Βιβλικές Αλήθειες,
Έτος 2, Τεύχος 4

 

  Αναστήθηκε!

      Όπως όλοι γνωρίζουμε ο Απρίλιος είναι συνήθως ο μήνας στον οποίον γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Θα ήθελα λοιπόν να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να δούμε μερικά πράγματα σχετικά μ'αυτό το γεγονός. Από τα πολλά μέρη όπου ο Λόγος του Θεού αναφέρεται σ'αυτό το γεγονός, θα επικεντρώσουμε περισσότερο την προσοχή μας σε όσα σχετικά λέγονται στις Πράξεις. Για να αρχίσουμε, θα πάμε στις Πράξεις 2/β/.

1. Πράξεις 2/β/14-36
      Οι Πράξεις 2/β/14-36 καταγράφουν ένα κήρυγμα του Πέτρου που έγινε την ημέρα της Πεντηκοστής, μόλις λίγο μετά την έκχυση του αγίου πνεύματος και την φανέρωση της γλωσσολαλιάς που την ακολούθησε. Η ανάγνωση μας θα ξεκινήσει από τον στίχο 22:

Πράξεις 2/β/22-24
"Ανδρες Ισραηλίται, ακούσατε τους λόγους τούτους. τον Ιησούν τον Ναζωραίον, άνδρα αποδεδειγμένον προς εσάς από του Θεού διά θαυμάτων και τεραστίων και σημείων, τα οποία ο Θεός έκαμε δι' αυτού εν μέσω υμών, καθώς και σεις εξεύρετε, τούτον λαβόντες παραδεδομένον κατά την ωρισμένην βουλήν και πρόγνωσιν του Θεού, διά χειρών ανόμων σταυρόσαντες εθανατώσατε. ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ, ΛΥΣΑΣ ΤΑΣ ΩΔΥΝΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΡΑΤΗΤΑΙ ΥΠ' ΑΥΤΟΥ"

      Οι άνθρωποι που αποτελούσαν το κοινό του Πέτρου, δεν ήταν ξένοι. Σε αντίθεση ήταν άνθρωποι που γνώριζαν τα θαύματα που ο Θεός έκανε μέσω του Ιησού Χριστού. Εντούτοις, παρά τα μεγάλα θαύματα που έγιναν απ'αυτόν, αυτοί τον σταύρωσαν. Αλλά αυτό δεν ήταν το τέλος της ιστορίας, αφού τρεις ημέρες μετά την σταύρωση, κάτι άλλο, κάτι μοναδικό συνέβη, που άλλαξε την όλη κατάσταση δραματικά. Τι ήταν αυτό; Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Πραγματικά, ο Ιησούς Χριστός, αφού έμεινε τρεις ημέρες και τρεις νύχτες στον τάφο, αναστήθηκε από τους νεκρούς! Το κατά Λουκά 24/κδ/1-7 μας λέει σχετικά:

Κατά Λουκά 24/κδ/1-7
"Την δε πρώτην ημέραν της εβδομάδος, ενώ ήτο όρθρος βαθύς, ήλθον εις το μνήμα, φέρουσαι τα οποία ητοίμασαν αρώματα. και άλλαι τινές μετ' αυτών. Εύρον δε τον λίθον αποκεκυλισμένον από του μνημείου. Και εισελθούσαι δεν εύρον το σώμα του Κυρίου Ιησού. Και ενώ ήσαν εν απορία περί τούτου, ιδού, δυο άνδρες εστάθησαν έμπροσθεν αυτών με ιμάτια αστράπτοντα. Καθώς δε αυταί εφοβήθησαν, και έκλινον το πρόσωπον εις την γην, είπον προς αυτάς, ΤΙ ΖΗΤΕΙΤΕ ΤΟΝ ΖΩΝΤΑ ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΑΛΛ' ΑΝΕΣΤΗ. Ενθυμηθείτε πως ελάλησε προς εσάς, ενώ ήτο έτι εν τη Γαλιλαία, λέγων, Ότι πρέπει ο Υιός του ανθρώπου να παραδοθεί εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών, και να σταυρωθή, και την τρίτην ημέραν να αναστηθή."

      Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, ακριβώς όπως το είχε υποσχεθεί στους μαθητές του, και ακριβώς όπως ο Θεός το είχε υποσχεθεί στην Παλαιά Διαθήκη. Μάλιστα, μια τέτοια προφητεία της ανάστασης του Ιησού δίνεται στην ίδια ομιλία του Πέτρου:

Πράξεις 2/β/25-31
"Επειδή ο Δαβίδ λέγει περί αυτού, "Έβλεπον τον Κύριον ενώπιον μου διαπαντός διότι είναι εκ δεξιών μου, διά να μη σαλευθώ. Διά τούτο ευφράνθη η καρδία μου, και ηγαλλίασεν η γλώσσα μου. έτι δε και η σάρξ μου θέλει αναπαυθή επ'ελπίδι. Διότι δεν θέλεις εγκαταλείψει την ψυχήν μου εν τω άδη, ουδέ θέλεις αφήσει τον όσιον σου να ιδή διαφθοράν. Εφανέρωσας εις εμέ οδούς ζωής. θέλεις με χορτάσει από ευφροσύνης διά του προσώπου σου." Άνδρες αδελφοί, δύναμαι να σας ειπώ μετά παρρησίας περί του πατριάρχου Δαβίδ, οτι και ετελεύτησε και ετάφη, και το μνήμα αυτού είναι παρ' ημίν μέχρι της ημέρας ταύτης. Επειδή λοιπόν ήτο προφήτης, και ήξευρεν οτι μεθ' όρκου ώμοσεν προς αυτόν ο Θεός, οτι εκ του καρπού της οσφύος αυτού θέλει αναστήσει κατά σάρκα τον Χριστόν, διά να καθίσει αυτόν επί του θρόνου αυτού, προιδών ελάλησε περί της αναστάσεως του Χριστού, ότι δεν εγκαταλείφθη η ψυχή αυτού εν τω άδη, ουδέ η σάρξ αυτού είδε διαφθοράν. ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ ΑΝΕΣΤΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΠΑΝΤΕΣ ΗΜΕΙΣ ΕΙΜΕΘΑ ΜΑΡΤΥΡΕΣ. ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΥΨΩΘΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΚΑΙ ΕΛΑΒΕ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΕΞΕΧΕΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΤΩΡΑ ΣΕΙΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΤΕ."

      Ο Θεός μέσω του Δαβίδ, παρά πολλά χρόνια πριν, είχε υποσχεθεί ότι ο Ιησούς Χριστός δεν θα έμενε νεκρός και η σάρκα του δεν θα έβλεπε φθορά. Την ημέρα της ανάστασης αυτή η υπόσχεση εκπληρώθηκε. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος1 που αν και νεκρός αναστήθηκε και τώρα ζεί αιώνια. Και όχι μόνο αυτό: μια μέρα θα έρθει πίσω και όλοι όσοι πίστεψαν σ'αυτόν και στην ανάσταση του θα ζήσουν αιώνια. Όπως η προς Κορινθίους Α 15/ιε/20-23 μας λέει:

Προς Κορινθίους Α 15/ιε/20-23
"Αλλα τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών. έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων. Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι' ανθρώπου, ούτω και δι' ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών. Επειδή καθώς παντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και παντες θελουσι ζωοποιηθεί εν τω Χριστώ. έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν. ο Χριστός είναι η απαρχή, ΕΠΕΙΤΑ ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΝ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΥΤΟΥ."

