In de zomer van 2000 hebben wij (Henry Jonker en Marcel Jonker) een trip gemaakt naar het noordelijkste punt van Europa; de Noordkaap. Gedurende drie weken, van zondag 16 juli tot maandag 7 augustus (22 dagen), hebben wij de route gevolgd die staat aangegeven op de kaart. De totale afstand was ongeveer 9400 km. Deze pagina bevat een fotoreportage en reisverslag van deze vakantie.

De zomer van 2000 hebben we een trip gemaakt naar de Noordkaap. De reis begon op 16 juli. Zondag 's morgens om 7 uur vertrekken we met de auto naar Zweden. In Duitsland hebben we eerst nog wat regen, maar hoe verder we komen hoe mooier het weer wordt. We gaan door de nieuwe tunnel en over de brug die Kopenhagen met Malmö verbindt.

In Zweden zoeken we rond Dalby een kampeerplek, maar dat valt niet mee; de meeste wegen zijn verboden voor motorvoertuigen. Uiteindelijk vinden we wat zuidelijker een geschikte plek in een bos. Maandag rijden we in prachtig weer verder langs de zuidkust van Zweden. We bezoeken het vikinggraf bij Käseberga en zien een hoop stenen (ook een vikingraf) bij Kivik.

Bij Ahus verlaten we de kust en gaan we het binnenland weer in. We vinden een kampeerplek bij een meertje; er zijn veel muggen! Dinsdagmorgen is het miezerig weer en gaan we verder naar Kalmar en Öland. Hoe dichter we bij de kust komen, hoe beter het weer wordt. Op Öland zitten we aan de oostkust heerlijk in de zon. Via Linkoping gaan we door het binnenland richting Stockholm. Regen en zon wisselen elkaar af. Voorbij Norrkoping vinden we een kampeerplek. Woensdag gaan we naar Stockholm. Via de E4 rij je eenvoudig de stad in, en langs het Mälarmeer vinden we een parkeerplek.

We zien diverse mooie gebouwen waaronder het koninklijk paleis. Daar zijn we toevallig net als de wisseling van de wacht plaastvindt (14.00). We verlaten Stockholm en vinden een kampeerplek ten oosten van Uppsala. Het was deze dag niet echt zonnig, maar in ieder geval wel droog op de juiste momenten. De volgende dag gaan we verder naar het noorden. Via kleine weggetjes langs de kust en vervolgens verder langs de Ljusnan rivier landinwaards. Het is een regenachtige dag, maar als we de tent opzetten is het droog.

Vrijdag is weer een zonnige dag. We rijden richting Umea over diverse kleine zandwegen binnendoor en vinden een kampeerplek vlak naast een brug. We bezoeken Umea; er ligt veel hout op de kades in de haven, maar er drijft geen hout meer in de rivier; daarvoor moet je vroeger in het seizoen zijn. We volgen de Vindälven rivier en zien mooie stroomversnellingen. We vinden een mooie kampeerplek vlak aan het water.

Door het moerasgebied gaan we naar Arvidsjaur, waar we verder gaan naar Jokkmokk. We passeren de magische grens van de Poolcirkel. In dit gebied zijn ook diverse stuwmeren en waterkrachtcentrales te vinden. Enkele rivieren zijn hiervoor soms zelfs geheel verlegt waardoor het landschap enorm is aangetast.

Voorbij Porjus gaan we de bergen in naar het Stora Sjofallets Nationaal Park. De weg ten noorden van de Sarek gaat nog verder na Vietas door een prachtig natuurgebied.

In het nationaal park vinden we een kampeerplek op een heuvel met een mooi uitzicht op de gletsjer. De Stortoppen berg is 2016 meter hoog. Alleen de vele muggen en vliegjes maken het kamperen weer iets minder plezierig.

Maandag 24 juli rijden we rond langs het Muddus Nationaal Park. Daar heb je op de 821 meter hoge Dundret berg (een wintersport gebied) een mooi uitzicht over de omgeving van het moerassige natuurreservaat en Gällivare.

Vanaf Gällivare gaan we verder naar het noorden over de E10 naar Kiruna. Daar nemen we de weg naar het gebied van de Kebnekaise. We rijden door tot aan Nikkaluokta. Vele wandelaars vertrekken daar voor een trip naar de 2117 meter hoge Kebnekaise (19 km). We vinden een kampeerplek bij een stroompje.

Dinsdag gaan we verder richting de Noordkaap. We reizen een stukje door Finland, dat nog sterk lijkt op Zweden (ook veel muggen!). Daarna wordt het landschap gevarieerder. Bergen, sneeuw, prachtige uitzichten; kortom we komen in Noorwegen. We vinden een kampeerplek aan een fjord. Er zijn nog steeds enige muggen, maar als het 's avonds afkoeld verdwijnen ze.

Woensdag bezoeken we het noordelijkste puntje van Europa; de Noordkaap. Er zijn diverse prachtige uitzichten en mooie fjorden. De stijle wand bij de Noordkaap is maar liefst 307 meter hoog.

