Βιβλικές Αλήθειες,
Έτος 3, Τεύχος 6
Μέριμνες, προσευχή και πίστη
Ένα από τα κορυφαία προβλήματα της εποχής μας είναι σίγουρα το πρόβλημα του άγχος. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι γιατροί μιλούν πολύ συχνά γι' αυτό και μια ολόκληρη κατηγορία επαγγελματιών (ψυχαναλυτές, ψυχολόγοι κτλ.) έχει αναπτυχθεί για να βοηθήσει υποτίθεται, τους ανθρώπους να το πολεμήσουν. Εντούτοις, οι "λύσεις τους" - συνήθως μερικές συμβουλές ή χειρότερα κάποια χάπια που πιθανόν λίγο να διαφέρουν από τα κοινά ναρκωτικά - δεν μπορούν να δώσουν μια πραγματική απάντηση σ' αυτό το πρόβλημα και αυτό επειδή αγνοούν ότι ο Λόγος του Θεού λέει γι' αυτό. Χρειάζεται λοιπόν, για να μην έχουμε και μεις άγνοια, να δούμε τι ο Λόγος αυτός λέει, και αυτό είναι που θα κάνουμε σήμερα.
1. Προς Φιλιππησιους 4/δ/4-7
Αν και πολλά αποσπάσματα του Λόγου ασχολούνται με το πρόβλημα των μεριμνών, μια ματιά μόνο στην προς Φιλιππησίους 4/δ/4-7 είναι αρκετή για να μας δείξει τι ο Θεός νομίζει σχετικά μ' αυτές. Πραγματικά εκεί διαβάζουμε:Προς Φιλιππησίους 4/δ/4-7
"Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρεται. Η επιείκεια σας ας γίνει γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους. ο Κύριος είναι πλησίον. Μη μεριμνάτε περi μηδενoς. αλλά εν παντι πρaγματι ας γνωρiζονται τα ζητήματα σας προς τον Θεo μετ΄ ευχαριστiας δια της προσευχης και της δεησεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα κάθε νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδιάς σας και τα διανοήματα σας δια του Ιησού Χριστού. "Ο στίχος 4 μας καλεί να είμαστε χαρούμενοι ΕΝ ΚΥΡΙΩ, και μάλιστα χαρούμενοι σ' Αυτόν πάντοτε. Όπως χαρακτηριστικά μας λέει, "ο Κύριος είναι πλησίον", δηλαδή πολύ κοντά μας. Γι' αυτό και σύμφωνα με το κείμενο, θα πρέπει να "ΜΗ ΜΕΡΙΜΝΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΑ εν παντί πράγματι να γνωρίζονται τα ζητήματα μας προς τον Θεό μετ' ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως". Όπως ίσως να είναι προφανές, η λέξη "αλλά" που χρησιμοποιείται σ' αυτό το απόσπασμα, κάνει μια αντίθεση μεταξύ αυτού που δεν θα πρέπει να κάνουμε και το οποίο είναι να μεριμνούμε, να αγχωνόμαστε, και αυτού που θα πρέπει να κάνουμε, και το οποίο είναι "εν παντί πράγματι να γνωρίζονται τα ζητήματα μας προς τον Θεό μετ' ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως". Αντίθεση επίσης έχουμε και με την αντιπαραβολή των λέξεων "τίποτα" και "εν παντί πράγματι". Έτσι δεν αγχωνόμαστε για ΤΙΠΟΤΑ αλλά απεναντίας για ΟΛΑ κάνουμε τα αιτήματα μας γνωστά στον Θεό. Το εγγυημένο αποτέλεσμα αυτών των συμβουλών δίνεται στον στίχο 7, όπου μας παρέχεται η υπόσχεση ότι αν τις ακολουθήσουμε: "η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα κάθε νου, θα διαφυλάξει τις καρδιές μας και τα διανοήματα μας δια του Ιησού Χριστού".
