Βιβλικές Αλήθειες,
Έτος 1, Τεύχος 9

 

Γένεση 1/α/1-2

      Λίγα θέματα έχουν αποτελέσει αντικείμενο τόσων εικασιών και υποθέσεων όσο το θέμα της δημιουργίας. Η μέση Χριστιανική άποψη σχετικά με το θέμα αυτό είναι ότι υπήρξαν επτά ημέρες δημιουργίας κατά την διάρκεια των οποίων ο Θεός, ανάμεσα σε άλλα, έφτιαξε τον ουρανό και την γη. Αυτή η άποψη έχει προκαλέσει πολλούς πονοκεφάλους σε αρκετούς, αφού αν ήταν έτσι η γη δεν θα ήταν παρά μόνο μερικών χιλιάδων ετών. Για να γεφυρωθεί αυτή η "διαφορά" διάφορες υποθέσεις έχουν γίνει. Έτσι υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι μέρες της δημιουργίας της Γένεσης 1/α ήταν κατά πολύ μακρύτερες από μια κανονική 24 ωρών ημέρα. Όπως θα δούμε αργότερα η Βίβλος διαφωνεί με αυτήν την ιδέα. Άλλοι πάλι έχουν πάει ακόμη πιο μακριά λέγωντας μας ότι όλα γίνανε μέσω...........εξέλιξης. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτήν την άποψη χωρίς μια πλατιά άρνηση των Γραφών που δηλώνουν ξεκάθαρα ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός των πάντων:

Προς Κολοσσαείς 1/α/16-17
"Επειδή διά αυτού [δια του Θεού] εκτίσθησαν ΤΑ ΠΑΝΤΑ, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι, είτε κυριότητες, είτε αρχαί, είτε εξουσίαι, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΕΚΤΙΣΘΗΣΑΝ. και αυτός είναι προπάντων και πάντα συντηρούνται δι' αυτού"

      Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να προσπαθήσει να φωτίσει μερικά από τα πιο παρεξηγημένα αποσπάσματα της Γένεσης, εξετάζωντας τα χωρίς προκαταλήψεις.

1. Γένεση 1/α/1
      Κατά την γνώμη μου, η σύγχυση σχετικά με τα όσα λέγονται στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης, οφείλεται στην παρανόηση των πρώτων στίχων της Βίβλου. Υπεύθυνη για ένα μεγάλο μέρος της παρανόησης αυτής είναι η παράδοση, η οποία διδάσκει, ότι ο ουρανός και η γη έγιναν την πρώτη από τις ημέρες της δημιουργίας που περιγράφονται στην Γένεση 1/α. Τότε αμέσως έχουμε το ακόλουθο πρόβλημα: αφού σύμφωνα με τα χρονολογικά στοιχεία της Βίβλου, ο άνθρωπος υπάρχει για περίπου 6.000 χρόνια και αφού σύμφωνα με την παράδοση αυτός έγινε πέντε μόνο μέρες μετά την δημηιουργια της γης αυτό σημαίνει ότι η γη δεν μπορεί να είναι περισσότερο από 6.000 ετών. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλοί οι οποίοι αισθάνονται ότι αυτός ο αριθμός έρχεται σε καθαρή αντίθεση με άλλα στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι η γη και γενικότερα το σύμπαν έχουν ηλικία δισεκατομμυρίων ετών. Επίσης, έρχεται σε αντίθεση με την ανακάλυψη σκελετών τέτοιων προϊστορικών ζώων όπως οι δεινόσαυροι οι οποίοι πιστεύεται ότι έζησαν εκατομμύρια χρόνια πριν. Φυσικά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αυτές οι χρονικές εκτιμήσεις είναι και ακριβείς αφού δεν είναι παρά απλές υποθέσεις. Παρ'όλα αυτά το γενικό πρόβλημα παραμένει. Εντούτοις αυτό το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα της Βίβλου. Και αυτό γιατί η Βίβλος δεν λέει πουθενά ότι ο Θεός έκανε τον ουρανό και την γη την πρώτη ημέρα από τις ημέρες της δημιουργίας της Γένεσης 1/α/. Ας δούμε λοιπόν τι λέει:

Γένεση 1/α/1
"Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην."

      Ηταν ο ΘΕΟΣ που έκανε τον ουρανό και την γη. Δεν γίναν.......μόνα τους. Πότε αυτό έγινε; Η Βίβλος δεν λέει "εν τη πρώτη ημέρα" όπως πολλοί υποστηρίζουν. Αυτό που λέει είναι "ΕΝ ΑΡΧΗ". Το πρόβλημα δημιουργείται αν αντί του "εν αρχή" διαβάσουμε "την πρώτη ημέρα". Ότι αυτή η αρχή δεν ηταν και η πρώτη από τις ημέρες της δημιουργίας οι οποίες περιγράφονται στην Γένεση 1/α/ θα γίνει περισσότερο ξεκάθαρο από τα όσα θα δούμε παρακάτω. Συνεχίζοντας λοιπόν:

Γένεση 1/α/1-5
"Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος, και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και Πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφάνειας των υδάτων. Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως. και έγινε φως. και είδεν ο Θεός το φως ότι ήτο καλόν, και διεχώρισεν ο Θεός το φως από του σκότους. Kαι εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν, το δε σκότος εκκάλεσε, νύκτα. Και έγεινεν εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πρώτη."

