Ki nadan eline düşmeye gevher
Sanur nadan anı bir kuru mermer
Ya alur kem bahaya satar anı
Ya olur bıragakor kalur ebter
Gel imdi Hakk'a talibsen karındaş
Var evvel iste bir yahşı yoldaş
Anı mürşid edin pek tut elini
Seni menzile ilete kurtara baş
Kılavuzsuz bu yola varamazsın
Bu müşkül işi sen başaramazsın
Seni cem etmeğe bir kimse gerek
Dağılmışsın seni devşiremezsin
Biz bu aşkı candan önden bulmuşuz
Aşıkı aşk u maşuk bir bilmişiz
Medresesinde bu aşkın bir ezel
Okuyup her ilmi hasıl kılmışız
Hak müderrisdi bize ol medresede
Yoğıdı müşkülümüz her nesnede
Bunda ol ilmi nite unudavuz
Ya nite aldaya bizi müfside
Her gelen bu aleme biri abad etmede
Sırrı zahir olmadı gittikçe viran olmada
Geldiği yollar bilinmez gittiği rah aşikar
Kendüzin gitmez sanur amma ki alem gitmede
Bu yolda bekçiler var hiç uyumaz
Bu yoldan nam ü nişan kimse bilmez
Bu yolda iz ü toz her giz belirmez
Gerü döndürür ol hiç kimse komaz
Nice bin evliyalar geldi geçti
Nice yüz evliya bunda seğirtti
Birisi kılavuzsuz varmadı yola
Bu yola bunları mürşid iletti
Muhammed kim Habib-i Hazret idi
Dükali mahluka ol devlet idi
Yer ü gök tamu uçmak gice gündüz
Bular olmaklığa sebeb ol idi
Bu yola ol delil ile yürüdü
Delil olan Cebrail idi
Getürdi Cebrail çekti Burak'ı
Resul Mirac'a gitti ana bindi
Gerekmiş talibe elbette mürşid
Olur pes mürşide uyan muvahhid
Eğer mürşide uymazsan ey talib
Olursun sen ya dehri veya mülhid
Bu yola kim girer ise delilsiz
Anı şeytan kodu dinsiz imansız
Gerektir bil gerektir bir kılavuz
Varamazsın bu yola kılavuzsuz
Bu razı eşrefoğlu Rumi açma
Sınırı bekle zinhar öte geçme
Bu aşk deryasının gevherlerini
Çıkarıp olur olmaz yere saçma
Bilir aşık niçin geldi cihana
İnanır akl ile düşmez gümana
Ne işe geldiyse anı bitirir
Yemez içmez uyumaz kana kana
Bu ten dükkanını var eyle yağma
Başından ta ki gide külli kavga
Kamu sevdaları hep ardına at
Gönlünü dost ile ko şöyle tenha
Beray-ı maslahat bir el ucuyla
Bakar isen dahi bir göz ucuyla
Zira senden bunu yine alırlar
Birine dahi verirler güç ile
Bu dünya kmseye mülk olmadı mülk
Sana denilmedi mi "Limen il mülk"
Buna benim diyen key biedeptir
Pes evvel ahir oldu Malik el Mülk
Bu Eşrefoğlu Rumi gördü alem
Örümcek ağına benzer dahi kem
Buna rağbet gözüyle bakmadı hiç
Taleb kılmadı buna oldu ebsem
Ne denlü bunda nefsin şad idesün
Yarın pişman olup feryad idesün
Uralar makraa diyeler "üsküt"
O vakt ey nefsine uyan nidesin
Gelin insafa ey nefse uyanlar
Demidir kim uyana uyuyanlar
Döneler Hakk'a b-nefsi terk ideler
Bağışlanır bugün tevbe idenler
Tiz idin tevbeyi kon va'deyi siz
Ecel olayı yürür tutar ansız
Düşürür damına elbette bir gün
Bozulur işbu düzgünler gümansız
Bu dünya zevki nefsanilerindir
Bu nefs için cehennem key derindir
Bu nefsin işreti zevki temamet
Cehennemde nedir kandır irindir
Murad-ı nefs için her iş kim ola
Ol iş murdar ü mühmel şöyle kala
