ต่างคนต่างแพ้ ( A ) แหม่ม !พัชริดา วัฒนา A ดนตรี........ ..มี ใจคนละดวง แตกต่างกัน ไปตามที่มา คนละใจ แต่มาเดิน บนทางสายเดียว ร่วมกัน ด้วยความเข้าใจ แห่งรัก ..วันคืนที่ผ่านพ้น ใจคนเป็นสุขนัก ในยามที่มีรักเรามีความเข้าใจ ใครเลยจะหยั่งรู้ ว่าวันสุดท้าย มันจะมาถึง ได้เร็วอย่างนี้ เป็นเพียงใจของเรา ต่างไม่เคยจะยอมให้กัน คืนและวัน ห่างจากกันไปไกล ทุกที ไม่เคย พูดจาที่ดีสักครั้ง ทำไปขาดเหตุผล ใจคนสุดหยุด ยั้ง ดวงไฟแห่งความรัก คืนดังเดิมริบหรี่ ความจริงบทสุดท้าย ก็มีเท่านี้ คือการที่สองเรา มีแต่ทุกข์ในใจ ..ต่างคนต่างหา กันไป ได้เพียง ความว่างเปล่า เหน็บหนาวในหัวใจ เปียกชื้นเจียนตาย ต่างคนต่างแพ้ ไม่มี ผู้ใด ยิ่งใหญ่ สองเราเจ็บ และช้ำเพียงใด ..มีใจคนละดวง แตกต่างกันไปตาม ที่มา คน ละใจ แต่จะเดิน บนทาง สายเดียว ร่วมกัน ต้องการมากไปกว่ารัก ความจริงในชีวิต ยังมีอีกมากนัก อารมณ์แห่งใจ นั้นมันทำลายทุกอย่าง รุนแรงดังพายุ ไม่ อาจขวาง เราจึงอ้างว้าง และว่างเปล่า (Solo...) ..ต่างคนต่างหา กันไป ได้เพียง ความว่างเปล่า เหน็บหนาวในหัวใจ เปียกชื้นเจียนตาย ต่างคนต่างแพ้ ไม่มี ผู้ใด ยิ่งใหญ่ สองเราเจ็บ และช้ำเพียงใด ..มีใจคนละดวง แตกต่างกันไปตาม ที่มา คน ละใจ แต่จะเดิน บนทาง สายเดียว ร่วมกัน ต้องการมากไปกว่ารัก ความจริงในชีวิต ยังมีอีกมากนัก อารมณ์แห่งใจ นั้นมันทำลายทุกอย่าง รุนแรงดังพายุ ไม่ อาจขวาง เราจึงอ้างว้าง และว่างเปล่า.. .