SANDER (MAARTEN) en RICK (CORNELIS)

Sander is geboren op 21 februari 2006
en Rick op 4 augustus 2007

De trotse ouders zijn Mark en Judith
De trotse grootouders zijn Kees en Ineke Paalvast
en Maarten en Patricia de Best


21 Februari 2009 : Sander is drie jaar!

Wat gaan de jaren snel en wat zijn we blij dat we dit mogen vieren.

Een foto op deze stoel (copyright M&J) wordt inmiddels een traditie

Image




Sander is weer thuis.
Tekenen en puzzels maken, dat vindt hij fijn.

Image

Woensdagavond 11 Februari 2009

Sander is THUIS en het gaat het heel goed met hem!!!



Met Sander gaat het prima; hij is nog wel heel voorzichtig met allerlei dingen, maar hij kan zich thuis weer prima vermaken. Ook Rick geniet zichtbaar van Sanders aanwezigheid. Samen onrust stoken en samen spelen; dat kunnen ze heel goed.

Mark en Judith bedanken iedereen heel hartelijk voor al de lieve en bemoedigende kaarten, briefjes, mails, telefoontjes, bloemetjes en kadootjes die ze voor Sander, maar ook voor zichzelf mochten ontvangen. Het heeft hun in deze zenuwslopende periode veel bemoediging gegeven. Het is een heel fijn gevoel te weten dat er zo veel mensen met hun meeleefden!



Helaas heeft de haast ondraaglijke spanning, de grote onrust en de enorme vermoeidheid van de laatste weken nu zowel Mark als Judith weten te breken. Zij zijn allebei behoorlijk beroerd, vreselijk moe en hebben vermoedelijk een lekker griepje te pakken met alle vervelende verschijnselen die er bij schijnen te horen.

Toch denken ze nu al heel voorzichtig aan Sanders derde verjaardag, die ze hopen op zaterdag 21 februari te mogen vieren. Voor mensen die dat nog niet weten: Sander is gek op tekenen en plakken (hoe meer gekleurd papier hoe mooier en stickerboeken, die zijn niet aan te slepen). Sander houdt ook veel van puzzelen (hij maakt al puzzels van meer dan 60 stukjes) en hij geniet elke keer weer als hij wordt voorgelezen. Hij kent alle boeken van Bobbie Beer inmiddels uit zijn hoofd.

Vanaf heden zullen er ook niet meer zo veel berichten op de website worden geplaatst. En ... de layout van deze pagina zal in de toekomst een ander, moderner, uiterlijk krijgen, maar ... wanneer.... dat weet ik nog niet.




Sander voelt zich heel goed.
Hij gaat helemaal op in zijn spel.

Image




Rick is ook heel blij
dat zijn broer weer thuis is

Image

De 'oude' website (met het verhaal over Sanders eerste levensjaar)
vindt u op Sander 2006


Reacties, commentaar of suggesties?
stuur me een e-mail via een klik op één van de links.








Sander kan weer lachen
het gaat zo goed dat hij
thuis verder mag aansterken

Image

Dinsdagavond 10 Februari 2009

Sander is THUIS!!!



Het ongelooflijke is gebeurd; Sander is maandagmiddag thuisgekomen! De ontwikkelingen gingen zo snel en de artsen waren zo tevreden dat Sander naar huis mocht. In zijn eigen omgeving mag hij nu verder aansterken. Wij zijn met Mark en Judith heel erg blij en dankbaar met dit fantastische nieuws.

Afgelopen nacht was het voor Mark en Judith heel vreemd. Ook Sander en Rick waren erg onrustig. Een slechte nacht, maar om Sander weer tussen je in te hebben is wel heerlijk. Vandaag (dinsdag) was het een vreemde, drukke dag met een bezoek aan de trombosedienst, de dokter die langskwam, problemen met de apotheek, enz. Rick geniet enorm dat zijn broer weer thuis is. Eindelijk weer samen spelen en knuffelen.

We hopen dat het zo goed mag blijven gaan.


7 Februari 2009
Kadootje uitpakken met papa en mama

Image

Van oma Ineke
krijgt hij ook een kadootje

Image

Sander heeft niet te klagen over weinig bezoek.

Image

Zaterdag 7 en Zondag 8 Februari 2009

Het gaat heel goed met Sander!

Hij is zaterdag 7 februari overgebracht naar een grote zaal en mag nu overal rondlopen en spelen.
Hij kan ook al weer uitbundig lachen.
Er wordt al gehoopt dat hij spoedig naar huis mag.

Vanmiddag waren we weer bij Sander op visite

Het gaat alsmaar beter met Sander. Wie had daar ooit op durven hopen! Zoals opa Maarten zegt: Sander gaat niet met stappen vooruit, maar met sprongen. Dat wordt bevestigd door de artsen, die zich ook verwonderen over het fantastische verloop van Sanders operatie en het huidige genezingsproces.

Gisteren (zaterdag) is Sander verhuisd. Sander ligt nu met een paar andere kinderen op een grote zaal. Hij voelt zich goed, heeft geen koorts en eet redelijk. Boterhammetjes gaan er goed in, evenals wat drinken en snoep (snicker, chipjes, M&M's, stroopwafels). Zaterdag was er weer volop bezoek en werd Sander aardig verwend met kadootjes. Omdat het op de zaal en/of speelkamer te druk zou zijn met Sanders visite zaten we op ons 'eigen' plekje op de zevende verdieping, vlakbij de liften. Wel even Rick goed in de gaten houden, want die rakker drukt rustig op de knopjes van de lift en zodra de deuren opengaan rent hij de lift binnen.

Mark had weer bij Sander geslapen (nog in Sanders éénpersoonskamer) en hoorde dat de artsen er al voorzichtig aan dachten dat als het zo goed bleef gaan met Sander, hij misschien begin volgende week al naar huis mocht. Zijn hartklep zag er heel goed uit en ook zijn longen functioneerden prima. Alleen zijn bloedwaarden zijn nog niet in orde. Er moesten nog wat testen gedaan worden om de juiste balans in zijn medicijnen te vinden. Sander laat dat allemaal gelaten toe. Wij hebben hem nog NOOIT horen klagen over al datgene wat hij meemaakt en mee heeft gemaakt!

Zondagmiddag hoorden we van Judith dat de bloedwaarden van Sander nog steeds niet helemaal goed waren. Judith had deze nacht bij Sander proberen te slapen, maar dat was op deze grotere zaal nu niet bepaald een succes. Natuurlijk hopen Mark en Judith dat Sander zo spoedig mogelijk thuis mag komen, maar ze willen niets forceren. Sander heeft heel hard rust nodig, want hij is erg moe. Hij kan zich ook nog niet goed concentreren. We hebben vanmiddag (bij de koffie) wel weer kunnen genieten van zijn uitbundige lach. Hij was weer erg vrolijk en genoot van alle aandacht.

Rick vermaakt zich prima
met al dat speelgoed op de kinderafdeling.

Image

8 februari
Sanders is mee naar het restaurant.
Wij drinken koffie, Sander limonade.

Image

Sander kan weer uitbundig lachen!

Image

Wat een heerlijk, wonderlijk kereltje!

Image

5 Februari 2009
Allebei de oma's met een arm in het verband

Image

Dames toch!
is dat een goed voorbeeld voor de (klein)kinderen?

Image

en Rick?
die is van vermoeidheid in slaap gevallen.

Image

Donderdagavond 5 Februari 2009

Judith is jarig en met Sander gaat het ongelooflijk goed!

