Het woord Telefilm viel voor het eerst in 1994 toen de filmproducenten
de aanval inzetten op de publieke omroep. Hun grief luidde dat
de omroepen graag wilden scoren met Nederlandse films, maar in
de productie ervan nauwelijks geld wilden steken. Het moest maar
eens afgelopen zijn om voor een dubbeltje op de eerste rang te
zitten. De omroepen moesten hun portefeuille trekken voor de Nederlandse
film. Essentieel voor de Telefilm is dat deze niet voor de bioscoop
wordt gemaakt, maar uitsluitend voor vertoning op televisie. Dat
is dan ook de reden waarom deze films NIET in het hoofdbestand
zijn opgenomen, maar in dit afzonderlijke onderdeel. De bioscoop
staat dus volledig buitenspel, wat aantrekkelijk is voor de omroepen,
die de bioscoop immers als concurrent van de televisie zien.
De Nederlandse lobby van speelfilmproducenten stelden in het rapport
'Film en publieke omroep : naar versterking door samenwerking'
voor om 40 Telefilms per jaar te maken. Wekelijks zou op een vaste
avond, op een vast tijdstip en op een vast net een Telefilm moeten
worden uitgezonden.
In twee jaar tijd werd het aantal te produceren Telefilms teruggebracht
van 40 naar 12 om uiteindelijk op 6 uit te komen. Zelfs die zes
zouden zijn gesneuveld als de toenmalige staatssecretaris van
Cultuur Aad Nuis de impasse tussen producenten en omroepen niet
had doorbroken. Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen betaalde met 5,3 miljoen gulden overheidssteun
in 1997/1998 bijna het halve budget voor de productie van de zes films. De
omroepen droegen slechts 1,5 miljoen gulden bij. De rest van het
budget van 11,3 miljoen gulden is afkomstig uit het CoBo-Fonds
(3,5 miljoen), Stimuleringsfonds (0,5 miljoen) en het Nederlands
Fonds voor de Film (0,5 miljoen). De films werden niet op één
net uitgezonden en ook niet op een vaste tijd. De VARA en de TROS
waren niet als co-producent bij een project betrokken.De EO daarentegen
was bij twee films betrokken.
COWBOY UIT IRAN (TVF)
ook: COWBOY FROM IRAN
Ilse Somers
met: Khaldoun Elmecky, Brechtje Louwaard, Edda Barends, Dennis Rudge, René Lobo, Juan Carlos Tajes, Marnie Blok
Scenario: Tamara & Burny Bos. Amir, een Iraanse asielzoeker,
vindt twee honden waardoor hij in contact komt met een moeder
en haar dochter. Het lijkt erop dat deze twee vrouwen zijn leven
zullen veranderen. De dochter is rascistisch. Als die vrouw verliefd
wordt op de Iraniër, bevrijdt ze zich uit haar yuppenbestaan.
In het buitenland was het al jarenlang een bekend en succesvol
verschijnsel; in Nederland werd de aftrap gegeven door deze tv-film
COWBOY UIT IRAN. Dit was namelijk de eerste productie in het zogenaamde
'Telefilm'-project. In 1998 zijn zes Telefilms gemaakt. Door middel
van de Telefilm wordt de relatie versterkt tussen de tv- en filmindustrie.
Produktiejaar: 1998. Producent: Kees Kasander. Uitvoerend producent: Michiel de Rooij, Debby de Jong. Camera: Reinier van Brummelen. Art direction: Johan van Essche. Geluid: Ed van Baaren. Mixage: Luuk Poels. Slecht ontvangen bij de pers.
Première: uitgezonden op maandag 19 april 1999/EO/Nederland
2/20:55
K-78 minuten
DAT IS NOOIT MIJN NAAM GEWEEST (TVF)
Eric Oosthoek
met: Gees Linnebank, Ella van Drumpt, Guido Kisman, Alicia Lee
Muller, Jeroen Spitzenberger
Scenario: Dick van den Heuvel. Een puber komt erachter dat zijn zeer beschaafde en kunstminnende
ouders zijn ouders niet zijn, want dat blijken Belgische woonwagenbewoners
te zijn. Woedend over het verzwijgen door zijn pleegouders van
zijn werkelijke identiteit begint de jongen een guerillaoorlog
tegen hen. Het wordt zijn pleegvader en de rest van de familie
allemaal te veel. Dit was de tweede in de zesdelige serie Nederlandse
Telefilms. Produktiejaar: 1998. Produktie: Gijsbert Littooy. Uitvoerend producent: Annemiek van Gorp. Mixage: Piet Rodenburg. Montage: Peter Rump. Muziek: Rens Machielse. Slecht ontvangen bij de pers.