      Πριν να πούμε οτιδήποτε άλλο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η διάρκεια της ημέρας στην Γέννηση 1/α/5, καθώς επίσης και η διάρκεια των υπολοίπων ημερών της δημιουργίας, δεν ήταν περισσότερη από την διάρκεια μιας κανονικής ημέρας. Όντως είναι Βιβλικά αληθές ότι η λέξη "ημέρα" χρησιμοποιείται μερικές φορές στην Βίβλο για να δηλώσει μια χρονική περίοδο μεγαλύτερη των 24 ωρών. Για παράδειγμα η προς Ρωμαίους 2/β/5 μιλάει για την "ημέρα της οργής και αποκαλύψεως της δικαιοκρισίας του Θεού" ενώ η προς Εφεσίους 6/ς/13 μιλάει για την "ημέρα τη πονηρά". Όπως είναι καθαρό η λέξη "ημέρα" που χρησιμοποιείται σ'αυτά τα αποσπάσματα, έχει την έννοια μιας περιόδου και όχι μιας 24 ωρών ημέρας. Εντούτοις, μια μελέτη στην Γραφή μπορεί να δείξει ότι όταν η αναφορά είναι σε ημέρα η οποία ορίζεται από "εσπέρα" και "πρωί" όπως παραπάνω ή όταν συναντούμε την φράση "ημέρα και νύχτα", αυτό που εννοείται είναι μια κανονική 24 ωρών ημέρα. Αυτό είναι καθαρό ρίχνοντας μια ματιά σε μερικά από τα αντίστοιχα αποσπάσματα της Γραφής. Έτσι η Βίβλος μας λέει ότι η βροχή που προξένησε τον κατακλυσμό του Νώε κράτησε "τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας" (Γένεση 7/ζ/12) δηλαδή 40 εικοσιτετράωρα. Όμοια όταν ο Μωυσής ανέβηκε στο όρος Σινά έμεινε εκεί "τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας" δηλαδή 40 κανονικές ημέρες (δες Εξοδος 24/κδ/18 για την πρώτη ανάβαση και Έξοδος 34/λδ/28 για την δεύτερη). Όμοια, ο Ιωνάς ήταν "εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας" (Ιωνας 2/β/1) δηλαδή τρεις κανονικές ημέρες ή 72 ώρες1. Έτσι, όταν ο Ιησούς είπε ότι "ως ο Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτο θέλει είσθε ο υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας" (κατά Ματθαίο 12/ιβ/40) εννοούσε αυτό που έλεγε, ότι δηλαδή θα ήταν νεκρός για τρεις ημέρες και τρεις νύχτες ή 72 ώρες. Απ'όλα λοιπόν τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι όταν η Γένεση 1/α/5 λέει "και έγεινεν ΕΣΠΕΡΑ, και έγινε ΠΡΩΙ, ημέρα πρώτη" αυτό που εννοεί είναι μια απλή 24 ωρών ημέρα η οποία αρχίζει με το πρωί και ολοκληρώνεται με το βράδυ πριν να την διαδεχτεί το επόμενο πρωί. Αυτό λοιπόν αναιρεί και την άποψη που θέλει τις ημέρες της Γένεσης 1/α/ να είναι μεγαλύτερες από τις κανονικές ημέρες. Αυτό που η Βίβλος πραγματικά λέει είναι ότι ο Θεός έφτιαξε όλα όσα έφτιαξε σε 6 κανονικής διάρκειας ημέρες δηλαδή σε έξι εικοσιτετράωρα2.
      Έχοντας κάνει αυτό ξεκάθαρο ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Πότε λοιπόν ο ουρανός και η γη δημιουργήθηκαν; Το κείμενο δεν λέει την πρώτη ημέρα αλλά ΕΝ ΑΡΧΗ. Έτσι λοιπόν η πρώτη από τις έξι ημέρες της δημιουργίας δεν ξεκινά με τον στίχο 1 αλλά με τον στίχο 3, και μάλιστα με την ίδια φράση που χαρακτηρίζει το ξεκίνημα και των άλλων 5 ημερών επίσης: "και είπεν ο Θεός....." (δες Γένεση 1/α/3, 6, 9, 14, 20, 24):

Γένεση 1/α/3-5
"Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως και έγινε φως. Kαι είδεν ο Θεός το φως ότι ήτο καλόν. Kαι διεχώρισεν ο Θεός το φως από του σκότους. Kαι εκάλεσεν ο Θεός το φως ημέραν, το δε σκότος εκκάλεσε, νύκτα. Και έγεινεν εσπέρα, και έγινε πρωί, ημέρα πρώτη."

      Αυτή η ημέρα δεν ήταν η πρώτη ημέρα της ύπαρξης του ουρανού και της γης, αφού ο Θεός έκανε αυτά "εν αρχή". Πότε ήταν αυτή η αρχή, η Βίβλος δεν λέει. Εάν οι γεωλόγοι λένε ότι ήταν δισεκατομμύρια χρόνια πριν μπορεί να ήταν και έτσι. Όσον αφορά την Βίβλο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αυτό που η Βίβλος όντως λέει είναι ότι αυτή η αρχή ήταν νωρίτερα από την ημέρα της Γένεσης 1/α/5.