Op het noordelijke eiland Mageroya vinden we een leuke kampeerplek. 's Avonds beklimmen we de achter ons gelegen helling en hebben een prachtig uitzicht over de omgeving. De bezitters van een blauw kampeerbusje vinden het leuk om precies aan de overkant van de weg te gaan kamperen. Als we 's nachts in de tent liggen stopt er zelfs nog een auto vlak bij onze tent, en nadat ze even hebben rondgelopen horen we ze zeggen; "kijk dat zijn ook Nederlanders...", en dat na zo'n 4500 km rijden.

Donderdag rijden we verder langs de Noorse fjorden. Het weer is prachtig en we hebben absoluut geen last meer van die Zweedse muggen; echt vakantiegevoel. We rijden naar Alta en aan het Langfjord vinden we een kampeerplek met een prachtig uitzicht over het fjord.

Vrijdag is opnieuw een mooie dag met veel zon. We volgen de E6 en gaan langs vele fjorden. In Troms Fylke vinden we aan het Sorfjorden weer een prachtige kampeerplek. Het veelzijdige fjordenlandschap blijft ons enorm boeien.

De volgende dag rijden we een stukje E6 en diverse binnenweggetjes. 's Morgens is het mistig, maar in de loop van de dag wordt het beter. Op Lofoten vinden we aan het noordelijke Ejdsfjorden een leuke plek om te kamperen.

Zondag rijden we naar A op Lofoten. Een prachtige route! Diverse steile wanden en hoge fjorden. We nemen het pontje naar Bodo. Het is al aardig laat wanneer we een kampeerplek vinden aan het fjord.

Via de touristische weg 17 gaan we langs diverse fjorden. Deze route is zeer de moeite waard. Het blijft bewolkt weer, maar tegen het eind van de middag breekt de zon zo nu en dan door. In het binnenland brengen we nog een bezoek aan de Svartisen gletsjer. Via een klein weggetje kom je bij een grote dam waarachter zich een prachtig gletsermeer bevindt.

Op de Lofoten begon de startmotor van de auto al een beetje een vreemd geluid te maken, en zo langzamerhand werd het starten almaar slechter tot die de motor helemaal niet meer pakt als wij het pontje van Jektvik naar Kilbogam willen verlaten.

Aan een zijweggetje vinden we een kampeerplek en parkeren de auto op een hellinkje. De volgende dag start de auto vanaf de helling en we rijden naar Mo i Rana. Daar kunnen we met moeite iemand vinden die naar de startmotor wil kijken. We checken in bij een pensionnetje en brengen de tijd door in het stadje. Als we terug komen bij Mo Vikleverksted blijkt dat er alleen maar een bout was losgetrild waardoor de startmotor was gekanteld. Het geintje kost wel een fiks bedarg (bijna 1500 Kronen), omdat hij zegt dat hij de hele startmotor heeft nagekeken (?); maar we kunnen in ieder geval weer verder.

's Avonds gaan we nog even een stukje wandelen bij de Svartisen gletsjer. We hebben voor ons doen lang geslapen en verlaten Mo i Rana halverwege de morgen en gaan binnendoor via het Rosvatnet meer om Mosjoen heen. Daarna rijden we naar de fjorden. Het weer is prachtig vandaag; nagenoeg onbewolkt en een middagtemperatuur van rond de 21 graden. Aan de fjorden vinden we weer een kampeerplek.

Donderdag is de laatste volledige dag in Noorwegen. We rijden nog langs enkele fjorden en nemen het pontje naar Lund. Bij Steinkjer nemen we nog een stukje E6 en vervolgens weg 72 naar Zweden. Vlak voor de grens vinden we aan een wild stroompje nog een aardige kampeerplek. Het is inmiddels wat miezerig weer geworden, terwijl we 's middags nog heerlijk in de zon hadden gezeten.

De rit door Zweden begint weer vrij saai. Het weer veranderd continue; zon en regen wisselen elkaar telkens af. We gaan voor het Storjön meer bij Östersund langs en nemen een weg door het binnenland (Jämtlands Län) via Bortrun en Ljangdalen. Daar is het landschap wat afwisselender.

In de bergen tegen de Noorse grens vinden we een plek met niet al teveel muggen. Zaterdag bezoeken we de hoogste waterval van Zweden; de Njupeskär. We gaan nog een stukje verder naar het zuiden en vinden een kampeerplek zonder muggen in een wintersportgebied. We blijven er althans van verschoont tot ca. 21.50 als er een massale aanval van muggen wordt ingezet op de tent. We besluiten maar te gaan slapen.

Zondag 's morgens heeft het even geregend. We zetten de tocht verder tussen de twee grote meren (Vänern en Vättern) door richting de westkust. Aan deze touristiche kust blijkt het lastig om een kampeerplek te vinden. Met moeite vinden we iets verder in het binnenland een winderige kampeerplek. Maandag rijden we weer terug naar Nederland; al met al hebben we dan zo'n 9.400 km gereden.