Three Kingdoms page 019

55. เล่าปี่ กวนอู เตียวหุยก็ลา รีบยกทหารกลับไป ถึงกลางทางได้พบ ข้าหลวงคุมคนโทษขังกรงใส่เกวียนมา

31. When the two armies had been drawn up opposite each other, Liu Bei rode to the front, Guan Yu to his left, Zhang Fei to his right. Flourishing his whip, Liu Bei began to hurl reproaches at the rebels, crying, "O malcontents! Why not dismount and be bound?"

Their leader Cheng Yuanzhi, full of rage, sent out one general, Deng Mao, to begin the battle. At once rode forward Zhang Fei, his octane-serpent halberd poised to strike.

56. เล่าปี่แลไปเห็นโลติดจำขังอยู่ในกรง ตกใจโจนลงจากหลังม้า เข้าไปถามโลติดว่า เหตุใดจึงเป็นโทษฉะนี้

32. One thrust and Deng Mao rolled off his horse, pierced through the heart.

57. โลติดบอกว่า เราล้อมเตียวก๊กไว้ใกล้จะแตกอยู่แล้ว เตียวก๊กมีความรู้ เป็นอันมาก จะเอาโดยเร็วยังมิได้ พระเจ้าเลนเต้จึงใช้จูฮงชาววัง มาสืบข่าวราชการ จูฮงจะเอาของกำนัล สินบนกับเรา เราจึงว่า ในกองทัพนี้ ก็ขาดเสบียงอยู่ จะมีสิ่งอันใดให้สินบนเล่า จูฮงโกรธกลับไป ทูลกล่าวโทษว่าเรานี้มิได้มีใจรบพุ่ง ราชการจึงเนิ่นช้าอยู่ พระเจ้าเลนเต้จึง ให้ตั๋งโต๊ะมาเป็นนายทัพแทนเรา แล้วให้จำเราใส่กรงส่งไปเมืองหลวง

33. At this Cheng Yuanzhi himself whipped up his steed and rode forth with sword raised ready to slay Zhang Fei. But
Guan Yu swung up his ponderous green-dragon saber and rode at Cheng
Yuanzhi. At the sight fear seized upon Cheng Yuanzhi, and before he could
defend himself, the great saber fell, cutting him in halves.

Two heroes new to war's alarms,
Ride boldly forth to try their arms.
Their doughty deeds three kingdoms tell,
And poets sing how these befell.

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61

32	33	34	35	36	37	38	39	40	41	42	43	44	45	46
47	48	49	50	51	52	53	54	55	56	57	58	59	60	61