2. Γένεση 1/α/2
      Ένας άλλος στίχος κλειδί για την κατανόηση των όσων ο Λόγος του Θεού λέει σχετικά με το πολύ σημαντικό θέμα της δημιουργίας είναι και η Γένεση 1/α/2/. Ας δούμε λοιπόν τι λέει:

Γένεση 1/α/2
"Η δε γη ήτο [Εβραϊκά: χαγιαχ] άμορφος και έρημος, και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου."

      Η λέξη κλειδί εδώ είναι η λέξη "ήτο" που είναι αόριστος του ρήματος "ειμί" ή "είμαι" στην δημοτική. Ένας έλεγχος στο πρώτο κεφάλαιο της Γέννησης δείχνει ότι από τις 12 συνολικά φορές που αυτό το ρήμα συμβαίνει εκεί, στις 9 (δηλαδή στο 75%) είναι με μικρά γράμματα που σημαίνει ότι έχει προστεθεί από τον μεταφραστή. Ίδια είναι η κατάσταση και στην υπόλοιπη Παλαιά Διαθήκη. Το εύλογο ερώτημα λοιπόν είναι γιατί ένα τέτοιο σημαντικό ρήμα σαν το "είμαι" απαντάται ως επί το πλείστον με μικρά γράμματα, δηλαδή σαν προσθήκη; Η απάντηση είναι ότι δεν υπήρχε στην Εβραϊκή γλώσσα ρήμα που να αντιστοιχεί στο δικό μας "ειμί". Έτσι οι μεταφραστές (και αυτό ισχύει και για μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες) αναγκάστηκαν να το προμηθεύσουν με μικρά γράμματα όπου αυτό ήταν απαραίτητο. Αν και μέχρι εδώ όλα ίσως να είναι κατανοητά, το ερώτημα είναι γιατί τότε στο παραπάνω απόσπασμα της Γένεσης 1/α/2 αυτό το ρήμα είναι με κανονικά γράμματα; Ο λόγος είναι ότι αποτελεί μετάφραση του Εβραϊκού ρήματος "χαγιαχ". Όμως το ρήμα "χαγιαχ" δεν σημαίνει "είμαι" αλλά "γίνομαι3". Ξανά μια ματιά μόνο στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης το κάνει αυτό περισσότερο από εμφανές. Έτσι αυτό το ρήμα συμβαίνει στην Γένεση 1/α/ 25 φορές. Από αυτές τις 22 (ή 88%) μεταφράζεται σαν "γίνομαι" και 3 μόνο σαν "είμαι". Έτσι όταν στην Γένεση 1/α/5 διαβάζουμε "και έγεινεν εσπέρα, και έγεινεν πρωί ημέρα πρώτη" το ρήμα "γίνομαι" που χρησιμοποιείται εκεί είναι μετάφραση του "χαγιαχ". Όταν στον στίχο 3 διαβάζουμε "Και είπεν ο Θεός, Γεννηθήτω φως. και έγινε φως" το ρήμα "γίνομαι" το οποίο χρησιμοποιείται εκεί είναι μετάφραση του "χαγιαχ". Όσον αφορά το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης το ίδιο συμβαίνει και στους στίχους: 6, 7, 8, 9, 11, 13, 14, 15, 19, 23, 24, 30, 31. Το ίδιο επίσης συμβαίνει και σε εκατοντάδες άλλα μέρη της Παλαιάς Διαθήκης. Αν και λόγω έλλειψης ταμείου (concordance) δεν υπάρχουν στοιχεία για την μετάφραση του Βάμβα, η LXΧ μεταφράζει το ρήμα "χαγιαχ" σαν "γίνομαι" 1.341 φορές, και όσες φορές χρησιμοποιεί το ρήμα "ειμί" στη συντριπτική πλειοψηφία (πάνω από 95% σύμφωνα με μια προσωπική εκτίμηση βασισμένη στο βιβλίο της Γένεσης) αυτό δεν αντιστοιχεί σε καμία Εβραϊκή λέξη, δηλαδή είναι μια προσθήκη4.
      Μετά λοιπόν από όλα τα παραπάνω στοιχεία, η παράθεση των οποίων ελπίζω να μην κούρασε πολύ τον αναγνώστη, είναι ολοκάθαρο ότι το ρήμα "χαγιαχ" που εμφανίζεται στην Γένεση 1/α/2 θα έπρεπε να μεταφραστεί σαν "γίνομαι" όπως συμβαίνει σε κάθε άλλη περίπτωση και όχι σαν "είμαι". Έτσι κάνοντας την σωστή μετάφραση έχουμε:

Γένεση 1/α/1-2
"ΕΝ ΑΡΧΗ εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Η δε γη ΕΓΙΝΕ άμορφος και έρημος, και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου."

      Ότι η γη δεν δημιουργήθηκε "άμορφος και έρημος" άλλα ΕΓΙΝΕ, κατάντησε, έτσι είναι επίσης καθαρό από τον Ησαία 45/με/18:

Ησαίας 45/με/18
"Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς. Aυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν, όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως [Εβραϊκά: τοχου (tohu)] αλλ' έπλασεν αυτήν διά να κατοικείται."

