Από τις ηρωϊκές μάχες του Εθνικού μας Στρατού

Την 7μ.μ της 28ης Αυγούστου επανηγυρίσθη η κατάληψη της κορυφής του Γράμμου. Την 29η κατελήφθησαν και άλλες καίριες και οχυρές θέσεις. Τις προμεσημβρινές ώρες της 30ης Αυγούστου κατελαμβάνετο και η πιο καίρια θέση προς τα αλβανικά σύνορα, η θέση Καμενικ.

Τότε εύθασε στο τέλος με περίφανη νίκη ο υπερτριετής αγώνας του Έθνους κατά των κομμουνιστοσυμμοριτών. Τότε ολόκληρη η Ελλάς ανέπνευσε από ανακούφιση. Ο ξενοκίνητος εχθρός που τόσα δεινά προκάλεσε στην πατρίδα, που σκόρπισε το αίμα και την καταστροφή, παρέδιδε το πνεύμα. Ο Γράμμος υπήρξε πράγματι τάφος. Όχι όμως του Έθνους και των στρατευμένων παιδιών του, αλλά των προδοτών και εγληματιών κομμουνιστοσυμμοριτών. Η λήξη των επιχειρήσεων στον Γράμμο σήμανε την νίκη του Ελληνικού πολιτισμού επί της σλαβικής βαρβαρότητας. Τον θρίαμβο της Γαλανολεύκου επί του αιματοβαμένου σφυροδρέπανου.

Ύστερα απ'όλα αυτά, οφείλουμε απέραντη ευγνωμοσύνη στα ηρωϊκά παιδιά της Ελλάδος που μας φύλαξαν και μας έσωσαν από την σλαβοκομμουνιστική κόλαση. Ας δοξάζουμε λοιπόν πρώτα τον θεό και μετά τους ένδοξους αγωνιστές του Αντισυμμοριακού αγώνα του 1946-1949. Τιμούμε αυτούς που έπεσαν μαχόμενοι για να ζούμε σήμερα εμείς ελεύθεροι.