Première: uitgezonden op maandag 26 april 1999/EO/Nederland
2/20:40
K-121 minuten
TREIN VAN ZES UUR TIEN, DE (TVF)
ook: DE TREIN VAN 6 UUR 10/THE 18.10 TRAIN
Frank Ketelaar
met: Peter Paul Muller (Onno), Roeland Fernhout (Alex), Rifka Lodeizen, Halina
Reyn
Scenario: Frank Ketelaar. Thriller die zich afspeelt in de museumwereld.
Twee yuppen, Onno en Alex, solliciteren naar dezelfde baan, waarbij Onno zijn
kansen een handje wil helpen door zijn concurrent Alex te ontvoeren. Drie jaar later heeft Onno als succesvol conservator bij het Rijksmuseum een assitent nodig. Tijdens de sollicitatieronde wordt hij geconfronteerd met de aan één oog blinde Alex. Dit was de derde in de zesdelige serie Nederlandse Telefilms. Roeland Fernhout was in twee Telefilms in een hoofdrol te zien; zowel
in DE TREIN VAN ZES UUR TIEN als SUZY Q. Produktiejaar: 1998. Producent: Hans de Weers van Egmond Film and Television. Co-producent: Justine Paauw. Uitvoerend producent: Arnold Heslenfeld. Camera: Tom Erisman. Art direction: Rikke Jelier en Alfred Schaaf. Geluid: Ben Zijlstra. Mixage: Peter Warnier. Montage: René Wiegmans. Muziek: Vincent van Warmerdam. Goed ontvangen bij de pers.
Première: uitgezonden op woensdag 5 mei 1999/AVRO/Nederland
1/21:06; op woensdag 30 juni 1999 vertoond in Het Ketelhuis.
K-90 minuten
MATEN (TVF)
ook: MATES
Pieter Verhoeff
met: Victor Reinier, Elsie de Brauw, Monic Hendrickx, Willem Nijholt,
Merel Laseur, Johan Leysen, Roef Ragas, Hans Breetveld, Kees Boot
Scenario: Kees van Beijnum en Pieter Verhoeff. Paul Winters, een
jonge officier van justitie, is bezig met zijn eerste grote zaak:
Een onderzoek naar de beweringen van een Bosnisch meisje dat zegt
verkracht te zijn door drie Dutchbatters. Winters vermoedt dat
het meisje de waarheid spreekt. Als hij de inmiddels gesloten
zaak weer wil heropenen, wordt hij tegengewerkt. Dit was de vierde
in de zesdelige serie Nederlandse Telefilms. Camera: Paul van den Bos. Geluid: Roberto van Eijden. Mixage: Hugo Dijkstal. Montage: Mario Steenbergen. Art direction: Vincent de Pater, Floris Vos. Muziek: Cees Bijlstra. Produktiejaar: 1998.
Producenten: Hans de Weers en Hans de Wolf van Egmond Film and Television. Co-producent: Wim Odé. Uitvoerend producent: Arnold Heslenfeld. Toen de opnamen van MATEN moesten beginnen, was het scenario nog lang niet af. Tijdens het draaien moest er dan ook flink geïmproviseerd worden.Verhoeff had echter niet meer dan de 28 beschikbare draaidagen nodig. Wel meer montagtijd. De eerste versie duurde nog 120 minuten. Dit is verkort tot 90; niet door scènes te wissen, maar door alles korter te snijden. Goed ontvangen bij de pers. Meer informatie in 'Skrien', nummer 233 (mei 1999), in het artikel 'Gesprek met Pieter Verhoeff : Er was geen draaiboek en een onaf script. Heerlijk.' op pagina 24 en 25.
Première: uitgezonden op dinsdag 11 mei 1999/NPS/Nederland
3/20:25; op dinsdag 29 juni 1999 vertoond in Het Ketelhuis.
K-90 minuten
MAN, VROUW, HONDJE (TVF)
ook: MAN, WIFE, DOG
Nicole van Kilsdonk
met: Kees Brusse (Max, de man), Ingeborg Elzevier (Louise, de vrouw), Anneke Blok, Ricky Koole, Marissa van Eyle, Cees Geel (vrachtwagenchauffeur), Susan Visser (vrouw vrachtwagenchauffeur), Joep Onderdelinden (homo), Job Gosschalk (homo), Roeland Kooijmans (reporter), Ricky Koole, Allard van der Scheer, Dirk Zeelenberg, Nico de Vries (Hans)
Scenario: Olivier Nilsson-Julien, Nicole van Kilsdonk. Twee Nederlandse bejaarden bekostigen in Frankrijk hun dure hotels en luxe diners door Nederlandse toeristen op te lichten. Dit was
de vijfde in de zesdelige serie Nederlandse Telefilms. Produktiejaar:
1998. Producenten: Leontine Petit, Joost de Vries, Marco van Geffen. Camera: Ton Peters. Art direction: Jolein Laarman. Geluid: Pepijn Aben. Mixage: Paul Gies, Michel Schöpping. Montage: Sander Vos. Roeland Fernhout zou ook een een klein rolletje spelen in
MAN, VROUW, HONDJE maar heeft dit afgezegd voor een hoofdrol in
SUZY Q. Vrij goed ontvangen bij de pers.