      Η λέξη "ματαίως" στον Ησαία 45/με/ είναι η Εβραϊκή λέξη "τοχου" η οποία στην Γένεση 1/α/2 μεταφράζεται σαν "άμορφος", Πράγματι, ο Θεός δεν δημιούργησε την γη "τοχου", άμορφος, (Ησαίας 45/με/18) άλλα ΕΓΕΙΝΕ, κατάντησε έτσι (Γένεση 1/α/2). Επίσης, όχι μόνο η γη έγινε, κατάντησε, "άμορφος" άλλα επίσης ΕΓΙΝΕ και έρημος. Προφανώς λοιπόν, πριν η γη να γίνει έρημος αυτή δεν ήταν έρημος. Αντίθετα κατοικούνταν. Έπειτα, και για κάποιο λόγο που θα αναφέρουμε στην συνέχεια, αυτή έγινε "άμορφος και έρημος". Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Θεός είχε να ξαναβάλει τα πράγματα στην θέση τους το οποίο και έκανε στις έξι ημέρες της δημιουργίας. Σήμερα ο άνθρωπος βρίσκει υπολείμματα δεινόσαυρων και τα χρονολογεί σε εκατομμύρια χρόνια. Οι "εξυπνάκηδες" και οι εχθροί της Βίβλου λένε ότι αυτό ανατρέπει την Βίβλο. Δυστυχώς γι'αυτούς τίποτα δεν μπορεί να ανατρέψει την Βίβλο. Αυτό που η Βίβλος μας λέει είναι ότι "εν αρχή", πιθανόν δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ο Θεός έκανε τον ουρανό και την γη. Η γη δεν δημιουργήθηκε ούτε έρημος ούτε άμορφος. Ο Ησαίας μας το κάνει άλλωστε ξεκάθαρο. Αντίθετα για κάποιο λόγο ΕΓΙΝΕ άμορφος και έρημος. Ο Θεός δεν μας λέει τι είδους όντα αποτελούσαν τους κατοίκους εκείνης της γης. Δεν το θεώρησε αναγκαίο. Αλλά αν κάποιος πιστεύει ότι υπήρχαν εκεί δεινόσαυροι, μαμούθ κτλ. μπορεί να είναι και έτσι. Η Βίβλος δεν το αποκλείει.
      Για να συνοψίσουμε τα μέχρι τώρα: αυτά που η Βίβλος αποκλείει είναι:

i) ότι η γη έγινε την πρώτη απο τις εξι ημέρες της δημιουργίας. Αντ'αυτού, αυτό που η Βίβλος λέει είναι ότι έγινε "Εν αρχή" και επομένως η πρώτη μέρα της δημιουργίας δεν ήταν απολύτως πρώτη αλλά πρώτη σε σχέση με τις υπόλοιπες πέντε ημέρες.

ii) ότι η γη, δημιουργήθηκε, άμορφος και έρημος. Η γη δεν δημιουργήθηκε άμορφος και έρημος αλλά ΕΓΙΝΕ, κατάντησε έτσι.

iii) ότι κάτι παρέμεινε ζωντανό από την γη της Γένεσης 1/α/1. Ότι αυτό δεν μπορεί να είναι έτσι είναι καθαρό από τον ίδιο τον ορισμό της λέξης "έρημος". Κάτι είναι έρημο όταν δεν υπάρχει τίποτα εκεί. Διαφορετικά δεν θα ήταν έρημο. Αν έστω και ένα βακτήριο είχε επιβιώσει από την γη της Γένεσης 1/α/1, η γη δεν θα ήταν έρημος.

3. "ο τότε κόσμος"
      Περισσότερα στοιχεία σχετικά με τα όσα ελέχθησαν παραπάνω δίνεται επίσης σε άλλα μέρη της Γραφής. Έτσι η Πέτρου Β μας λέει:

Πέτρου Β 3/γ/3-7, 13
"τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν έλθει εν ταις εσχάταις ημέραις εμπαικταί, περιπατούντες κατά τας ιδίας αυτών επιθυμίας. και λέγοντες, Που είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού; διότι αφ' ης ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τα πάντα διαμένουσιν ούτως απ' αρχής της κτίσεως. Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι, και η γη συνεστώσα εξ' ύδατος και δι' ύδατος.
Δια των οποιων ο τοτε κοσμος απωλεσθη κατακλυσθεις υπο του υδατος, οι δε σημερινοι ουρανοι και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απώλειας των ασεβών ανθρώπων........................Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένουμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί."

