Βιβλικές Αλήθειες,
Έτος 1, Τεύχος 1
Συχνές Ερωτήσεις Σχετικά με την Βίβλο
H Βίβλος είναι το βιβλίο που έχει πουληθεί και μεταφραστεί περισσότερο από κάθε άλλο βιβλίο στην ιστορία του ανθρώπου. Παρ'όλα αυτά, εάν και κάποιος θα περίμενε ότι έπειτα από ένα τέτοιο ενδιαφέρον δεν θα υπήρχαν άνθρωποι που θα είχαν ερωτήσεις σχετικά με τέτοια θέματα όπως: ποιος είναι ο συγγραφέας της Βίβλου, πως η Βίβλος γράφτηκε, ποια είναι η χρησιμότητα της και ποια η σωστή ερμηνεία της, αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει. Ο λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές για ερωτήσεις σχετικά με την Βίβλο, οι άνθρωποι προσπαθούν να μάθουν την απάντηση από οπουδήποτε αλλού εκτός από την ίδια την Βίβλο. Το προφανές αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από σύγχυση από την οποία δεν μπορεί κανείς να απαλλαχτεί παρά μόνο εάν κάνει ότι κάθε λογικός άνθρωπος θα έκανε για κάθε άλλο βιβλίο, δηλαδή να ερευνήσει και να εμπιστευτεί την πληροφορία που το βιβλίο το ίδιο δίνει για τον εαυτό του. Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να παρουσιάσει αυτήν την πληροφορία ώστε να μην αγνοούμε πλέον την αλήθεια σχετικά με ερωτήματα όπως τα παραπάνω.
1. Ποιος είναι ο συγγραφέας της Βίβλου;
Για να βρούμε την απάντηση σ'αυτήν την πολύ σημαντική ερώτηση θα πάμε στη προς Τιμόθεο Β 3/γ/16. Εκεί λέει:Προς Τιμόθεο Β 3/γ/16
"Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος..."Η φράση "η γραφή" είναι ένα άλλο όνομα του βιβλίου που εμείς σήμερα αποκαλούμε Βίβλο. Στην πραγματικότητα είναι το όνομα το οποίο το βιβλίο το ίδιο δίνει στον εαυτό του. Το όνομα "Βίβλος", σαν ένα άλλο όνομα της Aγίας Γραφής, υιοθετήθηκε αργότερα. Όσο είναι καθαρό ότι "η Γραφή" και "η Βίβλος" είναι συνώνυμα μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους εναλλακτικά.
Γυρνώντας στον παραπάνω στίχο, βλέπουμε ότι αυτό που μας λέει είναι ότι όλη η Βίβλος είναι θεόπνευστος. Η λέξη "θεόπνευστος", που είναι η λέξη που και το αρχαίο κείμενο χρησιμοποιεί, είναι σύνθετη από τις λέξεις "θεός" και "πνευστός". Σχετικά με την σημασία της λέξης "πνευστός" αυτή έρχεται από το ρήμα "πνέω", ένα παράγωγο του οποίου είναι και η λέξη "πνοή" που σημαίνει ανάσα. "Πνευστό" επομένως είναι αυτό το οποίο παράγετε από την αναπνοή. Αυτήν η έννοια έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα στον χαρακτηρισμό μιας κατηγορίας μουσικών οργάνων ως "πνευστά" επειδή βασίζονται στην αναπνοή του οργανοπαίχτη για να λειτουργήσουν. Θεόπνευστος επομένως σημαίνει "πνευστός από τον Θεό", το οποίο με την σειρά του σημαίνει ότι βγήκε από την "αναπνοή" του Θεού, δηλαδή είναι δικό Του προϊόν, δικιά Του έμπνευση. Επομένως: Συγγραφέας, δημιουργός, της Βίβλου είναι ο Θεός ο οποίος την ενέπνευσε.2. Πως γράφτηκε η Βίβλος;
Έχοντας δει ότι η Βίβλος είναι ένα βιβλίο του οποίου εμπνευστής είναι ο Θεός, μια άλλη προφανής ερώτηση είναι πως την έγραψε; Μια ακόμη σχετική ερώτηση που πολλοί μπορεί να ρωτήσουν είναι: "Μα πως ο Θεός είναι ο συγγραφέας της Βίβλου αφού αυτό το οποίο διαβάζω γράφτηκε από τον Παύλο, τον Ιωάννη κτλ.;" Ξανά, δεν μπορούμε να λάβουμε έγκυρες απαντήσεις στις πιθανές αυτές ερωτήσεις μας παρά μόνο ερευνώντας τι το Βιβλίο το ίδιο λέει. Έτσι η Πέτρου Β 1/α/20-21 λέει (για τον στίχο 20 χρησιμοποιείται το αρχαίο κείμενο)Πέτρου Β 1/α/20-21
"τούτο πρώτον γινώσκοντες ότι πάσα προφητεία γραφής ιδίας επιλύσεως ου γίνεται. Διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού1"Πριν να εξετάσουμε περισσότερο αυτό το χωρίο, θα πρέπει πρώτα να κάνουμε σίγουρο ότι πραγματικά καταλαβαίνουμε τι η φράση "προφητεία της γραφής" σημαίνει. Ο λόγος που κάνει μια τέτοια διευκρίνηση απαραίτητη είναι ότι σήμερα, όταν χρησιμοποιούμε την λέξη "προφητεία" αυτό το οποίο συνήθως εννοούμε είναι την αναγγελία πραγμάτων που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον. Παρ'όλα αυτά, αυτή δεν είναι η μόνη χρήση που η λέξη αυτήν έχει στην Βίβλο. Για την Βίβλο, "προφητεία", σημαίνει οτιδήποτε έρχεται από τον πνευματικό χώρο2. Το κατά πόσο αυτό το οποίο λέγεται αναφέρεται στο μέλλον η όχι είναι άσχετο.