Συνοψίζοντας λοιπόν, η λύση που ο Θεός προτείνει για το πρόβλημα των μεριμνών είναι πολύ πολύ απλή και αποτελείται: από ένα κομμάτι που μας λέει τι να μην κάνουμε: "μη μεριμνάτε περί μηδενός". Από ένα που μας λέει τι να κάνουμε: "εν παντί πράγματι ας γνωρίζονται τα ζητήματα σας προς τον Θεό μετ' ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως" και από το αποτέλεσμα που είναι ΕΙΡΗΝΗ, και στην πραγματικότητα "ειρήνη του Θεού (Η ΜΟΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ], που υπερέχει κάθε νου"2. Πέτρου Α 5/ε/7
Το παραπάνω απόσπασμα της προς Φιλιππησίους 4/δ δεν είναι το μόνο που ασχολείται με το πρόβλημα των μεριμνών. Με το ίδιο πρόβλημα ασχολείται επίσης και η Πέτρου Α 5/ε/7, όπου διαβάζουμε:Πέτρου Α 5/ε/6-7
"Ταπεινωθείτε λοιπόν υπό την κραταιά χείρα του Θεού, δια να σας υψώσει εν καιρώ. και πασα την μεριμνα υμων ριψατε επ' αυτον, διοτι αυτος φροντιζει περι υμων. "Το να πάρεις κάτι από πάνω σου και να το ρίξεις πάνω σε κάποιον άλλον, απαιτεί ενέργεια, δράση. Ακριβώς αυτό είναι που ο Θεός μας ζητά να κάνουμε με τις μέριμνες μας: αντί να τις κρατάμε πάνω μας, μας ζητά να δράσουμε, να ενεργήσουμε, όχι όμως μεριμνώντας αλλά ξεφορτώνοντας τις μέριμνες μας πάνω σ' Αυτόν. Και αυτό όχι μόνο για λίγες από αυτές που μπορεί να θεωρούμε σαν περισσότερο σημαντικές από τις άλλες, αλλά για ΟΛΕΣ. "ΠΑΣΑ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΥΜΩΝ ΡΙΨΑΤΕ ΕΠ'ΑΥΤΟΝ" λέει ο Λόγος. Και σε άλλο σημείο επίσης λέει1:
Ψαλμός 55/νε/22
"Επίρριψον στον Κύριο το φορτίο σου, και αυτός θέλει σε ανακουφίσει. δεν θέλει ποτέ συγχωρήσει να σαλευθή ο δίκαιος"Προφανώς λοιπόν το θέμα δεν είναι κατά πόσο ο Θεός φροντίζει για μας ή κατά πόσο Αυτός επιθυμεί να είναι ο κουβαλητής των μεριμνών μας, ή ακόμα κατά πόσο θα ανακουφιστούμε ρίχνοντας τις μέριμνες μας πάνω Του. Αντ' αυτού, αυτό που είναι το θέμα είναι κατά πόσο ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ("ταπεινωθείτε λοιπόν υπό την κραταιά χείρα του Θεού.......και πάσα την μεριμνα υμών ρίψατε επ' αυτόν” λέει το κείμενο) να ρίξουμε όλες τις μέριμνες μας σ' Αυτόν, όπως ακριβώς μας ζητά.