Yarın Hak Hazret'ine kağrılacak
Seninle Hazret'e ol bile gele
Seni Hak red ide aybın ola faş
San ol mühmel iş çün oldu yoldaş
Beze senden nebiler hep veliler
Üşe sana zebeniler ura taş
Gel uy bu aşka kim bu aşk bekadur
Bu aşkın daima meyli Hakk'adur
Dilersen kim göresin Hak cemalin
Bu aşk gözgüsüne her dem bekadur
Bu yolda can ü baş hergiz anılmaz
Bu dünya ahiret sağışa gelmez
Veli bican olanın kadri artuk
Anınçündür ki aşık cana kalmaz
Nitekim sende senlik ola mevcud
Kalasın senliğinde şöyle merdud
Musa didi ki "Erni ya İlahi"
Musa'ya "Len terani" didi Ma'bud
Çü Musa kendüden mahv oldu gitti
Musa'ya Hak tecelli andan etti
Anınçündür ki aşık varını hep
Getirdi tiz pazara yoğa satdı
Bu aşk yolunda yokluk oldu izzet
Bulunmadı yoğ olmayınca vuslat
Visalin isteyü yoktan yoğa git
Zira yoklukta zerre illet
Bu yolda gerçek isen cane kalma
Cihan varlığını bir çöpe alma
Bu kımıltı bu cünbüş verme alma
Kamu bir düş gibi bu gitme gelme
Bu varlığın sana yavlak tuzaktır
Tuzaktan kaçmağa key er gerekdir
Gel imdi bendini merdane kes kim
Tuzağa tutulan Dost'tan uzakdır
Zahidin yolu dolamaçtır ırak
Abidin yolu teabi ile firak
Aşıkın yolu yakın hem doğrudur
Vasl-ı maşuk olur durak
Ol ezel bağında biz bir gül gibi
Dost'a karşı söylenir gulgul idik
Bunda nitedek dura bu dilimiz
Çünkü anda şuride bülbül idik
Sözüm anladın ise ey karındaş
Bu sırrı keşf edip uş eyledim faş
Eğer aşık isen al bu sözümden
Kamu sermayeyi var eyle taraş
Bu dünya maksudu ahret muradı
Bulardır aldayan biliş ü yadı
Aşıklar yolu bu yoldan dahi dur
Aşık Dost'a gider açıp kanadı
Budur yokluk ki sen senden geçesin
Fena suyunu sakiden içesin
Temamet varlığından el yuyasın
Seni bunda koyup Dost'a kaçasın
Bu düşe pes için aldana akil
Gönül vermez buna illaki gafil
Bu gafil kişiler hayvan gibidir
Olur hayvan dahi hep ayşe mail
Buna ey gözlü kişi anlayu bak
Buna gönül virenlerdürür ahmak
Bihude yerlere ömrü çürütme
Fenadır bu fena gerçek muhakkak
Pes öyle olsa labüddür kılavuz
Kılavuz da gerek kim ola key uz
Bu sarp yolları asan ide sana
İnişi yokuşu göstere düpdüz
Gönül iklimin Dost'a bağışla
Gönülsüz bir yola sen dahi başla
Vücudun oyna bu meydan içinde
Varılmaz bu yola can ile başla
Bu mekkareye igen de yakışma
Tama idüp buna berk berk yapışma
Bu ömre izze caha tekye urma
Bugün meydan benim deyu çapışma
Bu fettane gönül gözüyle bakma
Benim deyu buna gönül bırakma
Bunun sihri tuzağına tutulup
Bunu yapıp varacak yeri yıkma
Cehennem korkusun uçmak ümidin
Aşık anmaz buların hiç birisin
Gözün yumdu çün evvel Dost yüzünden
Kamu kırdı geçirdi nefs çerisin
Adüv bil kim seni Hak'tan ayırsa
Zebani'n bil hur ü gılman olursa
Tama kılma sekiz uçmağa zinhar
Bezenüben sana karşu gelirse
İçmeğe aşkın şarabın şir gerek
Basmağa bu nefsini diler gerek
Konmaya şahın koluna hiç külah
Pes harif olmağa mire mir gerek
Var ey zahid var ki aşk yolun değil
