DİKİZ AYNASI

İrfan KESKİN
 

HİÇ KİMSE ŞİKAYET ETMESİN, BİZ BUNA LAYIKIZ

Sevgili dostlar son günlerde televizyonlarda , gazetelerde, yolda, yolakta, hatta siyaset sahnesinde bile konuşulup, tartışılan, kamuoyunu oldukça meşgul eden ama hiçbir önlem alınmayan, hiçbir çaresi bulunmayan herkesin yine bildiğini, okuduğu bir konu var. Magandalık ve maganda terörü.

Düğünlerde, maçlarda, her türlü sevinç ve eğlencelerimizde kutlama bağlamında hemen silaha  sarılırız.   Sonuçta ya evinde oturan, ya da evinin  balkonunda oturup eğlence ve kutlamalarımızı  izleyerek bizlere ortak olmaya çalışan insanların, çocuk yaşlı fark etmez ölümüne, yaralanmasına sebep oluyoruz. Dolayısıyla   sevinç,  ve neşemiz mateme, bayram evi ve düğün evi cenaze  evine dönüşüyor.

Olayın bir başka boyutu insanlarımız en küçük kavgayı silahla noktalıyor. Ayrıca yediden yetmişe neredeyse hepimiz irili ufaklı bir mafya toplumu, ya da mafya özentisi bir toplum olduk. Birbirlerine rakip olan irili ufaklı gruplar toplumsal alanlarda bile  hiç tereddütsüz silaha sarılıyoruz.

Sonuçta da olaylarla hiç ama hiç alakası olmayan gençler, yaşlılar, kadınlar ve çocuklar tesadüfen de olsa hayatlarını kaybediyorlar. Sonra da kalkıp yok efendim maganda terörü, yok efendim maganda kurşunu vs.  şikayet edip çırpınıyoruz.

Gelin bu konuda bir özeleştiri yapalım. Bir toplumda  “silah namustur”  diye bir atasözü, bir deyim olmaz. Bunun yerine silah ölümdür, silah azraildir deyimlerini daha çocukluktan insanların beyinlerine empoze ederek atasözü ya da deyim haline getirmek lazım. Elbette ki hepimiz  çocukluk dönemlerimizi yaşadık. Hemen hemen çocukluk döneminde  hepimizin en çok kullandığı oyuncak silahlardı.

Çocukluk dönemlerimiz bitti ve bizim de çocuklarımız oldu. Şimdi çarşıda, sokakta, mahallede, ya da köylerde oynayan  çocukların en çok kullandığı oyuncaklar oyuncak silahlardır. Yani  silah tutkusunu, silah sevgisini çocuklarımızın  minicik beyinlerine daha tazeyken empoze ediyoruz.

Halbuki   bir oyuncak otomobil, oyuncak bilgisayar, oyuncak müzik  aletleri, oyuncak bebekler(kız çocukları için), oyuncak ya da canlı hayvanlar vs. çocuklarımız  için  daha  güvenli ve daha zeka geliştirici oyuncaklardır.  Ama maalesef biz  bunları reddederek  çocuklarımıza Türklük duygusuyla erkeklik duygusuyla  oyuncak tabancalar oyuncak otomatik silahlar, tanklar, oyuncak tabancalar  silah setleri  alıyoruz. Sonra da maganda veya  sokak ve okul çetesi teröründen şikayet ediyoruz.

Gelelim olayın bir başka boyutuna. Günümüzde televizyonlar ve bilgisayarlar  evlerimizin teknolojik bireyleri oldular.  Ayrıca kahvehanelerin, kütüphanelerin yerini de neredeyse internet kafeler aldı. Çok kanallı  televizyonlarda değişik türde eğitici panel, tartışma ve söyleşi programları, her türden müzik programları, her konuyu içeren dizi ve sinema filmleri yayınlanıyor.

Ama bizler  neyi tercih ediyoruz? Neleri izliyoruz? Hangi programlar, hangi  programları yayınlayan  televizyon kanalları reyting rekorları kırıyor? Tabii ki  silahın, kanın, şiddetin en çok, en yoğun olduğu mafya dizileri ve bu dizileri yayınlayan televizyon kanalları. Bunlara örnek mi?

İşte deli yürek, işte Kurtlar Vadisi, İşte Köpek vs.. hayır yetmedi. Çocuklarımızın, gençlerimizin lakap ya da isimleri mi? Polat Alemdar, Çakır, Deli Yürek, Baron vs.

Türkiye’nin dolayısıyla da Bergama da da   bir çok internet kafeler var. Gelin hepsini tek tek dolaşalım. Neredeyse hepsinin müşterisi olan gençler şiddet içerikli film  yada chatleri tercih ediyorlar. Hal böyle olunca da  hepimiz sonuçla yok efendim magandaymış, yok efendim mafyaymış vs. şikayet ediyoruz. Bizi yönetenler kanun çıkaranlar bile düğünde, maçta, seçim kazanmada silahına sarılmıyorlar mı?

Yüzyıllar önce ne güzel söylemiş Hz. Ali ; “insanlar layık oldukları şekilde yaşarlar.”

İyi günler.

 

ismetbaytak@kuzeyege.net

bergamaturkey@yahoo.com

kuzeyege@yaoo.com