Hoofdstuk 13. Over ons reisje (De meester neemt het programma voor het schoolreisje naar Amsterdam met de kinderen door. En het menu voor het diner in het restaurant moet worden vastgesteld.) (...) Dan gaan we over tot 't vlees. Er is keuze tussen gehakt en ...." "Nee, meester!" riepen opeens alle meisjes tegelijk. "Geen gehakt! Geen gehakt!" "Net zo eng," zei Lena. "'t Kleeft zo!", riep Martha. "En ze stoppen er van alles in!" zei Marie. "Allemaal vieze vellen!" riep Bep. "Ik schrik," zei de meester. En hij keek net of hij werkelijk schrok. "Ik schrik hevig! En ik heb gehakt altijd nog wel zo lekker gevonden. Als ik vroeger geweten had, wat ik nu weet, dan geloof ik, dat ik nooit gehakt gelust zou hebben. Meisjes, ik dank jullie wel voor de mededeling, hoor! Ik zal tegen mijn vrouw zeggen, dat ik mijn verdere leven geen gehakt meer op tafel wil zien. Omdat ze er vette vellen en meer van dat spul instoppen. En wij nemen in ons Restaurant óók geen gehakt!" En Leonard Roggeveen kon het weten, want zijn vader was slager ...