Έχοντας ξεκαθαρίσει τι σημαίνει προφητεία, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι σημαίνει "προφητεία της γραφής". Σημαίνει την γραφή, την Βίβλο, σαν το άθροισμα των προφητειών που την απαρτίζουν. Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα το παραπάνω απόσπασμα μας λέει καμία προφητεία της Γραφής, δηλαδή κανένα μέρος της Βίβλου, δεν ήρθε "εκ θελήματος ανθρώπου". Αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν ο Παύλος για παράδειγμα που αποφάσισε μια μέρα να γράψει ένα γράμμα στους Εφεσίους. Εάν συνέβαινε κάπως έτσι τότε οι προς Εφεσίους θα ήταν προϊόν της βούλησης κάποιου ανθρώπου, το οποίο όπως είδαμε η Βίβλος αποκλείει. Για να βρούμε πως ο Παύλος και οι άλλοι γράψανε αντίστοιχα μέρη της Βίβλου δεν έχουμε παρά να συνεχίσουμε την ανάγνωση του παραπάνω αποσπάσματος. Η απάντηση δίνεται στο τελευταίο μέρος του στίχου 21 όπου μαθαίνουμε ότι οι προφητείες της γραφής, δηλαδή η Βίβλος, γράφτηκαν από ανθρώπους όπως αυτοί κινούνταν από το Πνεύμα το Αγιο. Ποιοι λοιπόν έγραψαν την Βίβλο; Την έγραψαν διάφοροι άνθρωποι του Θεού. Πως την γράψανε; Την γράψανε κινούμενοι από τον Θεό που είναι το Άγιο Πνεύμα. Και εάν ρωτήσουμε πως ο Θεός τους κίνησε, οι Γαλάτες μας δίνουν την απάντηση για την περίπτωση του Παύλου η οποία είναι επίσης η ίδια και για όλους τους άλλους:Προς Γαλάτες 1/α/11-12
"Αλλά σας γνωστοποιώ αδελφοί, ότι το ευαγγέλιον το κυρηχθέν υπ'εμού δεν είναι ανθρώπινον. διότι ουδ'εγώ παρέλαβον αυτό παρά ανθρώπου, ούτε εδιδάχθην, αλλά ΔΙ'ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ...."Ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός κίνησε αυτούς τους ανθρώπους δεν συνίστατο σε κατάληψη3 αλλά σε αποκάλυψη. Με άλλα λόγια, ο Θεός είπε στον Παύλο τι να γράψει και ο Παύλος έκατσε κάτω και το έγραψε. Ποιος επομένως έγραψε το ευαγγέλιο4 που ο Παύλος κήρυσσε και που βρίσκετε στις επιστολές του; Ο Παύλος. Ποιου της ιδέες και την υπογραφή οι επιστολές, έχουν; Του Θεού. Ποιος είναι επομένως ο συγγραφέας των επιστολών; Ο ΘΕΟΣ. Τι ήταν άνθρωποι όπως ο Παύλος και οι άλλοι που γράψανε στην Βίβλο; Ητανε οι γραμματείς που γράψανε ότι ο συγγραφέας τους υπαγόρευσε. Αυτός είναι ο λόγος που αν και η Βίβλος γράφτηκε από πολλούς ανθρώπους έχει ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: ΤΟΝ ΘΕΟ.
Για να καταλήξουμε επομένως: Όλη η Βίβλος ή Γραφή είναι Θεόπνευστη και γράφτηκε από ανθρώπους όπως αυτοί κινούνταν από τον Θεό δηλαδή με αποκάλυψη.3. Ποια είναι η χρησιμότητα της Βίβλου;
Έχοντας δει ποιος είναι ο συγγραφέας της Βίβλου και πως αυτή γράφτηκε είναι τώρα ώρα να δούμε ποια είναι η χρησιμότητα της. Για μια ακόμη φορά έγκυρες απαντήσεις δεν μπορούμε να λάβουμε παρά μόνο από το Βιβλίο το ίδιο. Για να αρχίσουμε, ας ξαναπάμε στην προς Τιμόθεο Β 3/γ/16:Προς Τιμόθεο Β 3/γ/16
"Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟΣ......"Η πρώτη πληροφορία η οποία συλλέγεται από το παραπάνω απόσπασμα, είναι ότι η Βίβλος είναι όντως ωφέλιμη. Διαβάζοντας λίγο περισσότερο θα δούμε και προς τι είναι ωφέλιμη:
Προς Τιμόθεο Β 3/γ/16-17
"Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης. διά να είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν."3.1 "προς διδασκαλίαν"
Το πρώτο πράγμα για το οποίο η Βίβλος είναι χρήσιμη είναι για διδασκαλία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη ότι πολλές φορές για διδασκαλία σχετικά με τον Θεό, οι άνθρωποι προσφεύγουν στην παράδοση η σε οτιδήποτε η εκάστοτε κοινωνία θεωρεί σαν την "σωστή πηγή θρησκευτικής διδασκαλίας". Έτσι για πολλούς η διδασκαλία σχετικά με τον Θεό έρχεται ή θεωρείται δουλειά της οικογένειας, του σχολείου, του ιερέα κτλ. Δεν υπάρχει βέβαια κανένα πρόβλημα με καμία από αυτές τις πηγές ΕΑΝ αυτό το οποίο διδάσκουν είναι αυτό το οποίο η Βίβλος λέει. Δυστυχώς, αυτό πολλές φορές δεν συμβαίνει με αποτέλεσμα η διδασκαλία η οποία παίρνεται από αυτές τις πηγές, παρ'ότι μπορεί να είναι θρησκευτικού περιεχομένου ή να γίνεται με ειλικρίνεια, να είναι ΛΑΘΟΣ και αυτό γιατί δεν είναι σε συμφωνία με την διδασκαλία που ο Θεός δίνει στην Βίβλο. Θα πρέπει λοιπόν, ο κάθε άνθρωπος ο οποίος θέλει να μάθει για τον Θεό να εξετάζει όχι το ΠΟΙΟΣ είναι ο άνθρωπος που του μιλάει αλλά ΤΙ είναι αυτά που του λέει. Αν αυτά είναι ότι η Βίβλος διδάσκει, τότε είναι σωστά ανεξάρτητα από τον άνθρωπο που τα διδάσκει. Αν πάλι αυτά τα οποία λέγονται δεν είναι ότι η Βίβλος διδάσκει, τότε είναι απορρίψιμα ανεξάρτητα ξανά από αυτόν που τα διδάσκει.
