In de zomer van 2004 hebben wij (Henry Jonker en Marcel Jonker) opnieuw een trip gemaakt door het zuiden van Noorwegen. We hebben gedurende 20 dagen (zondag 1 t/m vrijdag 20 augustus) de route gevolgd die staat aangegeven op de kaart hieronder (ca 6700 km). Deze pagina bevat een fotoreportage en reisverslag van deze vakantie.

We vertrekken op zondag 1 augustus om 6.00 's morgens uit Epe. Het is een mooie dag met veel zon; een voorbode voor een aangename vakantie. Er zijn enkele wegwerkzaamheden, maar er staan gelukkig nagenoeg geen files onderweg. In Denemarken staat veel wind en diverse auto's met geschaarde caravans staan langs de kant van de weg. In Zweden rijden we de E6 naar het noorden.

Na een stukje E4 vinden we in het binnenland in een bosgebied een geschikte kampeerplek. Geheel tegen onze verwachtingen in, hebben we hier bij onze eerste vrije kampeerplek in Zweden geen noemenswaardige last van muggen.

Via Laholm gaan we weer over de E6 verder richting Oslo. Het is nog steeds prachtig weer. Bij Sarpsborg en Frederikstad moeten nog enkele historische bezienswaardigheden te zien zijn, maar er is hier geen informatiebord te vinden. Aangezien we hier bij onze vorige tochten toch al veel van gezien hebben, gaan we maar verder. Bij Moss nemen we het pontje over het Oslofjord naar Horten.

Voorbij Tonsberg gaan we het binnenland in en vinden we een mooie kampeerplek aan een meertje. We hebben voor ons doen lang geslapen; het zal de Noorse rust wel zijn. Vandaag trekken we verder door de provincies Telemarken en Agder.

We rijden langs Drangedal en Evje door een typisch Noors bergachtig gebied met veel rotsen. Het is een afwisselende route door een bosrijk gebied met meertjes, riviertjes en watervallen. Aan het eind van de dag vinden we weer een leuke kampeerplek met uitzicht op het meer.

Woensdag is een regenachtige dag. We rijden verder door het binnenland via Tonstad naar Sirdal. Ondanks de regen en mist is het een prachtige route. Na een stop bij de Manafossen waterval rijden verder richting Stavanger. Het landschap van de provincie Rogaland wordt vooral gekenmerkt door de fjorden en langgerekte meren.

Om de omgeving van de Lysefjorden te bekijken, was het ons plan om een kamping te nemen bij de Preikestolen (Preekstoel), maar deze voldoet niet aan onze standaard (rust, ruime plek en mooie omgeving en/of uitzicht). We zijn wellicht erg verwend vanwege het vrije kamperen. We besluiten maar een eindje verder te rijden en vinden een kampeerplek aan een binnenmeertje. Helaas maken onweersvliegjes de avond deze keer wat minder aangenaam.

We gaan naar de Preikestolen. Het is een leuke klim en we hebben gelukkig goed weer. Het uitzicht vanaf 600 meter boven het Lysefjord is werkelijk fantastisch. Kinderen en hun ouders halen gevaarlijke stunts uit voor een foto op het puntje van de rotsformatie. We rijden verder naar het noorden en nemen het pontje bij Hjelmeland-Nesvik. We rijden door een mistig, maar prachtig stukje binnenland bij Mosvatnet. Net voorbij het Suldalsvatn vinden we een kampeerplek nabij een wild watertje.

Vrijdag 6 augustus rijden we door naar Odda en vervolgens om de Folgefonno gletsjer heen. Kenmerkend voor dit gebied is de fruit- en groenteteeld. Er staan vele kraampjes met fruit langs de kant van de weg. Bij Jondal nemen we weer een pontje over het Hardangerfjord; dat maar liefst 179 km lang en 830 meter diep is. We komen langs de Steindalsfossen; een waterval waar je achterlangs kunt lopen. Hoe dichter we in de buurt van Bergen komen, hoe harder gaat het regenen. De verhalen zijn "dus" toch waar. We besluiten via de E16 terug te gaan en vinden een droge kampeerplek in het touristische Raundalen.

