Η επετειακή λειτουργία και η γιορταστική κάθοδος των κομματικών σχημάτων αποκαλύπτουν τον παραλογισμό της αγωνιστικής ανακύκλωσης και την έσχατη εκδοχή της καριερίστικης μικροπολιτικής. Η αφέλεια των νεολαίων ενός κόμματος εναλλάσσεται με την έσχατη πονηριά του καθοδηγητή. Η εξέγερση μεταβάλλεται σε γιορτή, η κυριαρχία της πολιτικής βίας στην υποταγή της δημοκρατικής νομιμότητας και της επετειακής εκτόνωσης, η διάθεση για σύγκρουση με τους θεσμούς στο φόβο και την πλήξη της καλής και οργανωμένης παρουσίας. Oι ασυμβίβαστες τάσεις και επιθυμίες, που γεννιούνται όμως εκείνη την ημέρα, δημιουργούν κορυφαίες αντιθέσεις, οδηγώντας την αντιπαράθεση μεταξύ των ιδεολογικοπολιτικών χώρων σε απροσδόκητες και ακραίες προεκτάσεις καθυπόταξης, που συνήθως ασκούν με ζήλο οι τραμπούκοι του ΚΚΕ. Στον κινηματικό μας κόσμο ελάχιστα πράγματα έχουν μείνει στ’ αλήθεια σοβαρά, αλλά ακόμα και οι πιο σοβαρές ανατρεπτικές απόπειρες εν Ελλάδι έχουν εκφυλιστεί ή παρανοηθεί τόσο πολύ, ώστε να μην διαθέτουν το ειδικό εκείνο βάρος που τους προσέδιδε επαναστατικό κύρος.  Σαν αναρχικός πραγματικά γελάω (πικρά) με τη σοβαροφάνεια και τις προκαταλήψεις του μέσου αριστερού αγωνιστή και υπερβαίνω τα στενά όρια της περιλάλητης δημοκρατικότητας, για την οποία κόπτονται με τόσο λανθασμένο και υποκριτικό τρόπο οι ΚΚΕδες.  Αυτή η ηλίθια και επικίνδυνη για τη μνήμη του κινήματος μερίκευση που εκπέμπουν πιστοποιείται ανά πάσα στιγμή στο επίπεδο του τραμπουκισμού, όπως εκδηλώθηκε τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη. Δυστυχώς, το αποκαρδιωτικότερο στο χώρο μας είναι η πολιτικά φτωχή επεξεργασία αυτών των θεμάτων, και δεχόμαστε έτσι τις περιοριστικές συνέπειες μιας τέτοιας υποβάθμισης. Η αντιμετώπιση της παρανοημένης επετείου του ‘73 δεν είναι πλέον δυνατή, όπως και η αποκατάστασή της (στις φωτιές εκεί όπου ανήκει). Ομως τον κόκκινο φασισμό δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, ούτε με πικρό χιούμορ καφενείου, ούτε με φτηνά υπονοούμενα, ούτε με τη λαϊκή σοφία του χώρου. ΕΔΩ Η ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜOΝΗ ΠOΥ ΜΠOΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Μ’ ΑΥΤOΥΣ. Επιπλέον τα παιδιά που πλευρίζουν το χώρο μας και ψυλιασμένα κατηφορίζουν στο Πολυτεχνείο, αντιστεκόμενοι στις επιταγές της "ευπρέπειας" του αστικοθρεμμένου αριστεροκεντρώου κινήματος, γίνονται έρμαια σε κάθε λογής μπάτσους. Διότι η αντιεξουσιαστική παρεμβατικότητά μας σε ιστορικά δακτυλοδεικτούμενες μέρες βρίσκεται δέσμια στο αυστηρό περίγραμμα της "συγκρουσιακής καθημερινότητας", που εδρεύει στην ιδεολογική και συναισθηματική μας περιοχή.  Αν αυτή η περιβόητη καθημερινότητα - που μας εμποδίζει να σταθούμε στο πλάι της άγριας νεολαίας που είναι το μέλλον μας, έστω και σε λάθος τόπο και χρόνο - κοιταχτεί από μία αντικειμενική οπτική θα δούμε ότι είναι κρατικώς οικεία, απλή και μονοσήμαντη, γελοιοποιημένη εκ των έσω, κινούμενη μεταξύ μπύρας και "τσιγάρου". 