Σαν ένα παράδειγμα όπου η Βίβλος χρησιμοποιείται για διδασκαλία ας πάρουμε το τόσο σημαντικό θέμα της σωτηρίας. Εάν και μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, πιστεύει ότι για να σωθεί κάποιος πρέπει να κάνει καλά έργα, ο κάθε υπεύθυνος άνθρωπος οφείλει να ελέγξει το θέμα με την Βίβλο και μόνο με αυτή. Όταν κάτι έχει να κάνει με τον Λόγο του Θεού δεν πρέπει να εξετάζουμε ΠΟΣΟΙ πιστεύουν κάτι αλλά ΤΙ είναι αυτό το οποίο ο Λόγος του Θεού λέει. Αν αυτό συμφωνεί με τους πολλούς, πολύ καλά. Αν πάλι δεν συμφωνεί, εμείς, αν μας ενδιαφέρει να τα έχουμε καλά με τον Θεό, πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό που ο ΘΕΟΣ λέει, και που θα το βρούμε στον Λόγο Του. Είναι η γνώμη του Θεού η οποία πρέπει να μας ενδιαφέρει και όχι η γνώμη των πολλών η του "δόγματος". Για να δούμε λοιπόν τι ο Λόγος του Θεού λέει:Προς Ρωμαίους 10/ι/9
"ότι εάν ομολογήσης διά του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσεις εν τη καρδιά σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, ΘΕΛΕΙΣ ΣΩΘΕΙ"Επίσης:
Προς Εφεσίους 2/β/8-9
"Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως. και τούτο δεν είναι από σας. Θεού το δώρον. ΟΥΧΙ ΕΞ ΕΡΓΩΝ, διά να μην καυχηθεί τις"Αλήθεια, αν εκείνη η άποψη σύμφωνα με την οποία δεν σώζεσαι παρά μόνο αφού έχεις κάνει πολλά καλά έργα ήταν ίδια με την άποψη του Θεού, τότε γιατί η Βίβλος μας λέει ότι σώζεσαι ΜΟΝΟ με την πίστη, χωρίς κανένα καλό έργο; Ποια είναι η άποψη η σωστή; Η άποψη της Βίβλου βέβαια που είναι η μόνη χρήσιμη για διδασκαλία. Αν εκείνοι η οποίοι υποστηρίζουν ότι σώζεσαι με καλά έργα λένε ότι τους το είπε κάποιος "άγιος" άνθρωπος, μήπως μπορεί η άποψη του να μπεί πάνω από την Βίβλο που λέει αυτά τα οποία είδαμε; Όχι βέβαια.
Για να δούμε την εξουσία την οποία έχει η Βίβλος σαν πηγή γνώσης για τον Θεό θα πάμε στην προς Γαλάτας επιστολή. Εκεί θα δούμε ότι στην εκκλησία της Γαλατίας κάποιοι πήγαιναν να διαστρεβλώσουν το ευαγγέλιο που ο Παύλος κήρυσσε. Aν κάποιος διαβάσει την προς Γαλάτας θα δει ότι αυτό το οποίο αυτοί ήθελαν ήταν να στρέψουν τους πιστούς και να τους κάνουνε να πιστέψουν ότι μόνο αν έκαναν τα έργα του νόμου θα ήταν καλοί ενώπιον του Θεού, σε αντίθεση με αυτά που ο Παύλος δίδασκε με αποκάλυψη και σύμφωνα με τα οποία μόνο με την πίστη σώζετε κάποιος και γίνετε δίκαιος ενώπιον του Θεού. Θέλετε να δείτε την αντίδραση του Παύλου η οποία αντικατοπτρίζει και την στάση του Θεού αφού ο Παύλος μιλούσε με αποκάλυψη;Προς Γαλάτες 1/α/8-9
"Αλλά και εάν ημείς, ή άγγελος εξ ουρανού σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα. Καθώς προείπομεν και τώρα πάλιν λέγω, Εάν τις σας κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίο παρελάβετε ας ήναι ανάθεμα."Ακόμα και αν κάποιος άγγελος κατέβαινε και δίδασκε κάτι άλλο από αυτό που ο Παύλος δίδασκε με αποκάλυψη, και που σχετικά με το θέμα μας, είναι ότι η σωτηρία είναι χωρίς έργα, τότε ας ήταν ανάθεμα, κατάρα. Αυτό δείχνει την εγκυρότητα και την εξουσία του Λόγου του Θεού. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τον αμφισβητεί και να τον θέτει κατώτερο από κάτι άλλο. Είναι ο Λόγος του Θεού ΜΟΝΟΣ ο οποίος είναι χρήσιμος για διδασκαλία και απέναντι στον οποίον τα λεγόμενα όλων των άλλων κρίνονται.