      Σ'αυτό το απόσπασμα της Πέτρου Β μαθαίνουμε για έναν "τότε κόσμο" ο οποίος καταστράφηκε, απωλέσθηκε, κατακλυσθείς από νερό. Η αναφορά εδώ δεν είναι στον κατακλυσμό του Νώε. Εκείνος ο κατακλυσμός δεν έφερε την απώλεια όλου του κόσμου αλλά του κόσμου των ασεβών μόνο (Πέτρου Β 2/β/5). Επίσης, αφού ο Νώε είχε διατηρήσει ζωντανά όλα τα ζώα, ο Θεός δεν είχε να ξανακάνει τα πράγματα από την αρχή μετά τον κατακλυσμό. Σε αντίθεση μ'αυτα, ΟΛΟΣ "ο τότε κόσμος" της Πέτρου Β 3/γ/6 απωλέσθηκε5. Η λέξη "δε" ("αλλά") που χρησιμοποιείται στον στίχο 7, κάνει μια αντίθεση ανάμεσα στον "τότε κόσμο" και στον κόσμο που τον διαδέχτηκε και που είναι ο σημερινός κόσμος ("ο ΤΟΤΕ κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος. οι ΔΕ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ουρανοί και η γη...."). ΕπΙσηΣ, η Πέτρου Β 3/γ/13 μας λέει ότι ο σημερινός κόσμος θα αντικατασταθεί από ΝΕΟΥΣ ουρανούς και ΝΕΑ γη, δηλαδή από ένα νέο κόσμο (δες επίσης Αποκάλυψη 21/κα/1).
      Απ'όλα τα παραπάνω λοιπόν είναι καθαρό ότι η Βίβλος μιλάει για τρεις κόσμους. Ο πρώτος κόσμος, "ο τότε κόσμος", απωλέσθηκε από κατακλυσμό με νερό. Ο δεύτερος κόσμος είναι ο σημερινός και περιμένει την ημέρα του Κυρίου "καθ'ην οι ουρανοί θελουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θελουσι διαλυθεί, και η γη και τα εν αυτή έργα θελουσι κατακαή" (Πέτρου Β 3/γ/10). Ο τρίτος κόσμος είναι ακόμη μελλοντικός και θα διαδεχτεί τον σημερινό κόσμο.
      Το γεγονός ότι Βιβλικά υπάρχουν τρεις κόσμοι: "ο τότε κόσμος", ο κόσμος που είναι σήμερα, και ο κόσμος που θα έρθει, είναι επίσης καθαρό από την προς Κορινθίους Β 12/ιβ/2 όπου ο Παύλος λέει:

Προς Κορινθίους Β 12/ιβ/2
"Γνωρίζω άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων, (είτε εντός του σώματος, δεν εξεύρω. είτε εκτός του σώματος, δεν εξεύρω. ο Θεός εξεύρει) ότι ηρπάγη ο τοιούτος ΕΩΣ ΤΡΙΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ."

      Τι ο Παύλος εννοεί λέγοντας "τρίτο ουρανό"; Σύμφωνα με τα όσα έχουμε ήδη μάθει αυτός εννοεί τον ΝΕΟ ουρανό που περιμένουμε να ρθεί6. Είναι αυτός ο νέος ουρανός που ο Ιωάννης επίσης είδε με αποκάλυψη (Αποκάλυψη 21/κα) και για τον οποίο ο Πέτρος μας μιλάει στην Πέτρου Β 3/γ/13. Είναι επομένως σωστό που ο Λόγος του Θεού στη προς Κορινθιους Β μιλάει για ΤΡΙΤΟ ουρανό; Η απάντηση είναι ναι: ο πρώτος ήταν του "ΤΟΤΕ κόσμου", ο δεύτερος είναι ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ και ο τρίτος είναι αυτός ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ στο μέλλον.
      Αφού έχουμε κάνει ξεκάθαρα όλα τα παραπάνω, και λαμβάνοντας υπόψιν μας τα όσα μάθαμε εξετάζοντας την Γένεση 1/α/1-2 είναι προφανές ότι "ο τότε κόσμος" της Πέτρου Β είναι ο κόσμος της Γένεσης 1/α/1. Ο Θεός δημιούργησε την γη και τον ουρανό "ΕΝ ΑΡΧΗ" (Γένεση 1/α/1). Δεν δημιούργησε την γη "τοχου" δηλαδή "άμορφος" (Ησαίας 45/με/18), αλλά αυτή ΕΓΙΝΕ άμορφος και έρημος (Γένεση 1/α/2) το οποίο σημαίνει ότι υπήρχαν ζωντανά όντα σ'αυτήν την γη τα οποία πέθαναν όταν αυτός ο κόσμος, "ο τότε κόσμος", απωλέσθη. Ο τρόπος με τον οποίον απωλέσθηκε ήταν με κατακλυσμό από νερό (Πέτρου Β 3/γ/6). Γι'αυτό και υπάρχουν και ευρήματα τα οποία δείχνουν την ύπαρξη σε κάποιο χρόνο στο παρελθόν ψαριών αγνώστων σήμερα σε τέτοια ψηλά βουνά, όπως οι Άνδεις και οι Αλπεις. Υπήρχε νερό κάποτε εκεί όταν "ο τότε κόσμος κατακλυσθείς υπό του ύδατος απωλέσθη". Γι'αυτό επίσης υπάρχουν και υπολείμματα ζώων που αποκαλούνται προϊστορικά και τα οποία υποτίθεται ότι έζησαν εκατομμύρια χρόνια πριν: αυτά τα ζώα έζησαν στον "τότε κόσμο". Σ'αυτόν τον κόσμο ζούσε επίσης και ο προϊστορικός, έτσι αποκαλούμενος "άνθρωπος". Αυτός ο "άνθρωπος" καθώς επίσης και όλα τα όντα που ήταν οι κάτοικοι του "τότε κόσμου", χάθηκαν, απωλέσθησαν, όταν εκείνος ο κόσμος καταστράφηκε. Το πρόβλημα με τους επιστήμονες είναι ότι αγνοούν τον διαχωρισμό μεταξύ του "τότε κόσμου" και του σημερινού κόσμου. Έτσι, όταν βρίσκουν όντα τα οποία έζησαν στον τότε κόσμο και βλέπουν ότι είναι διαφορετικά από τα όντα που ζούν στον σημερινό κόσμο προσπαθούν να εξηγήσουν τις διαφορές μέσω τέτοιων υποθέσεων όπως η θεωρία της εξέλιξης. Όμως η αλήθεια είναι ότι υπήρχε ένας κόσμος που ο Θεός έκανε, και ο οποίος διάρκεσε για την περίοδο η οποία καλύπτεται από την Γένεση 1/α/1. Παρ'όλα αυτά, αυτός ο κόσμος για κάποιο λόγο που θα δούμε σε λίγο, καταστράφηκε από κατακλυσμό νερού και γι'αυτό ο Θεός είχε ξανά να βάλει τα πράγματα στη θέση τους στις έξι μέρες της δημιουργίας. Έτσι έκανε τα σημερινά φυτά, τα ζώα και τελικά τον άνθρωπο. Πολλές φορές επέλεξε να κάνει τα πράγματα όμοια με τα όντα τα οποία είχε ο "τότε κόσμος". Έτσι για παράδειγμα ο ελέφαντας πήρε την θέση του μαμούθ. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, προτίμησε να κάνει ξανά πράγματα που ήταν και σ'εκείνο τον κόσμο. Αυτό δεν είναι φυσικά καθόλου παράξενο. Αν είχα ένα σπίτι το οποίο μου άρεσε και το οποίο για κάποιο λόγο καταστράφηκε θα μπορούσα πολύ καλά να είχα επιλέξει να κάνω τα πράγματα σε παρόμοιο στυλ με το παλιό μου σπίτι.
      Ο Λόγος του Θεού πραγματικά δεν έχει κανένα πρόβλημα με τα αληθινά γεγονότα και την αληθινή επιστήμη. Το πρόβλημα είναι με τα ψευδή "γεγονότα" και την ψευδή "επιστήμη". Η πραγματική επιστήμη δίνει τα γεγονότα και σταματάει εκεί. Αντίθετα, η ψεύτικη "επιστήμη" πηγαίνει πολύ παραπέρα προτείνοντας συμπεράσματα βασισμένα σε εντελώς αναξιόπιστες υποθέσεις. Σ'αυτήν την δεύτερη κατηγορία ανήκει και η θεωρία της εξέλιξης, αφού βασίζεται σε εντελώς αναξιόπιστες υποθέσεις. Είναι έτσι όμοια με τις αρχαίες μυθολογίες που κατασκευάστηκαν για να εξηγήσουν την δημιουργία του κόσμου. Σήμερα μιλούμε γι'αυτές ως μυθολογίες αλλά στον καιρό τους οι άνθρωποι τις σέβονταν όπως πολλοί σήμερα σέβονται την θεωρία της εξέλιξης. Εντούτοις, η θεωρία αυτή δεν είναι παρά μια ακόμη μυθολογία ή καλύτερα "υποθεσιολογία", αν αλήθεια υπάρχει τέτοια λέξη. Στο μέλλον θα καταταχτεί και αυτή στην λίστα των μυθολογιών που το μυαλό ανθρώπων που αρνούνται τον Θεό κατασκεύασε για να εξηγήσει ότι ο Λόγος του Θεού εξηγεί πεντακάθαρα χιλιάδες χρόνια τώρα.