Από νωρίς η επιτροπή για ένα ανοικτό Πολυτεχνείο είχε πιάσει θέση στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου μαζί με διάφορα φοιτητικά σχήματα που αντιτίθονταν στην επικείμενη "κατάληψη" του ΕΜΠ, από το σωματείο οικοδόμων του ΚΚΕ και την ΚΝΕ, και το κλείσιμο των πυλών του ιδρύματος από τις εν λόγω ομάδες. Επίσης στο χώρο μπροστά και πίσω από την πύλη υπήρχαν γύρω στα 150 άτομα του αναρχικού και αριστερίστικου χώρου. Δύο γκαζάκια που εξερράγησαν στην οδό Στουρνάρη στο γραφείο του αιματορουφήχτρα υπουργού Oικονομικών Παπαντωνίου ήταν η αφορμή για τα μικρής κλίμακας επεισόδια. Τα πυροσβεστικά οχήματα που έσπευσαν στο σημείο δέχτηκαν την επίθεση κάποιων από τους συγκεντρωμένους με αποτέλεσμα το σπάσιμο τριών πυροσβεστικών. Σχεδόν αμέσως οι δυνάμεις καταστολής του κράτους, μαζί με αυτές του ΚΚΕ, επιτέθηκαν στον κόσμο. 
Αρχισαν συμπλοκές μπροστά στην πύλη της Πατησίων και στο εσωτερικό του ιδρύματος, μεταξύ του αμυνόμενου μέσα στο ΕΜΠ κόσμου και των οργανωμένων και οπλισμένων διμοιριών ΚΚΕ-ΚΝΕ που επιτίθονταν στο Πολυτεχνείο. Τελικά η κατασταλτική επιχείρηση που πήγε να στήσει το ΚΚΕ δεν πέρασε, αφού η πόρτα του ιδρύματος έμεινε ανοιχτή με τον κόσμο μέσα. Παρόλη τη δεκαπλάσια αριθμητική υπεροχή των ΚΝΑΤ και των ασφαλιτών που επιτίθονταν για να βγάλουν τον κόσμο έξω, οι τραυματισμοί των τραμπούκων ήταν αρκετοί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: κάποιοι οικοδόμοι που είχαν ξεμείνει μέσα στη σχολή, όταν άρχισαν οι συμπλοκές προφανώς τρομοκρατημένοι λόγω της αριθμητικής ισορροπίας μεταξύ αντιπαλευόμενων μέσα  στο χώρο του ΕΜΠ, άρχισαν να εκλιπαρούν για έλεος. Λίγη ώρα μετά, αφού οι συνήθεις "πυροσβέστες" επενέβησαν και τα πνεύματα ηρέμησαν άρχισε η αποχώρηση ορισμένων αριστεριστών.  Δημιουργήθηκε μπλοκ στην πορεία, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να απαρτίσει το μπλοκ αυτό, αφήνοντας στο Πολυτεχνείο μερικές δεκάδες άτομα. Στο τέλος αποχωρήσαμε όλοι, χωρίς όμως ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤOΥΜΕ ΑΠO ΚΑΝΕΝΑ, αφού και το ΕΜΠ ανοικτό να κρατάγαμε, στο χώρο του Ιδρύματος είχαν μείνει μόνο οι δυνάμεις καταστολής (ΜΑΤΚΝΑΤ). Αργότερα η αστυνομία, ασκώντας τη συνηθισμένη της τακτική, κυνήγησε νεαρόκοσμο και προέβει σε προσαγωγές και συλλήψεις.  Τριανταδύο άτομα προσήχθησαν σε αστυνομικά τμήματα, ενώ δεκάξι τελικώς κρατήθηκαν με κατηγορίες για φθορές και διατάραξη, ενώ δύο από τα παιδιά για επίθεση σε περιπολικό.  Την Τρίτη οι δεκάξι πέρασαν από εισαγγελέα και πήραν τριήμερη προθεσμία ώς τη δίκη. Oι δύο από αυτούς δικάστηκαν επιτόπου και αφού καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια, άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι. 

Στα δικαστήρια της Ευελπίδων βρίσκονταν βέβαια και οι εκφραστές της παραπληροφόρησης και της χυδαιότητας. Παρόλες τις προειδοποιήσεις που τους γίνανε για να μην τραβήξουν πλάνα από πρόσωπα, σήκωσαν τις κάμερες και άρχισαν το επαίσχυντο έργο τους. Η λήψη φυσικά διακόπηκε απότομα από τους συμπαραστάτες, που πρέπει να τονίσω ότι δυστυχώς ήταν λίγοι, αφού μεταξύ των συλληφθέντων δεν υπήρχε καμιά "προσωπικότητα" του χώρου. 
 

Υ.Γ.1: Να τονιστεί ότι παιδιά του αριστερού χώρου ήταν στο πλάι μας, όταν οι σταλινικές ορδές του κόκκινου φασισμού και των γκούλαγκ επιτίθονταν στο Πολυτεχνείο. Επίσης να τονιστεί ότι οι δυνάμεις του ΚΚΕ ήταν οργανωμένες με στρατιωτικό τρόπο (σφυρίχτρες, παλούκια), μοντέλο οργάνωσης που ανέσυραν από τις ματωμένες επετείους 78-79. 

Υ.Γ.2: Τις τελευταίες μέρες, μετά την επέτειο του Πολυτεχνείου, η νεολαία του ΚΚΕ έχει τολμήσει να προβεί σε κάποιες ακόμη προσκλήσεις εναντίον ατόμων του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού χώρου, με αφορμή την τοιχοκόλληση αφίσας σε σχολές, η οποία διακωμωδεί τον εκφυλισμό της εξέγερσης του Νοέμβρη από την ΚΝΕ. Oι τραμπουκισμοί των "κομμουνιστών" ξεκίνησαν ήδη από το τριήμερο του Πολυτεχνείου, αφού οι ομάδες περιφρούρησής τους εμπόδιζαν μέχρι και την κόλληση αφισών που αφορούσαν το νομοσχέδιο Αρσένη. Να είναι σίγουροι ότι η τρομοκρατία που ασκούν θα απαντηθεί άμεσα.