Βιβλικές Αλήθειες,
Έτος 2, Τεύχος 7
Βασιλείς Β 4/δ/1-38
Ένας από τους ανθρώπους του Θεού στον οποίο δίνεται αρκετός χώρος στον Λόγο Του είναι ο Ελισσαιέ. Ο Ελισσαιέ ήταν ακόλουθος του Ηλία την διακονία του οποίου και διαδέχτηκε (δες Βασιλείς Β 2/β/). Από τα πολλά θαύματα που ο Θεός έκανε μέσω του Ελλισαιέ, θα εξετάσουμε μόνο δύο απ'αυτά. Και στις δυο περιπτώσεις θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας πάνω στην ικανότητα του Θεού να ελευθερώνει εκείνους που τον ζητούν από κάθε πρόβλημα το οποίο αυτοί μπορεί να έχουν.
1. Βασιλείς Β 4/δ/1-7: η χρεοκοπημένη χήρα
Η πρώτη από τις δυο περιπτώσεις που θα εξετάσουμε αφορά μια χήρα και τους δυο γιους της. Οι Βασιλείς Β 4/δ/1 αναφέρονται σ'αυτήν την γυναίκα και ένα μεγάλο πρόβλημα που είχε μετά τον θάνατο του άνδρα της.Βασιλείς Β 4/δ/1
"Γυνή δε τις εκ των γυναικών των υιών των προφητών εβόα προς τον Ελισσαιέ, λέγουσα, Ο δούλος σου ο ανήρ μου απέθανε, και συ εξεύρεις ότι ο δούλος σου εφοβείτο τον Κύριον. Και ο δανειστής ήλθε να λάβει τους δυο υιούς μου εις εαυτόν διά δούλους."Σύμφωνα με το απόσπασμα αυτό, η γυναίκα αυτή ήταν σύζυγος ενός ανθρώπου που φοβόταν, σέβονταν, τον Κύριο. Δυστυχώς, ο άνδρας της πέθανε κληροδοτώντας στην οικογένεια του ένα χρέος το οποίο αυτή δεν μπορούσε να αντέξει. Σαν αποτέλεσμα, ο δανειστής έρχονταν να πάρει τους δυο γιους της χήρας σαν σκλάβους του. Από αυτό μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε το επείγον της κατάστασης: η γυναίκα εξαιτίας ενός απλήρωτου χρέους βρίσκονταν κοντά στο να χάσει τους δυο γιους της. Για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, αυτή πήγε στον Ελλισαιέ, ζητώντας έντονα την συνδρομή του ("εβόα" όπως το κείμενο λέει). Φυσικά η επιλογή της να καταφύγει σ'αυτόν τον πολύ κρίσιμο χρόνο στον άνθρωπο του Θεού δεν ήταν τυχαία. Πραγματικά όταν κάποιος έχει τόσο περιορισμένο χρόνο ("ο δανειστής ΗΛΘΕ1" όπως το κείμενο λέει) δεν πάει παρά μόνο σε εκείνους που γνωρίζει ότι μπορούν να τον βοηθήσουν. Όπως είναι φανερό, γι'αυτήν την γυναίκα ο άνθρωπος που αυτή πίστευε ότι μπορούσε να την βοηθήσει ήταν ο Ελισσαιέ, ο άνθρωπος του Θεού2. Προφανώς λοιπόν η γυναίκα αυτή είχε αποφασίσει να ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ αυτήν την δυσκολία με τον ΘΕΟ. Έχοντας δει τι η γυναίκα είπε στον Ελισσαιέ ας δούμε τώρα τι ο Ελισσαιέ απάντησε σ'αυτήν:
Βασιλείς Β 4/δ/2
Και είπε προς αυτήν ο Ελισσαιέ, Τι να σοι κάμω; φανέρωσον μοι τι έχεις εν τω οίκω σου;Δείτε την διαθεσιμότητα του Ελισσαιέ. Ο Ελισσαιέ ήταν εκεί έτοιμος για να βοηθήσει την γυναίκα. Δεν την κατάκρινε για το χρέος της. Κατά την προσωπική μου γνώμη, θα έπρεπε να είχε μεσολαβήσει αρκετός χρόνος πριν η χήρα ή ο άνδρας της αγγίξουν τα όρια της χρεοκοπίας. Σίγουρα δεν φτάνεις σ'αυτό το σημείο από την μια μέρα στην άλλη και χωρίς στο μεσοδιάστημα να έχεις χειριστεί πολλά πράγματα λάθος. Εντούτοις το σημαντικό τώρα δεν ήταν το τι είχε συμβεί. Οτι είχε γίνει είχε γίνει. Αυτό που μετρούσε δεν ήταν το παρελθόν αλλά οτι στον παρών χρόνο η γυναίκα αυτή χρειάζονταν επειγόντως βοήθεια την οποία για να βρει κατέφυγε στον Κύριο. Επίσης δείτε οτι ο Ελισσαιέ δεν προσπάθησε να ξεφορτωθεί την χήρα επειδή το πρόβλημα της ήταν πιθανόν "πολύ δύσκολο". Βεβαίως δεν είχε λύση στο πρόβλημα της πριν ο Θεός δώσει την θαυματουργή λύση την οποία θα δούμε σε λίγο. Εντούτοις αυτό δεν σημαίνει οτι δεν ήταν διαθέσιμος να βοηθήσει. Σε αντίθεση η απάντηση του δείχνει ότι ήταν έτοιμος να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε. Ο στίχος 2 μας δίνει την απάντηση της γυναίκας στην ερώτηση του Ελισσαιέ:
Βασιλείς Β 4/δ/2
"Η δε είπεν, Η δούλη σου δεν έχει ουδέν εν τω οίκω, ειμή εν αγγείον ελαίου."Η χήρα ήταν πραγματικά πολύ φτωχή. Δεν είχε μείνει τίποτα στο σπίτι της παρά ένα δοχείο με λάδι. Προφανώς στην προσπάθεια της να απαλλαχτεί από το χρέος, είχε πουλήσει τα πάντα. Δεν υπήρχε ούτε τραπέζι, ούτε κρεβάτια, ούτε μαγειρικά σκεύη. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν αυτό το δοχείο λαδιού. Παρ'όλα αυτά, αυτό το δοχείο ήταν αρκετό για να φέρει ο Θεός ελευθέρωση σ'αυτήν την γυναίκα. Οι στίχοι 3-4 μας λένε:
Βασιλείς Β 4/δ/3-4
"Και είπεν, Ύπαγε, δανείσθητι έξωθεν αγγεία παρά πάντων των γειτόνων σου, αγγεία κενά" δανείσθητι ουχί ολίγα. Είσελθε έπειτα, και κλείσον την θύραν όπισθεν σου, και όπισθεν των υιών σου, και χύσον εκ του ελαίου εις πάντα τα σκευή εκείνα, και τα γεμιζόμενα θες κατά μέρος."Ο Θεός μέσω του Ελισσαιέ είπε στην γυναίκα να δανειστεί άδεια δοχεία και να ρίξει το λάδι από το δικό της δοχείο σ'αυτά. Αν βάλουμε τον Θεό στην άκρη αυτές οι συμβουλές ακούγονται πραγματικά παράλογες. Πράγματι, σύμφωνα με τους επιστημονικούς νόμους, ένα δοχείο λαδιού δεν μπορεί να γεμίσει παρά ένα άλλο δοχείο λαδιού του ίδιου μεγέθους. Επομένως, μιλώντας σε επιστημονική βάση, αυτό που ο Ελισσαιέ είπε στην γυναίκα ότι θα συνέβαινε (δηλαδή τα άδεια δοχεία θα γέμιζαν) ήταν αδύνατο. Αλλα όλα αυτά, αν, επαναλαμβάνω, βάλουμε τον Θεό στην άκρη. Γιατί αν όντως βάλουμε τον Θεό στον λογαριασμό, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Και αυτό γιατί ο Θεός δεν περιορίζεται από τους επιστημονικούς νόμους. Πράγματι όταν έχει να κάνει μ'Αυτόν αυτό που μετράει δεν είναι αν κάτι είναι επιστημονικά δυνατό αλλα αν είναι το θέλημα Του. Αν κάτι είναι το θέλημα Του, θα γίνει, ασχέτως με το τι οι επιστήμονες μπορεί να λένε. Προφανώς, από όσα διαβάσαμε μέχρι τώρα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Θεός επιθυμούσε την ελευθέρωση αυτής της γυναίκας από το πρόβλημα της. Επομένως, μιλώντας σε βιβλική βάση, αυτά που ο Ελισσαιέ είπε αντιστοιχούσαν στο θέλημα του Θεού σχετικά με την συγκεκριμένη κατάσταση, και θα γίνονταν 100% αν η χήρα τα ακολουθούσε, αν δηλαδή: i) δανείζονταν τα άδεια δοχεία ii) έκλεινε την πόρτα του σπιτιού της, μένοντας μέσα μόνο αυτή και οι δυο γιοί της και iii) άδειαζε το λάδι από το δοχείο της στα άδεια δοχεία. Δεν πιστεύω ότι η χήρα είχε ποτέ δει στην ζωή της από ένα δοχείο λαδιού να γεμίζουν πολλά άλλα άδεια δοχεία. Εντούτοις προκειμένου ο Θεός να εκτελέσει το θέλημα του, αυτή έπρεπε να πιστέψει ότι θα το έβλεπε για πρώτη φορά. Με το Θεό δεν μετράει αν κάτι έχει συμβεί και σε άλλους. Αυτό που μετράει είναι αν θα τον πιστέψουμε και θα δράσουμε πάνω σε ότι Αυτός λέει. Ας δούμε λοιπόν αν η γυναίκα τελικά πίστεψε τον Θεό ή όχι.