3.2 "Προς έλεγχον"
Εκτος από διδασκαλία, η Βίβλος είναι επίσης ωφέλιμη για έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι η Βίβλος είναι ικανή να μας πει εάν είμαστε λάθος και που είμαστε λάθος. Για παράδειγμα, εάν πίστευα ότι η σωτηρία δίνεται με έργα, η με πίστη συν κάποια έργα, η με οτιδήποτε άλλο εκτός από το να πιστέψω ότι ο Ιησούς είναι Κύριος (αφεντικό) και ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, τότε αυτό το οποίο χρειάζομαι είναι έλεγχος και διόρθωση. Ο στίχος από τους Ρωμαίους 10 που είδαμε προηγουμένως είναι ξανά χρήσιμος αφού, εάν δεν πίστευα αυτά που λέει, μου λέει ότι είμαι λάθος με το να δείχνει πιο είναι το σωστό. Έτσι με διδάσκει με ελέγχει και με διορθώνει και όλα αυτά σε ένα και μοναδικό στίχο. Ένα ακόμη παράδειγμα είναι οι Εφεσιοι 4/δ/31:Προς Εφεσίους 4/δ/31
"Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασθημία, ας αφαιρεθεί από σας μετά πάσης κακίας"Αν έχω πικρία η οργή, θυμό κτλ. η Βίβλος μου λέει ότι αυτό είναι λάθος. Και ξέρετε γιατί είναι λάθος; Όχι γιατί η κοινωνία η το σύστημα ηθικών αξιών του κόσμου το λέει, αλλά γιατί Ο ΘΕΟΣ το λέει στον Λόγο Του. Για να βρεις τι είναι σωστό και τι λάθος δεν χρειάζεται να γνωρίζεις ή να ακολουθείς το σύστημα ηθικών αξιών του κόσμου. Αυτό που χρειάζεται να γνωρίζεις και να ακολουθείς είναι τον Λόγο του Θεού.
3.3. "Προς επανόρθωσιν"
Το τρίτο πράγμα για το οποίο είναι χρήσιμη η Βίβλος είναι για επανόρθωση. Η επανόρθωση είναι πάντα ένα αναγκαίο συμπλήρωμα σε κάθε έλεγχο. Με τον έλεγχο βλέπουμε που είμαστε λάθος ενώ με την επανόρθωση γνωρίζουμε πιο είναι το σωστό πράγμα να κάνουμε. Στην περίπτωση των Εφεσίων 4/δ/31 είναι αρκετό να πάμε ένα στίχο πιο πέρα για να λάβουμε μετά τον έλεγχο, την επανόρθωση. Ετσι οι Εφέσιοι 4/δ/32 μας λένε:Προς Εφεσίους 4/δ/32
"γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς και ο Θεός συνεχώρησεν εσάς διά του Χριστού"Όλα αυτά για τα οποία η Βίβλος είναι ωφέλιμη, δηλαδή διδασκαλία, έλεγχος και επανόρθωση την κάνουν ωφέλιμη "για εκπαίδευση ("παιδεία" στο αρχαίο κείμενο) την μετά της δικαιοσύνης". Ετσι όταν η προς Εβραίους 12/ιβ/6 μας λέει ότι:
Προς Εβραίους 12/ιβ/6
"όντινα αγαπά ο Κύριος παιδεύει [δηλαδή εκπαιδεύει]"μπορούμε να ξέρουμε από που η παιδεία αυτήν έρχεται. Έρχεται από τον Λόγο του Θεού που δόθηκε για την παιδεία, για την εκπαίδευση μας.
3.4 "διά να είναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν"
Ο λόγος για τον οποίον ο Θεός έδωσε την Αγία Γραφή η οποία είναι χρήσιμη για όλα αυτά που είδαμε, είναι για να είναι ο άνθρωπος του Θεού ΤΕΛΕΙΟΣ. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να είσαι τέλειος παρά μόνο μέσω της Αγίας Γραφής που δόθηκε ειδικά γι'αυτόν τον σκοπό.
Η παράγραφος επίσης μας λέει ότι η Βίβλος δόθηκε ετσι ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι έτοιμος για κάθε έργο αγαθό. Τα έργα τα αγαθά τα οποία ο Λόγος του Θεού εννοεί εδώ δεν είναι έργα τα οποία ΕΜΕΙΣ ετοιμάσαμε για τον Θεό. Για τον Θεό τα μόνο έργα τα οποία είναι αγαθά είναι "τα καλά έργα τα οποία προετοίμασεν Ο ΘΕΟΣ διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς" (προς Εφεσίους 2/β/10). Για να είσαι έτοιμος γι'αυτά τα έργα τα οποία ο Θεός έχει προετοιμάσει, χρειάζεσαι το εγχειρίδιο του Θεού: την Βίβλο.4. Ποια είναι η σωστή ερμηνεία της Βίβλου;
Έχοντας ήδη απαντήσει σε τρεις από τις πλέον σημαντικές ερωτήσεις σχετικά με την Βίβλο, μπορούμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα για να εξετάσουμε μια ακόμη ερώτηση που επίσης έχει αποτελέσει την πηγή σημαντικής σύγχυσης. Η ερώτηση αυτή αναφέρεται στο ποια είναι η σωστή ερμηνεία της Βίβλου. Η ανάγκη για μια σωστή απάντηση σ'αυτήν την ερώτηση φανερώνεται από το γεγονός ότι υπάρχουν εκατοντάδες θρησκευτικές οργανώσεις και δόγματα τα οποία ενώ όλα λένε ότι ακολουθούν την Βίβλο έχουν μεταξύ τους τεράστιες διάφορες. Όπως και με τις προηγούμενες ερωτήσεις έτσι και με αυτήν πρέπει να πάμε στην Βίβλο για να δούμε τι αυτή λέει σχετικά με την ερμηνεία της.
