DAGBOEK VAN JAN C. BOEKEMA
9 Juni - 21 Juni 1954
"Toen wij uit Rotterdam vertrokken ... en in Halifax belandden"
DIT IS HET VERVOLG VAN HET VERHAAL VAN ONZE EMIGRATIE REIS.
De lucht is donker en het regent hier wat, stil weer en niets koud. De Natuur is hier beter dan in Holland, iets warmer en standvastiger klimaat. Ze hebben hier de aardappels nog maar net in de grond, en dan met 2 maanden kun je ze er weer uithalen, zeggen ze, en zijn ze rijp en dikke knollen er aan. Zoo hard groeit het hier omdat het klimaat altijd gelijk is. Hier is nog een Brabander bij ons, nog jonge menschen, met twee kleine kinderen, die wachten hier ook met ons op een boer. Dat wachten dat verveelt gauw, tenminste de jongens, ja wij ook wel, maar ja dat zijn eenmaal van die kleinigheden in je leven die je geduldig moet dragen, en daar wordt men pas sterk van, want tegenslagen heeft men overal, en vooral het eerste jaar is hier ook, moeilijk, alleen de taal al, men kan de menschen niet, en men heeft niets, moeten eerst weer van voren af beginnen. Nu wij hebben onze Cor weer weg gebracht naar het studiehuis, samen in de kapel rozenhoedje gebeden. Want door je bidden krijg je kracht naar kruis, en voel je je weer sterk. Want de laatste keer dat we afscheid namen van onze Pastooor, zei Pastoor denk hierom, onze God is daar dezelfde als in Nederland, alleen de menschen kunnen anders zijn. Maar ja God is overal gelijk, dat als je hier te Communie gaat voel je net zoo gelukkig als in Holland, en ben je in gedachten overal weer bij elkaar. En God beproefd geen mensch boven zijn krachten, dat wij blijven vol vertrouwen op God, en dan zullen we ook spoedig wel werk vinden. Al hoewel hier al Engelsen zijn die al 4 weken hier zijn en nog geen werk hebben. Maar ze zeggen, hier overal dat ze de Hollanders het liefst in het werk hebben. Tenminste onze Cor zegt dat daar in het missiehuis zeggen ze dat ze gek zijn om hollandsche boerenarbeiders nu we zullen eens zien hoe het komt. Nu ik en Jantje waren net thuis, en heel moe van het lopen, we hadden vast wel 20 KM. gelopen vandaag. En lagen net even te rusten op onze kamer, of daar werd op zijn Engels geroepen Boekema hier ook het was al 9 uur. Nu ja we moesten samen maar gauw even mee komen. Nu wij op het kantoor en daar werd ons gezegd, dat ze hadden een boer voor ons in Stephen in New-Bruswijk vlak tegen de Amerikaanse grens zoon 700 K.M. hier vandaan. Als we dat goed vonden. Onze Johan die moest dan bij een andere boer 20 K.M. van ons vandaan, als dat geen bezwaar was. Nu wij zeiden dat hindert niet die redt hem wel, hij heeft daar kost en inwoning, zeiden ze, en kon dan eerst f 50 (dollars?)in de week verdienen. Ik en Tonnie komen dan samen bij een boer, en hebben daar een huis, hoe het daar is en hoeveel of we verdienen weten wij nog niet, maar het voornaamste is dat we een huis hebben en werk, wij vertrekken Maandag morgen 9.15 hier vandaan. Nu de jongens waren allen zeer blij toen wij het hun vertelden en we gaan nu gauw slapen het is al elf uur aan onzen tijd, aan Nederlansche tijd alweer 5 uur in de morgen. Nu allen welterusten
Zaterdag 19 JuniVannacht erg geregend, van morgen eerst mist, nu weer prachtig weer Vanmiddag samen bij Cor aan voetballen geweest, ik en Jantje stijf van hard lopen, heuvel op en heuvel neer in prachtige bosschen geweest zoo zie je in Holland, allemaal prachtvogels. Overal bosbessen, wilde frambozen, aardbeien, maar bloeien pas. Nu gaan weer op bed 10 uur geweest welterusten tot morgen
Zondag 20 JuniVanmorgen wart over Vijf opgestaan 6 uur naar de kerk geweest want we eten 7.30. Dat dan konden we voor die tijd samen mooi allen te Communie. Het weer is weer mooi niet veel wind, en zon lekker warm. Vanmiddag naar Park geweest van Halifax, heel groot park allemaal bloemen, duizenden goudvissen, en verschillende soorten vogels. Veel menschen in park te wandelen of zitten op banken nu het is onze laatste avond hier en pakken onze spullen weer in voor morgen vroeg met de trein, wij zitten vlak bij de trein 5 minuten lopen. En zullen eens zien hoever en waar we komen in de wildernis Nu allen welterusten Tot morgen.
Maandag 21 Juni
Hier eindigt Heit zijn dagboek. We kwamen 's avonds om vijf uur aan in Saint-John via Moncton.
Mem Frans Cor
Kunnen we de weg vinden?Niemand had ons verteld dat de trein niet verder ging en dat we die dag nog niet in St-Stephen zouden aankomen. In het station hielpen vrijwilligers van Travelers Aid ons echter om 'n goedkoop hotel te vinden waar we de nacht doorbrachten. De volgende dag kwamen we rond het middaguur aan in St-Stephen waar de boer Moffatt ons van de trein haalde. Het zou te lang zijn om de rest van onze avonturen hier te beschrijven.
This page hosted by
Get your own Free Home Page
Return to Jan C. Boekema