Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΑΣ ΩΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Χατζηδάκη-Χειλαδάκη Αννα - [Περίληψη: Φερεντίνου Σπυριδούλα]

Αρχικά δίνονται οι σκοποί του μαθήματος:

• Να φανεί από ανθρωπολογική σκοπιά, πώς μπορεί να συνδέεται το βιολογικό με το κοινωνικό-πολιτισμικό επίπεδο.
• Να δειχθεί ότι η ανθρωπότητα δεν εξελίσσεται μονότονα σε μια ομοιομορφία, αλλά σε μια μεγάλη ποικιλία κοινωνικών και πολιτισμικών μορφών.
• Να δειχθεί ότι η βιολογία είναι αναγκαία συνθήκη για την κουλτούρα, αλλά εξίσου απόλυτα ανεπαρκής.

Στη συνέχεια δίνεται ο ορισμός της αιμομιξίας ως η "μίξη του αίματος". Η ιδέα ότι το παιδί μπορεί να έχει ερωτική σχέση με τη μάνα ή την αδερφή του, προκαλεί αποτροπιασμό και βρίσκεται στην σφαίρα του μη νοητού.

‘Ενα κεντρικό ερώτημα που απασχολεί την Κοινωνική Ανθρωπολογία , είναι το γιατί οι συγγενείς δεν πρέπει να παντρεύονται μεταξύ τους. Η απαγόρευση της αιμομιξίας καθορίζει το ποιοι είναι οι νόμιμοι σύζυγοι και ποίοι όχι. Μολονότι σήμερα η απαγόρευση της αιμομιξίας ισχύει σε παγκόσμια κλίμακα, δεν έχει την ίδια σημασία σε όλες τις κοινωνίες και δεν εφαρμόζεται παντού ομοιόμορφα. Ορισμένες κοινωνίες ορίζουν την αιμομιξία ως τρομερό αμάρτημα που αξίζει την πιο αυστηρή τιμωρία, ενώ άλλες δηλώνουν ότι είναι αδιανόητη ή ανύπαρκτη. Δηλαδή, κάθε κοινωνία και ο κάθε πολιτισμός ορίζουν διαφορετικά το ποιοι είναι οι συγγενείς μεταξύ τους.

Παρατίθεται στη συνέχεια ως παράδειγμα για ανάλυση ένα ελληνικό παραμύθι: "Η 'Εμορφη, η Πεντάμορφη" που αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο "Παραμύθια της Θεσσαλίας".

Με το θέμα της αιμομιξίας έχουν ασχοληθεί πολλοί θεωρητικοί και έχουν γραφεί πολλές απόψεις. Μία απο αυτές είναι ότι η αιμομιξία δεν αποτελεί μόνο βιολογική απειλή, αφού τα παιδιά που προέρχονται από γονείς που είναι μεταξύ τους συγγενείς έχουν συνήθως σωματικές ή διανοητικές δυσλειτουργίες, αλλά αποτελεί απειλή και για την ίδια την κοινωνία, για τον λόγο ότι αν τα άτομα μιας κοινωνίας παντρεύονται μεταξύ τους τότε θα περιορίζονταν οι επαφές με τον έξω κόσμο και η ομάδα θα γινόταν αδύναμη λόγω της απομόνωσής της.

'Αλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ανάμεσα σε άτομα που έχουν μεγαλώσει μαζί από την βρεφική ηλικία υπάρχει λιγότερη σεξουαλική έλξη.

Ο Levi-Strauss ερμηνεύει κοινωνιολογικά τον θεμελιακό κανόνα όλων των κοινωνιών, πρωτόγονων και πολιτισμένων: την απαγόρευση της αιμομιξίας. Καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι η συγγένεια δεν είναι βιολογικό αλλά κοινωνικό γεγονός, γιατί αν ήταν βιολογικό θα έπρεπε να ισχύει κατά τον ίδιο τρόπο παντού, πράγμα που η εξέταση άλλων κοινωνιών δείχνει ότι δεν συμβαίνει.

Συμπερασματικά τονίζεται ότι θα πρέπει να κατανοήσουμε το εξής: οι αλήθειες που ισχύουν στο δικό μας πολιτισμό δεν είναι απαραίτητο να ισχύουν σε όλες τις κοινωνίες, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να είναι το ίδιο σωστές αφού εξυπηρετούν την κοινωνία μέσα στην οποία υπάρχουν.

Τέλος, στην εργασία, παρατίθενται ερωτήσεις, μερικές από τις οποίες είναι:

• Πως ορίζεται η αιμομιξία; Είναι επιτρεπτή ή όχι;
• Από την εμπειρία σας γνωρίζετε περιπτώσεις όπου δύο άτομα δεν μπορούν να παντρευτούν , αν και δεν είναι βιολογικά συγγενείς;
• Σύμφωνα με τον Levi-Strauss, πώς διαμέσου της αιμομιξίας γίνεται το πέρασμα από την φύση στον πολιτισμό;
• Πώς η αιμομιξία αποτελεί βιολογική απειλή, και με ποια έννοια οδηγεί μια ομάδα σε απομόνωση;

[HOME PAGE] | [ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ] | [ΕΙΔΟΣ ΘΕΜΑΤΩΝ] | [ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ] | [ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ]

---

This page hosted by Get your own Free Home Page