Η ευθύνη κάθε Χριστιανού σχετικά με την σωστή ερμηνεία του Λόγου του Θεού αναφέρεται στην προς Τιμόθεο Β 2/β/15:Προς Τιμόθεο Β 2/β/15
"Σπούδασον να παραστήσεις σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας"Ο Λόγος της αληθείας είναι ο Λόγος του Θεού, δηλαδή η Βίβλος. Όπως ο παραπάνω στίχος λέει, είμαστε υπεύθυνοι ενώπιον του Θεού να ορθοτομήσουμε τον Λόγο Του. Το ρήμα "ορθοτομώ" είναι σύνθετη λέξη από το "ορθός" που σημαίνει ευθείος, σωστός και το ρήμα "τομώ" που σημαίνει "κόβω". Δηλαδή αυτό που ο Λόγος του Θεού μας λέει να κάνουμε είναι να τον κόψουμε σωστά. Τώρα, αφού ο Θεός μας καλεί να κόψουμε σωστά τον Λόγο Του, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχουν δυο η τρία "κοψίματα" δηλαδή ερμηνείες, και όλες να είναι σωστές για τον λόγο ότι μια περίπτωση σαν και αυτή θα ισοδυναμούσε με πολλαπλές ερμηνείες του Λόγου του Θεού και επομένως αντιφάσεις. Αυτό με την σειρά του είναι αδύνατο από τον ίδιο τον ορισμό της Βίβλου σαν τον Λόγο του Ενός Τέλειου Θεού. Επομένως το συμπέρασμα είναι ότι μόνο μια είναι η σωστή ερμηνεία που ο Θεός μας καλεί να βρούμε. Για το ποια είναι αυτή η μια και η μοναδική σωστή ερμηνεία της Βίβλου ας πάμε ξανά στην Πέτρου Β 1/α/20.
Πέτρου Β 1/α/20
"τούτο πρώτον γινώσκοντες ότι πάσα προφητεία γραφής ιδίας επιλύσεως ου γίνεται"
(αρχαίο κείμενο)Γνωρίζουμε ήδη ότι η φράση "προφητεία της Γραφής" σημαίνει την Γραφή, την Βίβλο, σαν το άθροισμα των προφητειών που την απαρτίζουνε. Η λέξη "ιδία" σημαίνει ιδιωτική, προσωπική, ανήκουσα σε μένα ή σε σένα. Επίλυση σημαίνει "εξήγηση, ερμηνεία5". Σύμφωνα λοιπόν με τον παραπάνω στίχο η Βίβλος δεν υπόκειται σε προσωπική, ιδιωτική, ερμηνεία. Κατά συνέπεια, και αφού αυτό είναι έτσι, το μόνο εναλλακτικό το οποίο απομένει είναι ότι η Βίβλος ερμηνεύει τον εαυτό της. Αυτό σημαίνει ότι εάν θέλουμε να παρουσιάσουμε τους εαυτούς μας δόκιμους ενώπιον του Θεού, θα πρέπει αντί να παράγουμε και να ακολουθούμε προσωπικές ερμηνείες, να ακολουθήσουμε την ερμηνεία που ο Λόγος του Θεού δίνει στον εαυτό του. Είναι αυτή η ερμηνεία την οποία ο Θεός μας καλεί να ακολουθήσουμε.
5. Η σημαντικότητα της ορθοτόμησης του Λόγου του Θεού με δυο παραδείγματα
Εχουμε ήδη δει ότι η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού και ότι δόθηκε κατευθείαν από τον Θεό με αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει ότι οποιεσδήποτε διαστρεβλώσεις τον μειώνουν και τον κάνουν να μην είναι πλέον αυτό που στην πραγματικότητα είναι, δηλαδή Λόγος του Θεού. Παρακάτω παρουσιάζουμε μέσα από δυο παραδείγματα την σημασία της σωστής ορθοτόμησης του Λόγου του Θεού. Το πρώτο παράδειγμα είναι το παράδειγμα της Εύας ενώ το δεύτερο το παράδειγμα του Χριστού.5.1 Η Εύα και ο διάβολος
Το πρώτο παράδειγμα το οποίο θα εξετάσουμε αναφέρεται στην πολύ πρώιμη ιστορία του ανθρώπου όταν αυτός ήταν ακόμη στον παράδεισο. Ο Θεός είχε φτιάξει τον άνθρωπο και του είχε δώσει εξουσία πάνω στην Γη (Γένεσις 1/α/28) βάζοντας του ένα μόνο περιορισμό. Αυτός ο περιορισμός περιγράφετε στην Γένεση 2/β/16-17Γένεση 2/β/16-17
"Προσέταξε δε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλει τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού, δεν θέλεις φάγει απ'αυτού. διότι καθ'ην ημέραν φάγης απ'αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει"Αυτό είναι το οποίο ο Θεός είπε δηλαδή αυτός είναι ο Λόγος του Θεού. Ας πάμε τώρα στο κεφάλαιο 3:
Γένεσις 3/γ/1