Βασιλείς Β 4/δ/5
"Ανεχώρησε λοιπόν απ'αυτού, και έκλεισε την θύραν όπισθεν αυτής, και όπισθεν των υιών αυτής. Και εκείνοι με επλησίαζον εις αυτήν τα αγγεία, αυτή δε ενέχεε."Η γυναίκα ΠΙΣΤΕΨΕ ότι ο Θεός τις είπε και το ακολούθησε επακριβώς. Ετσι μόλις έφυγε από τον Ελισσαιέ δανείστηκε άδεια δοχεία, έκλεισε την πόρτα του σπιτιού της, και έχυσε λάδι από το δικό της δοχείο στα άδεια δοχεία. Τι συνέβη ως αποτέλεσμα δίνεται στον στίχο 6.
Βασιλείς Β 4/δ/6
"Και αφού εγέμισαν τα αγγεία, είπε προς τον υιόν αυτής, Φέρε μοι και άλλο αγγείον. Ο δε είπε προς αυτήν, Δεν είναι άλλο αγγείον. Και εστάθη το έλαιον."Ολα τα δοχεία τα οποία δανείστηκε γέμισαν με λάδι. Το λάδι "στάθηκε" μόνο όταν δεν υπήρχε πλέον άλλο άδειο δοχείο. Παρ'όλα αυτά τα ήδη γεμάτα δοχεία ήταν αρκετά για να περάσουν την χήρα και τα παιδιά της από την χρεοκοπία στην αφθονία. Πράγματι ο στίχος 7 μας λέει:
Βασιλείς Β 4/δ/7
"Τότε ήλθε, και απήγγειλε προς τον άνθρωπον του Θεού. Και εκείνος είπεν, Ύπαγε, πώλησον το έλαιον, και πλήρωσον το χρέος σου, και ζήσον με το υπόλοιπον, συ και τα τέκνα σου."Το λάδι ήταν τόσο πολύ που αυτή και οι γιοι της μπορούσαν να πληρώσουν το χρέος και να ζήσουν με το υπόλοιπο. Έτσι η χήρα όχι μόνο απλά ελευθερώθηκε από το πρόβλημα της αλλά περισσότερο από ελευθερώθηκε: απέκτησε ένα θησαυρό από λάδι. Και ολα αυτά, επειδή ζήτησε την ελευθέρωση του Κυρίου. Πήγε στον Θεό και στον άνθρωπο Του φτωχή και καταπιεσμένη και έφυγε πλούσια και ελευθερωμένη από το βάρος της.
2. Βασιλείς Β 4/δ/8-30: Η γυναίκα από το Σουνάμ
Το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι το μόνο στην Βίβλο όπου βλέπουμε την ελευθερωτική δύναμη του Θεού σε φανέρωση. Όπως είπαμε, ο Θεός μας είναι ένας Θεός ελευθέρωσης και είναι φυσιολογικό η Βίβλος να είναι γεμάτη από περιπτώσεις ανθρώπων που τον εμπιστεύτηκαν και ελευθερώθηκαν. Μια από αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στο ίδιο κεφάλαιο των Βασιλέων Β και ακολουθεί την αναφορά στην χήρα με τους δυο γιους. Αρχίζοντας λοιπόν από τον στίχο 8 διαβάζουμε:Βασιλείς Β 4/δ/8
"Και εν ημέρα, τινί διέβαινεν ο Ελισσαιέ εις Σουνάμ, όπου ήτο γυνή τις μεγάλη, και αυτή εκράτησεν αυτόν διά να φάγη άρτον, και οσάκις διέβαινεν, έστρεφεν εκεί δια να φάγη άρτον."Για μια ακόμη φορά βλέπουμε μια γυναίκα να είναι ένα από τα κύρια πρόσωπα της ιστορίας. Εντούτοις, σε αντίθεση με την προηγούμενη περίπτωση όπου η γυναίκα ήταν πολύ φτωχή, αυτή η γυναίκα ήταν "μεγάλη3", που σημαίνει ότι πιθανότατα δεν είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα. Μια μέρα λοιπόν που ο Ελισσαιέ ήταν στη περιοχή αυτή η σημαντική γυναίκα, τον κράτησε για να φάει στο σπίτι της, και τελικά κάθε φορά που αυτός περνούσε από εκεί, έτρωγε εκεί. Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε τον σεβασμό και την φροντίδα αυτής της γυναίκας για τον Ελισσαιέ. Πραγματικά, δεν προσκαλείς κάποιον να τρώει στο σπίτι σου κάθε φορά που περνάει από εκεί αν δεν τον εκτιμάς και δεν φροντίζεις γι'αυτόν. Όμως γιατί αλήθεια αυτή η γυναίκα φρόντιζε τόσο πολύ για τον Ελισσαιέ; Το υπόλοιπο του στίχου 8 μας δίνει την απάντηση:
Βασιλείς Β 4/δ/8
