Agnes Harberts,

Was getrouwd met Allan J. Kuieck en dochter van Hendrik Harberts en Dirkje Schuurman.
Haar ouders zijn tussen 1910 en 1920 naar Amerika verhuist. Agnes is daar geboren en heeft op latere leeftijd weer de nederlandse taal geprobeerd te leren.
Ze had een grote wens, namelijk haar nederlandse familie, die ze nooit gezien had, bezoeken.
Die wens is in mei 1976 in vervulling gegaan en ze heeft in 6 weken tijd bijna al haar verwanten in Nederland opgezocht.
In 1997 woonde Agnes in een verzorgingstehuis in Grand Rapids, ze lijdt aan de ziekte van Altzheimer. Mijn brief over de Harberts stamboom (haar grote hobby) is helaas niet meer beantwoordt, ze overleed 16 dec 2001.

Hier volgt een klein stukje uit haar dagboek van die reis, waar ze o.a. verteld over haar bezoek aan Amsterdam, het Rijksmuseum, het Van Gogh museum en haar indrukken over Nederland en haar familie.

.....

Toen Piet thuis gekomen is hebben wij eerst gegeten en dan zijn wij naar Wim en Adrie toe gegaan. Ik zal daar naar toe voor en paar dagen. Zo weer in pakken. Ik denk ik zal mijn kleeren maar in die koffers laten. Deze avond hebben wij laat op gebleven. Wij moesten met elkander en beetje meer kennis maken. Ik vind al ons familie hier heel aardig en wou dat jullie thuis hun ook kun ontmoeten. Jullie zou hun ook zo vinden.

Jessica was al in bed toen wij gekomen ben en weet niet dat ik hier ben. Het zal wel een verrassing voor haar wezen in de ochtend.

18 Mei;Ik ben vroeg wakker geworden maar alles was heel stil zo ik ben en poosje blijven liggen nog. Later was het nog heel stil, maar ik heb mijn eigen aangekleed en naar beneden toe gegaan. Ontbijt was op de tafel en Jessica was al in haar stoel aan 't wachten voor Tante !

Vandaag zal ik met Wim naar de Rijksmuseum. Die prachtige gebouw die ik al gezien heb. Onderweg naar Amsterdam heb Wim belangwekend gezichte aantonen tussen Hoofdorp en Amsterdam. In deze Museum hebben ze meestal schilderij werk. Ook wel aardewerk, kristal delft, houtwerk, veel beelden en nog veel meer. Eerst hebben wij de schilderijen gezien en Wim heeft van iedereen wat vertellen, ook van die kunstenaar die het geschildered heb. Ik denk zijn gunsteling was Rembrandt, zo wel als de meest van de mensen die daar waren. Daar waren veel meer mensen bij zijn werk. Wim is wel geleerd in kunstwerk. Hij heeft zelf wat heel mooi schildering gedaan.

Een tijd geleden heb een gekke man een van die schilderijen van Rembrandt, "De Nacht Wacht" met een mes gesneden. Het was nog onder reparatie, maar zal in een paar weken klaar wezen om weer te hangen. Ze hebben veel fotos laten zien hoe dat herstelling gedaan was. Als het klaar is zal je niet eens kunnen zien waar de snee geweest was. Dat is en heel werk geweest maar was het wel waard. Het is een echt prachtig schilderij. Deze schilderijen zijn allemaal de oorspronkelijk werk van beroemde kunstenaaren. Ze waren niet allemaal Hollands. Voor veel jaaren heb daar een schilderij in de ingang ge- hangen, van een Tante van ons Vader. Het was geschildered bij haar zoon. Zijn naam was Dooiewaard. Wij hebben die naam al eerder gehoord, van mensen die ook familie van hun waren. Natuurlijk dan ook van ons.

Hier in deze museum waren veel beelden van hout en ook por- selein, Houtsnijwerk, ivooren artikelen, delft. Duits delft, Engelandse porselein, kristaal en zo veel meer ik kan het niet allemaal schrijven. Het is de moeite wel waard om deze museum te zien. Het is heel prachtig van buiten zo wel als binnen.