We mochten deze keer (met een mondkapje voor ons gezicht) bij Sander naar binnen

Sander is nog behoorlijk moe, maar wil al van alles en liefst tegelijk. Behalve Judith kreeg ook Sander mooie kadootjes en heel veel kaarten. Iedereen wil dit jochie verwennen.
Dankzij Mark heeft Sander vanmiddag en vanavond een boterham gegeten. Hopelijk blijft het zo goed gaan.


Judith is vandaag jarig en Mark heeft Sanders kamer mogen versieren. Het is niet alleen een feestje voor Judith, maar ook een feestje voor ons allen. De (gelukkig alleen maar positieve) ontwikkelingen gaan razendsnel.
Mark heeft vannacht heel slecht geslapen en hij was er nog blij om ook!! Want: Sander zei vannacht tegen hem: 'wil bij je slapen' en tja, zo'n verzoek kon en wilde hij niet weigeren. Snel de zuster gevraagd of het mocht en mogelijk was en toen Sander voorzchtig van een aantal monitoren losgekoppeld. Wel: Sander heeft heerlijk tegen Mark aan geslapen en Mark heeft de hele nacht wakker gelegen, maar wel heerlijk genoten van zijn zoon die tegen hem aan lag.

Vanochtend kwamen de artsen weer op ronde en toen bleek dat de hartfilm en longfoto van Sander er weer heel goed uitzagen vroeg Mark of Sanders voedingssonde mocht worden verwijderd. Mark heeft namelijk de ervaring dat Sander niet zelfstandig zal eten zolang er een sonde in Sanders maag zit. Nadat de artsen waren vertrokken kwam er een zuster en die verwijderde inderdaad Sanders sonde. Heerlijk; Sander was al heel helder en kreeg nu ook meer praatjes. Het ging zelfs zo goed dat Mark tijdens de lunch een boterham met pindakaas bij Sander naar binnen kreeg.

Judith was natuurlijk heel erg verrast met alle versieringen en kaarten die ze allemaal ontvangen hadden voor Sander en haar. Gebak in het ziekenhuis en visite ontvangen in het ziekenhuis. Een vreemde ervaring, maar met al deze positieve ontwikkelingen wel een hele fijne verjaardag. Een verjaardag ook met vele emotionele momenten. Wat te denken b.v. van het moment dat Rick bij Sander op visite kwam. Rick is wat grieperig en mocht dus niet bij zijn broertje naar binnen. Dan zie je dus als moeder je ene kind in het ziekenhuisbed en het andere achter een gesloten glazen deur naar elkaar staan zwaaien en kushandjes geven. Die twee missen elkaar natuurlijk ook heel erg. En zo zijn er nog meer van die momenten

Bijgaand nog een aantal fotootjes van deze namiddag/avond. Beide oma's inmiddels met een arm in het verband. Hilarisch, ik moest wel 20 foto's maken om er uiteindelijk één redelijk geslaagde te kunnen kiezen. Verder nog een foto van Rick die in zijn buggy in slaap was gevallen en later weer door Wouter en Caroliene mee naar Ypenburg werd genomen

Na het avondeten (Mark en Judith hadden er bij Sander nog een boterham met chocoladepasta naar binnen gekregen) mochten wij bij Sander op bezoek en mochten we zelfs (met een mondkapje voor ons gezicht) bij hem naar binnen. Dat was natuurlijk een dubbel feest!

Als we bij Sanders zaal aankomen
zien we Sander samen met Judith heerlijk spelen

Image

Sander ziet er al heel goed uit
Zijn operatie is nog maar net een week geleden

Image

Kijk eens wie er daar aankomen

Image

Sander en Judith, wat een fijne verjaardag!

Image

4 Februari 2009
Sander kijkt al wat helderder.
De drains zijn er nog niet uit

Image

Laatste update: Woensdagavond 4 Februari 2009

De hartfilm en longfoto van Sander zagen er goed uit!
Alle drie de drains en de pacemakerdraden zijn vanmiddag verwijderd.

Dat was geen pretje, maar Sander knapte er erg van op.

Hij heeft inmiddels veel meer praatjes en zat eind van de middag rechtop in bed heerlijk met een stickerboek te spelen.


Wonderen? .... Sander blijft ons verbazen!



3 Februari 2009
Sander ligt ons aan te staren

Image

Dinsdagavond 3 Februari 2009


Even bij Sander gekeken op de kinderIC
Hij is nu wat meer wakker, maar nog steeds vreselijk moe. Van achter het raam een aantal foto's genomen van ons dappere manneke.



Daar gingen we dus deze dinsdagmiddag, op bezoek bij Sander. Nou ja, op bezoek is een groot woord, we mochten even naar hem kijken en zwaaien van achter een deur met DRAADJESGLAS. Veiligheidsglas! In het ziekenhuis zijn ze zeker bang dat grootouders door hun enthousiasme door de ruit kunnen vallen. Desalniettemin: het was geweldig om ons dappere manneke in dat grote ziekenhuisbed te zien liggen. Hij is nog heel erg moe en kijkt soms nog lodderig uit zijn ogen, maar hij herkende ons wel degelijk. Heel voorzichtig maakte hij een zwaaibeweging met zijn armpje. Heel ontroerend!

Maar ja, verwachten wij niet te veel van een knaapje dat een week geleden zo'n zware operatie heeft ondergaan? Ze hebben vanochtend z'n laatste beetje zuurstof, de morfine en wat andere medicatie stopgezet, zodat hij wat meer wakker en ook helderder kan worden. Praten en eten wil hij nog niet. Als voorbeeld van een gesprekje tussen Mark/Judith en Sander:

'Heb je veel pijn, Sander' Antwoord: 'Nee'
'Weet je waar je bent?' --> 'Ja'
'Weet je wat de dokters gedaan hebben' --> 'Ja'
'Je weet toch dat je nog in het ziekenhuis moet blijven' --> 'Ja'
'en dat je lekker wat moet drinken en eten om beter te worden' --> 'Ja'
'wil je wat eten?' --> 'wil niet'

Sander laat alles gelaten over zich komen! Eten doet hij niet, dus vannacht weer sondevoeding, maar drinken doet hij zo nu en dan wel (Fristi en Taksi; dat lustte hij graag)

Ik mocht door het draadjesglas nog wat foto's van Sander maken (niet flitsen!) en toen Mark mijn toestel overnam om van dichterbij van Sander wat foto's te maken, zei onze kleine rakker (heel zachtjes) 'zelf doen'. Grappig en ontroerend; Sander wilde altijd graag wat foto's maken met opa's fototoestel en dat wilde hij nu ook, hoe zwak hij ook was!
Het resultaat zie je hiernaast. Daarna was Sander het zat (hij was heel moe) en hij keerde ons zijn rug toe ten teken dat de audiëntie voorbij was en we wel konden gaan. Zo zou je het kunnen opvatten, maar het betekende gewoon, dat het hem zoveel inspanning kostte om wakker te zijn en naar ons te kijken dat hij dat na een poosje absoluut niet meer kon. Toch waren wij heel blij om hem even gezien te hebben. Sander ging slapen en we gingen met het overige bezoek dat inmiddels gekomen was naar de kantine om wat te eten. Na het eten nog een snelle blik op Sander, die ons even aanstaarde, en toen maar weer naar huis.

Hopelijk blijft het goed gaan met Sander!