"και είπεν η γυνή προς τον άνδρα αυτής, Ιδού τώρα γνωρίζω ότι είναι άγιος άνθρωπος του Θεού ούτος, όστις πάντοτε διαβαίνει προς ημάς."Γι'αυτήν την γυναίκα, ο Ελισσαιέ ήταν ένας "άγιος άνθρωπος του Θεού". Αυτός ήταν ο λόγος που ήταν τόσο ευγενική μαζί του. Η εκτίμηση και ο σεβασμός της για τον Ελισσαιέ ήταν αντανάκλαση της εκτίμησης και του σεβασμού της για τον Θεό του Ελισσαιέ. Εντούτοις, η φροντίδα της γυναίκας δεν τελείωσε με την τροφή. Όντως, οι στίχοι 8 και 9 μας λένε ότι πήγε παραπέρα:
Βασιλείς Β 4/δ/8-9
"και είπεν η γυνή προς τον άνδρα αυτής, Ιδού τώρα γνωρίζω ότι είναι άγιος άνθρωπος του Θεού ούτος, όστις πάντοτε διαβαίνει προς ημάς. ας κάμωμεν, παρακαλώ, μικρόν υπερώον επί του τοίχου. και ας βάλωμεν εκεί δι'αυτόν κλίνην και τράπεζαν και κεθέδραν, και λύχνον, διά να στρέφει εκεί, όταν έρχηται προς ημάς."Αλήθεια πόσο πολύ περιποιητική και γεμάτη φροντίδα ήταν αυτή η γυναίκα για τον Ελισσαιέ. Όχι μόνο του πρόσφερε τροφή αλλα επίσης ήθελε να χτίσει γι'αυτόν ένα δωμάτιο έτσι ώστε να κοιμάται εκεί κάθε φορά που περνούσε από εκεί. Δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε οτιι ο Θεός δεν θα μπορούσε να αφήσει την φροντίδα αυτής της γυναίκας χωρίς αμοιβή. Οι στίχοι 10-13 μας λένε:
Βασιλείς Β 4/δ/10-13
"Και εν ημέρα τινί ήλθεν εκεί, και έστρεψεν εις το υπερώον, και εκοιμήθη εκεί. Και είπε προς τον Γιεζεί τον υπηρέτην αυτού, Κάλεσον την Σουναμίτιν ταύτην. Και ότε εκάλεσεν αυτήν εστάθη έμπροσθεν αυτού. Και είπε προς αυτόν, Είπε τώρα προς αυτήν, Ιδού, συ έλαβες πάσας ταύτας τας φροντίδας υπέρ υμών. τι να κάμω προς σε; έχεις τι να είπης προς τον βασιλέα ή προς τον αρχιστράτηγον; Η δε απεκρίθει, Εγώ κατοικώ μεταξύ του λαού μου."Ο Ελισσαιέ αναγνώριζε και ήταν ευγνώμων για την φροντίδα αυτής της γυναίκας. Έτσι σαν ανταπόδοση προς την καλοσύνη της, αρχικά της συνέστησε να μιλήσει για λογαριασμό της στον βασιλιά ή στον αρχιστράτηγο. Εντούτοις αυτό δεν ήταν κάτι που η Σουναμίτισα επιθυμούσε, αφού ήταν ικανοποιημένη ζώντας με τον λαό της. Αυτό που πραγματικά αυτή επιθυμούσε δίνεται στον παρακάτω στίχο:
Βασιλείς Β 4/δ/14-17
"Και είπε, Τι λοιπόν να κάμω δι'αυτήν; Και ο Γιεζεί απεκρίθει, Αληθώς, αυτή δεν έχει τέκνον, και ο ανήρ αυτής είναι γέρων. Και είπε, Κάλεσον αυτήν. Και ότε εκάλεσεν αυτήν, εστάθη εις την θύραν. Και είπε, Το ερχόμενον έτος, κατά τούτον τον καιρόν, θέλεις έχει υιόν εις τας αγκάλας σου."Η γυναίκα δεν είχε παιδί και επειδή ο άντρας της ήταν πλέον ηλικιωμένος, επιστημονικά δεν είχε πιθανότητες να αποκτήσει παιδί στο μέλλον. Παρ'όλα αυτά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε να έχει παιδί. Και αυτό γιατί υπάρχει κάποιος ο οποίος ικανοποιεί επιθυμίες ακόμα και αν οι πιθανότητες που δίνει η επιστήμη για την ικανοποιησή τους είναι ανύπαρκτες. Ποιος είναι αυτός; Η απάντηση είναι ο ΘΕΟΣ. Όπως είπαμε εξετάζοντας την περίπτωση της χήρας, για τον Θεό τίποτα δεν είναι αδύνατο και όταν κάτι είναι θέλημα Του, θα γίνει άσχετα από τι οι πιθανότητες μπορεί να λένε. Για την επιστήμη αυτή η γυναίκα δεν είχε καμιά πιθανότητα να έχει παιδί. Παρ'όλα αυτά, επειδή ήταν θέλημα Θεού να έχει παιδί, θα το είχε.
