα Ελληνικά εκπαιδευτικά δεδομένα. Για αυτό και οι μαθητές πρέπει να σταματήσουν να αισθάνονται «φόβο»για κάθε τι καινούριο που επιδιώκεται και να αντιδρούν ακριβώς επειδή θα αλλάξουν οι ως τώρα συνήθειές τους . Από την άλλη, το Υπουργείο να φανεί επίσης διαλλακτικό και να προσπαθήσει να αρχίσει τις μεταρρυθμίσεις με αργό ρυθμό ώστε να μπορέσει να προετοιμαστεί το σχολικό «έδαφος» κατάλληλα για να τις δεχθεί. Έτσι, με αυτό τον τρόπο θα πάψουν να υπάρχουν ελλείψεις και στο σχολικό υλικό αλλά και στις γνώσεις των καθηγητών, αφού πρέπει οπωσδήποτε οι τελευταίες να «φρεσκαριστούν». Τέλος, ας διατηρήσει την ευκαιρία του Σεπτεμβρίου όπως και τις περισσότερες από μία δυνατότητες εισαγωγής σε κάποια σχολή, επιβάλλοντας βέβαια τους περιορισμούς που κρίνει το ίδιο απαραίτητους.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η εικόνα είναι από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της 2.12.1998

[GEANDER'S HOME PAGE] |
[ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ] | [ΕΙΔΟΣ ΘΕΜΑΤΩΝ] | [ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ] | [ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ]

---

Geander's pages are hosted by Get your own Free Home Page