|
Icoon of acteur?William Bradley Pitt werd geboren op 18 december 1963 in Shawnee (Oklahoma). Het grootste deel van zijn jeugd bracht hij door in Springfield (Missouri) waar zijn vader werkte in een transportbedrijf. Hij is de oudste van drie kinderen: broer Doug werd geboren in 1966 en zusje Julie in 1969. Het 'doe-maar-aan'-gedrag van mister Pitt zat er blijkbaar al van jongsafaan in. Twee weken voor het behalen van zijn einddiploma van reclamegraficus zatte hij een punt achter zijn studies om zijn kans te wagen in Hollywood. Rondkomen deed hij door middel van allerlei baantjes zoals limousine-chauffeur ten behoeve stripteaseuses, sandwichman en zich verkleden als kippebil voor restaurantketens. Pas na een tijdje komt er schot in de zaak en keren zijn kansen naar aanleiding van een aantal Dallas-afleveringen waarin hij optreedt. Ook een reclamespot voor jeans brengen hem in de belangstelling. Zijn echte doorbraak komt er pas in 1991 met zijn rol in Thelma en Louise van Ridley Scott. Een jaar later neemt Robert Redford hem op sleeptouw voor diens A River Runs Trough It. Vanaf dat ogenblik gaat het kansen regenen en wordt Pitt langzaam maar zeker een icoon in Hollywood. In True Romance van Tony Scott (1993) en Kalifornia van Dominic Sena (1993) zet onze blonde publiekslieveling ware prachtprestaties neer. Een jaar later volgen de twee kaskrakers An Interview With the Vampire van Neil Jordan en Legends of the Fall van Edward Zwick. Op dat moment gaat het succes Pitt naar het hoofd stijgen. Het saturatiepunt wat betreft zijn acteerwerk is bereikt. Toch blijkt hij nog degelijk stevig uit de hoek te kunnen komen zoals in Seven van David Fincher (1995) maar meer nog in Twelve Monkeys van Terry Gilliam (eveneens 1995). Voor zijn vertolking in deze prent als mentaal gehandicapte kreeg hij ook een oscarnominatie. Zijn blauwe kijkers verborg hij toen achter bruine contactlenzen en allerlei tics vervormden toen zijn aangezicht. Maar van romantische held, over psycho- killer en dodelijke vampier naar zelfvoldane flik, stelden zijn capiciteiten als Ierse terrorist in The Devil's Own van Alan Palula, deze zomer, erg teleur. Waarom de camera in Seven Years in Tibet nu zo nodig meerdere seconden moet inzoomen op dat snoetje van dit seks-symbool in dan ook zeer de vraag. We kennen dat al. Het arrogante, eigenzinnige karakter van Oostenrijks avonturier Harrer kan hij moeiteloos brengen, maar voor de rest behandelt dit verhaal de Tibetaanse kwestie en niet de blonde lokken van onze pin-up. |
|