GÖZLEM

Ali Kaya

alikayadikili@yahoo.com.tr
 

 TÜRKÜLERİ DİNLERKEN - 2


Farkında mısınız dostlar?.. Son yıllarda türkülerimize ilgi bir hayli arttı. Bu durum gerçekten sevindirici. Özümüze mi dönmeye başladık ne.. Anadolu insanı; yeniden kimliğini ve öz benliğini bulmaya mı çalışıyor, dersiniz?..
Daha düne kadar, "Türkü" denilince "köylü müziği" olarak algılanır,aşağılanırdı..Türkü dinleyenleri de, söyleyenleri de ilkel bulurlardı. Daha da kötüsü; "En âdi meslek çalgıcılıktır.Onu da öğren fakat,yapma"gibilerden, hiç de hoş olmayan sözler bile söylenirdi çocukluğumuzda..Bu sanat kolu böylesine aşağılanırken,şimdi bu denli ilgi görmesi elbette sevindiricidir..

( O güzel dilimiz "Türkçe" mize de aynı şekilde hor bakılmaz mıydı Cumhuriyet'e kadar?..İşlenmeyen şey elbette kabadır.Bir odun yontulursa kereste; işlenirse mobilya olur değil mi?..
Bugün; o en güzel şiirlerin,öykülerin,romanların,şarkı-türkü sözlerinin yazıldığı o güzel dilimiz; işlene işlene bu hale geldi elbette.. Ona dil uzatanlar, -bugün yaşıyor olsalardı-utanıyor olmalıydılar!..)

Türkü söylemek ayıp bile sayılmaz mıydı daha düne kadar.."Kızını serbest bırakırsan; ya davulcuya varır, ya zurnacıya" sözü de bu sanat kolunu aşağılamak için söylenmemiş midir?. Ya şimdi?..Sazını kapan koşuyor türkü sesi duyduğu mekanlara. Çocuğunun elinden tutan saz kurslarında alıyor soluğu.. Son günlerde adım başı rastladığımız "TÜRKÜBAR"lara, ilginin bir hayli yoğun olması da bunun iyi bir göstergesi değil mi ki..Ne sevindirici bir olay bu!..Saz öğreten kurs yerlerinin her gün biraz daha artıyor olması,Konsevatuvarlara ilginin fazlalığı..Oralara girebilmek için harcanan çabalar boşuna değil elbette..Vardır bir nedeni…
Türk'ü anlamak için,türkü bilmek,türkü söylemek,türkü
dinlemek gerekmiyor mu zaten.. .
Bir toplumun, aynadaki yansımasıdır türküleri. Ezilmişliğini, yoksulluğunu,çaresizliğini,kimi zaman da sevincini en güzel türkülerinde buluruz yöre insanının!..Ezim ezim ezilir türkü söyleyen…Yüreğinin sesinin, dışa vurumudur ağzından dökülenler!..
Bir sıkıntın yoksa, neşe saçarsın çevrene!. Üstelik kalkar bir güzel de oynarsın diz vura vura...Yokluktan.ezgin, yaşamdan da bezginsen; bağrını döve döve söylersin türkünü.. Sesin de öylesine yanıktır ki!..Ezilir,belki de oturur ağlarsın!..
* *

İşte bu duygularla gittim türkü dinlemeye.Yer; geçen yıl olduğu gibi, Antur Motel salonuydu yine..O ne insan yoğunluğuydu,anlatamam..Salon; düğünlerde görmediği kalabalıkla; tıklım tıklım..Otumaya değil,ayakta durmaya bile yer yoktu.Bu ilgi nedendi dersiniz?..Türkü dinlemeğe aç bir toplum olmuşuz da haberimiz yokmuş meğer!..

