วันเสาร์ที่ 12 มิถุนายน 2542 พวกเราได้ออกเดินทางไปยัง จ. ระยอง เพื่อไปพักผ่อนและสัมนา หัวข้องานในครั้งที่ 1 พร้อมกับเป็นงานเลี้ยง รับและส่ง รุ่นน้องและรุ่นพี่ที่พึ่งสำเร็จการศึกษาในปีนี้ พวกเราได้แวะท่องเที่ยวระหว่างทาง จนไปถึง สวนรุขชาติบ้านเพ (สวนสน) จังหวัดระยอง และได้ทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน ณ ที่แห่งนี้

จะเก็บเอารอยยิ้ม เก็บใส่กุญแจไว้ ใส่กล่องข้างในใจ เก็บไว้ให้นานเท่านาน จะเก็บเอาดอกไม้ ที่เธอได้ให้กัน ใส่กรอบเก็บมันไว้ เก็บไว้ในใจเรื่อยไป อยากให้เธอได้ทำเหมือนกัน เก็บทุกวันที่ดีเอาไว้
ถึงแม้ว่าวันนึงเราต้องห่างจากกันไป ก็รู้ว่าใจของเรายังคงใกล้กัน ถึงแม้จะไกลเกินมองด้วยตา ขอสัญญาต่อกัน จะพบเธอในความฝันทุกคืน จะเก็บเวลานี้ที่เราได้มีกัน ใส่ขวดเก็บมันไว้ เก็บไว้ตอนเธอต้องไป เก็บเผื่อไว้วันหลัง วันใดที่เหงาใจ
เปิดกล่องที่เก็บไว้ เอารอยยิ้มเธอขึ้นมา

[รูปขวา] ตอนนี้อยู่ที่บริเวณรีสอร์ต วิวสวยมากเลย

[รูปบน] โถะโถ้จุ๊บ โดนทั้งสวมเขา และโดนใส่งู น่าสงสารจัง mate project ผม อย่าแกล้งเขานะ
(ต้องปกป้องเดี๋ยวเปิดเผยความลับหมด)
หล่อๆ สวยๆ ทั้งนั้นเลย แต่ถ้ามีผมอีกสักคนจะดีกว่านี้นะ...

ขอให้หนทางที่ก้าวย่าง คือหนทางนำสู่ความสมหวัง อย่ามีสิ่งบั่นทอนแรงพลัง แม้ก้าวเดินเพียงลำพัง..เพียงผู้เดียว

สีแดงเด่นชัดแต่ไกล ทำไมต้องใส่สีแดง เด่นชัดไหมล่ะ?
คราวหน้าถ้าไปทัศนศึกษากันอีกละก้อ พวกพี่ต้องหาสีแดงไปใส่ข่มน้องๆ แล้วแหละนะ สีอื่นๆ โดนข่มหมดเลย ว้าาาแย่จัง...