Πέρα από τα παραπάνω, ένα άλλο σημείο το οποίο είναι επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι ο Ελισσαιέ δεν γνώριζε από την αρχή την επιθυμία της γυναίκας η οποία θα ικανοποιούνταν. Διαφορετικά, δεν θα είχε αρχικά προτείνει σ'αυτήν να μιλήσει για λογαριασμό της στον βασιλιά ή στον αρχιστράτηγο ούτε θα είχε ρωτήσει τον Γιεζεί τι να κάνει γι'αυτήν. Εντούτοις δεν υπάρχει τίποτα παράξενο σ'αυτό. Και αυτό γιατί ο Ελισσαιέ, όπως κάθε άλλος άνθρωπος που έχει πνευμα Θεού, μπορούσε να αποκτήσει γνώση μόνο με δύο τρόπους: i) μέσω των πέντε αισθήσεων του και ii) μέσω αποκαλύψεως του Θεού. Προφανώς στην περίπτωση μας ο Θεός δεν είχε αποκαλύψει σ'αυτόν από την αρχή ότι η γυναίκα επιθυμούσε πάρα πολύ ένα παιδί. Αντ'αυτού, του το είπε μέσω του Γιεζεί γιατί πίστευε ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνει την σχετική πληροφορία διαθέσιμη. Επειτα, αφού ο Ελισσαιέ γνώριζε από τον Γιεζεί ότι η γυναίκα παρ'όλο που το επιθυμούσε δεν είχε παιδί, ο Θεός έδωσε στον Ελισσαιέ αποκάλυψη λέγοντας του ότι σ'ένα χρόνο από τότε, η γυναίκα θα είχε γιο, και γι'αυτό και ο Ελισσαιέ το ανακοίνωσε στην γυναίκα. Η αντίδραση της γυναίκας σ'αυτήν την υπέροχη υπόσχεση δίνεται στον στίχο 16:Βασιλείς Β 4/δ/16
"Η δε είπε, Μη κύριε μου, άνθρωπε του Θεού, μη ψευσθείς προς την δούλην σου."Η γυναίκα σκέφτηκε ότι ο Ελισσαιέ της έλεγε ψέματα. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η μεγάλη της επιθυμία τελικά θα ικανοποιούνταν. Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο: μερικές φορές είμαστε αργοί στο να πιστέψουμε τα υπέροχα πράγματα που ο Λόγος του Θεού λέει ότι έχουμε ή τα πράγματα που ο Θεός υπόσχεται να μας δώσει καθώς περπατάμε μαζί Του. Νομίζουμε ότι είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά. Εντούτοις, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι από τον Θεό μόνο δώρα τα οποία είναι καλά και τέλεια έρχονται (Ιάκωβου 1/α/17). Όταν έχει να κάνει με τον Θεό δεν υπάρχει τίποτα "πολύ καλό για να είναι αληθινό", γιατί από τον Θεό μόνο ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ και ΑΛΗΘΙΝΑ πράγματα έρχονται. Όπως η προς Γαλάτας 3/γ/20 μας λέει: ο Θεός είναι ικανός "υπερεκπερισσου να καμη υπερ παντα οσα ζητουμεν Η νοουμεν". Ο Θεός δεν έχει πρόβλημα να κάνει οτιδήποτε επιθυμεί. Οταν κάτι είναι θέλημα Του, ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. Επιστρέφοντας στην γυναίκα, κατά την γνώμη μου, η υπόσχεση ενός παιδιού ήταν γι'αυτήν κάτι το οποίο πραγματικά άνηκε στην σφαίρα του "υπερεκπερισού, υπέρ πάντα" όσα ζητούσε ή νοούσε. Αυτός είναι και ο λόγος που φοβήθηκε μήπως ο Ελισσαιέ της έλεγε ψέματα. Εντούτοις πέρα από υπέροχη η υπόσχεση αυτή ήταν επίσης και αληθινή. Ο στίχος 17 καταγραφει την εκπλήρωση της υπόσχεσης:
Βασιλείς Β 4/δ/17
"Και η γυνή συνέλαβε, και εγέννησεν υιόν το ερχόμενο έτος, κατά τον καιρόν εκείνον τον οποίον είπε προς αυτήν ο Ελισσαιέ."Μετά από ένα χρόνο η γυναίκα γέννησε γιο όπως ακριβώς ο Θεός της είχε υποσχεθεί. Αν και μπορεί να φαίνεται ότι η ιστορία θα μπορούσε να σταματήσει εδώ, αυτό δεν είναι το τέλος της. Και αυτό γιατί, οι στίχοι που ακολουθούν μιλούν για ένα μεγάλο πρόβλημα που παρουσιάστηκε στην υγεία του παιδιού οταν αυτό μεγάλωσε.