Hij ligt heel rustig in het grote ziekenhuisbed
maar, oh, wat is ons kereltje moe

Image

Sander was altijd gek op het zelf maken van foto's.
Dit is zijn eerste foto (met hulp van papa Mark) van opa Kees en oma Ineke die achter de deur staan te kijken

Image

Sander is moe en draait zich om;
zo geeft hij aan dat hij niet meer wil kijken

Image

29 Januari 2009
Sander is geopereerd en wordt bewaakt
door allerlei apparatuur

Image

Vandaag: 2 Februari
Sander slaapt heel veel;
op deze foto is hij een beetje wakker

Image

Maandagavond 2 Februari 2009


Sander ligt niet meer op de kinderIC
Hij is zo nu en dan wakker, maar is vreselijk moe.
We mogen een tweetal foto's publiceren die Mark van Sander heeft gemaakt;
een foto van 2 dagen na de operatie en één van vandaag


Ja, groot nieuws vandaag en ook een tweetal foto's van Sander uit de collectie van Mark.

Vanochtend werd Mark verrast door de mededeling dat Sander overgebracht zou worden naar de afdeling kinderheelkunde. Sander ligt nu dus niet meer op de kinderIC, maar in een aparte box op afdeling J7. Sander ligt in deze box omdat hij nog heel zwak is en heel vatbaar voor infecties. De artsen zijn heel bang voor infecties en daarom ligt Sander nu in quarantaine op de kinderafdeling. Mark en Judith mogen natuurlijk bij hem zijn, maar moeten altijd een mondkapje dragen en zich goed ontsmetten als ze de kamer/box binnen gaan.

Bezoekers kunnen Sander nu door de glazen wand zien liggen en dat willen wij morgen (dinsdag) natuurlijk graag gaan doen. Maarten en Patricia waren er vanmiddag al.

Sander is heel moe en slaapt heel veel. Mark en Judith lezen hem allerlei verhalen voor en zitten ook bij hem te zingen. Dat vond Sander altijd heerlijk en ze merken dat hij hier positief op reageert. Toch wil Sander nog niet praten. Hij wil ook niet eten. Als ze hem wat te eten aanbieden dan zegt hij wel heel duidelijk: "wil niet" Wel wil hij voorzichtig wat drinken en vanmiddag mocht hij van een ijsje (een raketje) likken. Zijn lichaam is nog helemaal van slag en het zal best wel een hele tijd duren voor Sander weer een beetje 'de oude' wordt. Hopelijk wel een 'oude' met een betere constitutie dan voorheen. Vannacht zal Sander weer via een sonde gevoed worden.

Tot nu toe laat Sander alles gelaten over zich heen komen
Dat kan je ook wel een beetje zien op de foto van vandaag.


Zondagavond 1 Februari 2009:


Sander gaat langzaam vooruit.
Hij is zo nu en dan wakker, maar is vreselijk moe.
Hij is sinds zaterdag van de beademing af.



Het is een bijzonder weekend.

Wij zouden zaterdagmiddag op Rick passen wanneer zowel Mark als Judith bij Sander zaten. Omdat Ineke nog erg voorzichtig moet zijn met haar pols zou Judith met ons meerijden naar Leiden. Zij kon dan Rick in onze auto vasthouden (we hebben (nog) geen kinderzitje). We hadden Judith en Rick al vroeg in de middag opgehaald. Mark zat natuurlijk al lang bij Sander. Hij was er 's morgens getuige van geweest dat Sander geëxtubeerd werd en was heel blij dat Sander zelfstandig adem haalde. Heel rustig en heel regelmatig. Een grote stap voorwaarts!
Judith ging uiteraard onmiddellijk naar Sander toe en na ongeveer een halfuurtje kwam Mark bij ons om verslag uit te brengen. Sander deed pogingen om wakker te worden, maar dat ging nog niet zo goed. Sander had een keer duidelijk 'mamma' gezegd (en dat terwijl Mark het meest bij Sander had gezeten) en was toen weer in slaap gevallen.

We gingen met Rick naar de kinderdaktuin waar we heel vriendelijk ontvangen werden. Er is daar voor kinderen heel veel te doen en er staat heel veel speelgoed. Rick kon zich daar geweldig amuseren en Ien en ik waren blij met de koffie die we er kregen. Om ca 16:30h kwamen Maarten en Patty met Jennifer, Jerry, Jay en Yoëlle de speelruimte binnenlopen. Mark kwam ons weer opzoeken en hij vertelde tot onze grote verrassing dat de grootouder heel even naar Sander op de IC mochten. Omdat Patricia en Ineke zich niet zo lekker voelden (verkoudheid) zijn ze helaas niet naar Sander gegaan. Maarten en ik natuurlijk wel!
Ondanks alle slangetjes en drains lag Sander lekker te slapen en het was fantastisch om te zien dat hij zonder apparatuur zelf aan het ademen was. Sander zag er erg goed uit! Hij had een prima kleur en het was net of hij aan een middagdutje bezig was. We mochten hem maar een minuutje zien (handen wassen, mondkapje voor), maar dat was geweldig!

Zondag 1 februari
We zijn vandaag niet naar Leiden gegaan. Het was een dag voor Mark en Judith samen. Het moet voor die twee vreselijk spannend en vermoeiend zijn om zo met Sander bezig te zijn en daarnaast ook nog voor Rick te moeten zorgen. Vandaag zou Rick bij Maarten en Patty blijven (en op het verjaardagsfeestje van Gilaine). Gilaine was voordat Sander naar het ziekenhuis ging nog met Sander 'getrouwd' (zie de website van Maarten)

We kregen vanmiddag het volgende bericht van Mark: Sander heeft rustig geslapen, wordt wat vaker wakker nu en kijkt wat minder "stoned" uit zijn ogen. Hij heeft net bijna een half pakje Fristi op!!! Maar is dan wel weer moe (logisch!) De meeste medicijnen zijn afgebouwd dus langzaam uitkijken naar mogelijk de kinderafdeling na het weekend..... X van Sander!

Dat laatste is wellicht de wens van z'n ouders. Laten ze maar voorzichtig zijn met Sander en even afwachten wat de doktoren maandag vertellen. Van Judith hoorden we vanavond dat Sander inderdaad steeds even wakker is en dat hij hun duidelijk herkent. Hij wil echter nog niet praten. Wellicht heeft hij nog veel last van de buis van de beademing die hij tenslotte een hele tijd in heeft gehad. (Ineke heeft ook nog steeds last van haar keel en is ook nog erg hees waarschijnlijk als gevolg van de beademing tijdens haar operatie van bijna 14 dagen geleden)
Judith/Mark hadden beloofd dat we nog een paar fotootjes op de website mochten plaatsen, maar ik heb ze nog niet ontvangen. Wellicht morgen.