3. Κατά Ματθαίο 6/ς/25-34
Πέρα από τα παραπάνω δυο αποσπάσματα , τα οποία ασχολούνται με το θέμα των μεριμνών, με το ίδιο επίσης θέμα ασχολείται και το κατά Ματθαίο 6/ς/25-34 όπου διαβάζουμε:Κατά Ματθαίο 6/ς/25-34
"Δια τούτο σας λέγω, Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας, τι να φάγητε και τι να πιείτε. μηδέ περί του σώματος σας, τι να ενδυθείτε. Δεν είναι η ζωή τιμιώτερον της τροφής, και το σώμα του ενδύματος; Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν, ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκες, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά. σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών; αλλά τις από σας μεριμνών δύναται να προσθέσει μια πήχη εις το ανάστημα αυτού; Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουσι. δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλωθώσι. Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων. Αλλ' εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει, και αύριο ρίπτεται εις κλίβανο, ο Θεός ενδύει ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι; Μην μεριμνήσατε λοιπόν λέγοντες, τι να φάγωμεν ή τι να πιώμεν, ή τι να ενδυθώμεν; διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί. επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρεία πάντων τούτων. Αλλά ζητείται πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού. και ταύτα πάντα θέλουσι σαν προστεθεί. Μην μεριμνήσηται λοιπόν περί την αύριο. διότι η αύριο θέλει μεριμνήσει τα εαυτής"Τροφή, νερό και ρούχα είναι από τις πλέον σημαντικές φυσικές μας ανάγκες. Εντούτοις δεν είμαστε οι μόνοι που το γνωρίζουν αυτό. Ο ΘΕΟΣ το γνωρίζει επίσης! Γι' αυτό και μας λέει δια του Κυρίου Ιησού Χριστού: "Μην μεριμνήσατε λοιπόν λέγοντες, τι να φάγωμεν ή τι να πιώμεν, ή τι να ενδυθώμεν; ............ επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρεία πάντων τούτων2" Και αν κανείς ρωτήσει τι θα πρέπει να κάνουμε αντί να μεριμνούμε ο στίχος 33 μας λέει "ζητείται πρώτον την βασιλεία του Θεού και την δικαιοσύνη αυτού. και ταύτα πάντα θέλουσι σαν προστεθεί". Πρώτα είναι ο Θεός, η βασιλεία και η δικαιοσύνη Του και έπειτα όλα τα άλλα θα μας προστεθούν. Όπως επίσης το κατά Ματθαίο 7/ζ/7-11 αναφέρει:
Κατά Ματθαίο 7/ζ/7-11
"Αιτείτε και θέλει σας δοθεί. ζητείτε και θέλετε εύρει. κρούετε, και θέλει σας ανοιχθεί. διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθεί. Ή τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήσει άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθο; και αν ζητήσει οψάριον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν όφιν; εάν λοιπόν σεις πονηροί όντες, εξεύρηται να δίδητε καλές δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς, θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντες παρ' αυτού;"Ποιος είναι εκείνος που βρίσκει; Ποιος είναι εκείνος που θα του ανοιχτεί; Σε ποιους ο Θεός θα δώσει αγαθά; Σ' αυτούς που του ζητούν, που του κρούουν την πόρτα. "εις τους ζητουντες παρ' αυτου", όπως το κείμενο λέει. Ξανά λοιπόν, όπως και στην Πέτρου Α 5/ε/7 το θέμα δεν είναι κατά πόσο ο Θεός είναι πρόθυμος να δράσει και να καλύψει τις ανάγκες μας αλλά κατά πόσο εμείς θα δράσουμε, όχι μεριμνώντας αλλά με προσευχή (αυτή είναι η δράση μας, συν ότι άλλο ο Θεός μπορεί να μας πει να κάνουμε) ρίχνοντας όλες τις φροντίδες μας πάνω Του. Είναι δική Του δουλειά από κει και πέρα να ενεργήσει, δίνοντας μας ότι του έχουμε προσευχηθεί και ακόμα περισσότερα (Εφεσίους 3/γ/20), ΕΑΝ βέβαια αυτά που του έχουμε ζητήσει είναι σε συμφωνία με το θέλημα Του.