We halen boodschappen in Voss en vervolgen onze weg richting de Jostedalsbreen. Bij Vangsness nemen we het pontje naar Hella. We volgen weg 13 door het mooie Fossfjelet natuurgebied en rijden verder langs de Sognefjorden naar Sogndal. Het Sognefjord is het langste en diepste fjord van Noorwegen. Bij de ingang is het fjord meer dan 1200 meter diep en de smalle zijarmen die 200 km landinwaards gaan zijn nog 600 tot 1000 meter diep (de Noordzee is slechts 50 meter diep). De bergen langs het fjord zijn op sommige plaatsen 1600 meter hoog.

Bij Gaupne rijden we de Jostedalen in. We vinden een prachtige kampeerplek aan het woeste gletser-riviertje. We hebben hier zelfs nog uitzicht op enkele mooie watervallen.

Zondag gaan we naar de Austedalen dam, helemaal aan het eind van de weg. Vanaf de dam kijk je uit over een mooi stuwmeer met aan het eind de gletsjer. Voor de gletsjer liggen brokstukken ijs in het water. Hoewel er geen wandelroute is langs het meer, klauteren we over de rotsblokken langs het stuwmeer richting de gletsjer. We hebben prachtig weer en genieten van het ruige landschap. Bij terugkomst besluiten we de tent maar weer op dezelfde plek neer te zetten als waar we de afgelopen nacht hebben gekampeerd.

We gaan maandag naar de "touristische" Nigardsbreen. Vanaf de parkeerplaats kun je een stuk afsnijden door een bootje te nemen, maar wij kiezen ervoor om te lopen. De gletsjer is indrukwekkend en je ziet continue stukken instorten. In de volle zon geeft de blauwe gloed door het ijs prachtige effecten.

's Middags rijden we naar een bergmeertje waar je een prachtig uitzicht hebt op de Jostedalsbreen. Het is een hele mooie locatie; we genieten van de rust en zwemmen in het heldere meer. We besluiten hier te blijven en zetten de tent op.

We verlaten de Jostedal en rijden via Skei en Nordfjordied richting Volda. Het is een mooie route door binnenlanden en langs fjorden. We rijden naar Viddal, waar je een prachtig uitzicht hebt op de steile en hoge Storfjorden. We zetten de tent op naast een wild riviertje. 's Avonds krijgen we bezoek van vele vissers, die hier de hele nacht door vissen.

Woensdag rijden we de 655 door het prachtige gebied van Sunnmore. Met het pontje varen we naar Leknes over de Hjörungsfjorden en Nordingsfjorden, waarna we door de mooie Norangsdalen en Nibbedalen rijden. Via weg 60 gaan we langs het Horningdalsvatn (Europa's diepste binnenmeer; 514 m) en boven de Jostedalsbreen langs. In dit gebied zijn we in 1998 al eerder geweest.

We rijden door over Videdalen, de oude landelijke route naar Grotli. Deze spectaculaire weg is een leuk alternatief voor de grote weg door de tunnels. Bij het wintersportgebied Videseter heb je een geweldig uitzicht over de uitgestrekte sneeuwvelden (met skiliften). Een eindje verder vinden we een prachtige kampeerplek.

De volgende dag rijden we naar Geiranger en we aanschouwen net als in 1998 het schitterende uitzicht vanaf Dalsnibba (1476 meter). Het smalle Geirangerfjord ligt ingeklemd tussen zeer hoge rotswanden en het plaatsje Geiranger is een aardig toeristenstadje. Ook nu liggen er weer enkele grote cruiseschepen aangemeerd.

Deze keer nemen we in Geiranger het pontje door het indrukwekkende fjord. We varen langs de sluiervormige Syv Sostra (zeven zusters) waterval naar Hellesylt. Het weer is net als de afgelopen dagen perfect.