Vrijdagavond 30 januari



Vandaag eigenlijk geen nieuws, Sander is stabiel,
maar nog niet bij kennis. Hij heeft een lichte verhoging,
vermoedelijk van een griepinfectie.
Er komt nog steeds wat vocht uit zijn drain.
De dosering van de morfine is gehalveerd


Donderdagavond 29 januari:

Vandaag twee berichten: Sander en Ineke

1) De artsen zijn tevreden over Sanders operatie
Hij wordt nog in slaap gehouden
Er is vocht achter zijn longen weggenomen
2) Het gips is bij Ineke verwijderd
haar pols ziet er vreemd uit, maar 'doet' het nu al erg goed


Vanochtendvroeg stonden er weer artsen bij Sanders bed. Sander had sinds gisteravond wat verhoging en hij was nog steeds onrustig (ondanks zijn diepe slaap). Oorzaak: vocht achter zijn longen!
De artsen brachten een drain aan en daar kwam ruim 200 ml (wond)vocht uit. Nadat dit vocht was verwijderd werd Sander steeds rustiger en werd zijn temperatuur weer normaal. Hij had gelukkig geen infectie opgelopen. Sanders saturatie, die wat lager was geworden, ging ook weer omhoog. De artsen besloten om de extubatie uit te stellen en Sander nog een dag/nacht rust te gunnen.
Wel werd de medicatie gedurende de dag steeds bijgesteld en omdat zijn hart goed reageert (hartklep lijkt ok, geen lekkage meer en de druk lijkt ook prima) worden de medicijnen voor zijn hart langzaam stopgezet. Volgens een sms-je van Mark van vanavond 'ademt die bikkel al goeie teugen zelf mee en is op de longfoto minder vocht achter zijn longen te zien'. Mark heeft Sander toegefluisterd rustig te blijven en door te vechten zodat ze snel weer van elkaar kunnen genieten

Mark en Judith worden inmiddels weer bedolven onder allerlei kaarten en berichten. Daar zijn ze heel blij mee. Ze hebben al een aantal foto's aan Sanders bed geplakt. Sander vindt het altijd geweldig om foto's te bekijken en het zal hem hopelijk goed doen om wat vrolijke foto's te zien als hij wakker mocht worden.
Voor Sanders grootouders, die ook vandaag weer in het ziekenhuis waren, is het wel jammer dat alleen de ouders van de patienten op de kinderIC mogen komen. Zij zullen dus hun geduld moeten bewaren tot Sander mag worden overgebracht naar de kinder verpleegafdeling. Hopelijk gaat dat spoedig gebeuren. Zij zitten dus op het LUMC plein geduldig te wachten tot Mark en/of Judith naar beneden komt om verslag uit te brengen. Toch gaat de tijd erg snel met elkaar en met een krantje, puzzeltje, koffie, enz. En.... laten we vooral de gezamelijke lunch niet vergeten, waarbij altijd wel een heerlijke kroket wordt verorberd.


en dan Ineke

Vanochtend om half negen ter nacontrole op bezoek bij dr. Rakhorst in het Erasmus Medisch Centrum. We meenden dat het gips zou worden verwijderd en de hechtingen eruit gehaald. Inderdaad; na een inleidend gesprek knipte hij het gips weg. Toen zagen wij Ineke's pols met het lidteken op de bovenkant van haar hand en pols. Eerst schrokken we ervan; wat een mager, eng kippepootje leek het. Maar toch: de wond was al prachtig geheeld en haar hand zat nu recht en niet meer scheef.
Hoe nu verder? Dr. Rakhorst houdt niet van flauwekul, dus de hechtingen, waarvan de meeste zelf oplosbaar zijn, werden er niet uitgehaald; dat doe je zelf maar een keertje als het nodig is, zei hij. Wel bestudeerde hij Ineke's pols heel zorgvuldig en ging dr. Coert bellen voor nader overleg. Wij hoorden hem zeggen (in de kamer naast ons): Beste Henk .... Ik heb hier mevrouw Paalvast die je vorige week hebt geopereerd en .....wat zeg je .....huh .... geen brace.......
Wij dachten op dat moment, ok, dan wordt het waarschijnlijk weer gips, of een spalk of ..? Maar nee, dr Rakhorst kwam de kamer weer binnen en vertelde dat dr. Coert adviseerde om alleen maar een drukverband (een soort steunkous, maar dan om je hand en arm) aan te brengen. Wij waren stomverbaasd!! Wat? Zo'n operatie en dan na 10 dagen al geen gips, spalk of verband meer? Ongelooflijk!!!
Daarna naar beneden voor een afspraak met de fysiotherapeut, dhr Wemmes. Laat nu net de mevrouw die een afspraak met hem had zich ziek hebben gemeld, dus ... komt u maar mevrouw Paalvast, dan behandelen we u nu alvast. We waren stomverbaasd. Wat hebben wij een POSITIEVE ervaring met dit EMC! Er werden wat metingen uitgevoerd aan Inekes pols en zij moest wat oefeningen doen. Ai, ai, dat viel nog niet mee. In de pols zat al wat beweging, maar Ineke's spieren wilden nog niet helemaal. Heel normaal volgens de therapeut, het is immers nog maar kort geleden dat de operatie is uitgevoerd. Er is nog een lange weg te gaan. We kregen een lijstje mee met de oefeningen die zij deze week zelf moet doen. Ineke heeft nu een afspraak met hem voor elke donderdagochtend voor onbepaalde tijd.

Gedurende de dag heeft ze natuurlijk al wat oefeningen gedaan en ze is heel blij dat er al vorderingen gemaakt worden. En .. wat ook heel fijn is ... ze is een heleboel van de pijn die ze jaren gehad heeft inmiddels kwijt.
Wij geloven inmiddels weer in wonderen!


Woensdagavond 28 januari:
Sander's operatie is technisch geslaagd!



Hij ligt nu op de IC van het LUMC en wordt in slaap gehouden
Hopelijk reageert zijn lichaam goed op deze ingreep!
Hij was heel onrustig, wil zelf ademhalen en misschien wakker worden

Mark was vannacht bij Sander gebleven. Sander was heel onrustig. Ze hebben hem een aantal keren vast moeten houden en de medicijnen om hem in slaap te houden moesten een paar keer worden bijgesteld.

Vanochtend kwamen er andere artsen langs die een aantal metingen uitvoerden en een hartfilm van Sander namen. Ook deze artsen waren erg tevreden. Sander's hartklep zag er goed uit en lekte niet meer. Ook de Fontan zag er prima uit. Nu maar hopen dat hij goed herstelt, zijn longen de extra druk aankunnen, zijn saturatie omhoog gaat, zijn hart sterk genoeg rondpompt, hij geen koorts krijgt, er geen vochtophoping ontstaat, er geen infectie optreedt, enz.

Gedurende de dag bleef Sander tamelijk onrustig. Zo nu en dan probeerde hij zelf adem te halen en dan sloeg de beademingsmachine op hol. Mark vertelde dat er de hele dag een verpleegkundige naast Sanders bed had gezeten om op Sander te letten. Ze kregen het idee dat Sander zelf wilde ademen en wakker probeerde te worden. Echter .... dat mag (nog) niet van de artsen. Ze willen hem nog minstens een nacht rustig laten slapen / bijkomen van de operatie. Als het zo goed blijft gaan met Sander willen ze morgen langzaam proberen om de slaapmiddelen af te bouwen en de beademing stop te zetten (extubatie). Dat zou heel erg goed zijn als dat lukt. Hoe eerder Sander zelf ademt hoe beter het is voor zijn hart en longen na de Fontaningreep.

Het laatste bericht is (van 19:00h) dat de artsen erg tevreden zijn over Sander, maar dat hij toch een lichte(?) verhoging heeft. Zijn bloed is op kweek gezet om te zien of er wellicht een infectie is.

Mark is nu naar huis met Rick en Judith blijft vannacht in het LUMC bij Sander


Dinsdagavond 27 januari:
Sander's operatie is technisch geslaagd!



Hij ligt nu op de IC van het LUMC en wordt in slaap gehouden
Hopelijk reageert zijn lichaam goed op deze ingreep!