4. Ιωάννου Α 5/ε/14-15
Σχετικά τώρα με το τελευταίο (δηλαδή την συμφωνία αυτών που ζητάμε από τον Θεό με το θέλημα Του) η Ιωάννου Α 5/ε/14-15 μας λέειΙωάννου Α 5/ε/14-15
"Και αυτή είναι η παρρησία την οποίαν έχομε προς αυτόν, ότι, εΑν ζητωμεν τι κατα το θελημα αυτου, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς, ότι εάν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ' αυτού"Το απόσπασμα αυτό δεν μας λέει ότι "οτιδήποτε και αν ζητήσουμε ο Θεός θα μας ακούσει" αλλά "εάν ζητώμεν τι κατα το θέλημα αυτού, ακούει ημάς". Επομένως, για να ακουστεί η προσευχή μας είναι αναγκαίο ότι προσευχόμαστε να είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού, το οποίο όπως η προς Ρωμαίους 12/ιβ/2 μας λέει, είναι "αγαθο και ευαρεστο και τελειο". Είναι λοιπόν αναγκαίο να γνωρίζουμε το θέλημα του Θεού, για να γνωρίζουμε και τι θα πρέπει να προσδοκάμε από Αυτόν. Και όπως για να μάθουμε το θέλημα κάποιου θα πρέπει αυτός να μας το γνωστοποιήσει με κάποιο τρόπο, έτσι και για να μάθουμε το θέλημα του Θεού θα πρέπει αυτός να μας το κάνει γνωστό, είτε μέσα από την Βίβλο, τον γραπτό Του Λόγο, είτε μέσα από το άγιο πνεύμα που Αυτός μας έδωσε την ημέρα που αναγεννηθήκαμε. Σχετικά με το πρώτο κανάλι, την Βίβλο, όταν για παράδειγμα αυτή μας λέει ότι δεν θα πρέπει να μεριμνούμε για το τι θα φάμε, τι θα πιούμε, και τι θα ντυθούμε αλλά να ζητούμε πρώτα την βασιλεία του Θεού και όλα αυτά τα πράγματα θα μας προστεθούν, μας δίνει το θέλημα του Θεού σχετικά με τις μέριμνες και τις προτεραιότητες μας: βάλτε τον Θεό πρώτο μας λέει, μη μεριμνάτε για τίποτα, αντ' αυτού ρίξτε όλες σας τις μέριμνες πάνω σ' Αυτόν και "ταύτα πάντα θα σας προστεθούνε". Το ίδιο επίσης συμβαίνει και με πολλά αλλά πράγματα που έχουν γενική εφαρμογή για όλους, όπως για παράδειγμα η σωτηρία, οι φανερώσεις του αγίου πνεύματος, η θεραπεία κτλ. Γι' αυτά, καθώς και για κάθε τι άλλο που αναφέρει ο ορθοτομημένος Λόγος του Θεού δεν χρειάζεται ο Θεός να μας πει ιδιαιτέρως ότι είναι θέλημα Του να τα έχουμε. ΜΑΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΠΕΙ ΣΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ.