      Πέρα από την πιστοποίηση της ανάστασης του Ιησού Χριστού μέσα από τις Γραφές της Παλαιάς Διαθήκης, ο Πέτρος είπε επίσης ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός που πήρε από τον Πατέρα την υπόσχεση του αγίου πνεύματος, εκχύνοντας το για πρώτη φορά. Απ'αυτό είναι καθαρό ότι αν ο Ιησούς Χριστός δεν ανασταίνονταν από τους νεκρούς, δεν θα μπορούσε να λάβει και να κάνει διαθέσιμο την υπόσχεση του αγίου πνεύματος, και επομένως ούτε οι απόστολοι, ούτε κάποιος άλλος θα μπορούσε να το λάβει και να το φανερώσει. Συμπερασματικά λοιπόν, το γεγονός ότι όντως έχουμε άγιο πνεύμα είναι επειδή ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς και το εξέχεε, και συνακόλουθα αποτελεί απόδειξη της ανάστασης του. Πραγματικά γνωρίζει κανείς πολλά γεγονότα τα οποία μπορούν να παρουσιάσουν μια τόσο ζωντανή απόδειξη της πραγματοποίησης τους; Προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα. Η πραγματοποίηση παρελθόντων γεγονότων συνήθως μαρτυρείται μόνο από την ιστορία. Η ανάσταση επίσης έχει τις δικές της ιστορικές μαρτυρίες: τους ανθρώπους που είδαν τον αναστημένο Χριστό και των οποίων η μαρτυρία καταγράφεται στον Λόγο του Θεού. Παρ'όλα αυτά, πηγαίνει αρκετά πιο πέρα, αφού επίσης έχει μια ΖΩΝΤΑΝΗ μαρτυρία: ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Στις Πράξεις 5/ε/32 ο Πέτρος είπε χαρακτηριστικά:

Πράξεις 5/ε/30, 32
"Ο Θεός των πατέρων ημών ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥΝ.......Και ημείς είμεθα μάρτυρες αυτού περί των λόγων τούτων, ΚΑΙ το πνεύμα το άγιον, το οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους πειθαρχούντας εις αυτόν."

      Δείτε αυτό το "ΚΑΙ" στο παραπάνω απόσπασμα. Οι απόστολοι και οι άλλοι οι οποίοι είδανε τον αναστημένο Χριστό ΔΕΝ είναι οι μονοί μάρτυρες της ανάστασης. Πέρα απ'αυτούς υπάρχει ένας ακόμη μάρτυρας: το άγιο πνεύμα που ο Θεός δίνει σε κάθε έναν που πιστεύει στον Κύριο Ιησού και στην ανάσταση του, και το οποίο φανερώνεται με τους εννέα τρόπους που δίνονται στην προς Κορινθίους Α 12/ιβ/8-10. Πραγματικά, κάθε φορά που κάποιος ενεργεί αυτό το πνεύμα γνωρίζει ότι ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, αφού αν δεν είχε αναστηθεί, δεν θα μπορούσε κανείς να έχει άγιο πνεύμα και επομένως δεν θα μπορούσε και να το φανερώσει. Μπορούμε επομένως να πούμε ότι υπάρχει μια ζωντανή απόδειξη της ανάστασης, σήμερα; ΝΑΙ: το άγιο πνεύμα και οι φανερώσεις του.

2. Πράξεις 13:27-31 και άλλα αποσπάσματα
      Αν και στα παραπάνω επικεντρωθήκαμε περισσότερο στο γεγονός ότι η παρουσία και οι φανερώσεις του αγίου πνεύματος αποτελούν μια ζωντανή μαρτυρία της ανάστασης, αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι οι μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων είναι ασήμαντες. Το αντίθετο μάλιστα. Για να δούμε μερικά από τα πράγματα που η Βίβλος λέει σχετικά μ'αυτό το είδος μαρτυριών, ας πάμε στις Πράξεις 13/ιγ. Εκεί ο Παύλος διδάσκει σε μια συναγωγή της Αντιόχειας, μιας πόλης της Μικράς Ασίας. Αρχίζοντας από τον στίχο 27 διαβάζουμε:

Πράξεις 13/ιγ/27-31
"Διότι οι κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ, και οι άρχοντες αυτών, μη γνωρίσαντες τούτον, μηδέ τας ρήσεις των προφητών τας αναγινωσκομένας κατά παν σάββατον, επλήρωσαν αυτάς κρίναντες τούτον. και μη ευρόντες μηδεμίαν αιτίαν θανάτου, εζήτησαν παρά του Πιλάτου να θανατωθή. Αφού δε ετελείωσαν πάντα τα περί αυτού γεγραμμένα, καταβιβάσαντες αυτόν από του ξύλου, έθεσαν εις μνημείον. Ο ΘΕΟΣ ΟΜΩΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕΝ ΑΥΤΟΝ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ. ΟΣΤΙΣ ΕΦΑΝΗ ΕΠΙ ΠΟΛΛΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤ' ΑΥΤΟΥ ΑΝΑΒΑΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΑΛΙΛΑΙΑΣ ΕΙΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΥΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟΝ."