Maandag hadden Mark en Judith met Sander de hele dag in het LUMC zitten wachten op het bericht of de operatie nu wel of niet de andere dag zou doorgaan. Op maandag was dat nog lang niet zeker, omdat er bv. op maandag nog geen plaats was op de kinderIC. Ook mocht Sander geen koorts krijgen en moesten de medische teams voltallig zijn. Wel kreeg Sander al allerlei onderzoekjes ter voorbereiding op zijn eventuele operatie. Pas even na vijven kwam het bericht dat de operatie zou doorgaan!

Mark bleef bij Sander slapen en Judith ging met Rick naar huis. Sander bleef nog even spelen en ging heel rustig slapen. Op de vroege dinsdagmorgen werd Rick naar de oppasmoeder gebracht. Sander had inmiddels al een soort slaapdrankje gekregen, waar hij behoorlijk suf en slap van werd. Mark heeft hem nog om half acht 's ochtends gefilmd en je kon goed zien dat Sander het wel grappig vond dat hij bv. omviel als hij probeerde te gaan staan of lopen en dat zijn armen zo zwaar werden dat hij deze niet omhoog kon houden. Om acht uur bracht Judith Sander naar de operatiekamer. Ze mocht er nog bij zijn dat Sander helemaal onder narcose werd gebracht en moest toen de zaal verlaten.

Het lange, bange wachten was begonnen!

Mark en Judith waren niet lang alleen; al spoedig kwamen Maarten en Patricia, Wouter en Caroliene en wat later ook Kees en Ineke. Om half drie (al) werd Judith op haar mobiele telefoon gebeld door één van de artsen dat ze klaar waren met de operatie en dat Sander klaargemaakt werd om naar de IC te gaan. Of ze met Mark maar even bij de artsen wilde komen. Dat was alles. Mark en Judith uiteraard onmiddellijk naar boven! Wij bleven achter met de vragen of de operatie wel geslaagd was, of ze alles hadden kunnen doen (hartklep- reparatie en Fontanoperatie), hoe Sander er aan toe zou zijn, of Sander geen zuurstofgebrek tijdens de operatie had gehad en of zijn hart en longen de nieuwe situatie wel konden verdragen, enz. We waren zeer verrast dat de operatie nu al klaar was; de vorige operaties waren altijd eerder begonnen (om 7 uur) en later geeindigd (pas om half vijf).

Na ca 10 minuten kwam Mark al naar beneden. Hij vertelde heel opgelucht dat de operatie technisch zeer succesvol was geweest! Ze hadden het chirurgenteam en de narcotiseur gesproken die Sander hadden geopereerd en die waren heel tevreden over het verloop van de operatie. Ze waren in staat geweest om Sander's hartklep te repareren en hadden gezien dat deze niet meer lekte. Ook de Fontaningreep was er eentje vanuit de studieboeken. Sander was naar de kinderIC gebracht en hij zal waarschijnlijk een week lang in slaap worden gehouden. Heel tevreden gingen de chirurgen zich verkleden en ze gingen naar huis.

Na het horen van Mark's woorden ontlaadde bij iedereen de spanning en brak de emotie los. Mark werd weer terug gestuurd naar Judith en Sander en wij waren heel opgelucht en blij dat de operatie technisch in ieder geval een succes was. Toen, wat later, Judith bij ons kwam werd er onmiddellijk koffie met gebak gehaald om deze eerste positieve stap te vieren.

Wouter en Caroliene vertrokken naar Ypenburg om Rick op te halen bij de oppas. Zij zouden verder voor hem zorgen en met hem gaan eten (MAC?) Om een uur of vijf kwamen Mark en Judith beiden naar beneden (wisseling van het verplegend personeel) en mochten we de eerste foto's zien die Mark van Sander had gemaakt. Hierop zag je Sander heel rustig liggen, zijn mond halfopen en zijn hoofd en armen uiteraard vol plakkertjes en lijntjes. (Deze foto's mogen niet gepubliceerd worden). Natuurlijk stond er weer een boom vol metertjes en medicijnpompjes bij hem.

Mark zou weer in het ziekenhuis slapen en Judith ging naar huis. Thuis had zij immers nog Rick om voor te zorgen. Wij gingen gelijk ook naar huis

Zojuist: om 22:15h het volgende sms-je van Mark ontvangen:
Sander ligt er rustig bij!
Hij heeft zo nu en dan wel een extra dosis slaapmiddel nodig om hem volledig onder zeil te houden en het herstel te bevorderen. Een 2de arts is geweest en die was eveneens tevreden over de operatie. Nu verder herstellen. 1 vd 3 hartmedicijnen kon daarnet gehalveerd worden. Onze bikkel gaat morgen deze lijn voortzetten! Welterusten en een x van Sander


Maandag 19 Januari 2009
Sander op ziekenhuisbezoek bij oma Ineke

Image

Maandag 19 Januari 2009
Sander test alvast een ziekenhuisbed

Image

zo moet de pols er na de
operatie van binnen uitzien

Image


Ineke mocht dinsdag al naar thuis
Haar vingers en elleboog zijn nu nog bont en blauw!
Ze is heel blij dat de operatie achter de rug is.

Sander wordt maandag opgenomen in het LMC !
en op dinsdag 27 Januari geopereerd



Het is zondagmiddag 25 Januari 2008.

Ineke en ik (Kees) zijn vanmiddag bij Judith, Sander en Rick op visite geweest. Morgen (maandag) wordt Sander opgenomen in het LMC en we wilden hem nog graag even zien. Mark moest natuurlijk voetballen en was niet thuis. Zowel Sander als Rick waren heel blij om ons te zien en we kregen allebei een heerlijke omarming. Sander had oma Ineke voor het laatst gezien toen ze net terug was na haar operatie en hij vroeg onmiddellijk of zij nu nog pijn had. Ja, oma had de eerste dagen behoorlijk veel pijn gehad, maar nu was het al een heel stuk minder. Oeps... en er volgden nog vele andere vragen. Waarom zit oma's arm in het gips.... heeft oma ook een spuitje gehad... in welke vinger was oma geprikt.... heeft oma lang geslapen... Op onze vragen of Sander ook naar het ziekenhuis ging en wat de dokter bij hem zou gaan doen kregen we geen antwoord. Hij werd stil en stelde ook geen verdere vragen meer aan oma.

Op de foto's zien we Sander op maandagavond op bezoek bij oma Ineke. Zij was net een halfuurtje daarvoor uit de uitslaapkamer gekomen. We hopen dat het volgende week andersom is, dat Sanders operatie een groot succes is en dat wij bij hem op bezoek mogen!

Voor degenen die geinteresseerd zijn in de technische achtergrond van Ineke's operatie verwijs ik naar de website van de uitvinders/ontwikkelaars van de polsprothese die bij Ineke is geplaatst. Zie: Klik hier



Bijgaand nog wat foto's en een filmpje van de polsprothese.


De polsprothese

Image

De polsprothese


Uit de website van de University of Iowa Health Care

Image

Reclame voor de polsprothese

Universal 2 Total Wrist System

(Oma) Ineke is op 19 Januari geopereerd aan haar linkerpols



De slijtage aan Ineke's pols werd zo hevig dat zij al op 19 Januari moest worden geopereerd in het EMC in Rotterdam. Op 16 Januari was zij al vroeg opgenomen. Het EMC is een academisch ziekenhuis en Ineke was een 'case' voor de studenten. Prof. Hovius legde aan zijn studenten uit waarom er besloten was dat Ineke in aanmerking kwam voor een polsprothese (eenzijdige arthrose vermoedelijk veroorzaakt door een trauma in het verre verleden). De student die Ineke's situatie moest uitleggen en andere behandelmethoden moest uitsluiten vertelde dat 'ze zelf een hevige pijn voelden als ze alleen al naar de foto's van Ineke's pols keken.'

