De vrouw
waarvoor ik altijd al héél
veel bewondering
heb gehad.
Is één
van de beroemste vrouwen
die er
ooit geleefd hebben maar
niemand
weet er echt veel over haar leven.
Met dit
stukje wil ik er echter verandering in
brengen
en jullie Cleopatra brengen zoals
ze echt
was en altijd zal blijven zijn...
Cleopatra VII
(vermoedelijk Alexandrië
69 - aldaar 10 aug. 30 v.C.), koningin van Egypte,
uit het Huis der Ptolemaeën,
besteeg de troon in 51, samen met haar broer Ptolemaeus XIII,
maar werd in 48 door
haar regenten verdreven. Spoedig daarop, bij de komst van Caesar in Egypte,
werd zij diens minnares;
hij herstelde haar, nu samen met haar tweede broer,
Ptolemaeus XIV, op de
troon. Zij schonk Caesar een zoon, Caesarion (zomer 47), en volgde hem
naar Rome,
waar zij van 46 tot 44
verbleef. Na de moord op Caesar keerde zij naar Alexandrië terug
en vergiftigde (naar
men aannam) haar medekoning. In 41 ontmoette zij Marcus Antonius te Tarsus
en werd diens minnares;
na een tijd van verwijdering huwde hij haar in 37; zij schonk hem drie
kinderen.
Antonius huldigde haar
bovenmate en legde door rijke schenking van titels en provincies de grondslag
voor een groot oosters
rijk. Het leed geen twijfel dat het uiteindelijk doel was de heerschappij
over het gehele Romeinse
Rijk met Alexandrië als hoofdstad. Toen het in 32 tot een definitieve
breuk kwam tussen Octavianus
en Antonius, verklaarde de senaat om propagandistische redenen
(vermijding van het woord
burgeroorlog) de oorlog aan Cleopatra. In de Slag bij Actium (31) vluchtte
zij als eerste, nog vóór
het pleit beslecht was, gevolgd door Antonius. Nadat zij nog getracht
had ook Octavianus voor
zich te winnen door zich te vernederen (persoonlijke ontmoeting op 8 aug.
30)
pleegde zij zelfmoord.
Cleopatra was van zuiver
Macedonische afkomst. Van de traditionele culturele 'apartheid'
van de Ptolemaeën
week zij slechts af doordat zij behalve haar moedertaal ook het Egyptisch
(evenals vele andere
oosterse talen) sprak, en doordat zij zich als Isis,
als dochter van de zonnegod
Re (zie Ra), liet vereren (Caesarion liet zij Horus noemen).
Zij was een bijzonder
intelligente en heerszuchtige vrouw. Haar liefdesaffaires met
Romeinse voormannen dienden
uitsluitend haar politieke ambities. Van de angst,
de haat en ook de heimelijke
bewondering die haar optreden bij de Romeinen opwekte,
is Horatius (Oden I,
37) een welsprekende getuige.