Βασιλείς Β 4/δ/18-20
"Και ότε εμεγάλωσε το παιδίον, εξήλθεν ημέρα τινά προς τον πατέρα αυτού, εις τους θεριστάς. Και είπε προς τον πατέρα αυτού, Την κεφαλήν μου την κεφαλήν μου! Ο δε είπε προς τον δούλον, Λάβε αυτό προς την μητέραν αυτού. Και λαβών αυτό, έφερεν αυτό προς την μητέρα αυτού, και εκάθισεν επί των γονάτων αυτής μέχρι μεσημβρίας, και απέθανε."Το παιδί χτυπήθηκε από μια τόσο σοβαρή ασθένεια ώστε πέθανε πολύ γρήγορα. Όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, παρά το γεγονός ότι το παιδί ήταν ένα δώρο από τον Θεό και επομένως σύμφωνα με τον Ιάκωβο 1/α/17 ήταν ένα δώρο τέλειο και αγαθό, ο αντίδικος κατάφερε να το χτυπήσει. Παρ'όλα αυτά αυτό δεν πρέπει να θεωρείται παράξενο. Πραγματικά, πουθενά ο Λόγος του Θεού δεν λέει ότι τα παιδιά των πιστών (ή οι γονείς ή τα αδέλφια, ή οι σύζυγοι, ή οι πιστοί οι ίδιοι) δεν θα αρρωστήσουν. Υπάρχει κάποιος εχθρός του οποίου δουλειά είναι να προξενεί ασθένειες. Αυτός ο εχθρός είναι ο διάβολος. Γι'αυτό ακριβώς και η Βίβλος μιλώντας για εκείνους τους ασθένεις που ο Κύριος Ιησούς Χριστός θεράπευσε, τους αποκαλεί σαν "καταδυναστευμένους υπό του διαβόλου" (Πράξεις 10/ι/44): τους αποκαλεί έτσι γιατί ο διάβολος τους καταδυνάστευε με αρρώστια. Απ'αυτό λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο θάνατος και η ασθένειες δεν είναι πράγματα που έρχονται από τον Θεό. Σε αντίθεση, είναι πράγματα των οποίων πηγή είναι η αντίθετη προς τον Θεό πνευματική δύναμη, ο διάβολος. Εντούτοις αν και ο διάβολος είναι ικανός, όταν βρει τον τρόπο, να προκαλέσει ασθένεια, ο Θεός, ο οποίος είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον διάβολο (Ιωάννου Α 4/δ/4) μπορεί να μας θεραπεύσει από κάθε είδος ασθένειας. Όπως οι Ψαλμοί 103/ργ/3 λένε:
Ψαλμοί 103/ργ/3
"τον ιατρευοντα πασας τας αρρωστιας σου"Ο Θεός δεν θεραπεύει τις μισές από τις αρρώστιες μας αλλά ΟΛΕΣ, ασχέτως με την γνώμη της επιστήμης σχετικά με το θεραπεύσιμο αυτών. Επιστρέφοντας τώρα στην γυναίκα, θα μπορούσε αλήθεια ο Θεός να φτάσει τόσο μακριά ώστε να αντιστρέψει το φαινομενικά μη αναστρέψιμο γεγονός του θανάτου του παιδιού της; Θα δούμε την απάντηση σε ένα λεπτό, αφού όμως πρώτα δούμε την αντίδραση της γυναίκας σ'αυτό το γεγονός.
Βασιλείς Β 4/δ/21/24
"Και ανέβη, και επλάγιασεν αυτό επί της κλίνης του ανθρώπου του Θεού, και έκλεισε την θύραν επάνωθεν αυτού και εξήλθε. Και εκκάλεσε τον άνδρα αυτής, λέγουσα, Απόστειλον προς εμέ, παρακαλώ, ένα εκ των δούλων. και μια εκ των όνων, διά να τρέξω προς τον άνθρωπον του Θεού, και να επιστρέψω. Ο δε είπε, Διά τι συ υπάγεις σήμερον προς αυτόν; δεν είναι νεομηνία ουδέ σάββατον. Η δε είπεν, Ειρήνη. Τότε έστρωσε την όνον, και είπε προς τον δούλο αυτής, Σύρε, και προχώρει. Μη παύσεις εις εμέ την πορείαν εκτός εάν σε προστάξω."Από την αντίδραση της γυναίκας είναι καθαρό ότι αυτή δεν θεωρούσε το γεγονός του θανάτου του γιου της σαν μια μη αναστρέψιμη πραγματικότητα. Πράγματι, αντί να θρηνεί γύρω από το παιδί της και να ειδοποιήσει τον άντρα της σχετικά με τον θάνατο του, αυτή έβαλε το παιδί πάνω στο κρεβάτι του ανθρώπου του Θεού και ζήτησε από τον άντρα της να της δώσει ένα ζώο και ένα δούλο έτσι ώστε να πάει σ'αυτόν. Όπως είναι προφανές, η γυναίκα αναγνώριζε ότι το παιδί της ήταν ένα δώρο από τον Θεό και ότι δεν ήταν θέλημα του Θεού να είναι νεκρό. Έτσι δεν αποδέχτηκε ότι ο θάνατος του γιου της ήταν μια πραγματικότητα η οποία δεν μπορούσε να αλλάξει. Γι'αυτό και έτρεξε στον Ελισσαιέ, και δεν είπε σε κανένα τι είχε συμβεί. Οι στίχοι 25-28 μας λένε τι συνέβη όταν συνάντησε τον Ελισσαιέ.
