[ A ] [ B ] [ C ] [ D ] [ E ] [ F ] [ G ] [ H ] [ I ] [ J ] [ K ] [ L ] [ M ] [ N ] [ O ] [ P ] [ Q ] [ R ] [ S ] [ T ] [ U ] [ V ] [ W ] [ X ] [ Y ] [ Z ]

Algemeen    Speciale effecten

Algemeen

Splatter fiction

Grof, ruw, laag en vunzig. Betere trefwoorden kan men voor Rodriguez' laatste film nauwelijks vinden. Maar wie kan het schelen? Dit is ongetwijfeld één van de meest opwindende films van het jaar: kicks non-stop, adrenaline puur, hilarische gags en altijd balancerend op het randje van goede/slechte smaak.

Wonderjongens Rodriguez en Tarantino, volgens sommigen de incarnatie van de duivel, steken de koppen na miskleun Four Rooms terug bij elkaar en komen voor de proppen met een helse film: duivels spitsvondige conversaties en bloedbad non-stop. Het is allemaal gebaseerd op een script dat Tarantino zes jaar geleden schreef, maar dat toen niet waardig geacht werd voor verfilming. Maar nu heeft de auteur sterstatus verworven en kreeg ook de verfilming zijn fiat.

Het eerste uur van de film ademt sterk de Pulp Fiction-sfeer uit. We volgen het bloedbesmeurde pad van Seth Gekho (George Clooney) en zijn gevaarlijk gestoorde broer Richie (Tarantino), twee bankrovers op de vlucht naar Mexico. Onderweg gijzelen ze een priester in geloofscrisis (Harvey Keitel) en diens kinderen (Juliette Lewis en Ernest Lieu). Alles is gespekt met pittig absurde conversaties, Tarantino ten voete uit....subliem!

Nadat ze zich de Mexicaanse grens overgesmokkeld hebben, nestelen de Gekho's en hun onvrijwillige reismaten zich knusjes in The Titty Twister, een gore stripbar ergens in het midden van het nergens. Maar als de sexy danseressen de hullen laten vallen blijven over... minder aantrekkelijke, vampierachtige gedrochten, die bovendien vrij bloeddorstig zijn en weinig romantisch aangelegd.

De nacht in de Titty Twister wordt dan ook een hele lange nacht waarbij de ledematen letterlijk en figuurlijk in het rond slingeren en er niet echt gekeken wordt op een paar dozijn lijken meer of minder. Na deze vreemde wending van de film is Rodriguez' ultra-hete adem sterk speurbaar: actie, geweld, bloed, hopen effecten en superhoog tempo.

Ondanks het grove geweld is From Dusk Till Dawn zeer onderhoudend. Waarschijnlijk omdat de film zichzelf niet serieus poogt te nemen en eigenlijk een soort 'hak ze in de pan' cartoon is met uitsluitend karikaturen in de hoofdrol. Karikaturen die overigens excellent vertolkt worden. Vooral shooting star Clooney en een onverwoestbare Keitel verdienen veel krediet voor de hoge genietbaarheidsfactor van de film

Voor geestesverruimende inzichten hoef je de film niet te zien. Daar tegenover staat dat de LOL (laughing out loudly) coëfficiënt extreem hoog ligt. Dit is parodie in zijn puurste vorm, humor die vaak aan het geniale grenst. Tenminste als je van dit soort humor houdt. Het zal niet verbazen als deze film veel kritiek zal oogsten omwille van zijn verderfelijke, gewelddadige karakter. Maar hoe dan ook: het is een film die de liefhebbers van het genre zonder twijfel aan de stoel zal kluisteren en de moraalridders tenminste weer wat materie geeft om hun tanden in te zetten.

Speciale effecten

Een vleesgevecht

De legendarische verhalen die Quentin Tarantino tot cultfiguur katapulteerden zijn voor filmmakers evangelie. De effecten uit From Dusk Till Dawn zullen hier nog een hoofdstuk aan toevoegen, want onrechtstreeks staan ze aan de wieg van het Q.T.-fenomeen.

We schrijven het jaar 1991. Tarantino, een would-be filmmaker, werkt overdag in een videowinkel terwijl hij 's avonds scenario's bijwerkt. En op een dag krijgt hij Robert Kurtzman over de vloer, één van de oprichters van KNB EFX Group (hij is de K), een speciale effecten bedrijf dat gespecialiseerd is in make-up en mechanische poppen (de krokodillen uit Eraser zijn ook van hun hand). Tarantino krijgt 1500 dollar om een door Kurtzman geschreven verhaal uit te werken, en de belofte dat KNB EFX de effecten van zijn eerste film gratis zal verwezenlijken.

Het script dat het daglicht zou zien (en later vijf jaar in de kast zou blijven liggen) kennen we nu als From Dusk Till Dawn. Q.T. kreeg zijn 1500 dollar, en besloot zijn baan op te geven om zijn droom in filmland waar te maken. En Kurtzman hield zijn woord. De effecten van Tarantino's eerste film werden gratis gemaakt en behoren tot de meest aangrijpende die we ooit mochten aanschouwen. De film: Reservoir Dogs.

De scène: het oortje snijden. Het spreekt voor zich dat de make-up-effecten uit From Dusk, ook gekend als Titty Twister, dan ook verzorgd werden door KNB EFX Group. Regisseur Robert Rodriguez legde samen met hen de design vast van de vele vampieren. De transformatie van deze bloedzuigers kan opgesplitst worden in meerdere stadia: van (geschilderde) aders en valse tanden tot meervoudige protheses over het gehele lichaam. En als laatste stadium werd vaak een volledige pop gebruikt. Ook handig als je van uiteenspattende vampierenlichamen houdt...

In het leukste, en tevens ook meest absurde effect zien we zelfs een vampier-rat. Deze pop werd van onderuit geanimeerd, terwijl het hoofd door middel van radiobestuurde motoren werd bewogen.

Maar zoals het in deze tijden past kwamen er ook digitale (computer) technieken aan te pas, en meerbepaald in de transformatiescènes. Hiervoor gebruikte The Post Group de wel alombekende morph-techniek, waarbij men de overgang tussen twee beelden (en hier dus twee maquillagestadia) door de computer laat uitrekenen. De bevallige Salma Hayek is het eerste slachtoffer van deze techniek, en het is duidelijk dat men met deze sequentie het publiek wilde overrompelen vermits de rest van de morph-scènes eerder matig zijn.

Voor KNB EFX, en vooral Robert Kurtzman die ook als producent optrad, was het een droom die uitkwam. Maar daar hebben ze ook hard voor moeten knokken. Om dagelijks de tientallen vampieren in vol ornaat te brengen begon men om 4 uur 's morgens, om pas rond middernacht huiswaarts te keren.

En wie even oplet ziet ook de make-up grootmeester Tom Savini aan het werk als acteur. Hij werd gemaquilleerd door zijn ex-leerlingen. Zijn filmnaam: Sex Machine.