Op maandag zou de operatie worden uitgevoerd. Om 12:45h werd Ineke opgehaald en naar de operatieafdeling gebracht. Kees bleef achter op de zaal en het lange wachten was voor hem begonnen. De operatie zou ongeveer 2 uur duren. Tot ca. 17:00h was er nog niets vernomen; ook het verplegend personeel wist nog niets. Om even na vijven kwam de anesthesist van Ineke's buurvrouw langs die kon vertellen dat hij Ineke op de verkoeverkamer had zien liggen; verder wist hij niets omdat hij niet bij Ineke's operatie was geweest.

Tien minuten later kwam dr. Coert langs, de hand- en polsspecialist die Ineke had geopereerd. Hij toonde zich uiterst tevreden. De operatie was succesvol verlopen en was volgens hem ook maar net op tijd. De slijtage was veel ernstiger dan op de vorige foto's was te zien. Hij had daar bij ons bezoek in oktober al een vermoeden van en had de operatie eerst al vervroegd van November naar Maart en recent dus nog verder vervroegd naar medio Januari. Haar botten waren al behoorlijk ingesleten en hij had meer bot weg moeten nemen dan gebruikelijk. Haar pezen en spieren waren nog wel goed en hij had goede hoop dat ze na de revalidatie minder pijn en meer kracht en beweeglijkheid zal hebben dan voor de operatie. Ze moest er wel rekening mee houden dat ze de eerste dagen (veel) pijn zou hebben

Uiteindelijk werd Ineke om 18:45 opgehaald uit de verkoeverkamer en weer op haar zaal gebracht. De buurvrouw was inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen en zij kwam dus alleen te liggen. Het was een emotioneel weerzien. Peter en Yee Man stonden ook te wachten. Oh, wat was Ineke bang geweest dat ze bij het ontwaken zou horen dat de artsen haar hand niet hadden kunnen redden en moest worden afgezet en .. oh .. wat was ze blij dat ze al snel haar vingers weer kon bewegen en .. oh .. wat deed haar pols zeer, maar dat vond ze helemaal niet erg. Pijn kan bestreden worden. En .. oh .. wat was ze blij (en emotioneel) toen Judith met Sander nog langskwamen. Tja, en wat was Sander timide (althans de eerste 10 minuten).

Als alles goed gaat, er geen complicaties optreden en de pijn onder controle is, dan mag Ineke misschien dinsdag of anders woensdag al weer naar huis.

Dit was al spannend, maar dat is nog niets vergeleken met de spanning die ons nog te wachten staat als Sander geopereerd wordt. Sander staat namelijk op de nominatie om binnenkort de Fontan operatie te ondergaan, maar die kan alleen worden uitgevoerd als eerst zijn (lekkende) hartklep succesvol is gerepareerd. Deze dubbele ingreep mag alleen worden uitgevoerd als het voltallige medische team in het LMC beschikbaar is. Het zal duidelijk zijn dat dit een zeer risicovolle operatie is! Sander zou op 12 januari worden opgenomen, maar de operatie is voorlopig 14 dagen uitgesteld.

We verwachten dat Sander op 26 januari wordt opgenomen


30 November 2008
Sander en Rick in de sneeuw

Image

12 December 2008
Sander is erg vrolijk en Rick vindt het ook leuk !

Image Image

Image


Zomaar een paar fotootjes
(uit een mail van Judith)

Sander en Rick liggen onder de tafel
mamma Judith uit te dagen


5 Oktober 2008
Sander puzzelt graag

Image

Zondag 5 Oktober 2008
Hij hoort of ziet dan niets anders meer

Image

Sander helpt opa Kees met
het repareren van de helicopter

Image


Het is een hele regenachtige herfstmiddag.
Mark moet voetballen en Judith komt met Sander en Rick op visite.



Het is zondagmiddag 5 Oktober 2008.

Je zal vandaag toch maar moeten voetballen; het is heel slecht weer; het is guur, er staat een harde wind en het regent voortdurend! Mark voetbalt vandaag met zijn club VUC tegen Westlandia.
Nadat Sander en Rick geslapen hebben komt Judith al vroeg in de middag met de jongens bij opa en oma Paalvast. Dat is natuurlijk weer geweldig. Er is al wat speelgoed naar de huiskamer gebracht en het is onmiddellijk ... aanvallen. Sander wil ook graag naar de zolder, want daar staat een zak vol met kleine en grote auto's (die nog van Peter zijn geweest). Natuurlijk gaat Rick onmiddellijk Sander achterna en klimt hij snel de trappen op (en opa daar natuurlijk weer erachteraan).

Nadat ze daar een tijdje mee gespeeld hebben gaan we naar beneden, waar Sander even gaat puzzelen (en met oma Electro spelen) en Rick zich vermaakt met allerlei klimacties en met ballen in een koker stoppen en die daarna weer omgooien. Samen kunnen de jongens ook heerlijk met autootjes spelen.

Natuurlijk wil Sander met de helicopter vliegen. Dat is natuurlijk heel spannend. De helicopter vloog een aantal keren hard tegen het plafond en Sander liet hem ook hard op de grond vallen. Tja, daar kan een helicopter niet zo goed tegen. Gelukkig kon Sander de helicopter zelf repareren (samen met opa)

Later in de middag kwam ook Mark bij ons. De wedstrijd was ondanks het slechte weer gewoon doorgegaan. Dat kan op kunstgras. Ze hadden eigenlijk moeten winnen, maar als je minder doelpunten maakt dan je tegenstander, dan verlies je! Hij baalde zo stevig dat hij niet eens was nagebleven om een bal gehakt te eten. Dan maar twee frikandellen bij zijn schoonouders. Trouwens, zowel Sander als Rick vinden een frikandel ook erg lekker.

Hiernaast zomaar wat foto's van deze gezellige middag. Van ons mag het wel vaker slecht weer zijn.


De middag was omgevlogen!

Mark met een lachende Rick

Image

Rick lust wel een patatje

Image

Rick kan zo heerlijk lachen

Image

Opa Kees met Sander en Rick achter de computer

Image

4 Augustus 2008
Judith met Sander en Rick
voor de ingang van Diergaarde Blijdorp

Image

4 Augustus: In Blijdorp
Oma Ineke met Sander en Rick
in het huisje bij de Rivierahal

Image

De nieuwe attractie van Blijdorp
de ijsberen zijn terug!

Image


Hoera, Rick is vandaag 1 jaar
en we hebben een prachtige dag in Diergaarde Blijdorp



Het is maandag 4 Augustus 2008.

Rick is vandaag precies één jaar!

Zijn verjaardag hebben we al op zaterdag gevierd. Vandaag gaan we naar Diergaarde Blijdorp. Mark moest helaas werken en Kees had vrij, dus... gingen opa Kees en oma Ineke ook naar Blijdorp.

