MERHABA

İbrahim Baytak

PEKİ NE YAPMALI

Bütün ülkelerde sağ partiler sermaye sınıfını, işverenleri, sol partiler işçileri, emekçileri temsil eder. Sol partilerin tabanı ve gücü işçi, küçük esnaf ve sanatkarlar, küçük çiftçilerdir. Sol partilerin yönetimlerinde işçi, emekçilerin temsilcileri vardır. İster iktidarda, ister muhalefette olsun sol partiler emekçilerin haklarını ve sosyal adaleti savunurlar. Emekçilerin yerli ve yabancı sermaye tarafından sömürülmesine izin vermezler. Parti politikaları öncelikle sendikalar ve küçük esnaf ve sanatkar örgütleri, küçük toprak sahibi veya topraksız çiftçi örgütleri ile birlikte belirlenir. Ancak bunun yapılabilmesi için ülkede bütün bu kesimlerin örgütlü olması şarttır. Her zaman sermaye sınıfı ve işçi sınıfı olacaktır. Bu iki sınıf arasında anlaşmazlık (çelişki) uzlaşmazdır. Sermaye sınıfı işçilerine daha az ücret vermek, ürettiği malları pahalıya satmak, daha fazla kar etmek ister. İşçiler, emekçiler ise insanca yaşabilmek, yaşamını daha iyi yürütebilmek için daha fazla ücret almak isterler. Sermaye sınıfı üretim araçlarını elinde bulundurduğu, parasal gücü olduğu, işverenler olarak ülkede örgütlü olduğu, hatta uluslar arası sermaye ile ortaklıklar yaptığından onun desteğine sahip olduğu için güçlüdür.
İşçi ve emekçilerin ise bütün varı yoğu sadece emekleri olduğu, aldıkları ücretin dışında başka bir gelirleri olmadığı için maddi yönden güçsüzdürler. Onların gücü çok fazla ve örgütlü olmalarından gelir. Sendikaları yoksa sermaye sınıfı karşısında güçleri yoktur. Toplumun her kesimi güçlü olabilmek, hakkını savunabilmek, daha iyi şartlarda yaşayabilmek için örgütlü olmak zorundadır. Bütün sınıf ve katmanlar örgütlü olduğu taktirde kimse, kimseyi sömüremez. Yasaların adil olması sağlanır. Yolsuzluğa, haksızlığa izin verilmez. Hiç kimse temsil ettiği tabanın güvenini kazanmadan, hak etmeden hiçbir göreve gelemez. Görevinde başarılı olamayan gider. Hiçbir görevde başarılı olmadan kalınamaz. Hiç kimse ayni makam ve görevde ölünceye kadar kalamaz. Bu gün ülkemizdeki duruma baktığımızda sosyalistler parçalanmış. Sendikalarda, esnaf, çiftçi örgütlerinde saygınlıkları yok. Sermaye sınıfı ve sömürüye karşı mücadele edeceklerine birbirleri ile çekişmekte, hatta kavga etmekteler. Böyle olunca kurmuş oldukları partiler, emekçilerden ve halktan oy alamamaktadır. Sosyal demokrat CHP de, de sol ideoloji kalmadığı anlaşılmakta. Parti yönetimine seçilirken, milletvekili, belediye başkanı veya başka yerlere adaylar belirlenirken üyelerine dahi sorulmamakta hepsi lider tarafından belirlenmektedir. CHP den milletvekili, belediye başkanı veya başka bir göreve aday gösterilip seçilenlerin bazıları sol ve sosyal demokrat ideolojiye tamamen ters en sağdaki partiye dahi geçebilmektedir. Adaylar lider tarafından belirlenirken sosyal demokrat ideolojiye bağlılık, yıllarca partiye emek vermiş kişilerden çok isimleri ve konumları nedeniyle medyada meşhur olmuş, oy getirebilecek, halkın sevdiği sanatçı, bilim insanı kişiler seçilmekte. Bu kişilerden gerçekten değerli olanlar bulunmakta, lidere boyun eğmemekte, yanlışlara karşı durmaktadır. Fakat bu gibi kişilerin çoğu sırf oy için aday yapıldığından seçimden sonra lider tarafından artık ihtiyaç kalmadı düşüncesi ile olacak kolayca dışlanmakta, ya istifa etmeye zorlanmakta, istifa etmezse partiden atılmaktadır. Aslında ülkemizde hiçbir partide parti içi demokrasi yoktur. Partililer liderini seçer seçmez yetkilerinin çoğunu ona devretmektedir. Bir süre sonra lider istemediği kişileri, kendine itiraz eden ve edebilecek, sevilen, saygın, ileride kendine rakip olabilecek kişileri hiç gözünü kırpmadan harcamakta, partiden atmaktadır. Bütün yetkiler liderde olduğu için hiç kimse bir şey yapamamaktadır. Bütün bunlar çok kişi tarafından bilinmekte, bütün siyasi partiler bu yanlışları dile getirmekte fakat düzeltmek için parmağını bile oynatmamaktadır. Son yıllarda halk sözünde durmayan, yolsuzluklara bulaşmış partileri sandığa gömmüş, yeni, denenmemiş veya temiz diye bazı partileri iktidar yapmıştır ama değişen bir şey olmamaktadır.
PEKİ ÖYLEYSE NE YAPMAK GEREKİR? Sorunların çözümü isteniyor, yolsuzluk, işsizlik, adam kayırmacılık sona ersin istiyorsak, demokrasi sosyal adalet istiyorsak, Bütün bunların olabilmesi için halkın bütün kesimlerinin öncelikle İŞÇİ VE EMEKÇİLERİN ÖRGÜTLÜ OLMASI, BİRLİK OLMASI GEREKİR. İşçi sendikaları tarafından desteklenen ve emekçilerin haklarını savunan güçlü sol bir partinin var olması gerekir. Ne yazık ki ülkemizde sendikalı işçi sayısı çok az ve her geçen gün daha da azalmaktadır. Yasalara göre işçilerin sendikaya üye olması engellenemez, sendikaya üye oldu diye işçi işten atılamaz ama maalesef ülkemizde bu yapılmaktadır. Çiftçi örgütlerinin yönetimleri yerelde veya üst kademelerde genelde büyük toprak sahiplerinin elindedir. Esnaf ve sanatkar örgütleri ve meslek odalarının da yerelde değilse bile üst yönetimlerinde hep varlıklı kişiler bulunmaktadır.
Eğer toplumun bütün kesimleri olarak örgütlü olmazsak, yönetimlerine kendimizden birilerini seçmez, onları denetlemezsek, haklarımızı savunmak için her türlü demokratik hakkımızı kullanmazsak, diğer emekçi örgütlerle iş birliği yapmazsak, siyasi partilerde örgütlerimiz vasıtası ile baskı kurmazsak HİÇ KİMSE KENDİLİĞİNDEN BİZİM HAKLARIMIZI SAVUNMAZ. BİZLE BİRLİKTE YOLA ÇIKANLAR KENDİ HAKLARINI ELDE EDİNCE DAHA FAZLASINA İZİN VERMEZLER, BİZLERİ UNUTURLAR.
 

ismetbaytak@kuzeyege.net

bergamaturkey@yahoo.com

kuzeyege@yaoo.com