"Ο δε όφις ήτο το φρονιμώτερον πάντων των ζώων του αγρού, τα οποία έκαμε Κύριος ο Θεός. και είπε ο όφις προς την γυναίκα, τω όντι είπεν ο Θεός, Μη φάγητε από παντός δένδρου του παραδείσου;"Σ'αυτόν τον στίχο, ο όφις, που είναι ένα άλλο όνομα του διαβόλου6, προσπαθεί να πειράξει την γυναίκα. Όπως μπορούμε να δούμε, δεν φανέρωσε το πραγματικό του πρόσωπο από την αρχή. Αντ'αυτού, άρχισε με μια ερώτηση: "έχει πραγματικά ο Θεός πει να μην φάτε από κάθε δέντρο του παραδείσου;" Αλήθεια δεν ήξερε τι πραγματικά ο Θεός είχε πει; Σίγουρα ήξερε. Παρ'όλα αυτά προσπαθεί να βάλει αμφιβολίες στο μυαλό της γυναίκας. Αυτή η στρατηγική του δεν έχει αλλάξει καθόλου. Πράγματι πόσοι άνθρωποι δεν έχουν περάσει από τότε που έχουν σπαταλήσει τις ζωές τους προσπαθώντας να σπείρουν αμφιβολίες στους ανθρώπους του Θεού σχετικά με αυτό που ο Θεός έχει πει, ακριβώς όπως ο διάβολος έκανε τότε; Η απάντηση της γυναίκας στην ερώτηση του διαβόλου δίνεται στους στίχους 2 και 3:
Γένεση 3/γ/2-3
"Και είπεν η γυνή προς τον όφιν, Από του καρπού των δένδρων του παραδείσου δυνάμεθα να φάγωμεν. από δε του καρπού του δέντρου, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου, είπεν ο Θεός, Μη φάγητε απ'αυτού, μηδέ εγγίσετε αυτόν, διά να μη αποθάνητε."Αν κάποιος εξέταζε τα λεγόμενα της γυναίκας βιαστικά θα μπορούσε ακόμα και να πει ότι αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια αυτά που ο Θεός είπε. Παρ'όλα αυτά μια απλή αντιπαράθεση με τα λεγόμενα του Θεού δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Αφήνοντας κατά μέρος άλλες παραλήψεις και προσθήκες που η Εύα έκανε σε ότι ο Θεός είπε, ας συγκεντρώσουμε την προσοχή μας σε αυτό που είπε στον στίχο 3: "από δε του καρπού του δέντρου, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου, είπεν ο Θεός, Μη φάγητε απ'αυτού, μηδέ εγγίσητε αυτόν, διά να μη αποθάνητε" Είναι άραγε αυτό το οποίο πραγματικά "ο Θεός είπε"; Η απάντηση είναι όχι. Πράγματι, ο Θεός ποτέ δεν είπε "μηδέ εγγίσητε αυτόν". Επίσης, δεν είπε απλά "διά να μην αποθάνητε" αφήνοντας αβέβαιο το αν, και ποτέ θα πέθαιναν, αλλά αντίθετα δήλωσε εμφατικά "καθ'ην ημέρα [την ίδια εκείνη ημέρα] φάγεις απ'αυτού, θέλεις εξ'άπαντος [σίγουρα, χωρίς καμία αμφιβολία] αποθάνει"
Οπως είναι φανερό, αυτό που η γυναίκα έκανε ήταν να προσθέσει μια φράση που ο Θεός ποτέ δεν είπε ("μηδέ εγγίσετε αυτόν") και να αφαιρέσει την έμφαση από αυτό που ο Θεός είπε7. Επομένως, αυτό το οποίο η γυναίκα είπε δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια διαστρέβλωση του Λόγου του Θεού. Βλέποντας τώρα ο διάβολος ότι η γυναίκα δεν είχε ορθοτομήσει τον Λόγο του Θεού, αλλά αντίθετα τον διαστρέβλωσε, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο:Γένεσις 3/γ/4
"Και είπεν ο όφις προς την γυναίκα, Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει."Δείτε την αντίθεση με αυτό που ο Θεός είπε: ενώ ο Θεός είπε: "θέλεις εξ'άπαντος [βεβαίως] αποθάνει" ο διάβολος είπε: "δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει". Δεν είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον ότι αρκεί η προσθήκη της μικρής αυτής λέξης "δεν" για να επιφέρει μια τέτοια αντίθεση με τον Λόγο του Θεού; Μπορεί κάποιοι να νομίσουν ότι αυτή η τακτική του αντίδικου έχει αλλάξει σήμερα. Όμως δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ξανά το παράδειγμα του τρόπου με τον οποίον κάποιος σώζετε είναι ενδεικτικό. Για χιλιάδες χρόνια ο Θεός στον Λόγο Του λέει: "διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι διά της πίστεως.........ΟΥΧΙ ΕΞ ΕΡΓΩΝ" (Προς Εφεσίους 2/β/8-9) Παρ'όλα αυτά για εκατομμύρια ανθρώπους μοιάζει να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο αφού πιστεύουν ότι οι σωτηρία είναι "εξ έργων". Μπορείτε να υποθέσετε ποιος είναι εκείνος που έκανε εκείνο το "ΟΥΧΙ" στην Εφεσίους 2/β/9 ανύπαρκτο για αυτούς τους ανθρώπους; Είναι ο ίδιος ο οποίος πρόσθεσε εκείνο το "δεν" στη Γένεση 3. Δυστυχώς το παράδειγμα της σωτηρίας είναι μόνο μια, αν και πάρα πολύ σοβαρή, από τις περιπτώσεις λανθασμένης ορθοτόμησης του Λόγου του Θεού. Υπάρχουν και άλλες εξίσου σοβαρές περιπτώσεις, που θα μπορέσουμε να τις αποφύγουμε εάν αντί να ακολουθούμε διάφορες παραδόσεις, επιδιώκουμε να ορθοτομήσουμε σωστά τον Λόγο του Θεού.
