คำพังเพย ของไทยเรามีอยู่ว่า ค ว า ม ลั บ คั บ อ ก ซึ่งหมายถึงการรู้ความลับแล้ว ถ้าไม่พูดออกมา อกจะแตกตาย

เมื่อมีใครมาถามอะไรเราที่เป็นเรื่องลับ มักเป็นการยากที่เราจะไม่บอกหรือบางทีไม่ต้องมีใครถาม เราก็แสดงหาตัวผู้ที่เราอยากบอกเอง

ตามธรรมดาคนเราชอบขยายความลับเพราะการขยายความลับเป็นของสนุก และเป็นเพราะหวังจะแสดงว่าตนรู้เรื่องซึ่งคนทั้งหลายไม่รู้ และเขาจะได้เห็นตัวเป็นคนสำคัญ แต่ความมุ่งหวังเช่นนั้นมักจะกลับให้โทษร้ายแรงแก่ตัว

ทางจิตวิทยาถือว่า คนที่ไม่สามารถเก็บเรื่องราวอันใดไว้ได้นั้น เป็นคนมีกำลังใจอ่อนแอ

แต่ในเรื่องนี้เราต้องเข้าใจให้ดี การเก็บความลับมีลักษณะผิดกับเก็บเงิน การเก็บเงินเป็นการแสดงว่า มี เ งิ น

แต่การเก็บความลับต้องแสดงว่า ไ ม่ มี ค ว า ม ลั บ

คนบางคนสามารถเก็บความลับได้โดยไม่บอกความลับแก่ใคร แต่พอใจแสดงให้คนทั้งหลายทราบหรือเข้าใจว่าตนรู้ความลับมาก ในเรื่องนี้อาจมีผลร้ายมาก

หลอดเชสเตอร์ฟิลด์ กล่าวไว้ว่า จงอย่าได้แสดงตนเป็นคนมีความลึกลับอย่างไรเลยเป็นอันขาด เพราะการแสดงเช่นนั้นเป็นบ่อเกิดแห่งความเกลียดและความกลัว

ทางดีที่สุดคือแสดงตนเป็นคนเปิดเผย ไม่มีความลี้ลับที่จะขายหรือจะเก็บไว้

มีหลายครั้งที่นักการทูต เมื่อถึงคราวจำนนแก่เหตุผลและข้อเท็จจริงแล้ว ก็ใช้ถ้อยคำขบขันขึ้นมาแก้ไข ไม่แต่เพียงเอาตัวรอดไปชั่วคราวเท่านั้น ยังช่วยกู้ฐานะของบ้านเมืองและบรรเทาผลร้าย ผ่อนหนักให้เป็นเบาได้เป็นอันมาก

มาดูตัวอย่างกันค่ะ