4. Τι προξένησε το τέλος του "τότε κόσμου";
      Μετά απ'όλα τα παραπάνω, η ερώτηση που ο αναγνώστης μπορεί να έχει είναι τι έκανε την γη να γίνει "άμορφος και έρημος", όπως η Γένεση 1/α/2 λέει; Πριν να δούμε την απάντηση σ'αυτήν την ερώτηση, θα μας βοηθούσε να ρίξουμε μια ματιά στο τι συμβαίνει με τον σημερινό κόσμο. Ο σημερινός κόσμος ήταν όταν δημιουργήθηκε από τον Θεό πολύ καλός και τέλειος. Άλλωστε ο Θεός δημιουργεί τα πάντα τέλεια. Η Γένεση 1/α/31 μας λέει:

Γένεση 1/α/31
"Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησεν. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΗΣΑΝ ΚΑΛΑ ΛΙΑΝ"

      Εντούτοις, αυτή η τέλεια κατάσταση δεν κράτησε για πάντα αφού η προς Ρωμαίους 8/η/ μιλάει για μια διαφορετική κατάσταση:

Προς Ρωμαίους 8/η/20-22
"Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξοντα αυτήν, επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς, και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρωμεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νυν."

      Φθορά, συστεναγμός, συναγωνία δεν είναι πράγματα που κάποιος θα προσδοκούσε από μια κατάσταση που ο Θεός στην Γένεση 1/α/31 περιγράφει ως πολύ καλή. Κάτι λοιπόν θα πρέπει να είχε συμβεί στο εν τω μεταξύ που μετέτρεψε αυτό το οποίο ήταν "λίαν καλό" σε κάτι το οποίο ήταν υποταγμένο στην "δουλεία της φθοράς". Τι ήταν αυτό; Η πτώση του Αδάμ. Η πτώση του Αδάμ δεν του κόστισε μόνο την απώλεια του ενός τρίτου της οντότητας του, δηλαδή του πνεύματος7, αλλά επίσης επηρέασε ολόκληρη την κτίση του Θεού. Η Γένεση 3/γ/37-19 περιγράφει το ξεκίνημα αυτής της αλλαγής της κτίσης από κάτι το οποίο ήταν "λίαν καλό" σε κάτι το οποίο ήταν υποταγμένο στην "δουλεία της φθοράς".

