Eğitim sistemimiz çocukların büyüklerine kayıtsız şartsız itaat etmesi prensibine dayanmaktadır. Bu nedenle bu eğitimde genellikle çocuk dinlenmez, sürekli ikazda bulunarak uyarılır. Çocuk küçük bir hata yapsa eleştiriye maruz kalır. Olumlu davranışlarında ise onu cesaretlendirecek, ödüllendirecek sözler söylenmez. Sıkça verilen cezalar, öğütler çocukları pasifize eder, öz-güvenlerinin oluşmasını engeller. Yetişkinler gibi çocuklar da takdir edilmekten hoşlenır, mutluluk duyarlar. Yeniden “Aferin” almak için çocuk olumlu davranışını tekrarlar. Böylelikle olumlu davranış çaba harcamadan çocuk tarafından pekiştirilir.