Βασιλείς Β 4/δ/25-28
"Και ύπηγε, και ήλθε προς τον άνθρωπον του Θεού, εις το όρος τον Κάρμηλον. Και ως είδεν ο άνθρωπος του Θεού αυτήν μακρόθεν, είπε προς τον Γιεζεί τον υπηρέτην αυτού, Ιδού η Σουναμίτις εκείνη! τώρα λοιπόν τρέξον εις συνάντησιν αυτής. Και είπε προς αυτήν, Καλώς έχεις; καλώς έχει ο ανήρ σου; καλώς έχει το παιδίον; Η δε είπε, Καλώς. Και ότε ήλθε προς τον άνθρωπον του Θεού εις το όρος, έπιασε τους πόδας αυτού. ο δε Γιεζεί επλησίασε διά να αποσύρει αυτήν. Ο άνθρωπος όμως του Θεού είπεν, Αφες αυτήν. Διότι η ψυχή αυτής είναι κατάπικρος εν αυτή. και ο Κύριος έκρυψεν αυτό απ'εμού, και δεν μοι εφανέρωσε. Και εκείνη είπε, Μήπως εζήτησα υιόν παρά του κυρίου μου; δεν είπα, Μη με απατάς;"Για μια ακόμη φορά μπορούμε να δούμε ότι χωρίς να του πει ο Κύριος ο Ελισσαιέ ήταν αδύνατο να γνωρίζει εκ των προτέρων τι συνέβαινε στην γυναίκα. Η γυναίκα προφανώς ήταν πολύ λυπημένη. Εντούτοις, παρά την μεγάλη λύπη της, αυτή βρήκε το κουράγιο να αφήσει το νεκρό παιδί της στο σπίτι και να επισκεπτεί τον άνθρωπο του Θεού. Η αντίδραση του Ελισσαιέ ήταν άμεση:
Βασιλείς Β 4/δ/29-31
"Τότε είπε προς τον Γιεζεί, Ζώσθητι την οσφύν σου, και λάβε την βακτηρίαν μου εις την χείρα σου, και ύπαγε. εάν απαντήσεις άνθρωπον, μη χαιρετήσεις αυτόν. και εάν τις σε χαιρετήσει μη αποκριθείς εις αυτόν. και επίθες την βακτηρία μου επί το πρόσωπον του παιδιού. Και η μήτηρ του παιδιού είπε, Ζη Κύριος, και ζη η ψυχή σου, δεν θέλω σε αφήσει. Και εσηκώθη, και ηκολούθησεν αυτήν. Ο δε Γιεζεί επέρασεν έμπροσθεν αυτών, και επέθεσε την βακτηρίαν επί το πρόσωπον του παιδιού. πλην ουδεμία φωνή, και ουδεμία ακρόασις. Οθεν επέστρεψεν εις συνάντησιν αυτού, και απήγγειλε προς αυτόν, λέγων, Δεν εξύπνησε το παιδίον."Ο Γιεζεί έφτασε πρώτος στο σπίτι. Εντούτοις, παρά το γεγονός ότι έκανε ότι ο Ελισσαιέ του είχε πει το παιδί δεν ξύπνησε. Μετά από λίγο, ο Ελισσαιέ και η μητέρα του παιδιού φτάσανε επίσης στο σπίτι:
Βασιλείς Β 4/δ/32-33
"Και ότε εισήλθεν ο Ελισσαιέ εις την οικίαν, ιδού το παιδίον νεκρόν, πλαγιασμένον επί της κλίνης αυτού. Εισήλθε λοιπόν, και έκλεισε την θύραν όπισθεν των δυο αυτών, ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ."Ο Ελισσαιέ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ στον Κύριο. Αυτή ήταν η αντίδραση του στη κατάσταση. Σίγουρα και αυτός βρίσκονταν σε δύσκολη θέση: το παιδί που ο Θεός είχε υποσχεθεί μέσω αυτού σ'αυτήν την γυναίκα ήταν νεκρό και χωρίς κανένα σημείο ανάνηψης ακόμα και αφού ο Γιεζεί έκανε ότι ο Ελισσαιέ του είπε. Παρ'όλα αυτά δεν βλέπουμε σε κανένα σημείο τον Ελισσαιέ να χάνει την εμπιστοσύνη του στον Θεό ή να αισθάνεται απογοητευμένος και προδομένος. Αντ'αυτού αντιμετώπισε την κατάσταση όπως έπρεπε: ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ. Είναι ο Κύριος ο οποίος είναι η πηγή όλων των απαντήσεων, και ο Ελισσαιέ χρειάζονταν να έχει μια απάντηση σχετικά με την συγκεκριμένη κατάσταση. Ετσι προσευχήθηκε στον μόνο που γνώριζε την απάντηση: στον Κύριο. Σαν αποτέλεσμα ο Θεός απάντησε την προσευχή του. Οι στίχοι 34-35 μας λένε:
Βασιλείς Β 4/δ/34-35