Γένεση 3/γ/17-19
"Προς δε τον Αδάμ είπεν [ο Θεός], Επειδή υπήκουσας εις τον λόγον της γυναικός σου, και έφαγες από του δέντρου, από το οποίον προσέταξα, εις σε λέγων, Μη φάγης απ' αυτού, ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΗ να ήναι η γη εξ αιτίας σου. Με ΛΥΠΑΣ θέλεις τρώγει τους καρπούς αυτής πάσας τας ημέρας της ζωής σου. Και ΑΚΑΝΘΑΣ και ΤΡΙΒΟΛΟΥΣ θέλει βλαστάνει εις σε. Και θέλεις τρώγει τον χόρτον του αγρού. εν τω ΙΔΡΩΤΙ του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού ΕΠΙΣΤΡΕΨΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΗΝ, εκ της οποίας ελήφθης. επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει."

      Ακόμη περισσότερο, αν και ο Θεός έκανε τον Αδάμ αφεντικό του σημερινού κόσμου (Γένεση 1/α/26) αυτός με την πτώση του πέρασε όλα τα δικαιώματα του στον διάβολο, ο οποίος είναι εκείνος που τώρα αποκαλείτε, ο άρχοντας, το αφεντικό του κόσμου αυτού8 (κατά Ιωάννη 12/ιβ/31, 14/ιδ/30, 16/ις/11). Αυτός είναι και ο λόγος που όλη η κτίση συστενάζει και συναγωνιά. Τι προξένησε αυτήν την κατάσταση; Η ΠΤΩΣΗ του Αδάμ.
      Όμοια, όπως η πτώση του Αδάμ αναστάτωσε το σημερινό κόσμο, έτσι μια άλλη πτώση που προηγήθηκε του Αδάμ αναστάτωσε, πολύ περισσότερο αυτήν την φορά, τον κόσμο της Γένεσης 1/α/1, δηλαδή τον "τότε κόσμο". Τα αποτελέσματα αυτής της πτώσης ήταν τόσο καταστροφικά που εκείνος ο κόσμος δεν μπορούσε ούτε καν να περιμένει για ελευθέρωση. Αντ'αυτού χρειάστηκε να αντικατασταθεί από ένα νέο κόσμο, τον σημερινό κόσμο, όπου ξανά τα πάντα ήταν αρχικά τέλεια. Η πτώση για την οποία μιλάμε, και η οποία είναι το μόνο γεγονός το οποίο η Βίβλος περιγράφει σαν ένα γεγονός που θα μπορούσε να έχει τέτοια καταστροφικά αποτελέσματα, είναι η πτώση του Εωσφόρου ενός από τους αρχάγγελους του Θεού που είχε υπό την εξουσία του το ένα τρίτο των αγγέλων, των πνευματικών όντων που ο Θεός είχε δημιουργήσει για να είναι στην υπηρεσία Του.
      Σχετικά με την πτώση του Εωσφόρου, η Βίβλος την περιγράφει σε τρία μέρη: στον Ησαία 14/ιδ, στον Ιεζεκιήλ 28/κη και στην Αποκάλυψη 12/ιβ. Ας αρχίσουμε λοιπόν από τον Ησαία 14/ιδ. Εκεί διαβάζουμε:

Ησαίας 14/ιδ/12-14
"πως έπεσες εκ του ουρανού, Εωσφόρε, υιέ της αυγής! συνετρίφθης κατά γης, συ ο καταπατών τα έθνη! Συ δε έλεγες εν τη καρδιά σου, "Θέλω αναβή εις τον ουρανόν, θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού. Και θέλω καθίσει επί το όρος της συνάξεως, προς τα μέρη του βορρά. Θέλω αναβή επί τα ύψη των νεφελών. θέλω είσθε όμοιος του Υψιστου."

Ο Ιεζεκιήλ 28/κη αναφερόμενος στο ίδιο γεγονός μας λέει:

Ιεζεκιήλ 28/κη/15-17
"Ησο τέλειος εν ταις οδοίς σου αφ' ης ημέρας εκτίσθης, ΕΩΣΟΥ ευρέθη αδικία εν σοι. Εκ του πλήθους του εμπορίου σου ενέπλησεν το μέσον σου από ανομίας, και ήμαρτες. Διά τούτο θέλω σε απορρίψει ως βέβηλον από του όρους του Θεού. και θέλω σε καταστρέψει εν μέσω των πύρινων λίθων, χερούβ επισκιάζον. Η καρδιά σου υψώθη διά το κάλλος σου. έφθειρας την σοφίαν σου διά την λαμπρότητα σου. θέλω σε ρίψει κατά γης. θέλω σε εκθέσει ενώπιον των βασιλέων, διά να βλέπωσιν εις σε"

      Σύμφωνα με τον Ησαία 14/ιδ, ο Εωσφόρος επιχείρησε να σφετεριστεί τον θρόνο του Θεού. Αυτήν ήταν και η αδικία η οποία βρέθηκε σ'αυτόν. Εντούτοις, οι προσδοκίες του δεν εκπληρώθηκαν. Το βιβλίο της Αποκάλυψης προσθέτει κάποιες ακόμη πληροφορίες, σε μια ιστορική ανασκόπηση η οποία δίνεται στο κεφάλαιο 12/ιβ