Εντούτοις, πέρα από τα πράγματα τα οποία έχουν γενική εφαρμογή για όλους και τα οποία καλύπτονται πλήρως από τον γραπτό Λόγο του Θεού, την Βίβλο, υπάρχουν επίσης και άλλα, ειδικά πράγματα, τα οποία ακριβώς λόγω του ειδικού τους χαρακτήρα δεν καλύπτονται απ' αυτόν. Έτσι για παράδειγμα, ο Λόγος του Θεού, πέρα από κάποιες γενικές κατευθύνσεις σχετικά με το τι θα πρέπει γενικά να αναμένουμε3, δεν μου λέει ότι η χ δουλειά είναι για μένα, ή ότι θα πρέπει να πάω στο τάδε μέρος να κάνω την τάδε εργασία για τον Θεό εκεί. Πως λοιπόν μπορώ εγώ να γνωρίζω ποιο είναι το θέλημα του Θεού σχετικά με τέτοια ή άλλα παρόμοια πράγματα; Η απάντηση είναι ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ για να επικοινωνεί μαζί μας. Ο Θεός δεν είναι μόνο στην Βίβλο όπως πολλοί Χριστιανοί νομίζουν. Φυσικά είναι και εκεί, αλλά επίσης είναι και ΜΕΣΑ μας δια του πνεύματος που μας έδωσε και το οποίο φανερώνεται με τους εννέα τρόπους που απαριθμούνται στην προς Κορινθίους Α 12/ιβ/8-10 και που ονομαστικά είναι: λόγος σοφίας, λόγος γνώσης, πίστη, χαρίσματα ιαμάτων, ενέργειες θαυμάτων, προφητεία, διακρίσεις πνευμάτων, είδη γλωσσών, ερμηνεία γλωσσών. Από αυτές τις εννέα φανερώσεις, εκείνες του λόγου γνώσης και του λόγου σοφίας μας έχουν δοθεί ειδικά για γνώση και σοφία που διαφορετικά θα ήταν αδύνατο να έχουμε δια των πέντε αισθήσεων. Έτσι αν θέλω να μάθω κατά πόσο είναι θέλημα Θεού να πάρω την τάδε δουλειά ή να κάνω το τάδε πράγμα, δεν θα πρέπει να πάω στο μυαλό μου ή ακόμα και να αρχίζω να το δοκιμάζω για να δω πως πάει. Αντ' αυτού, θα πρέπει να πάω στον Πατέρα μου, να του θέσω το ζήτημα και Αυτός θα μου κάνει γνωστό κατά πόσο είναι καλό και σοφό να κάνω τις επιλογές που μπορεί να προτίθεμαι να κάνω. Όπως η Ιακώβου 1/α/5 μας λέει:Ιακώβου 1/α/5
"εάν δε τις από σας είναι ελλιπής σοφίας, ας ζητεί παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως, και μη ονειδίζοντας. και θέλει δοθεί εις αυτόν."Ο Θεός πραγματικά θέλει (αυτό είναι το ΘΕΛΗΜΑ Του) να πηγαίνουμε σ' Αυτόν για να μας δίνει σοφία και μάλιστα πλούσια και χωρίς να την λυπάται.
Καταλήγοντας λοιπόν: ο Θεός δεν λέει πραγματικά πουθενά ότι όλο το θέλημα Του είναι στον γραπτό Του Λόγο, όπως πολλοί φαίνεται να υποστηρίζουν. Ένα μεγάλο μέρος αυτού που έχει γενική εφαρμογή για όλους και που όλοι χρειαζόμαστε είναι όντως εκεί. Εντούτοις υπάρχουν πράγματα που όντας ειδικής φύσης για τον καθένα δεν καλύπτονται από τον γραπτό Λόγο. Σ' αυτά ίσως να περιλαμβάνεται ένα μεγάλο μέρος των καθημερινών μας αποφάσεων για τις οποίες ο Θεός σίγουρα δεν είναι χωρίς θέλημα. Πραγματικά έχει θέλημα για οτιδήποτε κάνουμε, και ο τρόπος για να το βρούμε στην περίπτωση που δεν είναι στην Βίβλο, είναι να του ζητήσουμε να μας το δείξει, να μας το αποκαλύψει μέσω του πνεύματος Του.