"Και ανέβει και επλάγιασε επί το παιδίον, και επέθεσε το στόμα αυτού επί το στόμα εκείνου, και τους οφθαλμούς αυτού επί τους οφθαλμούς εκείνου, και τας χείρας αυτού επί τας χείρας εκείνου. Και εξηπλώθη επ'αυτό. Και εθερμάνθη η σαρξ του παιδίου. Έπειτα εσύρθη και περιεπάτει εν τω οικήματι πότε εδώ και πότε εκεί. και ανέβει πάλιν και εξηπλώθη επ'αυτό. Και το παιδίον επταρνίσθη έως επτάκις, και ήνοιξεν το παιδίον τους οφθαλμούς αυτού."Ολα αυτά τα οποία το παραπάνω απόσπασμα μας λέει ότι ο Ελισσαιέ έκανε δεν ήταν κάτι το οποίο κατέβηκε από το μυαλό του. Αντ'αυτού έγιναν μετά από αποκάλυψη από τον Θεό. Ότι αυτό συνέβη είναι καθαρό από το αποτέλεσμα: το παιδί θεραπεύτηκε και ο Ελισσαιέ το έδωσε πίσω στην μητέρα του:
Βασιλείς Β 4/δ/36-38
"Τότε εφώνησε τον Γιεζεί, και είπε, Κάλεσον ταύτην την Σουναμίτιν. Και εκάλεσεν αυτήν. Και ότε εισήλθε προς αυτόν είπε, Λάβε τον υιόν σου. Και εκείνη εισήλθε, και έπεσεν εις τους πόδας αυτού, και προσεκύνησεν έως εδάφους, και εσήκωσεν τον υιόν αυτής, και εξήλθεν. Ο δε Ελισσαιέ επέστρεψεν εις Γάλγαλα. "
Ο Θεός λοιπόν ελευθέρωσε την γυναίκα και ανάστρεψε το φαινομενικά μη αναστρέψιμο γεγονός του θανάτου του παιδιού της, δείχνοντας με αυτό ότι πραγματικά μπορεί να πάει όσο μακριά απαιτείται προκειμένου να ελευθερώσει εκείνους που ψάχνουν την ελευθερωτική Του δύναμη.
3. Συμπέρασμα
Σ'αυτό το τεύχος εξετάσαμε δυο περιπτώσεις οι οποίες μας έδειξαν ξεκάθαρα την δύναμη ελευθέρωσης του Θεού. Ο αναγνώστης ενθαρρύνεται να μελετήσει τον Λόγο του Θεού για τον εαυτό του προκειμένου να βρει περισσότερα παραδείγματα. Και στις δυο περιπτώσεις τις οποίες εξετάσαμε και γενικά σε όλες τις περιπτώσεις που κάποιος μπορεί να βρει μελετώντας την Βίβλο, το μάθημα το οποίο δίνεται είναι το ίδιο: εκείνοι οι οποίοι ελπίζουν στον Κύριο και τον ψάχνουν, ποτέ δεν θα καταλήξουν προδομένοι και ντροπιασμένοι, οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπίζουν. Ο Θεός μας είναι ένας Θεός ελευθέρωσης και δεν υπάρχει όριο στην δύναμη ελευθέρωσης του. Μπορεί να φτάσει μέχρι στο σημείο να γεμίζει άδεια δοχεία λαδιού ή να εγείρει νεκρά παιδιά προκειμένου να ελευθερώσει τους ανθρώπους Του. Είναι πραγματικά ικανός να κάνει "υπερεκπερισσού, υπέρ πάντα όσα ζητούμε ή νοούμε". Σε οτιδήποτε λοιπόν μπορεί να χρειαζόμαστε, ας εμπιστευόμαστε την ελευθερωτική δύναμη του Θεού γνωρίζοντας ότι μόνο ένα θα συμβεί: θα ελευθερωθούμε.
Τάσος Κιουλάχογλου
Υποσημειώσεις
1. Σύμφωνα με τις Αγγλικές εκδόσεις η σωστή μετάφραση είναι "ο δανειστής έρχεται" και όχι "ήλθε" ("the creditor is coming" (NKJV)). (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
2. Αυτή πιθανότατα γνώριζε τον Ελισσαιέ μέσω του συζύγου της ο οποίος όπως είδαμε ήταν ένας από τους "υιούς των προφητών" και ένας άνθρωπος ο οποίος σέβονταν τον Κύριο. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
3. "Μεγάλη" στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν σημαίνει μεγάλη σε ηλικία αλλά "διακεκριμένη, σημαντική" (Στην Αγγλική μετάφραση η λέξη που χρησιμοποιείται είναι "notable" που σημαίνει διακεκριμένος, σημαντικός). (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
Επιστροφή στα άρθρα δευτέρου έτους