We rijden door naar Stranda, waar we weer een pontje nemen over het Sunnylsfjord. Aan het eind van het Tafjord vinden we een mooie kampeerplek, direct aan het fjord.

We rijden de "gouden route" verder over de mooie trollstig veien. In 1998 kwam de regen hier met bakken uit de lucht, maar nu hebben we prachtig weer. Bij het uitzichtspunt zie je de weg met haar vele haarspeldbochten langs de Stigfoss waterval (180 meter).

We rijden verder tussen de stijle bergwanden van Romsdalen door richting het nationaalpark Dovrefjell. Door het dal stroomt het soms wilde riviertje de Rauma. Het laatste deel van deze weg naar Dombas is wat minder indrukwekkend.

Bij Dovrefjell rijden we door het dal van de Driva en volgen daarna de weg door Vinstradalen en een bijzonder kaal gebied; de Ryphuskollen. We vinden een kampeerplek op een grasveld.

's Morgens vroeg staan er alweer schapen en koeien rondom de tent. Het was een koude nacht. We rijden langs / door het millitaire gebied van Skytefelt en vanaf Snöheim maken we een mooie wandeltocht naar Snöhetta. We verlaten Dovrefjell en gaan richting Rondane. Via Folldal en Holen rijden de "touristische" route door Grimsdalen. We vinden een prachtige kampeerplek pal aan een riviertje.

Het is opnieuw een aardig koude nacht hier in de binnenlanden van Noorwegen. We rijden naar Otta en via Myuseter richting Rondvassbu. Het laatste stuk wandelen we door het nationaalpark Rondane. Het is een totaal ander gebied als Dovrefjell; veel glooiender en lievelijker. Lage struiken en mos bedekken her en der de grond. We rijden richting Jotunheimen en in Leirdalen vinden we een bekende (1998) kampeerplek.

's Nachts is het begonnen te regenen en vandaag is het bewolkt. We gaan naar Jotunheimen; het huis der reuzen. In dit gebied liggen de hoogste bergen van Noorwegen; de Galdhopiggen en Glittertind zijn beide bijna 2500 meter hoog. We rijden de wegen in bij Visdalen en Galdhopiggen. Hier komen we bij een zomerskigebied en een groep kinderen komt net van de gletsjer af.

Boven aan het Tesse meer vinden we een kampeerplek. We hebben de tent net staan voor het begint te regenen en 's avonds laat staan we in de mist. Dinsdag 17 augustus rijden we nog even door naar Glitterheim. Het laatste stuk wandelen we. Het is een mooi gebied en er zijn hier veel rendieren.

We rijden verder naar het zuiden over de 51 en vervolgens de Slettefjell, waar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving. Helaas wordt dit gebied erg aangetast door het toerisme. Nabij de E16 vinden we een kampeerplek bij een meertje. Woensdag rijden we verder via Gol naar de Hardanger vidda. Dit nationaalpark is het grootste en de meest woeste hoogvlakte van Europa. In de eindeloze uitgestrektheid groeien alleen wat struiken, heide en rendiermos en hooguit een paar dwergberken.

We rijden het weggetje in bij Tuvaseter en zien het kale uitgestrekte landschap met enkele meertjes. We rijden vervolgens via de 40 verder en zien dat een groot deel van dit gebied is aangetast voor de wintersport. We nemen nog even een binnenweg langs het Sonstvatn en de Tessungsdalen. We vinden weer een prachtige kampeeplek langs een kolkend riviertje.

Donderdagochtend hebben we veel regen, maar 's middags kunnen we verder rijden richting Oslo. We nemen de tunnel bij Drobak onder het Oslofjord door en gaan over de E6 naar Zweden, waar we een kampeerplek vinden voor Göteborg. Vrijdag hebben we een lange rit van ca 1300 km terug naar huis. In Zweden en Denemarken schijnt de zon nog, maar in Duitsland hebben we veel regen. Als we tegen acht uur 's avonds weer in Nederland komen is het weer droog. We hebben weer een prachtige vakantie gehad.