( Canım halkım benim!..Gideceği yeri iyi bilir de,oy vereceği partiyi pek bilemez..Olsun.. Zamanla onu da öğrenecek.Kim kendinden yana, kim değil; zamanla onu da öğrenecek..Demokrasiler öyledir biraz. Çarkı ağır döner.Zaman ister,işlenmek ister.. Tıpkı dilimiz gibi,türkülerimiz ve diğer sanat kollarımız gibi.. )

Çalışmalarını iki yıldır sürdüren "Halk Türküleri Korosu" Dikili Belediyesi çatısı altındaki sosyal aktivitelerin en göz dolduranı oldu son yıllarda..Öylesine bir kaynaşma,birliktelik oluşturmuş ki bu koro..Tam bir uyum içinde gördüm her kesimden, herkesi..Bunda;sevgili meslekdaşım, Dikili Lisesi müzik öğretmeni Oğuz Yıltaş'ın büyük katkı ve çabaları övgüye değer doğrusu!..Bu Dikili; ne müzik öğretmenleri gördü de, böylesi etkinliklere tanık olmadı hiç..İyi ki varsın sevgili Oğuz Hoca ve iyi ki Dikili'desin!..Kutlarım seni!..Umarım, daha uzun yıllar Dikili'ye yararlı olursun
Kimler yoktu ki bu 35-40 kişilik koronun içinde..Sesine birazcık güvenen,çoğunu tanıdığım , her kesimden herkes oradaydı..Banka müdüründen,avukatına;doktorundan,emekli öğretmenine..Bir kurumda hâlâ çalışıyor olanından,bir yerlerden emekli olanına ..Ev kadınından,iş kadınına,iş adamına kadar; türkülerimize ilgi duyan meraklı,hevesli herkes "koro"daydı.Ne güzel bir uğraşı bulmuş arkadaşlar kendilerine!..
Kimi sazıyla,kimi sözüyle katkı koymuş .Aylar süren özverili çalışma sonunda; kimi sazını geliştirmiş,kimi sesini eğitmiş.
İşin ciddiyetinden olsa gerek; saz heyeti yetersiz kalmasın,daha da zenginleşsin diye, Ege Üniversitesi'nden destek bile alınmış. Katkılarından dolayı da, o arkadaşlara Dikili adına teşekkür ediyorum.

Bir yılda üç konser verdi türkü korosu..Her işte olduğu gibi, bu sonuncusu en mükemmeliydi. Giderek olgunlaşmış,eskilerin deyimiyle kemale ermiş olarak gördüm çalışmaları.
Sunum; son derece başarılıydı.Bayan Elitaş'ı bu konuda uzmanlaşmış olarak gördüm.Türküleri birbirine bağlarken,bir profesyonel kadar ustaydı.Ses tonu, vurgulama yerindeydi. Sözcüklerin seçiminde bu kez daha titizdi.
( Geçen yıl-haddim olmayarak- eleştirmiştim. Bu yıl, özellikle onu dikkate aldığı için;kendisine ayrıca -dilimiz adına- teşekkür ediyorum.Ağzına sağlık Bayan Elitaş!..)
Yalnız; Protokol koltukları denen, o sandalyaların boş kalıyor olması biraz üzüyor insanı..(Aslında hiç de sevmiyorum o protokol geleneğini..Bu uygulamayı kaldıracak bir babayiğit de aramıyor değilim hani..Ne demekmiş protokol?..Halk olunsun halk..) insanların arslanlara parçalattırılması sahnelerini izleyen kralları anımsatıyor bana bu protokol sahneleri..
Yeni kaymakamımızı tanımıyorum. Saz çaldığına göre türkülerimize ilgi duyuyor demektir.Böyle bir gecede aramızda olmasını umardık doğrusu..İşi,ya da konukları olabilir. "Bir mesaj da mı gönderemezdi" diye geçirdim içimden..
Böylesi etkinliklerde bu salonu bizlere hep açtığı için,işletme sahibi arkadaşları da kutluyor,teşekkür ediyorum

SON SÖZ :Anadolu'nun ortak dili TÜRKÜLERİMİZDE buluşmanın doyumsuz tadını yaşadık ,anlamlı bır 18 Mart gecesinde!..
Başka etkinliklerde buluşmak dileğiyle, sevgiler sunuyorum böylesine güzel bir gece yaşatanlara.
Emeğinize,ağzınıza ve mızrap vuran elinize sağlık dostlar!..Hoşça kalın.. 21 Mart 2006/Karşıyaka



 

ismetbaytak@kuzeyege.net

bergamaturkey@yahoo.com

kuzeyege@yaoo.com