Αποκάλυψη 12/ιβ/3-4
"Και εφάνη άλλο σημείον εν τω ουρανώ, και ιδού, δράκων μέγας κόκκινος [σύμφωνα με την Αποκάλυψη 12/ιβ/9 αυτός είναι ο διάβολος], έχων κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα. και επί τας κεφαλάς αυτού διαδήματα επτά. και η ουρά αυτού έσυρεν το τρίτον [αυτή είναι η αναλογία των αγγέλων που ήταν υπό την εξουσία του Εωσφόρου] των αστέρων του ουρανού, και έριψεν αυτούς εις την γην"

      Η προσπάθεια του διαβόλου και η μάχη που ακολούθησε κατέληξαν στην ήττα του και στην πτώση του. Ήδη στην Γένεση 3/γ/1 ο διάβολος είναι ένας εχθρός. Δεν γνωρίζω αν ήταν εξαιτίας αυτής της πτώσης ή σαν αποτέλεσμα της μάχης που η γη της Γένεσης 1/α/2 έγινε άμορφος και έρημος. Η Βίβλος δεν το λέει. Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ότι η πτώση του Εωσφόρου είναι το μοναδικό γεγονός που θα μπορούσε να έχει τέτοια καταστροφικά αποτελέσματα στην κτίση της Γένεσης 1/α/1.
      Συμπερασματικά λοιπόν, ήταν ο διάβολος που προκάλεσε την καταστροφή του "τότε κόσμου" και, μέσω του Αδάμ" την "δουλεία", την σκλαβιά, του σημερινού κόσμου. Εντούτοις, υπάρχει ένας ακόμη κόσμος, ο κόσμος που θα έρθει. Η Αποκαλυψη 21/κα/1 μας λέει σχετικά:

Αποκάλυψη 21/κα/1
"Και ειδον ουρανόν νέον και γην νέαν. διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε."

Επίσης: Πέτρου Β 3/γ/13
"Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένουμεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί."

Σ'αυτήν την γη:

Αποκάλυψη 21/κα/4
"θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον. ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θελουσιν υπάρχει πλέον. διότι τα πρώτα [η φθορά και η σκλαβιά του τωρινού κόσμου] παρήλθον."

      Σ'αυτόν τον τρίτο κόσμο ο διάβολος θα συνεχίζει να υπάρχει, αλλά στοιχηματίζω ότι κανένας δεν θα ζηλεύει την θέση του:

Αποκάλυψη 20/κ/10
"Και ο Διάβολος....ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης. και θέλουσι βασανίζεσθε ημέραν και νύκτα, εις τους αιώνας των αιώνων."

Αμήν!!

 

Τάσος Κιουλάχογλου

 

Παραπομπές

Bullinger E.W.: How to Enjoy the Bible, Originally published 1916 by Messrs. Eyre and Spottiswoode, London. This printing: Kregel Publication, Grand Rapids, Michigan, 1990

Bullinger E.W.: The Companion Bible, Kregel Publications

V. C. Finnegan : "Genesis the Foundation", Christian Biblical Counsel, New York, 1996

 


 

Υποσημειώσεις

1. Προφανώς, αυτό καταρρίπτει την παράδοση που θέλει τον Ιησού να πεθαίνει την Μεγάλη Παρασκευή στις 3 μ.μ. και να ανασταίνεται νωρίς το πρωί της Κυριακής, αφού ένα απλό μέτρημα των ωρών μπορεί να δείξει ότι αυτό το διάστημα είναι κατά πολύ λιγότερο των 72 ωρών. Παρ'όλα αυτά το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα του Λόγου του Θεού αλλά της παράδοσης. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε με το θέμα αυτό και να δούμε με περισσότερη λεπτομέρεια τι οι Γραφές λένε. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

2. Την έβδομη ημέρα ο Θεός μόνο ξεκουράστηκε. Δεν έκανε κανένα έργο αυτήν την ημέρα. Όλα τα έργα Του τελείωσαν την έκτη ημέρα (δες Γένεση 2/β/2 LXX). (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

3. Δες E. W. Bullinger: "The Companion Bible", Kregel Publications, Grand Rapids, Michigan, 1978, σελ. 3 και W. Wilson: "Old Testament Word Studies", Kregel Publications, Grand Rapids, Μichigan, 1978, σελ.30. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

4. Οι εκτιμήσεις αναφορικά με την LXX βασίζονται στην δουλειά των Hatch-Redpath: "A Concordance to the Septuagint", Εκδόσεις Ωφέλιμο Βιβλίο, Αθήνα 1993. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

5. Το ότι η Πέτρου Β 3/γ/6 δεν μιλάει για τον κατακλυσμό του Νώε είναι επίσης εμφανές από τα συμφραζόμενα του αποσπάσματος που μιλούν για τρεις διαφορετικούς κόσμους που ο ένας διαδέχεται τον άλλο. Τον κατακλυσμό του Νώε δεν τον διαδέχτηκε κάποιος νέος κόσμος. Αντίθετα όλα τα όντα που ζούσαν πριν τον κατακλυσμό συνέχισαν να υπάρχουν και μετά από αυτόν. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

6. Αυτόν τον ουρανό ο Παύλος τον είδε με αποκάλυψη. Δεν υπάρχει τώρα πουθενά. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

7. Δες Βιβλικές Αλήθειες, Ετος 1, Τεύχη 5, 6. (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

8. Δες Βιβλικές Αλήθειες, Ετος 1, Τεύχος 7, Απρίλιος 1997 (Κλικάρεται εδώ για να γυρίσεται στο σημείο που σταματήσατε.)

 

Επιστροφή στα άρθρα πρώτου έτους

1