Het werd een prachtige dag

Later kwam ook Angelique met Dinand en Bjorn naar Blijdorp. Sander en Dinand kunnen leuk spelen met elkaar en vermaakten zich prime met het zebra memory spel

Als eerste naar het nieuwe ijsberenverblijf. Daar zagen we de drie ijsberen, die duidelijk nog niet erg aan elkaar gewend waren. Sander schrok heel erg toen één van de ijsberen sterk grommend op de andere twee afging. Hij vond dat helemaal niet leuk. We moesten maar gauw naar de giraffes lopen (zei hij) Dat de ijsberen zo maar in het water durfden springen vond hij wel leuk.

Sander en Rick konden zich ook goed vermaken bij de nieuwe krokodillenrivier. Sander genoot van de vlinders in de vlindertuin en ging bij het bruggetje op zijn buik liggen om de guppies beter te zien. De apen (en ook Bokita) lieten zich niet zien op hun buitenverblijf. Sander en Rick vonden het helemaal geweldig bij de olifanten, die juist op het moment dat wij langsliepen werden natgespoten en in de vijver mochten zwemmen.

Fantastisch was natuurlijk ook het klimmen bij de koeien en het kijken naar de vissen in het Oceanium.

De dag was omgevlogen!


Sander en Dinand
spelen het Zebra Memory Spel

Image

Leuk spelen bij de koe
Sander is op de koe geklommen
en Rick wil dat eigenlijk ook wel

Image

2 Augustus 2008
Rick mag van zijn verjaardagstaart proeven

Image

Rick knabbelt aan een Teletubbie
die hij van zijn taart heeft gegrepen

Image

Deze keer mag Rick met zijn handen eten,
want je wilt niet dat zijn handje er bij elke maaltijd zo uit ziet

Image


2 Augustus 2008:

Rick viert zijn eerste verjaardag



Op zaterdagmiddag, 2 augustus, vanaf 14:00h, waren we allemaal welkom om Rick's eerste verjaardag te vieren. En het werd best druk en gezellig met al die familie en vrienden.

Rick werd stevig verwend met allerlei leuke kadootjes en ook Sander werd niet vergeten


En er was een grote taart (met Teletubbies)


Rick werd in de kinderstoel gezet en toen mocht hij als eerste de taart aanraken en er een stukje van proeven.

Wel, het resultaat hiervan kan je zien op de foto's. Binnen no-time zat hij helemaal onder. Kijk maar eens naar de foto van zijn handje.
De poppetjes vond hij wel erg leuk, die liet hij niet meer los. Sander vond het wel leuk om te zien hoe vies zijn broertje werd. Sander houdt niet zo van taart


Sander wil alleen maar kijken
(hij hoeft geen taart)

Image

Juli 2008:
Rick is al bijna één jaar!

Dat eerste jaar is werkelijk omgevlogen.

Hier poseert Rick voor de uitnodigingskaarten voor zijn verjaardag.
(op dezelfde stoel met dezelfde attributen als anderhalf jaar geleden, toen Sander 1 jaar werd (zie onderaan deze pagina

Image

2 Maart 2008
Sander laat Rick van zijn ijsje likken

Image


30 Maart 2008:

Judith komt op visite met Sander en Rick



Judith dwingt opa Kees (min of meer) om het volgende bericht te plaatsen :


Hallo Allemaal,

Hier een bericht van ons: Opa Kees heeft het erg druk, dus dachten wij, dan zetten we zelf een bericht op de site. Denk maar zo; 'geen bericht is goed bericht'

Het is aardig stil geweest op de site sinds september, maar wij hebben zelf niet stil gezeten. Het gaat heel goed met ons en we kunnen het reuze met elkaar vinden!


Sander heeft zijn 2e verjaardag gevierd met veel vriendjes en vriendinnetjes. Er waren slinger, balonnen en een echte taart van Cars (zijn favoriete film) en natuurlijk ook een heleboel kadootjes!!

Sander klets de oren van je hoofd en heeft soms erg grappige opmerkingen. 'Moeilijk he, oma?' 'Waar is Rick nou, oh daar is ie!' 'De regen maakt je nat!' 'Nee opa, dat past niet'

Van zijn pappa heeft Sander het liedje oh oh Den Haag geleerd en dat kan hij met een echt Haags accent zingen. Ook kan Sander al tot 10 tellen en vind hij het fantastisch om te kleuren en stickers te plakken. Eigenlijk heeft Sander energie genoeg en zou je niet zeggen dat hij een hart-afwijking heeft. Zijn cardioloog is erg tevreden en voorlopig staan er geen ingrepen voor Sander gepland.

Rick is inmiddels bijna 8 maanden en gaat als een speer. Hij kan al bijna los zitten en kruipt de hele kamer rond, achter zijn grote broer aan. Ook Rick heeft het Cars-virus te pakken en vind het fantastisch om met de auto's te spelen. Als Sander vraagt of de film aan mag, ligt Rick al naar het beeldscherm te kijken en te wachten en .... bij de eerste beelden begint hij dan vrolijk te babbelen. Het is niet te verstaan, maar het gaat ongeveer zo: 'dadadadada, ieeeeeeeeeh, dadada', waarop Sander dan weer zegt:'Kijk Rick, de koele auto's!'.

Rick zijn eerste 2 ondertanden zijn al een tijdje door en het zal niet lang meer duren of er volgen er meer. Hij vind het lekker om brood te eten, en ook de warme maaltijd gaat er prima in.

Kortom het is heel gezellig bij ons!! Zo zien jullie ook op de foto's!!!

Tot de volgende keer

groeten van Sander en Rick

Zaterdag 29 Maart: Sander
tijdens bezoek Beekse Bergen

Image

Zaterdag 29 Maart: Rick
wil graag staan (maar daar is hij nog te jong voor)

Image

22 Augustus
Judith met Rick op haar arm
op visite op oma Paalvast's verjaardag

Image


22 Augustus: Ineke is jarig

Wat een verrassing; 's middags komt de familie Moen op visite: Mark, Judith, Sander en Rick ! Reuze gezellig. Gelukkig was het 's middags prachtig weer en konden we lekker buiten zitten. Sander vindt het ook heerlijk om buiten te zijn, maar moet je goed in de gaten houden omdat de vijver met de grote vissen een enorme aantrekkinskracht op hem hebben. Vooral het voeren van de vissen vindt hij prachtig.

Rick gedroeg zich ook weer voorbeeldig. Wat een makkelijke baby is hij! En wat een gulzige eter! (oeps, en wat een verschil met Sander die nog steeds een heel moeilijke eter is). Rick heeft zelfs last van wat pukkeltjes op zijn kin van de voeding die hij krijgt. Hij is ook al behoorlijk gegroeid en weegt nu al ruim 9 pond !


Op 30 augustus is Wouter jarig.


Wouter wil eigenlijk zijn verjaardag niet vieren, maar is toch erg blij dat zijn naaste familie op visite komt. Al is het maar even. Judith is er aan het eind van de middag al met Sander en Rick en aan het begin van de avond komen ook Peter en Karin op visite. Rick vindt het niet leuk als er geflitst wordt om een paar foto's te maken en sluit dan zijn ogen

Image
Image

Kees met zijn twee kleinkinderen

Image

op 30 Augustus is Wouter jarig
Ook hij krijgt zijn jongste neef op visite

Image

18 Augustus
Rick ligt heerlijk in zijn schommelwieg

Image


Met Rick gaat het erg goed!