Première: uitgezonden op woensdag 12 mei 1999/NCRV/Nederland
1/21:06; op maandag 28 juni 1999 vertoond in Het Ketelhuis.
K-88 minuten
SUZY Q (TVF)
Martin Koolhoven
met: Carice van Houten (Suzy ten Cate), Roeland Fernhout (Zwier ten Cate), Linda
van Dyck (Ruth ten Cate), Jack Wouterse (Ko ten Cate), Michiel Huisman (Palmer ten Cate),
Ricky Koole (Betty), Kim la Croix (Hanna), Andy Bird (Mick Jagger),
Miranda Raison (Marianne Faithfull), Cees Geel (Jimmy), Joanne
Gomperts (meisje buiten hotel), Hugo Koolschijn (fotograaf), Niek
Pancras (portier), Leonoor Pauw (receptioniste), Halina Reijn
(prostituée), Frans de Wit (barman)
Scenario: Frouke Fokkema, i.s.m. Martin Koolhoven. SUZY Q is
een tragikomedie en geeft een tijdsbeeld van de jaren zestig.
De film laat een weekend zien uit het leven van een gezin in Amsterdam-Zuid,
1967. Dochter Suzy (16) ontmoet Mick Jagger in zijn hotelkamer,
maar niemand gelooft haar. Niets zal meer zijn zoals het was.
Tussen de drankzucht en de slechte seksuele relatie van haar ouders
manoeuvreert Suzy. Ze is jong en zal haar eigen weg moeten vinden
in de wereld. De laatste in de zesdelige serie Nederlandse Telefilms.
Produktiejaar: 1998. Producent: Emjay Rechsteiner. Productie:
VPRO Televisie, Staccato Films. Muziek: Fons Merkies. Camera:
Menno Westendorp. Montage: Job ter Burg. Casting: Job Gosschalk
en Hans Kemna. Production design: Harry Ammerlaan. Kostuums: Maartje
Wevers. Licht: Frank Berger. Geluid: Herman Pieëte, Rinie Jansen en Rene(e) de Kruijff.
Nederlands en Engels gesproken. De
eerste versie van SUZY Q was bedoeld als toneelstuk, maar is
nooit opgevoerd. De film heet Suzy Q, omdat Suzy zich op een belangrijk moment voordoet als Suzy Queen en een handtekening geeft als Suzy Q (naar het Rolling Stones-nummer). Demetri Jagger (neef van Mick) was benaderd voor de rol van zijn oom. Aanvankelijk leek hij de rol te gaan spelen, maar durfde het uiteindelijk niet aan, omdat hij bang was dat zijn oom het niet leuk zou vinden. Uiteindelijk is de keuze gevallen op Andy Bird (gecredit als Andrew Richard), wat toen het vriendje was van Madonna. Zo'n 80 meisjes deden auditie voor de rol van Suzy. Het eerste meisje dat genoemd werd door de castingdirector Job Gosschalk is uiteindelijk ook de hoofdrolspeelster geworden. Carice van Houten speelde eerder in de televisie-serie 'Het
Labyrint'. Voor de rol van Ruth auditeerden ondermeer Willeke van Ammelrooy en Cecile Heuer. Op gesprek kwamen ook Liz Snoyink, Henriëtte Tol en Marlies Heuer. Zeer goed ontvangen bij de pers. Twee nominaties voor een Nederlandse Academy Award (Beste Drama en Beste acteur Drama: Jack Wouterse). Genomineerd voor een Gouden kalf (beste TV Drama) op het Nederlands
Film Festival. Martin Koolhoven (1969) kreeg op woensdag 22 september 1999 de Prijs van de Stad Utrecht uit handen van de burgemeester van Utrecht, mevrouw Annie Brouwer. De Prijs van de Stad Utrecht, een penning en 5.000 gulden, wordt jaarlijks beschikbaar gesteld voor een bijzonder talent aan het begin van een beloftevolle carrière. Daarnaast kreeg de Telefilm ook nog twee Gouden Kalveren, een voor de 'Beste acteur TV-drama': Jack Wouterse en een voor 'Beste actrice TV-drama': Carice van Houten.
Première: uitgezonden op dinsdag 18 mei 1999/VPRO/Nederland
3/20:23; op zondag 27 juni 1999 vertoond in Het Ketelhuis.
K-82 minuten
In 'de Filmkrant' van mei 1999 staat op pagina 13 een artikel van Jos van der Burg over de Telefilm onder de kop 'Voor een kwartje op de eerste rang'. Gedeelten uit dat artikel zijn hier als bron gebruikt.