      Ο Θεός ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς. Οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι έβαλαν φρουρούς να φυλάν τον τάφο. Τον σφράγισαν επίσης. ΑΛΛΑ όλα αυτά ήταν μάταια, αφού ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, και "εφάνη επί ΠΟΛΛΑΣ ημέρας εις τους μετ'αυτού αναβάντας από της Γαλιλαίας εις Ιερουσαλήμ". Θα ήθελα εδώ να υπογραμμίσω την λέξη "πολλάς" η οποία χρησιμοποιείται σ'αυτό το απόσπασμα, και η οποία, όπως γνωρίζουμε, πάντα δηλώνει αφθονία. Στην περίπτωση μας λοιπόν δηλώνει ΑΦΘΟΝΙΑ ΗΜΕΡΩΝ, κατά τις οποίες ο αναστημένος Χριστός εμφανίστηκε. Αυτή είναι και η πρώτη ένδειξη αφθονίας αποδείξεων σχετικά με την ανάσταση: ο αναστημένος Χριστός φάνηκε για ΠΟΛΛΕΣ ημέρες, εξαλείφοντας οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με την ανάσταση του. Παρ'όλα αυτά, αυτή δεν είναι και η μόνη αφθονία αποδείξεων που έχουμε. Όντως, οι τρεις πρώτοι στίχοι των Πράξεων μας λένε:

Πράξεις 1/α/1-3
"Τον μεν πρώτον λόγον έκαμον, ω Θεόφιλε, περί πάντων όσα ήρχισεν ο Ιησούς να κάμνη και να διδάσκη, μέχρι της ημέρας καθ' ην ανελήφθη, αφού διά πνεύματος αγίου έδωκεν εντολάς εις τους αποστόλους τους οποίους εξέλεξεν. ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΦΑΝΕΡΩΣΕΝ ΕΑΥΤΟΝ ΖΩΝΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ, ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ ΗΜΕΡΑΣ, ΚΑΙ ΛΕΓΩΝ ΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ."

      Ο Ιησούς Χριστός παρουσίασε τον εαυτό του με ΠΟΛΛΑ "τεκμήρια" δηλαδή με πολλές αδιάσειστες αποδείξεις ("τεκμήριο" σημαίνει "αδιάσειστη, αναντίρρητη απόδειξη2"). Για να καταλάβουμε την σημασία και την βαρύτητα μιας αδιάσειστης απόδειξης ή αλλιώς "τεκμηρίου", ας πούμε ότι έκανα κάτι κακό και η αστυνομία με έπιασε επ'αυτοφώρο. Σε ένα δικαστήριο αυτό θα αποτελούσε μια αδιάσειστη απόδειξη, μια απόδειξη που δεν θα μπορούσε να ανατραπεί. Ακόμη και αν πλήρωνα μερικούς ψευδομάρτυρες να πούνε κάποια ψέματα, η μαρτυρία τους δεν θα μπορούσε να σταθεί, αφού θα ανατρέπονταν από την αδιάσειστη απόδειξη. Λοιπόν, η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι ένα γεγονός το οποίο βασίζεται σε ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΕΣ, ΑΝΑΝΤΙΡΡΗΤΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ, δηλαδή σε αποδείξεις που δεν μπορούν να ανατραπούν. Και στην πραγματικότητα δεν βασίζεται σε μόνο μια ή δυο αλλά σε "ΠΟΛΛΕΣ", δηλαδή σε αφθονία!!
      Όπως είναι καθαρό από τα παραπάνω, η ανάσταση δεν ήταν κάτι που έγινε στα κρυφά και κρατήθηκε μυστικό, και για το οποίο έχουμε μια αμφιβόλου αξιοπιστίας πληροφόρηση. Σε αντίθεση, όπως ο Πέτρος είπε στις Πράξεις 10/ι/39-41:

Πράξεις 10/ι/39-41
"Και ημείς είμεθα μάρτυρες πάντων όσα έκαμε και εν τη γη των Ιουδαίων και εν Ιερουσαλήμ. τον οποίον εφόνευσαν κρεμάσαντες επί ξύλου. ΤΟΥΤΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ, ΚΑΙ ΕΚΑΜΕΝ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΘΗ, ΟΥΧΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΛΑΟΝ, ΑΛΛ' ΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΙΣ ΗΜΑΣ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΣΥΝΕΦΑΓΟΜΕΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΙΟΜΕΝ ΜΕΤ' ΑΥΤΟΥ ΑΦΟΥ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ."

      Ο Θεός αφού ανέστησε τον Ιησού, τον έκανε να ΕΜΦΑΝΙΣΤΗ. Η ανάσταση δεν ήταν κάτι κρυφό. Αντ'αυτού μέσω της πληθώρας των εμφανίσεων του Ιησού, ο Θεός έκανε σαφές και αναντίρρητο ότι ο Γιος του είναι ζωντανός.
      Αν και μέχρι τώρα έχουμε δει ότι ο Ιησούς παρουσιάστηκε για ΠΟΛΛΕΣ ημέρες και με ΠΟΛΛΕΣ αδιάσειστες αποδείξεις, δεν έχουμε ακόμα δει αν παρουσιάστηκε σε ΠΟΛΛΟΥΣ, δηλαδή δεν έχουμε ακόμα δει πόσοι ΠΟΛΛΟΙ ήταν οι αυτόπτες μάρτυρες της ανάστασης. Για να το δούμε αυτό ας πάμε στην προς Κορινθίους Α 15/ιγ/3-8. Εκεί διαβάζουμε:

Προς Κορινθίους Α 15/ιε/3-8
"Διότι παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο Χριστός απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς. και ότι ΕΤΑΦΗ, και ότι ΑΝΕΣΤΗ την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς. και ότι ΕΦΑΝΗ εις τον Κηφάν, έπειτα εις τους δώδεκα. μετά ταύτα εφάνη εις πεντακόσιους και επέκεινα αδελφούς [δηλαδή σε περισσότερους από πεντακόσιους] διά μιας, εκ των οποίων οι πλειότεροι μένουσιν έως τώρα, τίνες δε και εκοιμήθησαν. έπειτα εφάνη εις τον Ιάκωβον, έπειτα εις πάντας τους αποστόλους. τελευταίον δε πάντων εφάνη και εις εμέ"

      Σε μια από τις εμφανίσεις του, ο Ιησούς εμφανίστηκε σε ΠΕΡΙΣΟΤΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!! Αν αυτό δεν είναι πληθώρα αυτοπτών μαρτύρων τότε τι είναι; Ξαναγυρίζοντας στο παράδειγμα μας με το δικαστήριο, ένας αυτόπτης μάρτυρας είναι πολλές φορές αρκετός για να αποδείξει την πραγματικότητα ενός συμβάντος. Η ανάσταση του Ιησού Χριστού δεν έχει μόνο ένα ή ακόμα και μερικούς αυτόπτες μάρτυρες αλλά ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΟΥΣ, αφήνοντας κατά μέρος τους μάρτυρες των άλλων εμφανίσεων3.
      Για να καταλήξουμε λοιπόν, η ανάσταση του Ιησού Χριστού έχει δυο είδη μαρτύρων. Το ενα είναι το άγιο πνεύμα και οι φανερώσεις οι οποίες το συνοδεύουν. Πέρα από το άγιο πνεύμα και τις φανερώσεις του, υπάρχουν επίσης οι αυτόπτες μάρτυρες της ανάστασης, των οποίων η μαρτυρία καταγράφεται στον Λόγο του Θεού. Όπως είδαμε ο αναστημένος Χριστός εμφανίστηκε σε ΠΟΛΛΟΥΣ ανθρώπους, για ΠΟΛΛΕΣ ημέρες και με ΠΟΛΛΕΣ αδιάσειστες αποδείξεις, μη αφήνοντας έτσι καμία αμφιβολία σχετικά με την ανάσταση του.
      Αλήθεια πόσα γεγονότα γνωρίζεται τα οποία μπορούν να παρουσιάσουν μια τέτοια αφθονία αποδείξεων, και για τα οποία πέρα από την όποια άλλη καταγραμμένη μαρτυρία, επίσης έχουμε και μια ΖΩΝΤΑΝΗ μαρτυρία; Προσωπικά, πέρα από την ανάσταση δεν γνωρίζω κανένα.

