Długo�ć ciała płazów bezogonowych waha się od 10 mm (Psyllophryne didactyla) do 30 cm (Rana goliat).
Ich cechą charakterystyczną jest brak ogona. Mają one wiele adaptacji do skoków: jak wydłużenie kończyn tylnych i innych czę�ci
ciała, redukcja kręgów, oraz zro�nięcie końcowej czę�ci kręgosłupa w tak zwany urostyl.
Płazy bezogonowe zamieszkują różne siedliska, takie jak: półpustynie, góry, bagna, lasy.
Rozród płazów bezogonowych jest uzależniony od warunków �rodowiska., takich jak temperatura i opady deszczu. Podczas sezonu rozrodczego (różnego u różnych gatunków) samce mogą wydawać głosy godowe, często w dużych i imponujących chórach. U większo�ci gatunków jaja są składane w wodzie, a zapłodnienie jest zewnętrzne. Są jednak znane gatunki o zapłodnieniu wewnętrznym. Jaja są składane w sznurach lub dużych skupiskach. Zazwyczaj płazy te przechodzą przez stadium larwy (kijanki), ale istnieją gatunki o rozwoju bezpo�rednim. Opieka rodzicielska różni się u różnych gatunków, pewne gatunki składają dużo jaj i raczej się nimi nie opiekują, inne składają mało jaj ale pozostają przy nich aż do wylęgu lub przeobrażenia kijanek.
Płazy te występują niemal na całej kuli ziemskiej, z wyjątkiem Antarktydy, północnej Arktyki, niektórych wysp oceanicznych i bardzo suchych pustyń.