[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Algemeen   

Algemeen

Een come-back op grote hoogte

Met zijn nieuwste prent Cliffhanger, keert Sylvester Stallone tot opluchting van wellicht vele filmfans terug naar de bron: de keiharde en ultra-spannende aktiefilm. Niet zonder succes.

Want eerlijk is eerlijk: het is niet omdat Sylvester Stallone geen twee woorden na elkaar behoorlijk kan uitspreken, dat je zijn prestaties als akteur onmiddellijk de grond in moet boren. Dat hij niet de komische en lollige moet uithangen, zal hij inmiddels al wel begrepen hebben na compleet mislukte vehikels als Oscar. Maar zijn spierbundels zijn nog steeds goed voor twee uur aktie en spektakel.

Met een geleerd woord noemen ze het 'acrofobie', maar stervelingen nemen gewoonlijk het woord 'hoogtevrees' in de mond. Er zijn mensen die al onwel worden als ze op hoge hakken lopen, en zij worden dan ook dringend verzocht niet de stoere uit te hangen en toch naar Cliffhanger te gaan kijken: niet doen, want u vomeert zo de hele zaal vol, en dat opkuisen is een alles behalve leuke opdracht.

Cliffhanger speelt zich zoals de titel al laat vermoeden af op grote hoogte (zo'n 2000m boven de zeespiegel), te midden van een schilderachtig dekor. Het verhaal speelt zich af tussen de pieken van de Rocky (!) Mountains, maar er werd gefilmd in de Italiaanse Dolomieten.

Sylvester Stallone kruipt in de huid van Gabe Walker, een berggeit die aan de flanken van hemelhoge bergen bengelt en verdwaalde of gekwetste toeristen weer veilig naar beneden helpt. Wie denkt dat deze opdracht altijd van een leien dakje loopt, heeft het goed mis.

Zo geraakt Gabes beste vriend Hall, samen met zijn liefje Sarah, goed in de problemen als ze de 'Tower' aan het beklimmen zijn. Hall beweert dat de 'Tower' bedwingen beter is dan seks, maar daar hebben zelfs wij onze bedenkingen bij.

Walker moet met de hulp van een helicopter en een (wankele) kabel zijn vrienden redden en dat zorgt wellicht voor het spannendste stukje film dat ooit in een filmzaal werd vertoond.

Regisseur Renny Harlin, die onder meer een absolute kaskraker scoorde met Die Hard II, brengt de ultra-spannende onderneming met zoveel talent in beeld, dat de zaal geurde naar de klamme handen. Harlin propt in die ene scene dan ook meer emotie en tragedie, dan in de rest van de film samen, en de uitkomst van de redding blijft ongewis tot de allerlaatste seconde: kan Gabe de vriendin van zijn beste vriend redden of stort zij met een langgerekte kreet te pletter in de bergravijn? Alles hangt letterlijk en figuurlijk aan een dun draadje.

Na de ultieme openingsscene, wordt er nauwelijks tijd gelaten om naar adem te happen, de klamme handen droog te wrijven en doorweekte truien uit te trekken. Na een zwak psyschologisch intermezzo volgt de ene actie-scene na de andere, waarbij gruwlijk geweld in de traditie van Die Hard, niet wordt geschuwd: de kogels fluiten over het grote scherm, er vallen bijzonder rake klappen en Gabe weet op dikwijls inventieve (maar gruwelijke) manieren, zijn tegenstander onschadelijk te maken.

Behoorlijke dialogen kun je op een hand tellen, het verhaal is ongeloofwaardig, maar Cliffhanger zorgt er wel voor dat het twee uur lang muisstil is in het filmdonker. Slechts een collectieve angstkreet echode doorheen de zaal, wanneer Gabe en zijn compaan Jessie oog in oog kwamen te staan met vleermuizen.

Sylvester Stallone kan zich op een nooit vertoonde manier uitleven als spierbundel Gabe Walker, die door enkele gangsters (op zoek naar drie koffers met geld) tot het uiterste wordt gedreven. De rol van zijn geliefde Jessie wordt vertolkt door een sobere, maar stijlvolle Janine Turner. John Lithgow geeft op een heerlijke manier gestalte aan 'bad guy' Eric Qualen, met zijn demonische lach, kale knikker en morbide humor.

De tegenstelling tussen goed en kwaad, is overigens zo duidelijk als het verschil tussen wit en zwart, en daarmee heeft u al meteen begrepen wie de slag van de bergen zal winnen.

Cliffhanger: spanning om de nagels bij af te bijten, aktie om een hartaanval van te krijgen en gruwel om onder je stoeltje van te kruipen. Een thriller pur sang, verpakt in een mager verhaal waar de geur van klamme handen en okselzweet overheerst.