3. Πράξεις 3/γ/26 και άλλα αποσπάσματα
      Έχοντας δει τους μάρτυρες της ανάστασης, και το γεγονός ότι από τα χέρια του αναστημένου Χριστού έγινε το άγιο πνεύμα διαθέσιμο, ας προχωρήσουμε περισσότερο για να δούμε κάποια ακόμη από τα αποτελέσματα της:

Πράξεις 3/γ/26
"Προς εσάς πρώτον ο Θεος, αναστησας τον Υιον αυτου Ιησουν, απεστειλεν αυτον δια να σας ευλογη, όταν επιστρέφητε έκαστος από των πονηριών υμών"

      Ο Θεός ανέστησε τον Ιησού Χριστό και τον έστειλε ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ. Μόνο ευλογίες μπορεί κάποιος να έχει απ'αυτόν. Εντούτοις, χωρίς την ανάσταση αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί. Και όχι μόνο αυτό. Όπως η προς Κορινθίους Α 15/ιε/17 κάνει ξεκάθαρο:

Προς Κορινθίους Α 15/ιε/17
"Αλλ' εάν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταια η πίστις σας. έτι είσθε εν ταις αμαρτίες υμών"

      Πριν κάποιος πιστέψει στον Κύριο Ιησού και στην ανάσταση του, περιγράφεται σαν "νεκρός στις παραβάσεις και τις αμαρτίες" (Εφεσίους 2/β/1). Αυτή η κατάσταση αλλάζει μόνο αφού πιστέψει. Εντούτοις, όπως το παραπάνω απόσπασμα κάνει ξεκάθαρο, αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί, τότε αυτή η πίστη θα ήταν μάταια! Επιπρόσθετα, θα ήμασταν ακόμη στις αμαρτίες μας! Αλλά ευτυχώς, όλα αυτά θα συνέβαιναν μόνο αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Και λέω ευτυχώς γιατί:

Προς Κορινθίους Α 15/ιε/20
"ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ, έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων."

      Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς. Δεν είμαστε ακόμη στις αμαρτίες μας. Η πίστη μας δεν είναι μάταια. Όπως η προς Εφεσίους 2/β/1,4-8 μας λέει:

Προς Εφεσίους 2/β/1, 4-8
"Και εσάς όντας νεκρούς διά τας παραβάσεις και τας αμαρτίας εζωοποιήσεν......Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, διά την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί διά τα αμαρτήματα, ΕΖΩΟΠΟΙΗΣΕΝ ΗΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι). ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΕΣΤΗΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΚΑΘΙΣΕΝ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΙΣ διά ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ., δια να δείξει εις τους επερχόμενους αιώνας τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού διά της προς ημάς αγαθότητος εν Χριστώ Ιησού. Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως. και τούτο δεν είναι από σας. Θεού το δώρον"

      Τώρα ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός. Δεν είμαστε πλέον νεκροί στις αμαρτίες μας. Όταν ο Χριστός αναστήθηκε, αναστηθήκαμε μαζί του. Όταν εζωοποιήθηκε, ζωοποιηθήκαμε μαζί του. Όταν έκατσε στα επουράνια, καθίσαμε εκεί μαζί του. Η χρήση του αορίστου χρόνου στο παραπάνω απόσπασμα μας δείχνει ότι από την πλευρά του Θεού, όλα αυτά θεωρούνται σαν μια τελειωμένη υπόθεση από την ημέρα που ανέστησε τον Χριστό από τους νεκρούς. Είναι καθαρό λοιπόν ότι αν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί από τους νεκρούς, τίποτα απ'όλα αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί, πράγμα το οποίο με την σειρά του δίχνει την μεγάλη σημαντικότητα και τα τεράστια ωφέλη τα οποία έχουμε από την ανάσταση.