5.2 Ο Ιησούς και ο διάβολος
Μετά το παραπάνω πραγματικά λυπηρό παράδειγμα, ας εξετάσουμε μια πιο ευχάριστη περίπτωση η οποία βρίσκεται στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο 4/δ/1-11Κατά Ματθαίο 4/δ/1-3
"Τότε ο Ιησούς εφέρθη υπό του Πνεύματος εις την έρημον, διά να πειρασθή υπό του διαβόλου. Και νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα, και νύκτας τεσσαράκοντα, ύστερον επείνασε. Και ελθών προς αυτόν ο πειράζων, είπεν, Εάν ήσαι Υιός του Θεού, είπε να γείνωσιν άρτοι οι λίθοι ούτοι."Πριν να πάμε πιο πέρα, πως νομίζετε ότι ο διάβολος μίλησε στον Χριστό; Για πολλά χρόνια εξ'αιτίας της επιρροής της θρησκείας, όταν διάβαζα αυτήν την παράγραφο αυτόματα φανταζόμουν ένα σκουρόχρωμο ον με δυο κέρατα να μιλάει εδώ. Αλλά αλήθεια, που η Βίβλος περιγράφει τον διάβολο να είναι έτσι; Πουθενά. Σύμφωνα με την Βίβλο ο διάβολος είναι ένα πνευματικό ον, ένας έκπτωτος άγγελος, και επομένως, ως πνευματικό ον, δεν έχει υλική υπόσταση. Πως επομένως ο διάβολος μιλάει εδώ; Η απάντηση είναι προφανής: με αποκάλυψη. Και εάν τα κατάφερε να το κάνει με τον Χριστό τότε μπορεί να το κάνει και με μας. Επομένως, δεν είναι αρκετό ότι κάτι έρχεται από τον πνευματικό χώρο. Πρέπει επίσης να έρχεται από την σωστή πηγή του πνευματικού χώρου. Κάτι το οποίο έρχεται από τον Θεό είναι πάντα σε αρμονία με την Βίβλο και είναι καλό βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Όπως οι Παροιμίες λένε:
Παροιμίες 10:22
"Η ευλογία του Κυρίου πλουτίζει και λύπη δεν θέλει προστεθεί εις αυτήν"Αντίστροφα, κάτι που έρχεται από τον διάβολο, αργά η γρήγορα καταλήγει σε λύπη, δάκρια, σύγχυση, και αντιθέσεις της όλης κατάστασης με αυτά που ο Λόγος λέει.
Δεν χρειάζεται φυσικά να πω ότι θα είχα αποφύγει να κάνω αυτό το λάθος εάν διάβασα την Βίβλο αφήνοντας την να ερμηνεύσει τον εαυτό της. Επίσης θα είχα αποφύγει και όλα τα προβλήματα που ο διάβολος μου δημιούργησε εκμεταλλευόμενος την λάθος ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού που έκανα.
Γυρνώντας στο παράδειγμα μας, δείτε ότι το πρότυπο το οποίο ακολουθεί ο διάβολος είναι το ίδιο με εκείνο του προηγουμένου παραδείγματος. Πράγματι όπως και στην προηγούμενη περίπτωση έτσι και τώρα προσπαθεί να θέσει υπό αμφισβήτηση αυτό που ο Θεός είπε και που ήταν ότι ο Ιησούς είναι ο Γιος του Θεού (κατά Ματθαίο 3/γ/17). Γνώριζε ο διάβολος ότι ο Ιησούς ήτανε ο Γιος του Θεού; Σίγουρα το γνώριζε. Παρ'όλα αυτά προσπάθησε να κάνει τον Χριστό να αμφιβάλει για την πραγματική του ταυτότητα. Ο στίχος 4 μας δείχνει πως ο Ιησούς αντέδρασε.Κατά Ματθαίο 4/δ/4
"Ο δε αποκριθείς είπεν, ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΕΝΟΝ, "Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Θεού"Για να αντιμετωπίσει τον πειρασμό ο Ιησούς ήξερε ότι αυτό που χρειάζονταν ήταν ο Λόγος του Θεού. Δείτε πόσο κοφτερός ήταν: οι πρώτες του λέξεις ήταν "είναι γεγραμένον...." και ανάφερε το σχετικό με τον συγκεκριμένο πειρασμό απόσπασμα. Έτσι νίκησε τον διάβολο, και έτσι μπορούμε και εμείς να τον νικήσουμε.