Επιστρέφοντας λοιπόν, στην Ιωάννου Α 5/ε/14-15, θα πρέπει να κάνουμε σίγουρο δια του γραπτού ή και του προφορικού λόγου του Θεού ποιο είναι το θέλημα Του σχετικά με ότι του ζητάμε. Αν ότι του ζητάμε είναι σε αρμονία με το θέλημα Του, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα γίνει καθώς τον εμπιστευόμαστε γι' αυτό. Αν εντούτοις δεν είναι σε αρμονία με το θέλημα του τότε η Ιωάννου Α 5/ε/14-15 κάνει ξεκάθαρο ότι.......ευτυχώς δεν θα γίνει.5. "Ζητώντας με πίστη"
Εξετάσαμε προηγούμενα την Ιακώβου 1/α/5 σχετικά με το δόσιμο από τον Θεό σοφίας. Συνεχίζοντας στο ίδιο απόσπασμα διαβάζουμε:Ιακώβου 1/α/5-8
"εάν δε τις από σας είναι ελλιπής σοφίας, ας ζητεί παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως, και μη ονειδίζοντας. και θέλει δοθεί εις αυτόν. Ας ζητεί όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζει παντελώς. διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας μη νομίζει ο άνθρωπος εκείνος, ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου. Άνθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος εν πάσες ταις οδοίς αυτού. "Όπως είδαμε στα προηγούμενα μέρη, για να λάβει κανείς από τον Θεό, χρειάζεται i) να του το ζητήσει και ii) αυτό που ζητάει να είναι σε αρμονία με το θέλημα Του. Επιπρόσθετα τώρα μ' αυτά, μια τρίτη συνθήκη που προστίθεται εδώ είναι η πίστη. Όπως το παραπάνω απόσπασμα μας λέει, αν κάποιος δεν ζητάει από τον Θεό με πίστη δεν πρόκειται να λάβει τίποτα από Αυτόν. Όσον αφορά την έννοια της πίστης, η φράση "ας ζητεί όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζει παντελώς" (Ιάκωβου 1/α/6), τοποθετεί την πίστη και τον φόβο, τον δισταγμό, σε αντίθεση. Έτσι όταν εμπιστευόμαστε τον Θεό, έχουμε πίστη και όταν τον αμφισβητούμε δεν έχουμε. Η πίστη λοιπόν είναι η εμπιστοσύνη που έχουμε στον Θεό και με την οποία δίνουμε στον Θεό την άδεια να δράσει στις ζωές μας. Η απουσία της δεν μειώνει την δύναμη του Θεού να δράσει και να μας βοηθήσει. Ο Θεός έχει την ίδια δύναμη είτε έχουμε πίστη είτε όχι. Εντούτοις το κατά πόσο θα του επιτρέψουμε να χρησιμοποιήσει την δύναμη Του στις ζωές μας, εξαρτάται από το αν τον εμπιστευόμαστε. Δεν ανοίγεις την πόρτα σου σε κάποιο που δεν εμπιστεύεσαι. Όμοια δεν επιτρέπεις στον Θεό να μπει και να δράσει αν δεν του έχεις εμπιστοσύνη, δηλαδή αν δεν τον πιστεύεις. Όπως το κατά Ματθαίο 13/ιγ/58 χαρακτηριστικά μας λέει, όταν ο Χριστός πήγε στην πατρίδα του "δεν έκαμε εκεί πολλά θαύματα ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΑΥΤΩΝ". Φυσικά και ο Χριστός ήταν το ίδιο ικανός να κάνει τα ίδια έργα εκεί όπως έκανε και οπουδήποτε αλλού. Εντούτοις οι άνθρωποι εκείνης της περιοχής δεν το επέτρεψαν εξαιτίας της απιστίας τους.
Περνώντας τώρα στο μέγεθος της πίστης που χρειάζεται για να λάβει κανείς από τον Θεό, το κατά Ματθαίο 17/ιζ/20 κάνει καθαρό ότι ακόμα και η πιο ελάχιστη πίστη είναι αρκετή για τα πιο μεγάλα πράγματα. Πραγματικά εκεί διαβάζουμε:Κατά Ματθαίο 17:20
"Εάν έχητε πίστιν σαν κόκκο σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μεταβήθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβεί, και δεν θέλει είσθε ουδέν αδύνατον εις εσάς"και όπως επίσης το κατά Μάρκο 11/ια/24 μας λέει
"Δια τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γίνει εις εσάς. "
