Karban gitti ne yatarsın eya gafil uyan
Yol uzak menzil öküş çoktur haramiler inan

Hubb-i dünyayı refik edinmeye eyle key hazer
Ki ağudur öldürür kalbi iricek bigüman

Hubb-i Hakk'ı edin kim diri tuta kalbi
Hubb-i Hak ab-ı hayattır kalb-i mevte vere can

Nefsine uyma ki nefsin diriliği hayvandır
Diri gönüldür bulan hur ü kusur ile cinan

Yol yerağın kılmadın geldi erişti uş ecel
ansızın tutar boğazını serür vermez aman

Ömrünü olmaz yere harc eyledin bilmedin
Bunda sen assı dediğin anda ebediser ziyan

Geceler uyku ile gaflette geçti duymadın
Gündüzün nefsin muradıdır işin bil bi güman

Hak seni bu dünyaya saldı ziraat edesin
Sen ne ektin ne biçesin hasılın yok bir saman

Vah eğer bundan bu hal ile eğer gider isen
Varıcak onda idisersin nice zar ü figan

Verme Eşrefoğlu Rumi gönlünü dünyaya sen
Nice malı çoğu gördün giydi gitti bir kefen