Ο διάβολος έχοντας αποτύχει στην πρώτη του προσπάθεια συνεχίζει με μια δεύτερη. Το υπόδειγμα είναι το ίδιο:Κατά Ματθαίο 4/δ/5-6
"Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις την αγίαν πόλιν, και στήνει αυτόν επί το πτερύγιον του ιερού, και λέγει προς αυτόν, Εάν ήσαι Υιός του Θεού, ρίψον σεαυτόν κάτω. διότι είναι γεγραμμένον, "Ότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου", και θέλουσι σε σηκόνει επί των χειρών αυτών, διά να μην προσκόψη προς λίθον τον πόδα σου"Όπως το παραπάνω απόσπασμα κάνει φανερό, και ο διάβολος μπορεί να χρησιμοποιήσει την Γραφή. Όμως την χρησιμοποιεί με δόλιο τρόπο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το απόσπασμα που ο διάβολος παράθεσε έρχεται από τους Ψαλμούς 91:11-12. Πέρα από τις προσθήκες και αφαιρέσεις που ο αναγνώστης μπορεί να βρει από μόνος του κάνοντας μια απλή αντιπαραβολή αυτών που ο διάβολος είπε με αυτά που το σχετικό απόσπασμα των Ψαλμών λέει, ο διάβολος έκανε εσκεμμένα μια ιδιωτική ερμηνεία του Λόγου του Θεού. Συγκεκριμένα, ζήτησε από τον Ιησού Χριστό να πέσει κάτω γιατί όπως είπε ήταν.........γεγραμμένο. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των συμπερασμάτων στα οποία μπορεί να καταλήξει κάποιος, όταν λανθάνει στην ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού. Δείτε τώρα πως ο Ιησούς Χριστός αντέδρασε:
Κατά Ματθαίο 4/δ/7
"Είπε προς αυτόν ο Ιησούς, Πάλιν ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΕΝΟΝ, "Δεν θέλεις πειράσει Κύριον τον Θεόν σου"Ο Ιησούς Χριστός ορθοτόμησε σωστά τον Λόγο του Θεού. Πραγματικά, δεν μπορείς να παίρνεις ότι ο Λόγος του Θεού λέει σε ένα σημείο ξεχωριστά από αυτά τα οποία λέει σε άλλα σημεία σχετικά με το ίδιο θέμα. Ετσι, αφήνοντας τον Λόγο του Θεού να ερμηνεύσει τον εαυτό του, ο Ιησούς Χριστός νίκησε τον διάβολο δεύτερη φορά. Αλλά ο διάβολος επέμεινε:
Κατά Ματθαίο 4/δ/8-9
"Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν, και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών, και λέγει προς αυτόν, Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσης με."Εδώ ο διάβολος παίζει το τελευταίο του χαρτί. Δίνει τα πάντα και απαιτεί άμεσα λατρεία. Ας δούμε την αντίδραση του Ιησού Χριστού:
Κατά Ματθαίο 4/δ/10
"Τότε ο Ιησούς λέγει προς αυτόν, Ύπαγε Σατανά. διότι ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΕΝΟΝ, "Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει"Το αποτέλεσμα της σωστής ορθοτόμησης του Λόγου του Θεού από τον Χριστό οδήγησε στην ήττα του διαβόλου. Πραγματικά ο στίχος 11 μας λέει:
Κατά Ματθαίο 4/δ/11
"Τότε αφίνει αυτόν ο διάβολος"Πιστεύετε ότι ο διάβολος θα τον είχε αφήσει αν ο Χριστός δεν τον αντιμετώπιζε με τον τρόπο με τον οποίον τον αντιμετώπισε; Δεν το πιστεύω. Οπως η Ιακώβου 4/δ/7 μας λέει:
Ιακώβου 4/δ/7
"Αντισταθείτε εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σας"Το παράδειγμα του Ιησού Χριστού δείχνει ότι για να φύγει ο διάβολος από την ζωή μας αυτό που απαιτείται είναι αντίσταση με τον Λόγο του Θεού. Χωρίς σωστή ορθοτόμηση και εμπέδωση του Λόγου του Θεού τα αποτελέσματα θα είναι ίδια με εκείνα της Εύας. Πρέπει λοιπόν να διαλέξουμε τι δρόμο θα ακολουθήσουμε. Θα επιλέξουμε να επιδιώξουμε την σωστή ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού, ανεξάρτητα από δογματικές αντιλήψεις, ή θα διαλέξουμε να ακολουθήσουμε ανθρώπινες παραδόσεις; Όσον αφορά τον Θεό η απάντηση είναι μια: "Σπούδασον να παραστήσεις σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας"
Αναστάσιος Κιουλάχογλου
Υποσημειώσεις
1. Σε πολλά από τα χειρόγραφα και παπύρους το αρχαίο κείμενο του τελευταίου μέρους του στίχου 21 λέει: "ελάλησαν από Θεού άνθρωποι". (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
2. Αφού στον πνευματικό χώρο υπάρχουν δυο δυνάμεις, ο Θεός και ο διάβολος, η Βίβλος διακρίνει ανάμεσα στην αληθινή προφητεία, η οποία έχει σαν πηγή της τον Θεό και πατέρα του Ιησού Χριστού, και την ψεύτικη προφητεία, η οποία πηγάζει από τον εχθρό του Θεού τον διάβολο. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
3. Σύμφωνα με την Κορινθίους Α 14/ιδ/32-33 ο Θεός δεν καταλαμβάνει ποτέ. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
4. Η λέξη ευαγγέλιο δεν σημαίνει τα τέσσερα ευαγγέλια αλλά "καλά (ευ) νέα (αγγελία)". (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
5. Το αντίστοιχο ρήμα χρησιμοποιείται στις Πράξεις 19/ιθ/39 και στο κατά Μάρκο 4/δ/34 όπου διαβάσουμε: "Χωρίς δε παραβολή; δεν ελάλει [εννοεί τον Χριστό] προς αυτούς. κατ'ιδίαν όμως εξήγει ["επέλυεν" στο αρχαίο κείμενο] πάντα εις τους μαθητάς αυτού". (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
6. Δες: Αποκάλυψη 20/κ/1-2. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
7. Αφού ο Θεός είπε ότι θα πέθαιναν εκείνη την ημέρα κάτι έπρεπε να πεθάνει σ'αυτούς. Το τι ήταν αυτό που πέθανε θα το δούμε σε ένα επόμενο τεύχος. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
Επιστροφή στα άρθρα πρώτου έτους