Onderweg naar huis toe waren daar heele lange rijen autos aan de groote weg. en die vooruit gaan was zo langzaam het zou wel uuren nemen om naar huis te komen. Wim heb een andere weg genomen en wij waren een beetje laat thuis gekomen, maar het kun veel later geweest hebben als wij op die groote weg waren gebleven. Na het eten zijn wij alle vier, naar een ander soort museum gegaan. Deze gebouw was naast een kanaal. Een van de veel in Nederland. Hier was een heele uitlegging van land drooglegging. Op een groote tafel was een voorbeeld met kleine molens en een pomp. Je kun precies zien hoe de water van de land gedroogd is. Die oorspronkelijk pomp en molens die gebruikt waren, zijn, daar nog, van jaaren geleden toen die land Haarlemermeer droog is gelegen. Die pomp is niet meer gebruikt maar nog heel goed onderhouden. Ze hebben ook fotos en film waar uitleggen is van de tijd dat die werk gedaan was. Hier kan je land droogleggen wel beter verstaan. Naast deze gebouw, tussen veel bomen met een mooi tuin was een cafe, met tafels buiten op een veranda. Hier hebben wij een ijs gehad. Het was leker en ook gezellig. Ik had Grand Rapids aan mij gedachten. Toen ik weg gegaan ben was daar sneeuw. Hier was het warm genoeg om buiten te zitten. Wij zijn nog een beetje gereden door de land van Haarlemermeer. En dan naar huis toe, waar wij een smakkelijk dinner hebben gegeten.

19 Mei;.Vandag na ontbijt zijn wij met ons allen weer met de auto naar Amsterdam gegaan. Daar hebben wij een toer op de kanaals gemaakt in een toerboot. Daar was een lieden om ons te vertellen van die interessant plaatsen langst de weg. Deze kanaals zijn tussen Grachten met lange rijen huisen aan eider kant. Die Heeren Gracht waar ons Moeder eerder gewoondt heb was een die wij op geweest zijn.

In de begin van die toer hebben wij veel huisbooten gezien, die nou woning plaatsen zijn. Een boot was de beroemde Poezeboot waar al de afdwalen katten in Amsterdam zijn verhuizen. Als ik goed zich herinneren, daar zijn een honderd kanaals en een duizend bruggen. Ik weet niet als dat alleen in Amsterdam of als het die heele Nederland bedoelde. Zommige huisen langst de kanaal waren zo stiel. Als hun meubels daar in of uit moet nemen, gebruiken ze een oplichte of misschien een kraan, om het door de raam te doen.

De kleinste huis in Amsterdam is een meter breed. Ik denk het is op minste drie verdieping hoog. Toen die man zij, een meter moest ik weer kijken om te zien hoe breed een meter was en dan heb ik niet gezien als het meer als drie hoog was. De deuren in de warenhuisen zijn ook aan die kant van de water zo de vracht daar makkelijk afgenomen kan worden. Daar was een brug met een gevangenis. die in de vijftiende eeuw gebouwd was. Daar zou ik niet graag in de winter willen wezen. Eigenlijk heele maal niet.

De Westertoren is de hoogste in Amsterdam. Die boven helft is van hout gemaakt en aan die vier kanten is een klok, met een verschillend tijd aan eider een. Die hout zakt een beetje, en daarom is de verschil. Je mag je keur hebben welk tijd je het liefste hebben wil. Daar was ook de Munt Toren waar de geld gemunt was. Ik weet niet als het nog gebruikt is of als dat waar die geld is voorraad.

De puntgevelen boven die huisen zijn allemaal van een andere tekening. Daar was een Itaalisch en een Belgisch en een spuit. Nog meer maar ik heb ze vergeten. Ik kun niet schrijven meer want Jessica kwam op mijn schoot zitten. Zommige huisen waren genoemd Moses huisen. Daar zijn twee huisen die in die,seventig eeuw gebouwd waren, van hout. Hout is hier heel duur want het moet van de buiten landen ingebracht worden. Daarom zijn de huisen allemaal van steen gemaakt. De Heeren Gracht was eerder de woonplaats voor kassieren. Ze hebben daar maar voor drie of vier,maanden in het jaar gewoondt.

