|
|
|
From zero to hero
Het portret van Harrison Ford maakt duidelijk dat sommige Hollywoodsterren wel een heel lange weg moeten afleggen. Eigenlijk zag het er voor Harrison zelfs uit dat hij op geen enkel vlak succes zou behalen. Hij werd op 13 juli 1942 geboren uit een Ierse vader en een Russisch-joodse moeder. Op school was hij allesbehalve een uitblinker: zijn resultaten waren maar aan de magere kant en ook als atleet liet hij geen positieve indruk na. Bovendien was hij door zijn introverte natuur het ideale mikpunt voor pesterijen. Ook op universiteit bakte hij er niet veel van. Hij begon Engels en filosofie te studeren, maar werd weggestuurd omdat hij zijn thesis niet afkreeg. Ofschoon hij weinig interesse had voor films, acteerde hij wel tijdens zijn universiteitsjaren. Nadat hij was weggestuurd, trok Ford naar Hollywood en kreeg er zowaar een contract te pakken, eerst bij Columbia, dan bij Universal. Het bracht hem echter niet veel op: hij geraakte niet verder dan bijrollen in films en televisieseries. Ford was ontgoocheld en liet in het begin van de jaren zeventig het acteren voor wat het was. In de plaats daarvan trok hij naar de bibliotheek, sloeg enkele boeken open en leerde zichzelf timmerman worden. In 1973 kwam er verandering in deze situatie. Hij kreeg een niet onbelangrijke rol in American Graffiti, een film die een onverwacht succes werd en Harrison's bekendheid bij het publiek vergrootte. Dit was echter maar van korte duur. Hij zou vier jaar moeten wachten vooraleer hij weer zo'n kans zou krijgen. En die kwam er in de vorm van Star Wars (ook van George Lucas), waarin hij de rol van Han Solo speelde. Maar net zoals voor de rest van de cast betekende deze blockbuster geen garantie voor succes. Weer kwamen er enkele jaren van bijrollen zoals in Force 10 From Navarone (1978) en Apocalypse Now (1979). Harrisons carriere leek maar niet van de grond te willen komen. De jaren tachtig zouden voor eens en voor altijd verandering brengen. Harrison's succes kwam er door sequels. In 1980 vertolkte hij weer eens de rol van Han Solo in The Empire Strikes Back en een jaar later was hij voor de eerste keer te zien als Indiana Jones in Raiders of the Lost Ark van Spielberg. Hij kreeg ook de hoofdrol in Blade Runner (1982). In 1983 en 1984 ws hij respectievelijk te zien in Return of the Jedi en in Indiana Jones and the Temple of Doom. Vanaf het midden van de jaren tachtig zou Ford zich op een ander genre van films concentreren, namelijk drama. En dat zou hem geen windeieren leggen. Witness bezorgde hem nominaties voor de Golden Globe en de oscar. The Mosquito Coast (Ford's favoriete film), Frantic (1988), Presumed Innocent (1990) en Regarding Henry (1991) deden het ook allesbehalve slecht en bewezen dat Ford ook ernstiger rollen aankan. Deze reeks van drama's werd in 1989 onderbroken door Indiana Jones and the Last Crusade, de derde in zijn reeks. In 1992 zou Ford een heel belangrijk contract tekenen: voor vijftig miljoen dollar vertolkt hij in vijf films - die gebaseerd zijn op romans van Tom Clancy - de rol van CIA agent Jack Ryan. Dat betekende volop actie in Patriot Games (1992) en Clear and Present Danger (1994). Tussendoor speelde hij ook nog de hoofdrol in The Fugitive, gebaseerd op de gelijknamige televisieserie uit de jaren zestig. Dat ook Harrison Ford al eens een misstap kan doen bewees hij in 1995 met Sabrina. De film was een flop en hij voelde zich blijkbaar niet op zijn gemak in zijn rol. Ofschoon Ford er niet jonger op wordt, blijft hij nog altijd kiezen voor actie en avontuur: The Devil's Own, Air Force One en nu ook met Six Days Seven Nights. Ford is dus nu wel degelijk een superster. Niet alleen omdat hij de luxe heeft om die rollen te kiezen die hem interesseren, maar ook omdat hij in elk contract dat hij tekent een clausule laat opnemen waardoor zijn familie op de set aanwezig is. Harrison Ford is in het dagdagelijkse leven een familieman, die zich graag terugtrekt op zijn ranch.
|
|