Σύμφωνα με τους Bullinger και Ζωδιάτη η φράση "κόκκος σινάπεως", "ήταν μια παροιμιακή φράση για το πιο μικρό σωματίδιο που μπορεί υπάρχει4". Εντούτοις κατά τον Ιησού, πίστη ακόμα και τόσο μικρή σαν ένα τοσοδούλη κόκκο σιναπεως είναι αρκετή για να κινήσει βουνά και να κάνει να γίνει οτιδήποτε και αν ζητήσουμε από τον Θεό ΑΝ (και εδώ είναι ένα μεγάλο μεγάλο ΑΝ), όπως η Ιωάννου Α 5/ε/14-15 μας λέει, αυτό που ζητάμε είναι σε συμφωνία με το θέλημα του Θεού. Είναι αυτή η τελευταία συνθήκη που δεν λαμβάνεται πολλές φορές υπόψη, και ανησυχούμε γιατί δεν λαμβάνουμε "πάντα όσα προσευχόμενοι ζητούμε", αν και μπορεί και να προσευχόμαστε και να πιστεύουμε γι'αυτά. Εντούτοις δεν είναι αρκετό να προσεύχεσαι και να πιστεύεις για κάτι. Χρειάζεται επίσης αυτό που πιστεύεις και προσεύχεσαι να ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Αν είναι πραγματικά το θέλημα του Θεού τότε ακόμα και τόσο λίγη πίστη σαν ένας κόκκος σινάπεως είναι αρκετή για να το κάνει να γίνει. Αν όμως δεν είναι σε αρμονία με το θέλημα Του τότε ακόμα και η μεγαλύτερη πίστη δεν θα κάνει τίποτα, τουλάχιστον από την πλευρά του Θεού. Μ' άλλα λόγια η ισότητα δεν είναι "πιστεύω = λαμβάνω", αλλά "πιστεύω ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και το λαμβάνω". Η πίστη λοιπόν δεν είναι καμιά αυτοσυγκέντρωση με την οποία πείθω τον εαυτό μου ότι θα λάβω από τον Θεό οτιδήποτε μπορεί να μου χει έρθει στο κεφάλι, αλλά η εμπιστοσύνη μου σ' Αυτόν που εκφράζεται με τις ενέργειες με τις οποίες εκτελώ ότι ΗΔΗ ΓΝΩΡΙΖΩ ΩΣ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ. Έτσι ακόμα και αν ο Κύριος μου πει ότι κάτι δεν είναι θέλημα Του και επομένως δεν πρέπει να κάνω τίποτα, αν όντως ακολουθήσω τη συμβουλή του και δεν κάνω τίποτα τότε αυτό είναι πίστη. Πρώτα λοιπόν έχει κανείς τον λόγο, το θέλημα, του Θεού (γραπτό ή προφορικό) για κάτι και ΕΠΕΙΤΑ τον πιστεύει και δρα σύμφωνα με ότι αυτός λέει.
6. Ψαλμοί 64/ξς/18
Τέλος κλείνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να αναφέρω ένα ακόμη λόγο, που σύμφωνα με την Βίβλο, μπορεί να κάνει τον Θεό σιωπηρό στις προσευχές κάποιου. Αυτός αναφέρεται στους Ψαλμούς 66/ξς/18, όπου διαβάζουμε:Ψαλμοί 66/ξς/18
"Εάν εθεώρουν [εκτιμούσα, σεβόμουν] αδικίαν στην καρδιά μου, ο Κύριος δεν ήθελε ακούσει"Όπως μπορούμε να δούμε ο σεβασμός και η αποδοχή της κακίας, της αδικίας από την καρδιά ενός ανθρώπου κάνει τον Θεό σιωπηρό στις προσευχές του. Όπως ο Πέτρος πολύ χαρακτηριστικά είπε στον Σίμωνα τον μάγο:
Πράξεις 8/η/21-22
"Συ δεν έχεις μερίδα ουδέ κλήρο εν τω λόγω τούτω, διότι η καρδία σου δεν είναι ΕΥΘΕΙΑ ενώπιον του Θεού. Μετανόησον λοιπόν από της ΚΑΚΙΑΣ σου ταύτης.. "Ο Θεός ενδιαφέρεται για την ΚΑΡΔΙΑ. Μόνο εκεί μπορεί να κατοικήσει. Αν η καρδιά δεν είναι ευθεία απέναντι Του, αλλά αποδέχεται την ασέβεια και την αδικία, τότε δεν αποτελεί πρόσφορο έδαφος γι' Αυτόν. Όπως οι Παροιμίες 15/ιε/29 μας λένε:
Παροιμίες 15/ιε/29
"Ο Κύριος είναι μακράν από των ασεβών. εισακούει δε της δεήσεως των δικαίων"Και ασεβείς υπάρχουν και άδικοι και κακοί. Και ο λόγος που πρόσθεσα αυτό το τμήμα είναι επειδή μπορεί να πέσουν και στον δρόμο μας. Αν λοιπόν κάποιος μας πει ότι δεν λαμβάνει από τον Θεό, ένας από τους πιθανούς λόγους που αυτό μπορεί να συμβαίνει είναι επειδή στην καρδιά του μπορεί να υπάρχει κακία, ασέβεια, και ο Θεός δεν ακούει τέτοιους ανθρώπους.