Deze kanaal stroomd in het Ijsselmeer waar Amsterdam Haven legd met heel veel groote schepen van veel buiten landen. Daar was ook een groote toestel die de groote schepen in de hoogte vast kun houden voor herstellen of verven of wat ook nodig was.

Oom Aart en Piet's broer Ben hebben allebeide gewerkt als scheepstimmeren. Ben is van een hooge schavot gevallen en was meteen dood. Van de zee hebben wij verschillende gebouwen gezien. Kerken. de Shell gebouw en een groot Spaarbank zo als wij in Grand Hapids ook hebben met een groote restaurant aan die boven verdieping. Nog veel andere en ook die overzetboot (daar is en andere naam voor) die mensen over de zee brengen vrij. In deze leeftijd is het wel een wonder dat daar nog wat vrij is.

Na het boot reis hebben wij een lopende toer door die centrum gehadden, waar wij die zelfde gebouwen een beetje, dichter bij gezien hebben. Dam, Square. mijn dokter heb gezegd ik moet het zien. Ik heb het nou drie keer gezien, denk ik. En die paleis ook. ! Natuurlijk het is daar vlak bij. Als ik hier nog een keer kom zal ik zeker daar in gaan. Als die kongingin daar is of niet. En nou die heele eind weer terug naar die auto. Wij hebben een andere straat genomen en hebben veel winkels gezien. Zommige nog grooter.

In die kanaal hebben wij die groote, nieuw gebouwd zeilsscheep gezien, die naar Amerika toe zal komen van Nederland, voor ons twee honderd jaarig vieren, In Juli. Het was van een model van een Ruslands scheep, ik denk Wim heb gezegd het was van een in die vierteende eeuw. Het was een heel prachtig boot. Dat moet ik zien. wanneer het komt.

Wij zijn naar huis to gegaan waar wij zoute haaring hebben gegeten. Dat was weer wat nieuwe voor mij, maar als ik terug denk weet ik nog dat mijn moeder die ook zo graag leek. Het was heel leker.

S'avonds heb mijn man weer gebeld. Hij wou en poosje praten want hij was eenzaam. Ik wist wel dat het zou gebeuren maar hij geloofden het niet. Ik wou graag dat hij mee gekomen was.

20 Mei;Wim heeft mij naar die Van Gogh museum genomen, waar die meeste van die schilderijen van Van Gogh waren. Daar waren ook zom van andere kunstenaaren, zo als Gaugin, Bernard en Lautrec. Wat een verschil tussen deze van Van Gogh en die ik erder heb gezien van Rembrandt. Deze schilderijen waren somber en donker. Je kun wel zien door die werk van Rembrandt dat hij een vrolijk man was. Zijn werk schilderen geluk en blijdschap. Die van Van Gogh schilderen ongeluk en droefenis. Hij was wel een treurig man en ik denk heb wel in zijn leven ellende mee gemaakt.

Heel veel van zijn shilderijen waren aardappelen. Een schepel aardappelen of een pan met een paar geschild, met die mes daar bij. Wat aardappelen in een zak. Aardappelen op die vloer en veel-meer. Daar was ook een met een paar heel oud schoenen. Een met pantoffels en ook wat portretten. Hij heb een van die Bijbel van zijn vader geschildered. Hij was een predikant.

Voor een tijd in zijn leven heeft hij een beetje meer kleurig schilderijen gemaakt. Maar die waren niet mooier, net maar meer levendig. Zoms waren daar een paar tussen die leek als hij niet te veel zin had, maar heb het tog gedaan om wat te hebben te doen. Net als en kind die het moet doen maar wil eigenlijk niet.

Hij heb zelfs wel mooite gezien in die aardappelen en oude schoenen en alles, maar een klaant misschien niet. Hij heb geen een van die schilderijen verkocht. Ik ben een beetje neerslachtig geworden hier,en ik dacht niet dat kunstwerk je gevoel kun treffen zo als deze.

Hier vandan hebben wij een beetje door Amsterdam gereden en zijn over die Ijsselmeer niet de vier of overzetten boot gegaan. Dan langzaam rond om naar Tante Sietje, waar ik zou gaan voor die middag.

.....

Terug naar vorige pagina
Bert's homepage
Willem's homepage
The Harberts Family pages

WFH, 22 januari 2002