4. Συμπέρασμα
      Έχοντας τελειώσει αυτήν την μελέτη, πιστεύω ότι έγινε ξεκάθαρη η πραγματικότητα της ανάστασης καθώς και μερικών από τα πράγματα που έχουμε εξαιτίας της. Λόγω της ανάστασης έχουμε άγιο πνεύμα, το οποίο μαζί με τις φανερώσεις και τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων, είναι απόδειξη ότι ο Ιησούς είναι ζωντανός. Λόγω της ανάστασης, θεωρούμαστε σαν αναστημένοι με τον Χριστό και καθισμένοι στα επουράνια μαζί του. Λόγω της ανάστασης έχουμε τον Χριστό μέσα μας (προς Κολοσσαείς 1/α/27) για να μας ευλογεί. Λόγω της ανάστασης η πίστη μας δεν είναι μάταια, και δεν είμαστε πλέον στις αμαρτίες μας. Λόγω της ανάστασης, εκείνοι οι οποίοι πέθαναν πιστεύοντας στον Χριστό, δεν θα χαθούν αλλά θα αναστηθούν και αυτοί όταν ο Χριστός ξανάρθει. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πράγματα τα οποία έχουμε λόγω της ανάστασης και ο αναγνώστης ενθαρρύνεται να μελετήσει μόνος του τον Λόγο του Θεού για να βρει περισσότερα4. Παρ'όλα αυτά πιστεύω ότι είναι αρκετά για να κάνουν ξεκάθαρη την σημαντικότητα αυτού του γεγονότος. Ο Χριστιανισμός δεν έχει ένα νεκρό αρχηγό του οποίου τις φιλοσοφίες και θεωρίες θα πρέπει να ακολουθούμε. Αντ'αυτού έχει ένα ΖΩΝΤΑΝΟ αρχηγό, τον Χριστό, ένα αρχηγό που δεν χρειάζεται διάδοχο αφού ζεί αιώνια. έναν αρχηγό που ο Θεός ενέκρινε ανασταίνοντας τον από τους νεκρούς (προς Ρωμαίους 1/α/1, 3-4, Πράξεις 17/ιζ/29-31) και ο οποίος θα ξανάρθει πίσω μια μέρα για να μαζέψει εκείνους που πιστεύουν σ'αυτόν, ανάμεσα τους και μας.

 

Τάσος Κιουλάχογλου

 


 

Υποσημειώσεις

1. Αν και άλλοι νεκροί αναστήθηκαν όπως ο Λάζαρος, πέθαναν ξανά αργότερα. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

2. Δες: Δ. Δημητράκου: "Μέγα Λεξικόν Όλης της Ελληνικής Γλώσσης", Εκδόσεις Δομή, 1964, σελ. 7.135. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

3. Πέρα απ'όσες εμφανίσεις καταγράφονται στο παραπάνω απόσπασμα της προς Κορινθίους Α, υπάρχουν και άλλες οι οποίες δεν καταγράφονται εδώ και για τις οποίες μαθαίνουμε στα ευαγγέλια. Τέτοιες εμφανίσεις είναι η εμφάνιση στην Μαρία την Μαγδαληνή, στους δυο άνδρες που πήγαιναν στους Εμμαούς, και στους έντεκα το βράδυ της "πρώτης ημέρας της εβδομάδας". (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

4. Δες επίσης: Βιβλικές Αλήθειες. Έτος 1, Τεύχος 4, Ιανουάριος 1997, άρθρο "Τι μέρα!". (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

 

Επιστροφή στα άρθρα δευτέρου έτους

 

 

1