7. Συμπέρασμα
Σ' αυτό το άρθρο εξετάσαμε το θέμα των μεριμνών, καθώς και το τι ο Λόγος του Θεού λέει σχετικά μ' αυτές. Όπως είδαμε: ο Θεός θέλει να μην μεριμνούμε για τίποτα αλλά να ρίχνουμε σ' Αυτόν όλες μας τις μέριμνες, μέσω της προσευχής. Επιπρόσθετα με αυτό είδαμε επίσης ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει αρμονία ανάμεσα σε ότι ζητάμε από τον Θεό και στο αγαθό, ευάρεστο και τέλειο θέλημα Του. Ο Θεός δεν έχει, ούτε δίνει δευτέρας διαλογής πράγματα σε μας. Το θέλημα Του είναι τέλειο, και αυτά που έχει για μας είναι ΤΕΛΕΙΑ επίσης (Ιακώβου 1/α/17). Συνοψίζοντας λοιπόν:Παροιμίες 3/γ/5-8
"Έλπιζε επί Κύριον εξ' όλης σου της καρδίας, και μην επιστηρίζεσαι στην σύνεση σου. εν πάσες ταις οδοίς σου ΑΥΤΟΝ γνώριζε, και ΑΥΤΟΣ θέλει διευθύνει τα διαβήματα σου. Μη φαντάζεσαι σεαυτόν σοφόν. φοβού τον Κύριον, και έκκλινον από κακού. Τούτο θέλει είσθε ίασις εις τα νεύρα σου [να λοιπόν το πραγματικό φάρμακο, που δεν το μπορεί να το δώσει κανένας από τους ψυχο-επαγγελματίες του κόσμου] και μυέλωσις εις τα οστά σου."Τάσος Κιουλάχογλου
Υποσημειώσεις
1. Δες επίσης: Κατά Ματθαίο 11/ια/28-30. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
2. Το κείμενο δεν λέει "μην προσεύχεστε" αλλά "ΜΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑΤΕ γιατί ξέρει ο Πατέρας σας ότι έχετε ανάγκη όλων αυτών ". Η διδασκαλεία είναι ενάντια στις μέριμνες και όχι ενάντια στην προσευχή, η οποία άλλωστε είναι και ότι προτείνεται ενάντια στις μέριμνες (προς Φιλιππησιους 4/δ/4-7, Πέτρου Α 5/ε/7, κατά Ματθαίο 7/ζ/7-11). (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
3. Μας λέει για παράδειγμα ότι τα δώρα του Θεού είναι αγαθά και τέλεια (Ιακώβου 1/α/17), ότι ο Θεός είναι "δυνάμενος υπερεκπερισσού να κάμει υπέρ πάντα όσα ζητούμε ή νοούμε" (Εφέσιους 3/γ/20), ότι "η ευλογία του Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθεί εις αυτήν" (Παροιμίες 10/ι/22) κτλ. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)
4. Δες E.W.Bulliinger: "A Critical Lexicon and concordance to the Εnglish and Greek New Testament", Zondervan Publishing House, 1975, σελ. 513 και Spiros Zodhiates: "The Complete Word Study Dictionary", AMG Publishers, 1993 σελ.1290. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)