Söyleyem sanma ki aşk dilin değil
Bunda ki şahin gerek şahbaz ola
Yoksa karganın evi seklik değil
Sanmagıl bu aşkı sen kağıttadır
Aşkı kağıtta diyenler mürdedir
Aşkı yazmadı kalem ve aray-ı fakih
Aşk ezelde can ile perverdedir
Yoğ idi levh u kalem aşk var idi
Aşık u maşuk u aşk bir yar idi
Aşk u aşık u maşuk bir iken
Cebrail ol arada ağyar idi
Aşk dilini yine aşıklar bilir
Ol ezel aşka ulaşıklar bilir
Aşk dilinden söylese aşk mestleri
Ol dili sanma ki ayıklar bilir
Biz ezelden aşkı tuta gelmişiz
Ta ebed Dost vaslın uta gelmişiz
Dost ile peymanı berk eylemişiz
Bunda aşk dürrini sata gelmişiz
İki alemden ötedür aşk eli
La mekan kaftan işler aşkın yolu
Her tasavvurdan münezzehtir bu aşk
Söylenür bi harf ü bi savt aşk dili
Aşkı isteme kitapta ey faki
Bu kitapta aşk yoktur Dost hakkı
Bulmayasın aşkı kıylu kal ile
Var gerek alem yüzün yüz yıl oku
Bu aşkın gözgüsü yokluktur ey can
Bu gözgüde görünür ruy-i Sultan
Bu gözgünün kılıfıdır dü alem
Bu gözgüde ne küfr var ne iman
Münezzehtir bu gözgü dü cihandan
Feragattir kamu assı ziyandan
Anınçün değmeler vasf idemezler
Nihandır aşk nihan ender nihandır
Aşık bir sözden anlar bin cevabı
Çün açtı ma'ni yüzünden nikabı
Bular aşk şerbetini içti akndı
Gafil su sanuben kovar serabı
Ta gün yüzünü görelden ey şem tıraz
Ne iş oruc ve ne vird ü tesbih u namaz
Vaslında muharrem oldu ser cümle hicaz
Hicrinde namazım oldu ser cümle mecaz
Muradımdan öte yok sana menzil
Muradın maksudundur Ma'bud'un bil
Kamudan el çekip fariğ gereksen
Muraddır key murad olursa bir kıl
Seni Hak'tan cüda iden o bir kıl
O bir kıldan dahi sen key hazer kıl
Hicabdır ender hicabdır
Gerkse ol kılı boz kovla var dil
Bu halktır talibi yoldan ileden
Bu mahluktur kesilir Hakk'a giden
Neye meşgul isen oldur muradın
Muradındır seni her yana yiden
Eğer talib isen iş böyle gerek
Eğer kazib isen ko çekme emek
Odur talib Hakk'ı isteye dün gün
Gerkmez halk ile almak u vermek
İlahi talibi mürşide duş it
Anın mürşid ile vaktini hoş it
İlahi talibine derd bağışla
Pişir derdin od ile perveriş it
İlahi talibine ver kanaat
Kanaat eyliye bula hararet
Cefaya sabr ide göre vefayı
Kanaat sabr ile muhkem iradet
Bu aşk yolunda seni tar ü mar it
Bu maristanda sen seni bimar it
Bitir bu aşk ile aklı temamet
Yeter varlık sana aşk aşkı yar it
Suk u pazarı muvakkat idiğin çü bilegör
Yürü dağılmadan erbab-ı ticaret idegör
Zad-ı rah elinde nen var ise ver olma hasis
Bu sahavet yoludur durma sahavet idegör
Üzüldü killi sebebten nesebten
Rıza verdi kazaya her taraftan
Bu böyledir şu şöyle olsa dimez
Ve ger kahr u ve ger lutf olsa Hak'tan
Kimin zatında kim gevheri vardır
Murad maksudundur bir sözden anlar
Bu sözü Eşrefoğlu Rumi söyler
Hakk'ın taliblerini tenbih eyler
Cehennem esfeli ola sana yurt
Ne deyvere o vakt işbu savul yort
Karıncadan zaif olasın anda
Zira bunda işitmedindi öğüt
|