|
In Draadloze oogen
(1930) is op zeker moment sprake van een opvallende
radiostoring, elke avond om tien uur precies. Gedurende vijf
minuten horen de luisteraars dan een fluittoon. Na enkele
dagen/weken heeft iedereen het over de fluittoon. In een
ingezonden brief aan een krant wordt gesuggereerd dat de
fluittoon van Mars komt. Dat zorgt voor veel commotie.
Niet alleen in Amsterdam, ook in andere plaatsen wordt de
fluittoon waargenomen: Den Haag, Rotterdam, Vleuten,
Utrecht, Broek op Langendijk en Rijswijk (N. Br), Joure,
Sneek ... maar niet in Oss (N. Br.) (...)
Hier weeft Roggeveen een grapje in het verhaal:
blz.139:
"Volgens een bericht uit Schagen gelijkt de fluittoon op
(wij citeeren onzen correspondent aldaar) 'het geluid, dat
een kat maakt, als men haar bij ongeluk op den staart
trapt.'"
Dat levert weer andere
reacties op:
blz. 170: "Een
drietal van onze lezeressen, douairière v. L. t.
Soelen, mevrouw Johanna C. van Maerle- Sandberg en mej. H.
Cals, voorzitster, secretaresse en penningmeesteresse van de
"Nederlandse Vereeniging tot Veredeling van het Kattenras"
hebben zich, blijkens een ingezonden schrijven, gestooten
aan de wijze, waarop onze correspondent te Schagen zich over
den fluittoon heeft uitgelaten. Zij meenen, dat een
dergelijke plat-humoristische opvatting van de kwestie:
a. de zaak van Mars niet anders dan schaden kan;
b. een kaakslag is in 't aangezicht der sympathieke
Nederlandsche Kattenbeweging.
Wij bieden onze geachte lezeressen gaarne onze welgemeende
excuses aan, en deelen verder mede, dat onze correspondent
te Schagen ingaande heden niet meer voor ons blad werkzaam
is."
En tenslotte op bladzijde
178: (Op school) "Een
jongen zei: "Onze kat genereert óók, als je 'r
bij ongeluk op den staart trapt."
"Pas op," zei een ander, "anders krijg je ook ontslag, net
als die man in Schagen."
Weer een ander vroeg: "Waar ligt Schagen?"
Zo relativeert Roggeveen
zijn geboorteplaats.
|