Je zou bijna zeggen: 'Daar heb je geen kind aan', maar dat bedoelen we niet letterlijk. We willen er mee zeggen dat Rick een heel dankbaar en heel makkelijk kind is. (althans tot nu toe)

Het is voor Mark en Judith een heel vreemde ervaring om zo'n makkelijke baby te verzorgen. Op tijd een schone luier, op tijd zijn voeding en wanneer je hem in zijn bedje legt dan knort hij tevreden. Hij ligt dan rustig rond te kijken en valt makkelijk in slaap.

En als Rick ligt te slapen, dan is er weer tijd voor Sander
Sander kan zich overigens heel goed zelf vermaken. Hij kan heel lief spelen met zijn autootjes. Natuurlijk is het nog leuker als er iemand met hem mee wil spelen met zijn autootjes of .... met een bal (als hij maar geen voetballer wordt, ze .....)

Ook het stoeien met zijn vader is een regelmatig terugkerend pleziertje voor Sander. Hard rennen en dan samen over de grond rollen .... dat is gegarandeerd schateren ...!

Mark had deze week vrij genomen om samen met vrouw en kinderen wat te wandelen en een heleboel leuke dingen te doen. Eén van de leuke dingen was een uitstapje naar de Apenheul in Apeldoorn. Gelukkig was dit op een van de zeldzame mooie dagen deze zomer. Sander vond het soms maar eng, die vreemde apen die overal rondliepen en overal aankwamen.


en Sander is heel geconcentreerd met een autootje aan het spelen

Image

12 Augustus 2007
Rick ligt in de wieg, Mark is jarig, dus: veel visite!

Image


Met Rick gaat het heel goed; het is een lieve, rustige en heel tevreden baby. Hij slaapt prima, huilt haast niet (alleen wanneer hij honger krijgt) en is een goede, heel gulzige drinker.

Zelfs op deze dag, de verjaardag van Mark, sliep Rick gewoon door terwijl de kamer vol liep met visite. Iedereen was na drie uur 's middags welkom om Mark's verjaardag mee te vieren (of.....
....om naar Rick te komen kijken)

Een week lang heeft Judith zich kunnen laten verwennen. Ze was tenslotte kraamvrouw. Maar ja, dat moet je wel kunnen. 's Ochtends mocht ze niet veel doen van de kraamhulp, maar 's middags was Judith niet te houden. Wel probeerde ze wat te rusten, door samen met Sander en Rick een klein middagdutje te doen. Wel een verschil met haar kraamtijd van Sander; toen was er geen kraamhulp en was er geen rust. Nee, toen weken ze niet van Sander's ziekenhuisbedje en was er volop spanning hoe het met hem zou gaan.

12 Augustus 2007


De kast staat vol met felicitatiekaarten.
Het zijn bijna allemaal felicitaties met de geboorte van Rick; een enkele is slechts voor Mark's verjaardag.

Image

9 Augustus 2007
Sander en Rick: twee stoere jongens!

Image

9 Augustus 2007

Met Rick gaat het erg goed. Hij is een heel rustige en tevreden baby. Rick probeert ook al rond te kijken met wijdopen ogen. Die zijn (nog) blauw; de kleur van de ogen van zijn vader.

Sander begint al een beetje aan zijn broertje te wennen. Hij moet nu de aandacht delen; dat zal best nog wel moeilijk worden.

De foto hiernaast is genomen door Mark, die zijn jongens 'brothers in crime' noemde. Ach, met deze shirtjes lijken ze meer op de ferme jongens, stoere knapen uit het bekende Nederlandse lied.
Toch een aandoenlijk tweetal, nietwaar?



SANDER MAARTEN en RICK CORNELIS

Sander is geboren op 21 februari 2006
en Rick op 4 augustus 2007

De trotse ouders zijn Mark en Judith



Bericht van 4 (en 5) Augustus 2007



Ja...Ja..U leest het goed !

Sander heeft vannacht (4 Augustus) een broertje gekregen!



Om kwart voor één vannacht werden wij door Mark gebeld met de blijde boodschap dat Rick Cornelis was geboren. Met moeder en kind was alles gelukkig heel goed.

Rick is even na middernacht geboren in het Westeinde ziekenhuis en woog na zijn geboorte 3600 gram. Alles was gelukkig zo goed dat moeder en kind al snel naar huis mochten. Om 02:00 uur kwamen Judith met Rick op haar arm en Mark met Sander op zijn arm aan bij hun huis op de Stiemensvaart.

Natuurlijk stonden daar de oma's Patty en Ineke en de opa's Maarten en Kees al op hun te wachten. Het was een emotioneel en heel gelukkig moment om elkaar in de armen te sluiten en te mogen feliciteren met de geboorte van Rick.

Hieronder heb ik alvast een paar van de nachtelijke foto's geplaatst
en wat foto's van later op de dag en een foto van Judith met Rick op 5 augustus.

Rick is een heerlijk rose baby die in een dag al aardig is veranderd.

Sander is een beetje jaloers, maar begint al te wennen aan de nieuwe situatie, waarbij hij de aandacht moet delen met zijn broertje



5 Augustus 2007, 's middags om een uur of vijf:
Judith: de trotse en gelukkige moeder met de één dag oude Rick in haar armen.

Image


4 Augustus 2007, 's middags om even na zes uur:
Het gezin Moen bestaat nu uit vier personen.

Image


4 Augustus 2007, 's middags om even na zes uur:
De gelukkige Judith en Mark met Sander en de vandaag geboren Rick poseren voor een foto bij hun thuis op de bank.

Image


4 Augustus 2007, 's middags om kwart over drie:
De vannacht geboren Rick; wat een heerlijke baby!

Image


4 Augustus 2007, 's nachts om half drie:
Mark met Rick en Kees met Sander.

Image


4 Augustus 2007, 's nachts om half drie:
opa en oma Paalvast (Kees en Ineke) met Sander en Rick

Image


4 Augustus 2007, 's nachts om kwart voor drie:
Judith en Mark met Rick en Sander
Judith voedt Rick; Sander is heel slaperig maar wil er toch bij zijn en Mark is de trotse echtgenoot en vader!.

Image



SANDER MOEN

Bericht van 22 Juli 2007



Het gaat heel erg goed met ons manneke !!!

Hij is altijd vrolijk, lekker ondeugend en verschrikkelijk eigenwijs
Eten doet hij alleen als hij zelf zin heeft, maar ja.... daar storen we ons niet meer aan

Het ventje heeft inmiddels een lekkere blond koppie gekregen
en .....
Sander kan niet wachten totdat zijn broertje of zusje (medio augustus?) geboren wordt!

Nog even geduld (dan hoop ik de hele site weer bij te werken)

Hierbij een paar recente foto's
De 'oude' website (met het verhaal over Sanders eerste levensjaar)
vindt u op Kees P (Sander 2006)



22 Juli 2007: Sander is met zijn pappa en mamma even langsgeweest.
Hier lekker even bij mamma op de stoel

Image

12 Juli 2007: Sander wil graag zelf naar de auto lopen

Image

12 Juli 2007: Sander met oma P. nadat ze heeft voorgelezen uit het grote dierenboek!

Image

7 Juli 2007: Sander zit lekker te spelen op het Scheveningse strand

Image

1 Juni 2007: Judith mag bellen blazen en Sander gaat er achteraan om ze kapot te maken

Image

25 Januari 2007: Sander poseert voor de uitnodigingskaarten voor zijn verjaardag.

Image

11 Februari 2007: Sander wil graag staan

Image

17 Februari 2007: Sander zit 's ochtends vroeg met zijn eerste kadootje te spelen. Hij vindt het geweldig!

Image

1