Eindbestemming


In een schemerig vertrek
muf en verlaten 
stond de kist
glanzend en gereed
kompleet met piloot
voor een enkele reis.

Het captains uniform
ooit strak en fier
om een rondborstig lijf gespannen
nu keurig,
met bescheiden plooitjes,
om zijn beenderen gedrapeerd.

Dat zongebruind gelaat
waarin helblauwe ogen
je vriendelijk peilend
en oneindig wijs aankeken
verruild!
voor een gelig grauw masker
met diep ingevallen oogkassen
die gericht lijken
op het geliefde luchtruim
ver boven het levenloze plafond.

De "departure time" is aangebroken.

Geen vertragingen meer.

"Last boarding call".

Vaarwel, lieve papa:
"Waka na koni"!


Ellen Francis Bergakker


Terug